INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 10 marca 2009r. (data wpływu do tut. Biura – 13 marca 2009r.) uzupełnionym w dniu 08 maja 2009r. o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości zwolnienia z opodatkowania dopłat do wycieczki finansowanych ze środków Zakładowego Funduszu Świadczeń Socjalnych – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 13 marca 2009r. wpłynął do tut. Biura ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie, dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości zwolnienia z opodatkowania dopłat do wycieczki finansowanych ze środków Zakładowego Funduszu Świadczeń Socjalnych.

W związku z brakami formalnymi, pismem z dnia 24 kwietnia 2009r. Znak IBPB II/2/415-266/09/HS wezwano wnioskodawcę do uzupełnienia wniosku. Uzupełnienia dokonano w dniu 08 maja 2009r.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca będzie organizował wycieczkę zagraniczną dla pracowników i ich rodzin. Część kosztów będzie dofinansowana ze środków Zakładowego Funduszu Świadczeń Socjalnych w zależności od sytuacji materialnej pracowników, pozostałą część pracownik pokryje ze środków własnych. Wycieczka w całości będzie organizowana za pośrednictwem biura turystycznego.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy dopłata do wycieczki ze środków ZFSS jest świadczeniem rzeczowym i korzysta ze zwolnienia od podatku do kwoty 380 zł (art. 21 ust. 1 pkt 67 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych...

Zdaniem wnioskodawcy, zwolnienie na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 67 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych ma zastosowanie w przypadku wycieczki wykupionej sfinansowanej ze środków ZFSS. Wnioskodawca uważa, że wycieczka będzie świadczeniem rzeczowym z uwagi na fakt iż pracownik otrzymuje w tym przypadku świadczenie w naturze, a nie pieniądze. Świadczenie pieniężne powinno bowiem umożliwić pracownikowi swobodne dysponowanie pieniędzmi. Niezaprzeczalnie jego wartość da się określić w pieniądzu, niemniej jednak pracownik nie ma kontaktu z pieniędzmi. Wszystkich płatności związanych z wykupieniem wycieczki, tj. opłacaniem noclegów, wyżywienia, transportu czy różnego rodzaju wejściówek dokonuje bowiem pracodawca, który pracownikowi umożliwia jedynie uczestnictwo w takiej imprezie. Tym samym pracownik nie ma możliwości podejmowania swobodnej decyzji o przeznaczeniu pieniędzy, nie ma wpływu na miejsce ani na czas wycieczki.

Na tle przedstawionego zdarzenia przyszłego stwierdzam co następuje:

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t.j. Dz.U. z 2000r. Nr 14, poz. 176 ze zm.) opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

W myśl art. 10 ust. 1 pkt 1 wskazanej ustawy źródłami przychodów są stosunek służbowy, stosunek pracy, w tym spółdzielczy stosunek pracy, członkostwo w rolniczej spółdzielni produkcyjnej lub innej spółdzielni zajmującej się produkcją rolną, praca nakładcza, emerytura lub renta.

Na podstawie art. 11 ust. 1 ww. ustawy przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-16, art. 17 ust. 1 pkt 6,9 i 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, art. 19 i art. 20 ust. 3, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

Zgodnie z art. 12 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych za przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej oraz spółdzielczego stosunku pracy uważa się wszelkiego rodzaju wypłaty pieniężne oraz wartość pieniężną świadczeń w naturze bądź ich ekwiwalenty, bez względu na źródło finansowania tych wypłat i świadczeń, a w szczególności: wynagrodzenia zasadnicze, wynagrodzenia za godziny nadliczbowe, różnego rodzaju dodatki, nagrody, ekwiwalenty za nie wykorzystany urlop i wszelkie inne kwoty niezależnie od tego, czy ich wysokość została z góry ustalona, a ponadto świadczenia pieniężne ponoszone za pracownika, jak również wartość innych nieodpłatnych świadczeń lub świadczeń częściowo odpłatnych.

Do przychodów ze stosunku pracy zalicza się zarówno otrzymane przez pracownika pieniądze, jak i wartość pieniężną świadczeń w naturze, świadczenia pieniężne ponoszone za pracownika, wartość innych nieodpłatnych świadczeń lub świadczeń częściowo odpłatnych.

W myśl art. 21 ust. 1 pkt 67 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych zwalnia się od podatku dochodowego wartość świadczeń rzeczowych otrzymywanych przez pracownika, sfinansowanych w całości ze środków zakładowego funduszu świadczeń socjalnych lub funduszy związków zawodowych - do wysokości nieprzekraczającej w roku podatkowym kwoty 380,00 zł; rzeczowymi świadczeniami nie są bony, talony i inne znaki, uprawniające do ich wymiany na towary lub usługi.

Jak wynika z powyższego, zwolniona od podatku jest wartość rzeczowych świadczeń otrzymywanych przez pracownika, jeżeli spełnione zostaną łącznie następujące przesłanki:

• świadczenie ma charakter świadczenia rzeczowego,
• jest w całości sfinansowane ze środków Zakładowego Funduszu Świadczeń Socjalnych lub funduszy związków zawodowych,
• wysokość tych świadczeń nie przekracza w roku podatkowym kwoty 380 zł.
  
  

W związku z tym, że ustawa o podatku dochodowym nie określa definicji rzeczy ani świadczenia rzeczowego, należy odwołać się do znaczenia tych pojęć w języku potocznym lub definicji stosowanych w innych dziedzinach prawa. Zgodnie z art. 45 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964r. Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93 ze zm.) rzeczami są wyłącznie przedmioty materialne. Zatem z ww. zwolnienia w limitowanej części korzystają jedynie świadczenia o charakterze rzeczowym. Podkreślić należy przy tym, iż świadczenie rzeczowe nie jest przeciwieństwem świadczenia pieniężnego w takim sensie, że każde świadczenie, które nie jest pieniężne jest świadczeniem rzeczowym.

W świetle powyższego nie można uznać, iż wartość wycieczki zagranicznej finansowanej przez zakład pracy z Zakładowego Funduszu Świadczeń Socjalnych jest świadczeniem rzeczowym, bowiem uczestnicy wycieczki nie otrzymują świadczenia o charakterze materialnym, tj. rzeczowym. Przedmiotem świadczenia jest usługa turystyczna, a nie rzecz. Pracownicy i ich rodziny mają prawo do skorzystania z usługi turystycznej zakupionej przez pracodawcę. Wartość takiego świadczenia stanowi jednak w całości przychód pracownika podlegający opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych z tytułu przychodów ze stosunku pracy. Ponadto należy zwrócić uwagę na fakt, że wycieczka finansowana jest z Zakładowego Funduszu Świadczeń Socjalnych, dlatego też sfinansowanie powinno być imiennie skierowane do osób uprawnionych do korzystania z pomocy tego funduszu. Tym samym możliwa jest indywidualizacja osób, które korzystają ze sfinansowania. Osobom tym ustala się przychód zgodnie z art. 11 ust. 2a pkt 2 ww. ustawy według cen zakupu danej usługi tj. wycieczki, sfinansowanej z Zakładowego Funduszu Świadczeń Socjalnych. Wartość wycieczki dla pracownika i członków jego rodziny, płatnik ma obowiązek doliczyć do wynagrodzenia wypłacanego w danym miesiącu i od łącznej wartości obliczyć, pobrać i odprowadzić zaliczkę na podatek dochodowy według zasad przewidzianych dla opodatkowania przychodów ze stosunku pracy, zgodnie z przepisami art. 31, 32 i 38 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Biorąc pod uwagę powyższe należy stwierdzić, że dofinansowanie z Zakładowego Funduszu Świadczeń Socjalnych wycieczki dla pracowników i ich rodzin nie korzysta ze zwolnienia, o którym mowa w art. 21 ust. 1 pkt 67 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. W wyniku sfinansowania przez wnioskodawcę wycieczki dla pracowników i ich rodzin u pracowników powstanie przychód i z tego tytułu na wnioskodawcy ciążyć będą obowiązki płatnika.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie, ul. Rakowicka 10, 31-511 Kraków, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku – Białej ul. Traugutta 2a, 43-330 Bielsko – Biała.