INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 17.06.2009r. (data wpływu 22.06.2009r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie powstania obowiązku podatkowego - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 22.06.2009r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie powstania obowiązku podatkowego.

Przedmiotowy wniosek został uzupełniony pismem z dnia 20.06.2009r. (data wpływu 06.07.2009r.), będącym odpowiedzią na wezwanie tut. Organu nr IPPP3/443-509/09-2/KG z dnia 30.06.2009r.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

W związku z wyrokiem Naczelnego Sądu Administracyjnego – w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy z dnia 11 marca 2004 roku o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.), podatnikiem podatku VAT jest gmina, a nie urząd gminy.

Gmina jest jednostką wyposażoną w osobowość prawną, a nadto wykonuje samodzielnie działalność gospodarczą w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług. Gmina wykonuje zadania publiczne w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność.

W miesiącu maju 2009 roku złożono VAT-Z zgłoszenie o zaprzestaniu wykonywania czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług z dniem 31.05.2009 r. jako Urząd Gminy. Od dnia 01.06.2009r. złożono zgłoszenie rejestracyjne w zakresie podatku od towarów i usług VAT-R dla Gminy.

W miesiącu maju 2009 r. otrzymano fakturę VAT z dnia 22.05.2009r. za energię elektryczną na stację wodociągową w kwocie netto 1.777,45 zł oraz podatku VAT 391,04 zł. Termin płatności przedmiotowej faktury: 19.06.2009r. Zapłacono poleceniem przelewu w dniu 28.05.2009r. (xero faktury i polecenia przelewu w załączeniu).

Gmina realizuje zadanie – zaopatrzenie ludności zamieszkującej na jej terenie w wodę i utrzymanie w ciągłym ruchu sieci wodociągowej. Z tytułu sprzedaży wody rozliczany jest podatek należny, a także podatek naliczony od towarów i usług służącym temu zadaniu (konserwacja sieci, remonty, usuwanie awarii, energia elektryczna itp.).

Nową umowę Gmina podpisała z Zakładem E z dniem 01.06.2009r. Faktura za energię w miesiącu maju została wystawiona na Urząd Gminy, natomiast od czerwca 2009r. czynnym podatnikiem VAT jest Gmina. Deklaracja za miesiąc maj 2009 roku będzie ostatnią składaną przez Urząd Gminy, od miesiąca czerwca 2009r. deklaracje VAT-7 będą składane przez Gminę.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy można ująć na poczet podatku naliczonego za miesiąc maj 2009r. i w deklaracji VAT-7 Urząd Gminy przedmiotową fakturę VAT...

Zdaniem Wnioskodawcy mimo wyznaczonego terminu płatności (19.06.2009r.) faktyczna zapłata nastąpiła w dniu 28.05.2009r. Gmina wykonywała i nadal wykonuje zadanie – zaopatrzenie w wodę. Ponieważ nie ma możliwości zaliczenia w poczet podatku naliczonego tej faktury w miesiącu czerwcu, gdyż jest ona wystawiona na Urząd Gminy, a od czerwca czynnym podatnikiem jest Gmina, powinna być ona ujęta w deklaracji VAT-7 za miesiąc maj 2009r. Urzędu Gminy – w terminie faktycznej zapłaty. W przeciwnym wypadku podatek VAT stanie się kosztem.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.), podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych (art. 15 ust. 6 cyt. ustawy).

Gmina stosownie do art. 2 ust. 1 i 2 ustawy z dnia 8 marca 1990 roku o samorządzie gminnym (Dz. U. Nr 142, poz. 1591 ze zm.) posiada osobowość prawną wykonując zadania publiczne w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność. Natomiast zgodnie z art. 6 ust. 1 ww. ustawy, do zakresu działania gminy należą wszystkie sprawy publiczne o znaczeniu lokalnym, niezastrzeżone ustawami na rzecz innych podmiotów.

Jednostki samorządu terytorialnego takie jak gminy, powiaty czy województwa są innymi niż organy władzy publicznej uczestnikami sektora finansów publicznych, objęte zwolnieniem o którym mowa w § 13 ust. 1 pkt 11 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 listopada 2008 roku w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 212, poz. 1336).

Mając na uwadze powyższe stwierdzić należy, iż zwalnia się od podatku czynności związane z wykonywaniem zadań publicznych nałożonych odrębnymi przepisami, wykonywane w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność przez jednostki samorządu terytorialnego, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

Ustawodawca określił szczególny moment powstania obowiązku podatkowego w przypadku dostaw energii elektrycznej i cieplnej oraz gazu przewodowego. I tak stosownie do art. 19 ust. 13 pkt 1 lit a) cyt. ustawy o podatku od towarów i usług, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą upływu terminu płatności, jeżeli został on określony w umowie właściwej dla rozliczeń z tytułu dostaw energii elektrycznej i cieplnej oraz gazu przewodowego.

Stosownie do art. 86 ust. ust. 10 cyt. ustawy o podatku od towarów i usług, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego powstaje w przypadku nabycia towarów i usług, o których mowa w art. 19 ust. 13 pkt 1, jeżeli faktura zawiera informację, jakiego okresu dotyczy – w rozliczeniu za okres, w którym przypada termin płatności.

Z przedmiotowego wniosku wynika, iż Urząd Gminy w miesiącu maju 2009r. złożył zgłoszenie o zaprzestaniu wykonywania czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług z dniem 31.05.2009r. Od dnia 01.06.2009r. podatnikiem podatku VAT jest Gmina. Jednocześnie w miesiącu maju otrzymano fakturę za energię elektryczną z terminem płatności 19.06.2009r., na której jako odbiorca usługi widnieje Urząd Gminy.

W oparciu o przytoczone powyżej przepisy należy stwierdzić, że gmina jako jednostka samorządu terytorialnego jest podatnikiem korzystającym ze zwolnienia od podatku w zakresie wykonywanych czynności statutowych związanych z wykonywaniem zadań publicznych, nałożonych odrębnymi przepisami wykonywanych w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność. Natomiast w zakresie pozostałych czynności wykonywanych na podstawie umów cywilnoprawnych gmina jako osoba prawna jest podatnikiem podatku od towarów i usług (zgodnie z dyspozycją art. 15 ust. 2 cyt. ustawy) a nie urząd gminy. Stąd też podatnikiem podatku od towarów i usług w stosunku do całej działalności gminy i urzędu gminy powinna być wyłącznie gmina jako jednostka samorządu terytorialnego. W konsekwencji na gminie ciąży zarówno obowiązek związany z rejestracją w zakresie podatku od towarów i usług jak i dokonywania wszelkich rozliczeń związanych z podatkiem VAT.

W związku z powyższym Gmina i Urząd Gminy dla celów podatku VAT powinny posługiwać się wspólnym numerem identyfikacyjnym, prowadzić jednolitą ewidencję oraz sporządzać pojedynczą deklarację VAT. Zatem otrzymaną przez Urząd Gminy fakturę, winna ująć w swej deklaracji za miesiąc czerwiec 2009r. Gmina, nie zaś jak wskazuje to Wnioskodawca Urząd Gminy w deklaracji podatkowej za miesiąc maj 2009r.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Lublinie, ul. M.C. Skłodowskiej 40, 20-029 Lublin po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.