INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko, przedstawione we wniosku z dnia 3 kwietnia 2009 r. (data wpływu 6 kwietnia 2009 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania wynagrodzenia członków Rady Nadzorczej – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 6 kwietnia 2009 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania wynagrodzenia członków Rady Nadzorczej.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Rada Nadzorcza Spółki funkcjonuje na zasadzie wyboru w drodze powołania uchwałą Walnego Zgromadzenia Akcjonariuszy. Uchwałą Walnego Zgromadzenia Akcjonariuszy określona została również wysokość miesięcznego wynagrodzenia członków Rady Nadzorczej z tytułu pełnionej funkcji.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy z tytułu pełnienia funkcji członka Rady Nadzorczej, na podstawie powołania uchwałą Walnego Zgromadzenia Akcjonariuszy, członkowie Rady są podatnikami w zakresie podatku od towarów i usług...

Zdaniem Wnioskodawcy, pełnienie funkcji członka Rady Nadzorczej na podstawie powołania uchwałą Walnego Zgromadzenia Akcjonariuszy spełnia wymogi wykluczenia z opodatkowania podatkiem VAT określone w art. 15 ust. 3 pkt 3 ustawy.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu ww. podatkiem, podlegają:

1. odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju;
2. eksport towarów;
3. import towarów;
4. wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju;
5. wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.

Jedną z głównych zasad opodatkowania podatkiem od towarów i usług jest zasada powszechności. Zgodnie z nią podatek VAT płacą wszyscy podatnicy dokonujący sprzedaży towarów i usług, bez względu na odbiorcę i przeznaczenie towaru lub usługi. Ustawa o podatku od towarów i usług określa podmioty, które uznawane są za podatników podatku VAT oraz czynności, których wykonanie podlega opodatkowaniu VAT (art. 5 ustawy). Wykaz podmiotów, które uważane są za podatników podatku VAT określony jest bardzo szeroko w artykułach 15 17 ustawy.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych (art. 15 ust. 2 ustawy).

Stosownie natomiast do postanowień art. 15 ust. 3 pkt 3 ustawy, za wykonywaną samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 1, nie uznaje się czynności z tytułu których przychody zostały wymienione w art. 13 pkt 2-9 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2000 r., Nr 14, poz. 176 ze zm.), jeżeli z tytułu wykonania tych czynności osoby te są związane ze zlecającym wykonanie tych czynności prawnymi więzami tworzącymi stosunek prawny pomiędzy zlecającym wykonanie czynności i wykonującym zlecane czynności co do warunków wykonywania tych czynności, wynagrodzenia i odpowiedzialności zlecającego wykonanie tych czynności wobec osób trzecich.

W art. 13 pkt 7 ww. ustawy, określono, iż za przychody z działalności wykonywanej osobiście (…) uważa się przychody otrzymywane przez osoby, niezależnie od sposobu ich powoływania, należące do składu zarządów, rad nadzorczych, komisji lub innych organów stanowiących osób prawnych. Wynagrodzenie członka rady nadzorczej zawiera się zatem w grupie przychodów, o których mowa w art. 13 pkt 2-9 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. W świetle ww. przepisu, aby dana czynność była wyłączona z kategorii samodzielnej działalności gospodarczej o której mowa w art. 15 ust. 1 ustawy, muszą zostać spełnione określone warunki. Powyższe oznacza, że tylko wówczas, gdy oświadczenia woli stron stosunku prawnego, jaki zawiązuje się między tymi stronami z tytułu czynności wymienionych art. 13 pkt 2-9 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, zostaną sformułowane w ramach umowy, w której oprócz zawierających ją podmiotów, określono realizowane przez te strony swoiste dla umowy o pracę elementy, takie jak:

• warunki osobistego wykonywania czynności będących przedmiotem danego stosunku prawnego,

• warunki wynagradzania,

• warunki przejęcia odpowiedzialności zlecającego wobec osób trzecich,

spełnione zostaną wymogi pozwalające na wyłączenie tych czynności z samodzielnej działalności gospodarczej na podstawie art. 15 ust. 3 pkt 3 ustawy o podatku od towarów i usług.

Wobec zaistniałych okoliczności, czynności członków rad nadzorczych (do których zostali powołani na podstawie odrębnych przepisów bądź umów) będą wyłączone spod ustawy o VAT (nie będą stanowić samodzielnie wykonywanej działalności gospodarczej) jedynie przy zachowaniu wszystkich elementów wymienionych w art. 15 ust. 3 pkt 3 ustawy.

W przedmiotowej sprawie niekwestionowanym jest wypełnienie treści cyt. przepisu art. 15 ust. 3 pkt 3 w zakresie warunków wykonywania czynności oraz wynagrodzenia.

Do analizowanego stosunku prawnego pomiędzy Spółką a członkiem rady nadzorczej stosuje się bowiem przepisy ustawy z dnia 15 września 2000 r. Kodeks Spółek Handlowych (Dz. U. Nr 94, poz. 1037 ze zm.), które określają kompetencje członków organów spółek, a więc warunki wykonania zleconych czynności, czyli jest tu spełniona pierwsza z ww. przesłanek wyłączenia z opodatkowania podatkiem VAT. Z kolei drugą przesłankę wyłączającą członka rady nadzorczej z opodatkowania VAT, jest to, że członkom rady nadzorczej może zostać przyznane wynagrodzenie. Wynagrodzenie określa statut lub uchwała walnego zgromadzenia (art. 392 § 1 Ksh).

Zgodnie z regulacją wynikającą z art. 9 ust. 1 Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. U. UE L 2006.347.1 ze zm.), „podatnikiem” jest każda osoba prowadząca samodzielnie w dowolnym miejscu jakąkolwiek działalność gospodarczą, bez względu na cel czy też rezultaty takiej działalności. „Działalność gospodarcza” obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, włącznie z górnictwem, działalnością rolniczą i wykonywaniem wolnych zawodów lub uznanych za takie. Za działalność gospodarczą uznaje się w szczególności wykorzystywanie, w sposób ciągły, majątku rzeczowego lub wartości niematerialnych w celu uzyskania z tego tytułu dochodu.

W myśl art. 10 Dyrektywy 2006/112/WE Rady, warunek, o którym mowa w art. 9 ust. 1, przewidujący, że działalność gospodarcza jest prowadzona samodzielnie wyklucza opodatkowanie VAT pracowników i innych osób, o ile są one związane z pracodawcą umową o pracę lub jakimikolwiek innymi więzami prawnymi tworzącymi stosunek prawny między pracodawcą a pracownikiem w zakresie warunków pracy, wynagrodzenia i odpowiedzialności pracodawcy.

Powyższa wykładnia przepisów art. 15 ustawy i art. 9 i 10 Dyrektywy 2006/112/WE nakazuje wyłączyć z kategorii podatników VAT osoby pełniące funkcje członków rad nadzorczych w rozumieniu przepisów ustawy Kodeks Spółek Handlowych (Ksh).

Podstawy odpowiedzialności spółki (zlecającego) wobec osób trzecich za działania członka rady nadzorczej wynikają już z samej istoty osobowości prawnej, jaką posiada spółka akcyjna.

Zakres odpowiedzialności członków zarządu spółek handlowych wynika z art. 293 § 1 i art. 483 § 1 ustawy - Kodeks spółek handlowych. Zgodnie z tymi przepisami, członek zarządu, rady nadzorczej, komisji rewizyjnej oraz likwidator odpowiada wobec spółki za szkodę wyrządzoną działaniem lub zaniechaniem sprzecznym z prawem lub postanowieniami umowy spółki, chyba że nie ponosi winy.

Natomiast, za działania członka rady nadzorczej mającej skutek wobec osób trzecich ponosi odpowiedzialność osoba prawna.

Również z kompetencji rady nadzorczej określonych w Kodeksie spółek handlowych wynika, że działania rady nie rodzą odpowiedzialności wobec osób trzecich. Jej działania nie są bowiem tożsame z usługami świadczonymi na zewnątrz. Rada bowiem sprawuje stały nadzór nad działalnością spółki we wszystkich dziedzinach jej działalności. W myśl art. 219 § 3 Ksh, do szczególnych obowiązków rady nadzorczej należy ocena sprawozdań, o których mowa w art. 231 § 2 pkt 1, w zakresie ich zgodności z księgami i dokumentami, jak i ze stanem faktycznym, oraz wniosków zarządu dotyczących podziału zysku albo pokrycia straty, a także składanie zgromadzeniu wspólników corocznego pisemnego sprawozdania z wyników tej oceny.

W świetle ww. przepisów należy uznać, że w przypadku powołania członka rady nadzorczej powstają pomiędzy tym członkiem rady nadzorczej a spółką prawne więzy tworzące stosunek prawny co do warunków wykonania czynności, wynagrodzenia i odpowiedzialności zlecającego wykonanie tych czynności wobec osób trzecich.

Biorąc pod uwagę powyższe należy stwierdzić, że funkcje wykonywane przez członków rad nadzorczych nie stanowią przejawu działalności gospodarczej w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług.

Podsumowując stwierdzić należy, iż analiza przedstawionego w złożonym wniosku stanu faktycznego, w konfrontacji ze wskazanymi wyżej przepisami, prowadzi do wniosku, iż sprawowane czynności przez członków Rady Nadzorczej nie stanowią samodzielnie wykonywanej działalności gospodarczej w rozumieniu przepisów ustawy o podatku od towarów i usług, a członkowie Rady, jako osoby pełniące tę funkcję i uzyskujące z tego tytułu przychody nie są uznawani – w świetle art. 15 tej ustawy – za podatników tego podatku. Wobec powyższego tut. Organ stwierdza, że czynności wykonywane przez członków Rady Nadzorczej podlegają wyłączeniu z opodatkowania podatkiem od towarów i usług na podstawie art. 15 ust. 3 pkt 3 ustawy o podatku od towarów i usług.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, ul. Św. Mikołaja 78/79, 50-126 Wrocław po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.