INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 27.05.2009 r. (data wpływu 01.06.2009 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie opodatkowania należności licencyjnych z tytułu korzystania z praw autorskich do utworów muzycznych i słowno-muzycznych wypłacanych japońskiemu rezydentowi podatkowemu – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 01 czerwca 2009 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie opodatkowania należności licencyjnych z tytułu korzystania z praw autorskich do utworów muzycznych i słowno-muzycznych z tytułu korzystania z praw autorskich do utworów muzycznych i słowno-muzycznych wypłacanych japońskiemu rezydentowi podatkowemu.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca (spółka z o.o.) ma siedzibę na terytorium Rzeczpospolitej Polskiej. W ramach swojej działalności gospodarczej Wnioskodawca nabywa od osób prawnych mających siedzibę na terytorium Japonii autorskie prawa majątkowe do korzystania z utworów muzycznych i słowno-muzycznych na terytorium Rzeczpospolitej Polskiej. W zamian za korzystanie z nabytych praw Wnioskodawca uiszcza tantiemy na rzecz podmiotów, od których nabył właściwe prawa. Tantiemy te obliczane są jako określony procent zysków osiąganych przez Wnioskodawcę z eksploatacji nabytych przez niego praw. Wnioskodawca czerpie zyski z nabytych przez siebie autorskich praw majątkowych poprzez udzielanie licencji do korzystania z tych praw osobom trzecim mającym siedzibę na terytorium Rzeczpospolitej Polskiej. Część wskazanych licencji udzielana jest za pośrednictwem stowarzyszenia autorów Z.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy należności licencyjne wypłacane przez Wnioskodawcę osobom prawnym mającym siedzibę na terytorium Japonii z tytułu korzystania na terytorium Rzeczpospolitej Polskiej z autorskich praw majątkowych do utworów muzycznych i słowno-muzycznych podlegają opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób prawnych na terytorium Rzeczpospolitej Polskiej ...

Zdaniem Wnioskodawcy należności licencyjne wypłacane przez Spółkę osobom prawnym mającym siedzibę na terytorium Japonii z tytułu korzystania na terytorium Rzeczpospolitej Polskiej z autorskich praw majątkowych do utworów muzycznych i słowno-muzycznych nie podlegają opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób prawnych na terytorium Rzeczpospolitej Polskiej.

Zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 1) ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych podatek dochodowy z tytułu uzyskanych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej przez podatników, o których mowa w art. 3 ust. 2 ustawy przychodów z praw autorskich ustala się w wysokości 20% przychodów. Art. 22a tej samej ustawy stanowi jednak, że przepisy art. 20-22 stosuje się z uwzględnieniem umów w sprawie unikania podwójnego opodatkowania, których stroną jest Rzeczpospolita Polska.

W przypadku dokonywania wypłat należności licencyjnych na rzecz podmiotów mających siedzibę na terytorium Japonii zastosowanie znajdzie umowa między Polską Rzeczpospolitą Ludową a Japonią o unikaniu podwójnego opodatkowania w zakresie podatków od dochodu, podpisana w Tokio dnia 20 lutego 1980 r. Przepis art. 12 ust. 2 pkt b) wskazanej umowy stanowi: „należności licencyjne z tytułu praw autorskich mogą być zwolnione z opodatkowania w umawiającym się państwie w którym powstają jeżeli uprawniony właściciel tych należności jest osobą mającą miejsce zamieszkania lub siedzibę w drugim umawiającym się państwie.”

Stosownie do art. 12 ust. 3 pkt b) omawianej umowy „określenie należności licencyjne z tytułu praw autorskich” użyte w ustępie 2, oznacza wszelkiego rodzaju należności uzyskiwane z tytułu użytkowania lub prawa do użytkowania każdego prawa autorskiego do dzieła literackiego, artystycznego lub naukowego, włącznie z filmami dla kin oraz filmami i taśmami dla radia lub telewizji”. Co za tym idzie w ocenie Wnioskodawcy norma w art. 12 ust. 2 pkt b) wskazanej umowy obejmuje m.in. należności licencyjne z tytułu korzystania z autorskich praw majątkowych do utworów muzycznych i słowno-muzycznych.

Mając na uwadze powyższe, Wnioskodawca stoi na stanowisku, iż art. 12 ust. 2 pkt b) umowy między Polską Rzeczpospolitą Ludową a Japonią ma zastosowanie m.in. do opodatkowania należności licencyjnych z tytułu korzystania z autorskich praw majątkowych do utworów muzycznych i słowno-muzycznych.

Wątpliwości budzi natomiast użycie w art. 12 ust. 2 pkt b) omawianej umowy międzynarodowej sformułowania, zgodnie z którym należności objęte tym przepisem „mogą być zwolnione z opodatkowania w umawiającym się państwie w którym powstają”. Literalna wykładnia wskazanego przepisu sugerowałaby, że ustanawia on jedynie możliwość, a nie obowiązek zwolnienia od opodatkowania przez państwo pochodzenia wymienionych w nim należności. Wykładnia taka jest jednak niemożliwa do pogodzenia z domniemaniem racjonalności prawodawcy.

Spółka zwróciła uwagę, że ustanawianie dowolnych zwolnień podatkowych należy do sfery suwerenności każdego państwa i uprawnienie takie nie musi być państwom przyznawane w treści umów międzynarodowych. Innymi słowy nawet gdyby w omawianej umowie brakowało obecnego art. 12 ust. 2 pkt b) nie stanowiłoby to ani dla Polski, ani dla Japonii jakiejkolwiek przeszkody dla ustanowienia tego typu zwolnienia w swoim prawie wewnętrznym. Istnienie w umowie o unikaniu podwójnego opodatkowania przepisu, który jedynie zezwala na zwolnienie z opodatkowania określonych należności jest zatem całkowicie zbędne. Należy przy tym podkreślić, że żadna z pozostałych umów o unikaniu podwójnego opodatkowania, których stroną jest rzeczpospolita polska nie zawiera podobnego przepisu.

Niezależnie od powyższego Spółka podniosła, iż omawiana umowa międzynarodowa w żadnym punkcie nie stanowi, że należności, o których mowa w art. 12 ust. 2 pkt b) mogą być opodatkowane w państwie, w którym powstają. Z art. 12 ust. 1 wynika jedynie, że wszelkie należności licencyjne mogą być opodatkowane w państwie ich odbiorcy art. 12 ust. 2 pkt a) wyraźnie stanowi, że należności licencyjne z tytułu technologii przemysłowych mogą być opodatkowane również „u źródła”. Brak natomiast w umowie analogicznego przepisu dotyczącego należności licencyjnych z tytułu praw autorskich. Co za tym idzie, należności te, bądź jako inne należności, o których mowa w art. 22 umowy, bądź jako zyski przedsiębiorstwa, o których mowa w art. 7 umowy, będą podlegały opodatkowaniu wyłącznie w państwie ich odbiorcy.

Zdaniem Wnioskodawcy, przepisy umowy nie przewidują zatem w ogóle opodatkowania należności licencyjnych z tytułu praw autorskich w państwie, w którym należności te powstają. Konsekwentnie przepis art. 12 ust. 2 pkt b) umowy rozumiany jako dopuszczający zwolnienie takich należności z opodatkowania byłby całkowicie zbędny.

W związku z powyższymi wątpliwościami Spółka zwróciła uwagę na treść art. 29 zd. 3 i 4 omawianej umowy, które stanowią: „sporządzono w Tokio w dniu 20 lutego 1980 r. w dwóch egzemplarzach, każdy w językach: polskim, japońskim i angielskim, przy czym wszystkie trzy teksty są jednakowo autentyczne. W razie powstania rozbieżności w interpretacji postanowień niniejszej umowy, tekst angielski będzie miał moc rozstrzygającą.”

Spółka wskazała, iż skan oryginalnego angielskiego tekstu umowy (zawierający podpisy przedstawicieli rządów Polski i Japonii: Stefana Perkowicza oraz Saburo Okity) dostępny jest na stronie internetowej Ministerstwa Finansów.

W angielskiej wersji omawianej umowy międzynarodowej art. 12 ust. 2 pkt b) ma następujące brzmienie: „cultural royalties shall be exempt from tax in the Contracting State in which they arise if the beneficial owner of the royalties is the resident of the other Contracting State”. Poprawne polskie tłumaczenie wskazanego przepisu winno zatem brzmieć: „należności licencyjne z tytułu praw autorskich są zwolnione z opodatkowania w umawiającym się państwie w którym powstają jeżeli uprawniony właściciel tych należności jest osobą mającą miejsce zamieszkania lub siedzibę w drugim Umawiającym się Państwie”. Taka wykładnia wskazanego przepisu jest nie tylko zgodna z angielskim tekstem umowy, ale również racjonalna i spójna z pozostałymi jej postanowieniami.

Zważywszy, że formalno-dogmatyczna wykładnia polskiego tekstu art. 12 ust. 2 pkt b) omawianej umowy międzynarodowej nie przynosi jednoznacznych rezultatów, Wnioskodawca stoi na stanowisku, że wskazany przepis winien być interpretowany zgodnie z jego celem oraz z dyspozycją art. 29 zd. 3 i 4 umowy. Co za tym idzie w ocenie Wnioskodawcy stosownie do art. 12 ust. 2 pkt b) umowy między Polską Rzeczpospolitą Ludową a Japonią należności licencyjne wypłacane przez Wnioskodawcę osobom prawnym mającym siedzibę na terytorium Japonii nie będą podlegały opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób prawnych na terytorium Rzeczpospolitej Polskiej.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz. U. z 2000 r., Nr 54, poz. 654 ze zm.) podatek dochodowy z tytułu uzyskanych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej przez podatników, o których mowa w art. 3 ust. 2 ww. ustawy przychodów: z odsetek, z praw autorskich lub praw pokrewnych, z praw do projektów wynalazczych, znaków towarowych i wzorów zdobniczych, w tym również ze sprzedaży tych praw, z należności za udostępnienie tajemnicy receptury lub procesu produkcyjnego, za użytkowanie lub prawo do użytkowania urządzenia przemysłowego, w tym także środka transportu, urządzenia handlowego lub naukowego, za informacje związane ze zdobytym doświadczeniem w dziedzinie przemysłowej, handlowej lub naukowej (know-how) ustala się w wysokości 20% przychodów.

Stosownie do treści art. 21. ust. 2 ww. ustawy powyższy przepis stosuje się z uwzględnieniem umów w sprawie zapobieżenia podwójnemu opodatkowaniu, których stroną jest Rzeczpospolita Polska.

Jednocześnie na podstawie art. 26 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, osoby prawne lub jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz będące przedsiębiorcami osoby fizyczne dokonujące wypłat ww. należności zobowiązane są, jako płatnicy, pobierać w dniu dokonania wypłaty, zryczałtowany podatek dochodowy od tych wypłat.

Jednakże zastosowanie stawki podatku wynikającej z właściwej umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania albo niepobranie podatku zgodnie z taką umową jest możliwe pod warunkiem udokumentowania miejsca siedziby podatnika dla celów podatkowych uzyskanym od podatnika certyfikatem rezydencji.

Zgodnie z postanowieniem art. 12 ust. 1 umowy między Polską Rzecząpospolitą Ludową a Japonią o unikaniu podwójnego opodatkowania w zakresie podatków od dochodu, podpisanej w Tokio dnia 20 lutego 1980 r. (Dz. U. z 1983 r. Nr 12 poz. 60) należności licencyjne pochodzące z Umawiającego się Państwa, wypłacane osobie mającej miejsce zamieszkania lub siedzibę w drugim Umawiającym się Państwie, mogą być opodatkowane w tym drugim Umawiającym się Państwie.

W myśl art. 12 ust. 2 pkt b) powołanej umowy należności licencyjne z tytułu praw autorskich mogą być zwolnione z opodatkowania w Umawiającym się Państwie, w którym powstają, jeżeli uprawniony właściciel tych należności jest osobą mającą miejsce zamieszkania lub siedzibę w drugim Umawiającym się Państwie.

Określenie "należności licencyjne z tytułu praw autorskich" dla potrzeb wymienionej umowy zostało zdefiniowane w art. 12 ust. 3 pkt b) ww. umowy jako wszelkiego rodzaju należności uzyskiwane z tytułu użytkowania lub prawa do użytkowania każdego prawa autorskiego do dzieła literackiego, artystycznego lub naukowego, włącznie z filmami dla kin oraz filmami i taśmami dla radia lub telewizji.

Polsko-japońską umowę o unikaniu podwójnego opodatkowania sporządzono w Tokio w dniu 20 lutego 1980 r. w dwóch egzemplarzach, każdy w językach: polskim, japońskim i angielskim, przy czym wszystkie trzy teksty są jednakowo autentyczne (stosownie do treści art. 29 tej umowy).

Jednocześnie Strony umowy postanowiły, iż w razie powstania rozbieżności w interpretacji postanowień niniejszej umowy, tekst angielski będzie miał moc rozstrzygającą (art. 29 zdanie ostatnie ww. umowy).

W wersji angielskiej art. 12 ust. 2 pkt b) został użyty zwrot „(…) shall be exempt from tax in the Contracting State”, co oznacza: „będą zwolnione z opodatkowania w Umawiającym się Państwie”. W innych polskich umowach o unikaniu podwójnego opodatkowania zwrot „shall be exempt from tax” jest odpowiednikiem zwrotu „zwolni z opodatkowania” w polskiej wersji językowej (np. art. 23 ust. 1 pkt a) umowy między Rządem Rzeczypospolitej Polskiej a Rządem Meksykańskich Stanów Zjednoczonych w sprawie unikania podwójnego opodatkowania i zapobiegania uchylaniu się od opodatkowania w zakresie podatków od dochodu z 30 listopada 1998 r. – Dz. U. z 2003 r. Nr 13 poz. 131).

W tym stanie rzeczy nie ulega wątpliwości, iż wolą Stron przedmiotowej umowy było zwolnienie z opodatkowania należności licencyjnych z tytułu praw autorskich z opodatkowania „u źródła”, a nie tylko ustalenie możliwości takiego zwolnienia.

Należy zgodzić się także ze stanowiskiem Wnioskodawcy, iż wykładnia literalna powołanego przepisu prowadziłby do irracjonalnych wniosków z uwagi na suwerenność jurysdykcji podatkowych w zakresie zwolnień podatkowych. W konsekwencji właściwego znaczenia przedmiotowej normy prawnej należy poszukiwać w wykładni celowościowej.

W świetle przedstawionego stanu faktycznego i powołanych przepisów prawa należności licencyjne wypłacane przez Wnioskodawcę osobom prawnym mającym siedzibę na terytorium Japonii z tytułu korzystania na terytorium Rzeczpospolitej Polskiej z autorskich praw majątkowych do utworów muzycznych i słowno-muzycznych nie podlegają opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób prawnych na terytorium Rzeczpospolitej Polskiej

W konsekwencji stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej należy uznać za prawidłowe.

Należy przy tym mieć na uwadze, iż niepobranie podatku przez Wnioskodawcę na podstawie art. 12 ust. 2 pkt b) ww. umowy jest możliwe pod warunkiem udokumentowania miejsca siedziby podatnika (kontrahenta japońskiego) dla celów podatkowych uzyskanym od podatnika certyfikatem rezydencji (zgodnie z art. 26 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych).

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.