INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 7 kwietnia 2009 roku (data wpływu 9 kwietnia 2009 roku) uzupełnionym pismem z dnia 16 czerwca 2009 roku (data wpływu 22 czerwca 2009 roku), oraz pismem z dnia 7 lipca 2009 r. (data wpływu 13 lipca 2009 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania kwot wypłaconych z kont emerytalnych w Stanach Zjednoczonych Ameryki Północnej – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 9 kwietnia 2009 roku został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania kwot wypłaconych z kont emerytalnych w Stanach Zjednoczonych Ameryki Północnej.

Pismami z dnia 9 czerwca 2009 r. Nr ITPB2/415-374/09-2/ENB oraz z dnia 30 czerwca 2009 r. Nr ITPB2/415-374/09-5/ENB wezwano Wnioskodawcę do uzupełnienia wniosku poprzez doprecyzowanie stanu faktycznego. Powyższe uzupełniono w dniu 22 czerwca 2009 oraz 13 lipca 2009 r. (data wpływu).

W przedmiotowym wniosku i uzupełnieniach przedstawiono następujący stan faktyczny.

W 2009 roku będzie Pan przebywać na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej więcej niż 183 dni, i tutaj też będzie Pan rezydentem podatkowym. W związku z planami budowy domu rodzinnego w Polsce, w 2009 roku wypłacił Pan oszczędności z kont emerytalnych w Stanach Zjednoczonych. Konta z których wypłacił Pan oszczędności były kontami nieobligatoryjnymi i zostały założone w 2004 roku. Obydwa konta miały charakter tożsamy z tzw. „trzecim filarem” (IKE) w Polsce, gdzie środki są oszczędzane na emeryturę i podatek jest płacony przy wypłacie środków. Konta tego rodzaju są traktowane i opodatkowane w Stanach Zjednoczonych jako emerytura. Jeśli wypłata występuje przed emeryturą wówczas są należne dodatkowe podatki i środki te traktowane są jako zwykły dochód. W Stanach Zjednoczonych wypłacone kwoty zostały już opodatkowane.

Składki wpłacone na konta tego typu w Stanach Zjednoczonych są związane z inwestycjami kapitałowymi. Zyski lub straty są traktowane przez władzę podatkową Stanów Zjednoczonych jak IKE, tzn. nie ma podatku płaconego z tytułu zysku lub strat rocznie. Podatek ten jest płacony przy wypłacie na emeryturę bądź za wypłatę we wcześniejszym terminie. W Stanach Zjednoczonych opodatkowaniu podlega cała wypłacana kwota, a nie tylko zysk.

W uzupełnieniu przesłanym w dniu 13 lipca 2009 r. wskazuje Pan, iż posiada miejsce zamieszkania w Polsce. W chwili obecnej buduje dom mieszkalny oraz w Polsce będzie Pan przebywał dłużej niż 183 dni w roku podatkowym 2009. Zatem według przepisów prawa polskiego posiada Pan w Polsce nieograniczony obowiązek podatkowy, tutaj ma centrum interesów życiowych. Mieszka w Polsce na stałe. Według przepisów podatkowych w Stanach Zjednoczonych rezydencja podatkowa jest ważna, ale samo posiadanie amerykańskiego obywatelstwa jest bardziej istotne i powoduje obowiązki podatkowe pomimo rezydencji podatkowej w innym kraju. Władza w Stanach Zjednoczonych nie wyłącza obywatela całkowicie od opodatkowania pomimo faktycznej rezydencji podatkowej w innym państwie. Dla niektórych rodzajów dochodów władza podatkowa Stanów Zjednoczonych może przyznać różne ulgi (uwzględniając rezydencję podatkową w innym kraju), ale nie całkowicie wyłącza obywatela od opodatkowania wszystkich dochodów. Dochód w przedmiotowej sprawie jest tego przykładem. Stwierdzić więc należy, iż z powodu wewnętrznych przepisów podatkowych w Stanach Zjednoczonych istnieje obowiązek podatkowy pomimo faktycznej rezydencji podatkowej w Polsce. Władza podatkowa Stanów Zjednoczonych uwzględnia kwestię obywatelstwa jako czynnik bardziej istotny, a nie tylko faktyczne miejsce rezydencji podatkowej. Zatem istnieje tutaj podwójny obowiązek opodatkowania (można nazwać to „podwójną rezydencją podatkową”), ale wynika to z posiadania obywatelstwa amerykańskiego, a nie z miejsca zamieszkania.

Biorąc pod uwagę ten stan faktyczny należy według Pana stwierdzić, iż ma rezydencję podatkową w Polsce. Posiada Pan zarówno obywatelstwo amerykańskie, jak i polskie.

W rozumieniu polskiego prawa, rezydencja podatkowa oznacza nieograniczony globalny obowiązek podatkowy i zrozumianą wyłączność podatkową w drugim Państwie. Natomiast to stanowisko prawne może kolidować z wewnętrznymi przepisami podatkowymi innych państw. To stanowisko nie wynika bezpośrednio z treści Konwencji Modelowej ani z umowy ze Stanami Zjednoczonymi o unikaniu podwójnego opodatkowania, lecz z polskiego wewnętrznego prawa podatkowego.

Skoro umowa między Rzeczpospolitą Polską a Stanami Zjednoczonymi o unikaniu podwójnego opodatkowania nie mówi szczególnie o „funduszach emerytalnych” (choć wydaje się, iż brzmienie art. 21 ust. 4 „składki na cele emerytalne płacone przez obywateli polskich będzie traktowane jako podatek” dotyczy ZUS-u bądź Social Security w USA, ale i tak umowa tego nie precyzuje), należy rozważać tę kwestię według zasad opodatkowania różnorodnych rodzajów dochodu na funduszach emerytalnych.

W związku z powyższym zwraca Pan uwagę na art. 11 ust. 2 Konwencji Modelowej odnośnie odsetek od kapitału, zgodnie z którym drugie Państwo ma prawo do opodatkowania takiego rodzaju dochodu według swojego wewnętrznego prawa podatkowego. W przedmiotowej sprawie właśnie tak się stało. W takich wypadkach metodę kredytową (art. 23b ust. 1 pkt a i b Konwencji) stosuje się odpowiednio. Umowa między Polską a Stanami Zjednoczonymi w art. 11 ust. 1 przewiduje także podobne okoliczności i wtedy zasady z art. 20 ust. 1 są zastosowane.

Nawet metoda unikania podwójnego opodatkowania według systemu „wyłączności” - art. 23a ust. 2 Konwencji Modelowej - wymaga odliczenia należności podatkowej wpłaconej w drugim stanie w dochodach dywidendowych i odsetkowych. Więc nawet akceptując reguły wyłączności podatkowej, Konwencja przewiduje, że i tak będą przypadki płacenia podatków od odsetek w innych krajach i te mają być odliczone od należności w państwie rezydencji podatkowej. Jeśli polskie prawo podatkowe nie uznaje takich okoliczności i nie pozwala na odliczanie podatków w państwie źródła takich dochodów od należności państwu polskiemu, państwo nie postępuje zgodnie z międzynarodową Konwencją Modelową oraz z umową między Polską a Stanami Zjednoczonymi o unikaniu podwójnego opodatkowania. Brak pozwolenia odliczania takich obowiązkowych podatków stwarza sytuację, gdzie państwo polskie narzuca swoje wewnętrzne prawo na drugie Państwo i nie uwzględnia oraz nie uznaje prawa drugiego kraju opodatkowania takich dochodów pomimo, iż faktycznie osoba fizyczna jest rezydentem podatkowym w Polsce.

W trakcie rozmowy telefonicznej z prawnikiem organu podatkowego USA uzyskał Pan informację, że umowa między Polską a Stanami nie stanowi o „funduszach emerytalnych” jako kategorii dochodu i sprawa wymaga szczególnego rozpatrzenia z ich strony.

Biorąc pod uwagę złożoność funduszy inwestycyjnych tego typu oraz to, że otrzymują swoje przychody z odsetek, dywidend itp., trudno podzielić ten dochód według kategorii przewidzianych w umowie z 1974 r. kiedy nie było takich finansowych produktów emerytalnych. W związku z tym należy bardziej zwracać uwagę na tekst nowej Konwencji Modelowej.

W związku z powyższym zadano następujące pytania.

Czy stosownie do ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych i umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania Wnioskodawca powinien zapłacić podatek w Polsce...

Zdaniem Wnioskodawcy, po rozliczeniu ze Stanami Zjednoczonymi w 2009 roku, powinien zapłacić w Polsce różnicę pomiędzy 19% podatkiem od inwestycji kapitałowych a podatkiem zapłaconym w Stanach Zjednoczonych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 ze zm.) osoby fizyczne, jeżeli mają miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, podlegają obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów (przychodów) bez względu na miejsce położenia źródeł przychodów (nieograniczony obowiązek podatkowy).

Stosownie do art. 3 ust. 1a cytowanej ustawy, za osobę mającą miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej uważa się osobę fizyczną, która:

1. posiada na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej centrum interesów osobistych lub gospodarczych (ośrodek interesów życiowych) lub
2. przebywa na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej dłużej niż 183 dni w roku podatkowym.

W myśl art. 4a tej ustawy, art. 3 ust. 1, 2a, 2b stosuje się z uwzględnieniem umów w sprawie unikania podwójnego opodatkowania, których stroną jest Rzeczpospolita Polska.

Jak wynika z treści wniosku w związku z planami budowy domu rodzinnego w Polsce, w 2009 roku wypłacił Pan oszczędności z kont emerytalnych w Stanach Zjednoczonych. Konta z których wypłacił Pan oszczędności były kontami nieobligatoryjnymi i zostały założone w 2004 roku. Obydwa konta miały charakter tożsamy z tzw. „trzecim filarem” (IKE) w Polsce, gdzie środki są oszczędzane na emeryturę i podatek jest płacony przy wypłacie środków. Konta tego rodzaju są traktowane i opodatkowane w Stanach Zjednoczonych jako emerytura. Jeśli wypłata występuje przed emeryturą wówczas są należne dodatkowe podatki i środki te traktowane są jako zwykły dochód. W Stanach Zjednoczonych wypłacone kwoty zostały już opodatkowane.

Składki wpłacone na konta tego typu w Stanach Zjednoczonych są związane z inwestycjami kapitałowymi. Zyski lub straty są traktowane przez władzę podatkową Stanów Zjednoczonych jak IKE, tzn. nie ma podatku płaconego z tytułu zysku lub strat rocznie. Podatek ten jest płacony przy wypłacie na emeryturę bądź za wypłatę we wcześniejszym terminie. W Stanach Zjednoczonych opodatkowaniu podlega cała wypłacana kwota a nie tylko zysk.

W przesłanym uzupełnieniu wniosku z dnia 7 lipca 2009 r. wskazuje Pan, iż ma miejsce zamieszkania i w rozumieniu polskich przepisów nieograniczony obowiązek podatkowy w Polsce.

W myśl art. 5 ust. 1 umowy z dnia 8 października 1974 r. między Rządem Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej a Rządem Stanów Zjednoczonych Ameryki o uniknięciu podwójnego opodatkowania i zapobieżeniu uchylaniu się od opodatkowania w zakresie podatków od dochodu (Dz. U. z 1976 r. Nr 31, poz.178) osoba mająca miejsce zamieszkania lub siedzibę w Umawiającym się Państwie może być opodatkowana przez drugie Umawiające się Państwo z tytułu dochodu pochodzącego ze źródeł drugiego Umawiającego się Państwa i tylko z tytułu takiego dochodu, zgodnie ze wszystkimi ograniczeniami zawartymi w niniejszej Umowie.

Zgodnie z art. 14 ust. 1 ww. umowy osoba mająca miejsce zamieszkania lub siedzibę w jednym z Umawiających się Państw będzie zwolniona od opodatkowania w drugim Umawiającym się Państwie zysku ze sprzedaży, zamiany lub innej dyspozycji walorami kapitałowymi, chyba że:

1. zysk został osiągnięty przez osobę mającą miejsce zamieszkania lub siedzibę w jednym z Umawiających się Państw ze sprzedaży, zamiany lub innej dyspozycji mieniem wymienionym w artykule 7 niniejszej Umowy, położonym na terytorium drugiego Umawiającego się Państwa,
2. osoba osiągająca zysk, mająca miejsce zamieszkania lub siedzibę w jednym z Umawiających się Państw, posiada zakład w drugim Umawiającym się Państwie i wartość majątkowa przynosząca zysk jest rzeczywiście związana z tym zakładem lub
3. osoba fizyczna osiągająca zysk, mająca miejsce zamieszkania lub siedzibę w jednym z Umawiających się Państw, przebywa w drugim Umawiającym się Państwie przez okres lub okresy, sięgające łącznie lub przekraczające 183 dni w ciągu roku podatkowego.

Zgodnie z powyższym zysk ze sprzedaży, zamiany lub innej dyspozycji walorami kapitałowymi podlega co do zasady opodatkowaniu w państwie miejsca zamieszkania i jest zwolniony w państwie źródła, chyba, że zostanie spełniona jedna z przesłanek wskazanych w pkt a) - c), co jednakże nie ma miejsca w przedmiotowej sytuacji.

Zatem zyski kapitałowe uzyskane przez osobę mającą miejsce zamieszkania dla celów podatkowych w Polsce, ze źródeł położonych na terenie Stanów Zjednoczonych winny podlegać opodatkowaniu wyłącznie w Polsce. Oznacza to, że przy opodatkowaniu tychże zysków w Polsce nie będzie miała zastosowania metoda unikania podwójnego opodatkowania, bowiem zyski te zgodnie z cytowaną umową winny podlegać zwolnieniu z opodatkowania w Stanach Zjednoczonych i tym samym nie powinno wystąpić podwójne opodatkowanie.

Stosownie natomiast do art. 12 ust. 4 ww. umowy określenie "odsetki" użyte w niniejszej Umowie oznacza dochód od pożyczek publicznych, skryptów dłużnych, pożyczek rządowych, weksli lub innych dowodów zadłużenia bez względu na to, czy są one zabezpieczone, i bez względu na to, czy dają one prawo do uczestniczenia w zyskach, oraz inne roszczenia z tytułu zobowiązań finansowych, jak też inne dochody, które według prawa podatkowego państwa, z którego pochodzą, zrównane są z dochodami z pożyczek.

Wobec powyższego dochód z tytułu oszczędności gromadzonych na kontach emerytalnych w Stanach Zjednoczonych – wbrew twierdzeniu Wnioskodawcy – nie stanowi odsetek w rozumieniu powołanej wyżej umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania.

Na podstawie art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 roku o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 ze zm.) opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 7 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych źródłami przychodów są kapitały pieniężne i prawa majątkowe, w tym odpłatne zbycie praw majątkowych innych niż wymienione w pkt 8 lit. a) – c).

W myśl art. 17 ust. 1 pkt 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych za przychody z kapitałów pieniężnych uważa się przychody z tytułu udziału w funduszach kapitałowych, z zastrzeżeniem ust. 1c.

Zgodnie z brzmieniem art. 30a ust. 1 pkt 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych od dochodu z tytułu udziału w funduszach kapitałowych pobiera się z zastrzeżeniem art. 52a zryczałtowany 19% podatek dochodowy.

W myśl art. 23 ust. 1 pkt 38 ustawy, kosztem uzyskania przychodu przy ustalaniu dochodu z odpłatnego zbycia jednostek uczestnictwa w funduszach kapitałowych są wydatki poniesione w związku z nabyciem tych jednostek.

Stosownie do art. 30a ust. 5 ustawy, dochodu, o którym mowa w ust. 1 pkt 5, nie pomniejsza się o straty z tytułu udziału w funduszach kapitałowych oraz inne straty z kapitałów pieniężnych i praw majątkowych, poniesione w roku podatkowym oraz w latach poprzednich.

Przepisy ust. 1 pkt 1-5 stosuje się z uwzględnieniem umów o unikaniu podwójnego opodatkowania, których stroną jest Rzeczpospolita Polska. Jednakże zastosowanie stawki podatku wynikającej z właściwej umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania lub niepobranie (niezapłacenie) podatku zgodnie z taką umową jest możliwe pod warunkiem udokumentowania dla celów podatkowych miejsca zamieszkania podatnika uzyskanym od niego certyfikatem rezydencji (art. 30a ust. 2 ww. ustawy).

Na podstawie art. 30a ust. 9 ww. ustawy podatnicy, uzyskujący poza granicami Rzeczypospolitej Polskiej przychody (dochody) określone w ust. 1 pkt 1-5, od zryczałtowanego podatku obliczonego zgodnie z ust. 1, od tych przychodów (dochodów), odliczają kwotę równą podatkowi zapłaconemu za granicą, jednakże odliczenie to nie może przekroczyć kwoty podatku obliczonego od tych przychodów (dochodów) przy zastosowaniu stawki 19%.

Zasadą jest, iż podatek zryczałtowany jest podatkiem należnym, a dochodów opodatkowanych w formie ryczałtu nie wykazuje się w zeznaniu podatkowym. Natomiast zgodnie z art. 45 ust. 3b ustawy, w zeznaniu, o którym mowa w ust. 1 lub ust. 1a, wykazuje się należny podatek dochodowy, o którym mowa w art. 29-30a, jeżeli podatek ten nie został pobrany przez płatnika.

W myśl art. 45 ust. 1 ustawy, podatnicy są obowiązani składać urzędom skarbowym zeznanie, według ustalonego wzoru, o wysokości osiągniętego dochodu (poniesionej straty) w roku podatkowym, w terminie do dnia 30 kwietnia roku następującego po roku podatkowym, z zastrzeżeniem ust. 7 i 8.

Zgodnie z art. 45 ust. 1a ustawy, w terminie określonym w ust. 1 podatnicy są obowiązani składać urzędom skarbowym odrębne zeznania, według ustalonych wzorów, o wysokości osiągniętego w roku podatkowym dochodu (poniesionej straty) z:

1. kapitałów opodatkowanych na zasadach określonych w art. 30b,
2. pozarolniczej działalności gospodarczej lub działów specjalnych produkcji rolnej, opodatkowanych na zasadach określonych w art. 30c,
3. odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych opodatkowanych na zasadach określonych w art. 30e.

Reasumując, wypłata oszczędności z kont emerytalnych w Stanach Zjednoczonych w niniejszej sprawie podlega w Polsce opodatkowaniu 19%-towym zryczałtowanym podatkiem dochodowym.

W uzupełnieniu wniosku wskazał Pan, iż składki wpłacone na konta oszczędnościowe tego typu w Stanach Zjednoczonych są związane z inwestycjami kapitałowymi.

Stosownie zaś do art. 5a pkt 14 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych przez fundusze kapitałowe rozumie się fundusze inwestycyjne oraz fundusze zagraniczne, o których mowa w przepisach o funduszach inwestycyjnych, oraz ubezpieczeniowe fundusze kapitałowe działające na podstawie przepisów ustawy o działalności ubezpieczeniowej, z wyjątkiem funduszy emerytalnych o których mowa w przepisach o organizacji i funkcjonowaniu funduszy emerytalnych.

Jednakże zaznaczyć przy tym należy, iż przepisy o działalności ubezpieczeniowej, przepisy o funduszach inwestycyjnych oraz przepisy o organizacji i funkcjonowaniu funduszy emerytalnych nie są przepisami prawa podatkowego. Definicja prawa podatkowego zawarta jest w art. 3 pkt 2 Ordynacji podatkowej, w świetle której, ilekroć w ustawie jest mowa o przepisach prawa podatkowego – rozumie się przez to przepisy ustaw podatkowych, postanowienia ratyfikowanych przez Rzeczpospolitą Polską umów o unikaniu podwójnego opodatkowania oraz ratyfikowanych przez Rzeczpospolitą Polską innych umów międzynarodowych dotyczących problematyki podatkowej, a także przepisy aktów wykonawczych wydanych na podstawie ustaw podatkowych.

W konsekwencji, ocena stanowiska Wnioskodawcy mogła zostać dokonana jedynie na podstawie przepisów prawa podatkowego.

Ponadto, wskazać należy, że przedmiotem interpretacji nie jest ocena zasadności poboru podatku w przedmiotowej sprawie przez Stany Zjednoczone, lecz ustosunkowanie się do stanowiska Wnioskodawcy w oparciu o przedstawiony stan faktyczny. Celem wyjaśnienia zasadności pobrania podatku przez Stany Zjednoczone Ameryki, Wnioskodawca powinien się zwrócić do organu podatkowego tego państwa lub też skorzystać z Procedury wzajemnego uzgadniania uregulowanej w art. 22 wskazanej umowy. Stosownie do ust. 1 tego artykułu, jeżeli osoba mająca miejsce zamieszkania lub siedzibę na terytorium jednego Umawiającego się Państwa uważa, że zarządzenia jednego lub obu Umawiających się Państw wprowadziły lub wprowadzają dla niej opodatkowanie, które nie odpowiada niniejszej Umowie, wówczas może ona przedłożyć swoją sprawę właściwej władzy tego Umawiającego się Państwa, na terytorium którego ma miejsce zamieszkania lub swoją siedzibę lub którego jest obywatelem.

Jedynie bowiem w sytuacji gdy zgodnie z postanowieniami wyżej powoływanej umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania dochód podatnika z tytułu przedmiotowych świadczeń pieniężnych podlega opodatkowaniu w Stanach Zjednoczonych i zostanie tam zapłacony podatek, od zryczałtowanego podatku dochodowego w Polsce przysługuje temu podatnikowi odliczenie, o którym stanowi art. 30a ust. 9 ustawy o podatku dochodowego od osób fizycznych.

Złożenie przez Wnioskodawcę fałszywego oświadczenia, że elementy stanu faktycznego objęte wnioskiem o wydanie interpretacji w dniu złożenia wniosku nie są przedmiotem toczącego się postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, postępowania kontrolnego organu kontroli skarbowej oraz że w tym zakresie sprawa nie została rozstrzygnięta co do jej istoty w decyzji lub postanowieniu organu podatkowego lub organu kontroli skarbowej powoduje, że niniejsza interpretacja indywidualna nie wywołuje skutków prawnych (art. 14b § 4 Ordynacji podatkowej).

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku, Al. Zwycięstwa 16/17, 80-219 Gdańsk po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.).

Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.