INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pani, przedstawione we wniosku z dnia 23.04.2009 r. (data wpływu 27.04.2009 r.), uzupełnionym na wezwanie tut. Organu z dnia 17.06.2009 r. pismem z dnia 25.06.2009 r. (data wpływu 26.06.2009 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania wynagrodzenia prowizyjnego na podstawie umowy agencyjnej z X - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 27.04.2009 r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania wynagrodzenia prowizyjnego na podstawie umowy agencyjnej.

Przedmiotowy wniosek został uzupełniony na wezwanie tut. Organu znak IPPP1/443-412/09-2/AP z dnia 17.06.2009 r. pismem z dnia 25.06.2009 r. (data wpływu 26.06.2009 r.).

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Poza działalnością handlową Wnioskująca prowadzi również, na podstawie umowy agencyjnej, kolekturę. Z uwagi na wielkość obrotu z handlu nie może być podmiotowo zwolniona z podatku VAT. Z firmą X Wnioskująca rozlicza się na podstawie faktury wystawionej po okresie rozliczeniowym na prowizję od sprzedanych zakładów.

W nadesłanym uzupełnieniu przedmiotowego wniosku Wnioskująca wskazała, iż usługi pośrednictwa w zawieraniu zakładów z X zostały sklasyfikowane w dziale 92.71 - Usługi związane z grami hazardowymi i organizowaniem zakładów.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy prowizja otrzymana od Firmy X udokumentowana fakturą podlega zwolnieniu z podatku VAT...

Zdaniem Wnioskodawcy przychody w formie prowizji za świadczone usługi pośrednictwa w zawieraniu zakładów wzajemnych na rzecz X są zwolnione z podatku VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11.03.2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54 poz. 535 ze zm.) – zwanej dalej ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. Zakres tych czynności zdefiniowany został w art. 7 oraz w art. 8 tej ustawy. Przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (art. 7 ust. 1 ustawy). Natomiast na mocy art. 8 ust. 1 pkt 1 tej ustawy przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7.

Artykuł 8 ust. 3 ww. ustawy stanowi ponadto, że usługi wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, z zastrzeżeniem ust. 4, są identyfikowane za pomocą tych klasyfikacji, z wyjątkiem usług elektronicznych i usług turystyki, o których mowa w art. 119.

Powołany przepis art. 8 ust. 1 ustawy o VAT wskazuje, iż pojęcie świadczenia usług ma bardzo szeroki zakres, gdyż nie obejmuje wyłącznie działań podatnika, lecz również zobowiązanie do powstrzymania się od dokonywania czynności lub do tolerowania czynności bądź sytuacji. Pojęcie usługi wg ustawy o podatku od towarów i usług jest bowiem szersze od definicji usługi w rozumieniu klasyfikacji statystycznych. Oznacza to, że w definicji tej mieszczą się również określone zachowania, które nie zostały sklasyfikowane w PKWiU, o której mowa w art. 8 ust. 3 cyt. ustawy o VAT. Przez świadczenie należy zatem rozumieć każde zachowanie się na rzecz innego podmiotu.

Z opisu stanu faktycznego przedstawionego we wniosku wynika, iż Zainteresowana poza działalnością handlową prowadzi również, na podstawie umowy agencyjnej, kolekturę. Z uwagi na wielkość obrotu z handlu nie może być podmiotowo zwolniona z podatku VAT. Z firmą X rozlicza się na podstawie faktury wystawionej po okresie rozliczeniowym na prowizję od sprzedanych zakładów.

Stosownie do art. 758 § 1 ustawy z dnia 23.04.1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16 poz. 93 ze zm.) przez umowę agencyjną przyjmujący zlecenie (agent) zobowiązuje się, w zakresie działalności swego przedsiębiorstwa, do stałego pośredniczenia, za wynagrodzeniem, przy zawieraniu z klientami umów na rzecz dającego zlecenie przedsiębiorcy albo do zawierania ich w jego imieniu.

Z powyższego przepisu wynika, iż na przedmiot umowy agencyjnej składa się zawsze pośredniczenie, ewentualnie dokonywanie czynności prawnych w imieniu zlecającego, z tym że dokonywanie tych ostatnich czynności jest możliwe dopiero po udzieleniu agentowi pełnomocnictwa. Agent, który nie został umocowany do dokonywania czynności w imieniu dającego zlecenie, działa wyłącznie jako pośrednik. Jego świadczenie polega wówczas na dokonywaniu czynności faktycznych z zakresu pośredniczenia na rzecz drugiej strony stosunku agencyjnego.

Co do zasady, stawka podatku VAT, zgodnie z art. 41 ust. 1 ustawy o VAT, wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1. Jednakże zarówno w treści wskazanej ustawy, jak i przepisów wykonawczych do niej, ustawodawca przewidział opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi lub zwolnienie z podatku.

Zgodnie zatem z art. 41 ust. 2 cyt. ustawy o VAT, dla towarów i usług, wymienionych w załączniku nr 3 do ustawy, stawka podatku wynosi 7 %, z zastrzeżeniem ust. 12 i art. 114 ust. 1. Natomiast w myśl art. 43 ust. 1 pkt 1 tej ustawy zwalnia się od podatku usługi wymienione w załączniku nr 4 do ustawy. Zastosowanie tego zwolnienia wymaga jednak uwzględnienia wszelkich przewidzianych w tej pozycji wyłączeń i objaśnień.

Wnioskująca, w nadesłanym uzupełnieniu wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej świadczone usługi pośrednictwa w zawieraniu zakładów sklasyfikowała w dziale 92.71 - Usługi związane z grami hazardowymi i organizowaniem zakładów.

Usługi te należą do grupowania 92.7 „Usługi rekreacyjne pozostałe”. Zgodnie z objaśnieniem do załącznika nr 4 do ustawy o VAT „zwolnienie dotyczy wyłącznie usług związanych z rekreacją i sportem świadczonych przez podmioty, które nie mają jako celu systematycznego dążenia do osiągania zysków, zaś wszelkie zyski, które mimo wszystko osiągną, przeznaczą na utrzymanie lub poprawę świadczonych usług”. Wobec powyższego należy stwierdzić, iż usługi te nie mogą korzystać ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT, ponieważ świadczone są przez podmiot, który ma jako cel systematyczne dążenie do osiągnięcia zysków w ramach prowadzonej działalności gospodarczej (w wyniku realizacji umowy agencyjnej Zainteresowana otrzymuje wynagrodzenie prowizyjne).

Biorąc pod uwagę powołane przepisy należy stwierdzić, iż wykonywane – na podstawie zawartej umowy agencyjnej - przez Wnioskującą usługi pośrednictwa w zawieraniu zakładów wzajemnych, za które otrzymuje Ona wynagrodzenie w postaci prowizji, nie zostały wymienione w ustawie o VAT i przepisach wykonawczych ani jako zwolnione, ani jako korzystające z preferencyjnej stawki podatku VAT. Dlatego podlegają one opodatkowaniu podstawową stawką podatku VAT, tj. 22%, zgodnie z art. 41 ust. 1 ustawy o VAT.

Jednocześnie należy zauważyć, iż zgodnie z § 3 pkt 1 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 29 października 2008 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU) (Dz. U. Nr 207 poz. 1293 ze zm.), do celów opodatkowania podatkiem od towarów i usług do dnia 31 grudnia 2009 r. stosuje się Polską Klasyfikację Wyrobów i Usług (PKWiU) wprowadzoną rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 18 marca 1997 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU) (Dz. U. Nr 42, poz. 264, ze zm.).

Mając powyższe na względzie stanowisko Wnioskodawcy w zakresie przedstawionego stanu faktycznego należało uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Jednocześnie tut. Organ podatkowy zauważa, że złożony wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczy jednego zdarzenia przyszłego, stąd też Podatnik winien wnieść opłatę w wysokości 40 zł (od dnia 20.09.2008 r. opłata za wydanie interpretacji indywidualnej wynosi 40 zł – art. 14f § 1 Ordynacji podatkowej). Podatnik dokonał wpłaty w wysokości 75 zł za wydanie interpretacji indywidualnej w dniu 24.04.2009 r. Zatem kwota 35 zł zgodnie z § 18 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 29.06.2006 r. w sprawie gospodarki finansowej jednostek budżetowych, zakładów budżetowych i gospodarstw pomocniczych oraz trybu postępowania przy przekształceniu w inną formę organizacyjno – prawną (Dz. U. z 2006r. Nr 116 poz. 783) zostanie zwrócona na adres widniejący na załączonym do wniosku dowodzie wpłaty.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.