INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pani, przedstawione we wniosku z dnia 24 kwietnia 2009 r. (data wpływu 27 kwietnia 2009) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania przychodu ze sprzedaży akcji - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 27 kwietnia 2009 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania przychodu ze sprzedaży akcji.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny:

Pani małżonek w roku 2000 zakupił akcje spółki „Z.”, o wartości 1 zł każda. Spółka ta połączyła się ze spółką „L.”. Nowo utworzona spółka przymusowo - w roku 2005 - wykupiła od akcjonariuszy akcje po 1 zł 81 gr za sztukę, w tym od Pani małżonka 3.000 sztuk, o łącznej wartości 5.430 zł. Ponieważ Spółka nie wiedziała od kogo nabyła akcje, kwotę należną zbywcy z tytułu wykupu postawiła do depozytu sądowego, o czym Pani małżonek nie wiedział. Małżonek Pani zmarł dnia 13 lipca 2007 roku, a w dniu 28 grudnia 2007 roku Sąd Rejonowy stwierdził nabycie masy spadkowej, do której zaliczono również równowartość 3.000 akcji, tj. kwotę 5.430 zł (których już nie był właścicielem). Spółka, która nabyła akcje - w styczniu 2009 roku - przysłała Pani PIT-8C za rok 2005, w którym wykazana została kwota 1.357 zł 50 gr (tj. #188; kwoty ze sprzedaży akcji, przypadająca Pani, na mocy orzeczenia Sądu). Kwota ta została już opodatkowana w masie spadkowej, zgodnie z decyzją Naczelnika Urzędu Skarbowego z dnia 27 sierpnia 2008 roku.

W związku z powyższym zadała Pani następujące pytanie:

Jak należy opodatkować kwotę uzyskaną z tytułu przymusowego wykupu w roku 2005 akcji małżonka, który zmarł w roku 2007, tj. czy należało wliczyć ją do masy spadkowej i opodatkować podatkiem od spadków i darowizn, czy też należało uwzględnić ją w zeznaniu rocznym PIT-38 i opłacić 19% podatek dochodowy...

Przedmiotem niniejszej interpretacji jest odpowiedź w zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych, w zakresie podatku od spadków i darowizn odpowiedź udzielona zostanie odrębnym pismem.

Zdaniem Wnioskodawcy kwota 1.357 zł 50 gr była postawiona w 2005 roku do dyspozycji małżonka (kiedy on jeszcze żył) lecz nie odebrał jej, gdyż nie wiedział o przymusowym wykupie akcji. W momencie, gdy doszło do rozliczenia przez spadkobierców masy spadkowej okazało się, że zmarły małżonek nie był już właścicielem akcji lecz był właścicielem ekwiwalentu pieniężnego, który podzielony został między spadkobierców. Kwotę 1.357 zł 50 gr opodatkowano w masie spadkowej u każdego ze spadkobierców i w Pani ocenie została ona już rozliczona z Urzędem Skarbowym w dacie wydania decyzji przez Naczelnika Urzędu Skarbowego.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 7 ustawy z dnia 26 lipca 1991 roku o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 ze zm.) źródłami przychodów są kapitały pieniężne i prawa majątkowe, w tym odpłatne zbycie praw majątkowych innych niż wymienione w pkt 8 lit. a)-c). Natomiast za przychody z kapitałów pieniężnych, stosownie do art. 17 ust. 1 pkt 6 lit. a) ustawy, uważa się należne, choćby nie zostały faktycznie otrzymane, przychody z odpłatnego zbycia udziałów w spółkach mających osobowość prawną oraz papierów wartościowych.

Na podstawie art. 30b ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych od dochodów uzyskanych z odpłatnego zbycia papierów wartościowych lub pochodnych instrumentów finansowych i z realizacji praw z nich wynikających oraz z odpłatnego zbycia udziałów w spółkach mających osobowość prawną oraz z tytułu objęcia udziałów (akcji) w spółkach mających osobowość prawną albo wkładów w spółdzielniach w zamian za wkład niepieniężny w postaci innej niż przedsiębiorstwo lub jego zorganizowana część, podatek dochodowy wynosi 19% uzyskanego dochodu.

Dochodem takim jest różnica między sumą przychodów uzyskanych z tytułu odpłatnego zbycia papierów wartościowych a kosztami uzyskania przychodów, określonymi na podstawie art. 22 ust. 1f lub ust. 1g, lub art. 23 ust. 1 pkt 38, z zastrzeżeniem art. 24 ust. 13 i 14 (art. 30b ust. 2 pkt 1).

Na podstawie art. 39 ust. 3 ww. ustawy, osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą, osoby prawne i ich jednostki organizacyjne oraz jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej są obowiązane, w terminie do końca lutego roku następującego po roku podatkowym, przesłać podatnikowi oraz urzędowi skarbowemu, którym kieruje naczelnik urzędu skarbowego właściwy według miejsca zamieszkania podatnika, a w przypadku podatnika, o którym mowa w art. 3 ust. 2a, urzędowi skarbowemu, którym kieruje naczelnik urzędu skarbowego właściwy w sprawach opodatkowania osób zagranicznych - imienne informacje o wysokości dochodu, o którym mowa w art. 30b ust. 2, sporządzone według ustalonego wzoru (PIT-8C).

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, że w roku 2005 spółka dokonała przymusowego wykupu akcji należących do Pani małżonka lecz z uwagi na to, że nie było wiadomo kto jest ich właścicielem, kwota należna z tytułu ich przymusowego wykupu przez spółkę została oddana do depozytu sądowego. Mając na uwadze treść art. 17 ust. 1 pkt 6 lit. a) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych stwierdzić należy, że dla Pani małżonka – w roku 2005 - były to należne (choć nie otrzymane) przychody z kapitałów pieniężnych, a zatem za rok 2005 z tego tytułu powstało u niego zobowiązanie w podatku dochodowym.

Z wniosku wynika, że przedmiotowe akcje należały wyłącznie do małżonka i za jego życia zostały zbyte, zatem ich sprzedaż nie skutkuje dla Pani powstaniem zobowiązania podatkowego w podatku dochodowym od osób fizycznych. Nie jest więc Pani podatnikiem z tego tytułu – wobec czego nie ma obowiązku wykazywania kwoty wynikającej z PIT-8C w zeznaniu PIT-38.

Nie można jednak zgodzić się z Pani stwierdzeniem, że przychód z tytułu przymusowego wykupu akcji przez spółkę „został już rozliczony” z urzędem skarbowym w dacie wydania decyzji przez naczelnika Urzędu Skarbowego, albowiem decyzja dotycząca Pani zobowiązania podatkowego z tytułu podatku od spadków i darowizn, nie rozstrzygnęła kwestii zobowiązań zmarłego małżonka.

Wskazać w tym miejscu należy, że przepisy rozdziału 14 i 15 Ordynacji podatkowej określają zasady następstwa prawnego oraz odpowiedzialności spadkobierców za zobowiązania podatkowe spadkodawcy.

Zgodnie z art. 97 § 1 ww. ustawy spadkobiercy podatnika, z zastrzeżeniem § 2, przejmują przewidziane w przepisach prawa podatkowego majątkowe prawa i obowiązki spadkodawcy.

Odnośnie zakresu odpowiedzialności spadkobierców za zobowiązania podatkowe art. 98 § 1 tej ustawy odsyła do przepisów o przyjęciu i odrzuceniu spadku oraz do zasad odpowiedzialności za długi spadkowe określonych w art. 1030-1034 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 roku kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93 ze zm.).

Organy podatkowe – na mocy przepisów Ordynacji podatkowej - o odpowiedzialności spadkobierców za zobowiązania podatkowe spadkodawcy orzekają w formie decyzji.

Z treści art. 100 § 1 ww. ustawy wynika, że właściwe ze względu na ostatnie miejsce zamieszkania spadkodawcy organy orzekają w odrębnych decyzjach o zakresie odpowiedzialności poszczególnych spadkobierców lub określają wysokość nadpłaty albo zwrotu podatku i zgodnie z § 2 tego artykułu, w decyzji organ podatkowy określa wysokość znanych w dniu otwarcia spadku zobowiązań spadkodawcy, o których mowa w art. 98 § 1 i 2, z zastrzeżeniem § 2a.

Na mocy art. 100 § 2a ustawy Ordynacja podatkowa, wydając decyzję, organ podatkowy określa prawidłową wysokość zobowiązania podatkowego, wysokość poniesionej straty uprawniającej spadkobierców do skorzystania, zgodnie z przepisami prawa podatkowego, z ulg podatkowych, wysokość nadpłaty lub zwrotu podatku, jeżeli ich wysokość jest inna niż wykazana w deklaracji złożonej przez spadkodawcę albo spadkodawca deklaracji nie złożył.

Z art. 100 § 3 ww. ustawy wynika, że termin płatności przez spadkobiercę zobowiązań, o których mowa w § 2, wynosi 14 dni od dnia doręczenia decyzji.

Stosownie natomiast do art. 104 § 1 jeżeli spadkodawca był podatnikiem podatku dochodowego od osób fizycznych, organ podatkowy informuje spadkobierców, na podstawie posiadanych danych, o wysokości dochodu lub przychodu spadkodawcy oraz o wysokości wpłaconych zaliczek na podatek lub podatku, podając równocześnie przypadającą do zapłacenia kwotę podatku lub kwotę nadpłaty. Z treści art. 104 § 2 ww. ustawy wynika, że jeżeli spadkodawca poniósł wydatki uprawniające do ulg podatkowych, spadkobierca w terminie 30 dni od dnia otrzymania informacji, o której mowa w § 1, zawiadamia organ podatkowy o wysokości poniesionych wydatków. Natomiast zgodnie z art. 104 § 3 tej ustawy, po upływie terminu, o którym mowa w § 2, organ podatkowy doręcza spadkobiercom decyzję ustalającą wysokość zobowiązania podatkowego lub stwierdzającą nadpłatę.

Reasumując, nie powstanie u Pani zobowiązanie podatkowe z tytułu dokonanej przez małżonka sprzedaży akcji, które zostały przymusowo wykupione przez spółkę za jego życia, a zatem nie jest Pani zobowiązana do ujmowania przychodu z tego tytułu w swoim zeznaniu podatkowym PIT-38. Jednakże jako spadkodawca odpowiada Pani za zobowiązania podatkowe zmarłego małżonka, a zakres tej odpowiedzialności może wynikać z decyzji wydanej - na podstawie ww. przepisów - przez właściwy organ podatkowy.

Nieprawidłowość przedstawionego we wniosku stanowiska wynika zatem z błędnego przyjęcia, że kwota dochodu uzyskanego ze sprzedaży akcji „została już rozliczona z urzędem skarbowym”.

Końcowo należy dodać, iż dokumenty dołączone przez Wnioskodawczynię do wniosku nie podlegały analizie i weryfikacji w ramach wydanej interpretacji. Tym samym, jeżeli przedstawiony we wniosku stan faktyczny różni się od stanu faktycznego występującego w rzeczywistości, wówczas wydana interpretacja nie będzie chroniła Wnioskodawczyni w zakresie dotyczącym rzeczywiście zaistniałego stanu faktycznego.

Złożenie przez Wnioskodawcę fałszywego oświadczenia, że elementy stanu faktycznego objęte wnioskiem o wydanie interpretacji w dniu złożenia wniosku nie są przedmiotem toczącego się postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, postępowania kontrolnego organu kontroli skarbowej oraz że w tym zakresie sprawa nie została rozstrzygnięta co do jej istoty w decyzji lub postanowieniu organu podatkowego lub organu kontroli skarbowej – powoduje, iż niniejsza interpretacja indywidualna nie wywołuje skutków prawnych (art. 14b § 4 Ordynacji podatkowej).

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku, Al. Zwycięstwa 16/17, 80-219 Gfdańsk po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.