Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach
IBPP4/443-408/12/LG
z 27 grudnia 2012 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2012r. poz. 749) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działając w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku, który wpłynął do tut. organu w dniu 23 września 2012r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie możliwości dokonania odliczenia podatku naliczonego przez spółkę cywilną wynikającego z paragonów fiskalnych i imiennych faktur VAT, w których nabywcą jest osoba fizyczna, tj. wspólnik spółki – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 23 września 2012r. wpłynął do tut. organu ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie możliwości dokonania odliczenia podatku naliczonego przez spółkę cywilną wynikającego z paragonów fiskalnych i imiennych faktur VAT, w których nabywcą jest osoba fizyczna, tj. wspólnik spółki.

Ww. wniosek został uzupełniony pismem, które wpłynęło do tut. organu w dniu 23 października 2012r. będące odpowiedzią na wezwanie tut. organu z dnia 11 października 2012r. znak: IBPP1/443-408/12/LG oraz pismem, które wpłynęło w dniu 14 listopada 2012r.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący zaistniały stan faktyczny:

Pan X na początek sierpnia planował otworzyć firmę w formie spółki cywilnej. Ma on problem z rozliczeniem podatku VAT. Remont i dostosowanie lokalu przedłużyły się i trwały od początku roku. Firma została zarejestrowana początkiem lipca przez system ePUAP. Obecnie planowane rozpoczęcie działalności to dzień 10 października 2012r. Z racji późniejszego terminu rejestracji firmy nie był on w stanie ewidencjonować zakupów fakturami VAT a jedynie paragonami i fakturami imiennymi (głównie zakup materiałów budowlanych - paragony, opłaty za prąd, czynsz itd. faktury imienne), paragony na materiały remontowe w 90% opłacane były kartą płatniczą zarejestrowaną na nazwisko X. We wrześniu spółka cywilna złoży pierwszą deklaracje VAT, w której Pan X postanowił odliczyć podatek VAT z paragonów i faktur imiennych z okresu od 1 stycznia 2012r. do 30 sierpnia 2012r.

Ponadto w uzupełnieniu wniosku, który wpłynął do tut. organu w dniu 23 października 2012r., Wnioskodawca wskazał, że firma była zarejestrowana w lipcu (ale nie rozpoczęta została jeszcze działalność - tylko rejestracja), a jako vatowiec 2 sierpnia 2012r., przy czym Wnioskodawca nie rozpoczął jeszcze działalności, więc jako vatowiec spółka jest od samego początku istnienia. Wnioskodawca rozlicza się miesięcznie, a pierwsze rozlicznie nastąpiło we wrześniu za miesiąc sierpień. Wydatki dotyczą tylko remontowanego lokalu i dostosowanie go na potrzeby działalności gospodarczej, wszystkie zakupy są udokumentowane, ale bez pełnych danych gdyż wtedy spółka nie posiadała NIP itd. Wnioskodawca jest w stanie do tych dokumentów zakupu otrzymać faktury z pełnymi danymi firmy.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy dobrze został obliczony podatek zaliczając ww. dowody zakupu? Wnioskodawca jest w stanie otrzymać do tych paragonów faktury oraz wystawić na faktury imienne notę korygującą. Jeśli pierwsza forma rozliczenia jest błędna czy poprawiając dokumenty księgowe rozliczenie będzie poprawne?

Zdaniem Wnioskodawcy, wydatki które poniósł Pan X można zaliczyć do rozliczenia, gdyż były one poniesienie w celu otwarcia firmy i prowadzenia przyszłej działalności zarobkowej, późniejsza rejestracja uniemożliwiły otrzymywania faktur z poprawnym numerem NIP, oraz pełnymi danymi firmy, Pan X nie chciał otwierać firmy od początku i prowadzić działalność tylko na papierze przez te kilka miesięcy stąd decyzja o rejestracji firmy po skończonym remoncie. Wnioskodawca jest w stanie bez problemu udowodnić, że zakupiony towar był na rzecz przyszłej działalności (wszystkie płatności były realizowane z konta osobistego Pana X - wspólnika spółki cywilnej).

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają między innymi odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel, w tym również:

1. przeniesienie z nakazu organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w imieniu takiego organu lub przeniesienie z mocy prawa własności towarów w zamian za odszkodowanie;
2. wydanie towarów na podstawie umowy dzierżawy, najmu, leasingu lub innej umowy o podobnym charakterze zawartej na czas określony lub umowy sprzedaży na warunkach odroczonej płatności, jeżeli umowa przewiduje, że w następstwie normalnych zdarzeń przewidzianych tą umową lub z chwilą zapłaty ostatniej raty prawo własności zostanie przeniesione;
3. wydanie towarów na podstawie umowy komisu: między komitentem a komisantem, jak również wydanie towarów przez komisanta osobie trzeciej;
4. wydanie towarów komitentowi przez komisanta na podstawie umowy komisu, jeżeli komisant zobowiązany był do nabycia rzeczy na rachunek komitenta;
5. ustanowienie spółdzielczego lokatorskiego prawa do lokalu mieszkalnego, ustanowienie spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu oraz przekształcenie spółdzielczego lokatorskiego prawa do lokalu mieszkalnego na spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu, a także ustanowienie na rzecz członka spółdzielni mieszkaniowej odrębnej własności lokalu mieszkalnego lub lokalu o innym przeznaczeniu oraz przeniesienie na rzecz członka spółdzielni własności lokalu lub własności domu jednorodzinnego;
6. oddanie gruntów w użytkowanie wieczyste;
7. zbycie praw, o których mowa w pkt 5 i 6.
   
   

Stosownie do przepisu art. 86 ust. 1 ustawy, w zakresie w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Na mocy art. 86 ust. 2 pkt 1 ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku określonych w fakturach otrzymanych przez podatnika:

1. z tytułu nabycia towarów i usług,
2. potwierdzających dokonanie przedpłaty (zaliczki, zadatku, raty), jeżeli wiązały się one z powstaniem obowiązku podatkowego,
3. od komitenta z tytułu dostawy towarów będącej przedmiotem umowy komisu

–z uwzględnieniem rabatów określonych w art. 29 ust. 4.

W myśl art. 88 ust. 4 ustawy, obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się do podatników, którzy nie są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni, zgodnie z art. 96, z wyłączeniem przypadków, o których mowa w art. 86 ust. 20.

Z kolei art. 96 ust. 1 ustawy stanowi, że podmioty, o których mowa w art. 15, są obowiązane przed dniem wykonania pierwszej czynności określonej w art. 5 złożyć naczelnikowi urzędu skarbowego zgłoszenie rejestracyjne, z zastrzeżeniem ust. 3.

Z opisu sprawy wynika, że przed dniem dokonania zgłoszenia rejestracyjnego do podatku VAT, tj. dniem 2 sierpnia 2012r., przez Wnioskodawcę (spółkę cywilną), osoba fizyczna będąca wspólnikiem spółki dokonywała zakupów w związku z remontem i przystosowaniem lokalu na potrzeby planowanej działalności gospodarczej. Zakupy te zostały udokumentowane paragonami lub fakturami VAT imiennymi wystawionymi na rzecz wspólnika spółki, a płatność za dokonywane zakupy w większości została zrealizowana za pomocą prywatnej karty płatniczej wspólnika. Wnioskodawca (Spółka) zadeklarował miesięczny sposób rozliczania w podatku VAT, dokonując już pierwszego rozliczenia za miesiąc sierpień 2012r.

Ponadto Wnioskodawca wskazał, że istnieje możliwość uzyskania przez spółkę cywilną not korygujących w zakresie nabywcy do posiadanych faktur VAT odnośnie przedmiotowych zakupów jak również uzyskanie faktur VAT do posiadanych paragonów, w których nabywcą będzie Wnioskodawca (spółka cywilna).

W świetle powyższego w pierwszej kolejności należy stwierdzić, iż w przedmiotowej sprawie rzeczywistym nabywcą przedmiotowych zakupów nie jest Spółka, lecz osoba fizyczna - wspólnik Spółki.

Jak już wskazano wyżej, obniżenie podatku należnego o podatek naliczony może nastąpić jedynie na ściśle określonych przez ustawodawcę zasadach, a kwotę podatku naliczonego – zgodnie z art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a ustawy – stanowi suma kwot podatku określonych w fakturach otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.

Zgodnie z treścią § 5 ust. 1 pkt 1 i 2 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 marca 2011r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 68, poz. 360), faktura stwierdzająca dokonanie sprzedaży powinna zawierać:

• imiona i nazwiska lub nazwy bądź nazwy skrócone sprzedawcy i nabywcy oraz ich adresy;
• numery identyfikacji podatkowej sprzedawcy i nabywcy, z zastrzeżeniem ust. 10 i 11.
  
  

Zatem, zgodnie z brzmieniem powołanych przepisów, konieczne jest, aby faktury VAT, jako dokumenty potwierdzające rzeczywiste transakcje gospodarcze, zawierały nazwy określające strony transakcji, ich adresy, a także numery identyfikacji podatkowej.

Mając powyższe na względzie należy stwierdzić, że faktura VAT jest dokumentem potwierdzającym wykonanie pewnej usługi lub dostawy towaru, uprawniającym (po spełnieniu wszystkich warunków wynikających z przepisów prawa) podmiot, dla którego jest wystawiona (nabywcę) do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Podsumowując powyższe należy stwierdzić, że Spółka nie ma prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z tytułu nabycia przedmiotowych zakupów, albowiem faktury dokumentujące nabycie towarów i usług są wystawione na inny podmiot, tj. osobę fizyczną (wspólnika Spółki) lub też, jak w przypadku paragonów bez wskazań podmiotu.

Jednocześnie jeszcze raz podkreślić należy, że nabywcą przedmiotowych zakupów był przyszyły wspólnik spółki dokonujący zakupów, a nie spółka. Sporządzanie więc not korygujących w zakresie korekty nabywcy do posiadanych imiennych faktur VAT jak również wystawienie faktur do posiadanych paragonów nie zmieni sytuacji, gdyż jak już wskazano nabycia towarów i usług dokonywała osoba fizyczna (przyszły wspólnik), a nie spółka.

Reasumując stwierdzić należy, że Wnioskodawca, tj. spółka cywilna, nie ma prawa do odliczenia podatku naliczonego w związku z nabyciem towarów i usług przez przyszłego wspólnika Spółki przed jej zawiązaniem, wynikającego z paragonów i faktur imiennych posiadanych przez tegoż wspólnika.

Ewentualne prawo do odliczenia podatku naliczonego z tytułu opisanego we wniosku nabycia towarów i usług nabytych przez przyszłego wspólnika spółki cywilnej mogło przysługiwać temu wspólnikowi jako podatnikowi podatku od towarów i usług w rozumieniu ww. przepisów.

W art. 15 ust. 1 ustawy wskazano, iż podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych (art. 15 ust. 2 ustawy).

W zakresie prawa unijnego, z mocy art. 9 ust. 1 Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L 347, s. 1 ze zm.), „Działalność gospodarcza” obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, włącznie z górnictwem, działalnością rolniczą i wykonywaniem wolnych zawodów lub uznanych za takie. Za działalność gospodarczą uznaje się w szczególności wykorzystywanie, w sposób ciągły, majątku rzeczowego lub wartości niematerialnych w celu uzyskania z tego tytułu dochodu.

Definicja działalności gospodarczej, zawarta zarówno z art. 15 ust. 2 ustawy o VAT, jak i art. 9 ust. 1 ww. Dyrektywy ma charakter uniwersalny, pozwalający na objęcie pojęciem „podatnika” te wszystkie podmioty, które prowadzą określoną działalność występując w profesjonalnym obrocie gospodarczym. Ponadto podatnikiem staje się również ten, kto wykonał czynność podlegającą opodatkowaniu jednorazowo, ale w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy. Ustawa o podatku od towarów i usług nie definiuje pojęcia „zamiar”. Zgodnie z definicją zawartą we „Współczesnym słowniku języka polskiego” (Wydawnictwo Langenscheidt, Warszawa 2007r.), „zamiar” oznacza „intencje zrobienia czegoś, zamysł, plan, projekt, chęć”.

Wobec powyższego istotą zamiaru są intencje, jakie przyświecają dokonywanym czynnościom oraz cel, który dana osoba ma osiągnąć wykonując dane czynności.

Analiza podatkowych skutków wykonywania działalności gospodarczej prowadzi do wniosku, iż ustawodawca podatkowy korzysta ze swojej autonomii w sposób nienaruszający zasady wolności gospodarczej. Taka konkluzja natury ogólnej znajduje bezpośrednie odzwierciedlenie w ramach oceny skutków wykonywania działalności gospodarczej w poszczególnych elementach konstrukcji prawnej podatku.

Określając zakres pojęcia podatnika w podatku od towarów i usług, ustawodawca konstruuje go w taki sposób, że zachowanie kwalifikowane jako wykonywanie działalności gospodarczej dotyczy wszelkich działań określonego podmiotu.

Stosownie do powyższego poniesienie wydatków inwestycyjnych przez wspólnika przed powstaniem spółki z zamiarem ich wniesienia do spółki cywilnej, w której będą związane z prowadzona działalnością gospodarczą tejże spółki mieści się w pojęciu działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług. Wspólnik wnoszą poniesione nakłady do spółki cywilnej dokonuje bowiem czynności opodatkowanej, a tym samym działa jako podatnik VAT.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy należy uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Interpretacja traci ważność w przypadku zmiany któregokolwiek z elementów przedstawionego zdarzenia przyszłego lub zmiany stanu prawnego.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016) skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t.j. Dz. U. z dnia 14 marca 2012r., poz. 270). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.