INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 29 kwietnia 2009 r. (data wpływu 4 maja 2009 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług jest:

• prawidłowe – w zakresie stawki podatku od towarów i usług 0% w odniesieniu do realizowanych na rzecz norweskiego nabywcy dostaw towarów,
• nieprawidłowe – w zakresie stawki podatku od towarów i usług 0% w odniesieniu do wystawianych na rzecz norweskiego nabywcy faktur potwierdzających otrzymanie zaliczki na poczet przyszłych dostaw.
  
  

UZASADNIENIE

W dniu 4 maja 2009 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie stawki podatku.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca podpisał z norweskim kontrahentem kontrakt na dostawę wciągarek dźwigu okrętowego. Dostawa odbywa się zgodnie z zastrzeżonymi warunkami transportu FCA, na podstawie zamówień i podpisywanych każdorazowo „podkontraktów”. Po wykonaniu jednej partii towarów kontrahent przysyła wynajętego przez siebie przewoźnika, który odbiera towar i przewozi go do polskiej firmy X, która zawarła umowę z podmiotem norweskim na montaż elementów hydraulicznych do elementów konstrukcji wyprodukowanych przez Spółkę. Elementy hydrauliczne firma X otrzymuje od podmiotu norweskiego, a niektóre elementy niezbędne do montażu kupuje sama. Firma X jest podatnikiem podatku od towarów i usług.

Po dokonaniu montażu, towar jest wywożony do Norwegii. Towar zgłaszany jest do wywozu przez firmę X, która w dokumencie SAD wskazana jest jako eksporter. W dokumentach załączonych do zgłoszenia celnego wskazano, że montaż wciągarki odbywał się przy użyciu elementów dostarczonych przez Wnioskodawcę. Od momentu wydania towaru przez Zainteresowanego przewoźnikowi, do momentu otrzymania finalnego przetworzonego towaru przez nabywcę w Norwegii upływa kilka miesięcy. Spółka dysponuje następującymi dokumentami:

• oświadczeniem norweskiego kontrahenta, który poleca wydać towar firmie X i deklaruje, że zostanie on po dokonaniu dalszych prac wywieziony do Norwegii,

• oświadczeniem firmy X, z którego wynika, że Wnioskodawca otrzyma po zakończeniu montażu i zgłoszeniu do wywozu towaru, kopie dokumentów wywozowych poświadczone za zgodność z oryginałem przez urząd celny wyjścia, jak również oświadczenie firmy X o wywozie towarów,

• fotokopią dokumentów SAD (lub kopie dokumentu IE599) poświadczone za zgodność z oryginałem przez urząd celny,

• fotokopiami faktur wystawionych przez firmę X dla podmiotu norweskiego,

• specyfikacjami towarowymi,

• oświadczeniami do urzędu celnego, w których podano, że elementem składowym produktu kompensacyjnego tj. wciągarki dźwigu, jest fundament wciągarki dostarczony przez Zainteresowanego na zlecenie podmiotu norweskiego,

• załącznikami do oświadczenia do urzędu celnego, o którym mowa powyżej,

• fakturami wystawionymi przez Spółkę dla podmiotu norweskiego,

• potwierdzeniami odbioru towaru podpisanymi przez przewoźnika.
  
  

Wnioskodawca dysponuje wyciągami bankowymi, które potwierdzają fakt otrzymania zapłaty za towar od norweskiego kontrahenta. Zapłata za towar następuje w kilku częściach. Z chwilą podpisania „podkontraktu” uiszczana jest zaliczka w wysokości 20% należności za towar, co dokumentowane jest przez Zainteresowanego fakturą zaliczkową. Faktury wystawiane są przez Spółkę z dniem wydania każdej partii towarów. Termin zapłaty 70% należności za towar wynosi 30 dni od dnia wydania towaru, jednakże zapłata następuje w praktyce w terminie 30 dni od dnia przyjęcia towaru do zakładu podmiotu norweskiego. Zapłata pozostałych 10% należności następuje w praktyce po dostarczeniu dokumentacji technicznej dotyczącej dostarczonego towaru. Dokumentacja ta jest przygotowywana dopiero po dostarczeniu towaru nabywcy.

W związku z powyższym zadano następujące pytania.

1. Czy Spółka może stosować stawkę podatku od towarów i usług 0% w odniesieniu do realizowanych na rzecz norweskiego nabywcy dostaw towarów w przedmiotowym stanie faktycznym...
2. Czy Spółka może również stosować stawkę podatku od towarów i usług 0% w odniesieniu do wystawianych na rzecz norweskiego nabywcy faktur potwierdzających otrzymanie zaliczki na poczet przyszłych dostaw...

Zdaniem Wnioskodawcy, co do zasady, ma on prawo stosować stawkę 0% do przedmiotowych dostaw, przy czym będzie on zobowiązany do dokonywania korekt kwot podatku należnego ze względu na fakt, iż otrzymuje zapłatę 80% należności po upływie 40 dni od dnia wydania towaru. W odniesieniu natomiast do faktur zaliczkowych, Wnioskodawca uważa, że ma prawo zastosować stawkę 0% już w momencie ich wystawienia, ponieważ potwierdzają one fakt otrzymania 20% należności.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (zwanej dalej: ustawą o VAT), opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, zwanym dalej „podatkiem”, podlegają:

1. odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju;
2. eksport towarów;
3. import towarów;
4. wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju;
5. wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.

Jak wynika z cytowanego przepisu, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają m.in. odpłatna dostawa towarów na terytorium kraju, jak również eksport towarów. W myśl art. 7 ust. 1 ustawy o VAT, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel. Z kolei art. 2 pkt 8 ustawy o VAT stanowi, że przez eksport towarów rozumieć należy potwierdzony przez urząd celny określony w przepisach celnych wywóz towarów z terytorium kraju poza terytorium Wspólnoty w wykonaniu czynności określonych w art. 7, jeżeli wywóz jest dokonany przez:

1. dostawcę lub na jego rzecz, lub
2. nabywcę mającego siedzibę poza terytorium kraju, lub na jego rzecz (...).

W przedmiotowym stanie faktycznym, towar sprzedawany przez Wnioskodawcę od początku przeznaczony jest do wywozu poza terytorium Wspólnoty - do Norwegii. Jednakże nie jest on wywożony bezpośrednio po wydaniu towaru przewoźnikowi działającemu na zlecenie nabywcy, ponieważ najpierw trafia do firmy X, celem dokonania prac montażowych. Dlatego też zdaniem Zainteresowanego, nie można w analizowanym przypadku mówić o wywozie w wykonaniu czynności określonych w art. 7 ustawy o VAT, ponieważ w istocie w wykonaniu dostawy towar przewożony jest do firmy X, a dopiero później w efekcie dokonania prac montażowych następuje wywóz do Norwegii. Dlatego też przedmiotowa transakcja sprzedaży dokonywana przez Spółkę powinna być kwalifikowana jako dostawa towarów na terytorium kraju.

Należy w tym miejscu zwrócić uwagę na przepis art. 83 ust. 1 pkt 25 ustawy o VAT, zgodnie z którym stawkę podatku w wysokości 0% stosuje się do dostaw towarów nabywanych przez podmioty mające siedzibę lub miejsce zamieszkania albo pobytu na terytorium państwa trzeciego, niebędące podatnikami w rozumieniu art. 15, jeżeli towary te są przeznaczone do przerobu, uszlachetnienia lub przetworzenia na terytorium kraju, a następnie do wywozu z terytorium Wspólnoty, w przypadku gdy podatnik:

1. przekaże nabyty przez podmiot towar podatnikowi, który dokonuje przerobu, uszlachetnienia lub przetworzenia tego towaru,
2. posiada dowód, że należność za towar została zapłacona i przekazana na rachunek bankowy podatnika w banku mającym siedzibę na terytorium kraju lub na rachunek podatnika w spółdzielczej kasie oszczędnościowo-kredytowej, której jest członkiem.

Dodatkowo art. 83 ust. 12 ustawy o VAT stanowi, iż przepis ust. 1 pkt 25 stosuje się pod warunkiem, że podatnik otrzyma zapłatę, nie później jednak niż 40. dnia, licząc od dnia wydania towaru; otrzymanie zapłaty w terminie późniejszym uprawnia podatnika do dokonania korekty kwoty podatku należnego.

Przytoczone wyżej regulacje wprowadzają obniżoną stawkę podatku dla pewnej szczególnej kategorii dostaw, które nie mogą być uznane wprost za eksport towarów, lecz ze względu na fakt, iż również skutkują wywozem towaru poza terytorium Wspólnoty, celowym i zasadnym jest opodatkowanie ich na podobnych zasadach. Z taką też sytuacją mamy do czynienia w przedmiotowym stanie faktycznym, ponieważ Wnioskodawca dokonuje dostawy towarów na rzecz podmiotu norweskiego, jednakże wydaje go polskiej firmie X na terytorium kraju, celem dokonania jego przetworzenia. Po dokonaniu przetworzenia towar wywożony jest do Norwegii. Zainteresowany dysponuje dokumentami, z których wprost wynika, że sprzedawane przez niego towary przekazywane są firmie X (np.: potwierdzenia odbioru, dokumenty celne dostarczone przez firmę X). Co więcej, dysponuje on również wyciągami bankowymi potwierdzającymi, że należność za towar została opłacona przez nabywcę. Jednakże zapłata za towar następuje faktycznie w terminie 30 dni od dnia przyjęcia towaru przez nabywcę w Norwegii. Ponieważ od dnia wydania towaru przewoźnikowi działającemu na zlecenie podmiotu norweskiego do dnia przyjęcia towaru w Norwegii mija kilka miesięcy, każdorazowo przekroczony zostaje termin wskazany w przepisie art. 83 ust. 12 ustawy o VAT. Stąd też Wnioskodawca stoi na stanowisku, że będzie on zobowiązany opodatkować dostawę stawką 22%, a dopiero z chwilą otrzymania od nabywcy zapłaty 80% należności ma on prawo do dokonania korekty kwoty podatku należnego za okres, w którym powstał obowiązek podatkowy z tytułu przedmiotowej dostawy.

Prawidłowość powyższej kwalifikacji potwierdzają m.in. interpretacje Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z dnia 27 listopada 2008 r. (nr IBPP3/443-676/08/BWo) oraz z dnia 7 sierpnia 2008 r. (nr IBPP3/443-333/08/BWo).

W odniesieniu do otrzymywanych zaliczek na poczet przyszłych dostaw oraz faktur zaliczkowych Spółka stoi natomiast na stanowisku, że ze względu na brak szczególnych regulacji w tym zakresie, odpowiednie zastosowanie znajdą powołane przepisy art. 83 ust. 1 pkt 25 oraz ust. 12 ustawy o VAT. O ile bowiem zastosowanie stawki 0% nie będzie ze względu na opóźnioną płatność możliwe w stosunku do pozostałych 80% należności już w momencie powstania obowiązku podatkowego, to w przypadku zaliczki warunek otrzymania zapłaty na rachunek bankowy Wnioskodawcy nie później niż 40. dnia od dnia wydania towaru będzie spełniony. Co do przesłanki polegającej na przekazaniu towaru firmie X należy natomiast podkreślić, że choć formalnie warunek ten nie będzie spełniony, to jednak stawka 0% jest w przypadku opisanej kategorii dostaw stawką podstawową, a nie wyjątkiem - co w ocenie Wnioskodawcy wystarczająco uzasadnia jej stosowanie. Powyższe znajduje również potwierdzenie w doktrynie. Przeważającym jest bowiem pogląd, zgodnie z którym „w zasadzie nie można mówić w ich (przypadki wymienione w art. 83 ustawy o VAT - przyp. aut.) wypadku o jakiejś wyjątkowej szczególności zastosowania stawki 0%” (Adam Bartosiewicz, Ryszard Kubacki w: „VAT. Komentarz” 3. wydanie). Skoro zatem stawka 0% winna być uznana w przypadku przedmiotowych dostaw za regułę, a nie wyjątek, to zaliczka powinna podlegać opodatkowaniu taką samą stawką, jak cała dostawa. Wprawdzie w odniesieniu do pozostałej części należności stosowana będzie w przedmiotowym wypadku do chwili otrzymania zapłaty stawka 22%, jednakże ze względu na spełnienie warunku otrzymania zapłaty w przypadku zaliczki, już w momencie wystawienia faktury zaliczkowej Zainteresowany może stosować stawkę obniżoną.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej opisanego stanu faktycznego uznaje się za – prawidłowe – w zakresie stawki podatku od towarów i usług 0% w odniesieniu do realizowanych na rzecz norweskiego nabywcy dostaw towarów – nieprawidłowe – w zakresie stawki podatku od towarów i usług 0% w odniesieniu do wystawianych na rzecz norweskiego nabywcy faktur potwierdzających otrzymanie zaliczki na poczet przyszłych dostaw.

Ad. 1.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu ww. podatkiem, podlegają:

1. odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju;
2. eksport towarów;
3. import towarów;
4. wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju;
5. wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.

W myśl art. 2 pkt 6 ustawy, przez towary rozumie się rzeczy ruchome, jak również wszelkie postacie energii, budynki i budowle lub ich części, będące przedmiotem czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, które są wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, a także grunty.

Stosownie do art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Zgodnie z art. 83 ust. 1 pkt 25 ustawy, stawkę podatku 0% stosuje się do dostaw towarów nabywanych przez podmioty mające siedzibę lub miejsce zamieszkania albo pobytu na terytorium państwa trzeciego, niebędące podatnikami w rozumieniu art. 15, jeżeli towary te są przeznaczone do przerobu, uszlachetnienia lub przetworzenia na terytorium kraju, a następnie do wywozu z terytorium Wspólnoty, w przypadku gdy podatnik:

1. przekaże nabyty przez podmiot towar podatnikowi, który dokonuje przerobu, uszlachetnienia lub przetworzenia tego towaru,
2. posiada dowód, że należność za towar została zapłacona i przekazana na rachunek bankowy podatnika w banku mającym siedzibę na terytorium kraju lub na rachunek podatnika w spółdzielczej kasie oszczędnościowo-kredytowej, której jest członkiem.

Stosowanie do art. 83 ust. 12 ustawy, przepis ust. 1 pkt 25 stosuje się pod warunkiem, że podatnik otrzyma zapłatę, nie później jednak niż 40. dnia, licząc od dnia wydania towaru; otrzymanie zapłaty w terminie późniejszym uprawnia podatnika do dokonania korekty kwoty podatku należnego.

Z powyżej zacytowanych przepisów wynika, iż z objęciem stawką 0% usług uszlachetniania towarów krajowych, które będą przedmiotem eksportu, koreluje regulacja art. 83 ust. 1 pkt 25 ustawy. Zgodnie z powyższą regulacją stawką 0% jest objęta czynność wcześniejsza, czyli dostawa towarów krajowych do nabywcy z państwa trzeciego, jednakże z wcześniejszym wydaniem ich podmiotowi dokonującemu ich przerobu, poprzedzającego eksport towarów. W tym przypadku mamy bowiem do czynienia z realizowaną na raty transakcją eksportową, która jednak nie spełnia przesłanek ustawowych uznania jej za eksport (pośredni czy bezpośredni) w rozumieniu art. 2 pkt 8 ustawy. Przepis pkt 25 stanowi o stosowaniu zerowej stawki podatku do dostaw towarów nabywanych przez podmioty mające siedzibę lub miejsce zamieszkania albo pobytu na terytorium państwa trzeciego, niebędące podatnikami (zarejestrowanymi) w Polsce, jeżeli towary te są przeznaczone do przerobu, uszlachetnienia lub przetworzenia na terytorium kraju, a następnie do wywozu z terytorium Wspólnoty, w przypadku gdy podatnik spełni przesłanki wskazane w art. 83 ust. 1 pkt 25 ustawy.

W przypadku powyżej opisanej dostawy, aby została objęta stawką 0%, ustawa stawia warunek otrzymania zapłaty w określonym terminie. Zapłata powinna być przekazana w ciągu 40 dni, licząc od dnia wydania towaru, na rachunek bankowy podatnika w banku mającym siedzibę na terytorium kraju lub na rachunek podatnika w spółdzielczej kasie oszczędnościowo-kredytowej, której jest członkiem. Nieotrzymanie zapłaty w tym terminie skutkuje koniecznością opodatkowania dostawy jako dostawy krajowej. Otrzymanie jednakże zapłaty w terminie późniejszym uprawnia podatnika do dokonania korekty kwoty podatku należnego.

Z przedstawionego opisu sprawy wynika, iż Wnioskodawca dokonał dostawy towarów dla kontrahenta z Norwegii, które zostały przekazane za potwierdzeniem odbioru do podmiotu polskiego wskazanego zgodnie z zamówieniem, dokonującego przerobu towaru, który następnie po dokonaniu przerobu wyeksportował towar. Kontrahent zagraniczny dokonał płatności za towar na rachunek bankowy w 80% kwoty należnej Wnioskodawcy po upływie 40 dni od dnia wydania towaru.

Z powyższego wynika, iż Wnioskodawca posiada dokument potwierdzający otrzymanie zapłaty od kontrahenta z Norwegii na rachunek bankowy, przy czym zapłata nastąpiła po upływie 40 dni od dnia wydania towaru nabywcy z Norwegii. Zatem, powyższą dostawę należy opodatkować stawką podatku właściwą dla dostawy tego towaru na terytorium kraju, w rozliczeniu (deklaracji) za miesiąc, w którym upłynął 40. dzień od dnia wydania towaru podmiotowi, który dokonuje jego przerobu. W przypadku, gdy zapłata zostanie uiszczona po upływie 40 dni od dnia wydania towaru Wnioskodawca ma prawo dokonać korekty kwoty podatku należnego.

W związku z powyższym, stanowisko Wnioskodawcy dotyczące pytania nr 1, tut. Organ uznał za prawidłowe.

Ad. 2

Stosownie do treści art. 19 ust. 1 ustawy, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą wydania towaru lub wykonania usługi, z zastrzeżeniem ust. 2-21, art. 14 ust. 6, art. 20 i art. 21 ust. 1.

Zgodnie z art. 19 ust. 11 ustawy, jeżeli przed wydaniem towaru lub wykonaniem usługi otrzymano część należności, w szczególności: przedpłatę, zaliczkę, zadatek, ratę, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą jej otrzymania w tej części.

Zgodnie z art. 41 ust. 1 ustawy, stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Analiza przywołanych przepisów pozwala na stwierdzenie, że co do zasady obowiązek podatkowy powstaje w chwili wydania towaru (art. 19 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług). W ustawie przewidziano jednak odstępstwo od tej reguły, dotyczące otrzymania częściowej należności przed wydaniem towaru. Generalnie opodatkowane zostało więc również otrzymanie części należności. Obowiązek podatkowy w tym przypadku, powstaje z chwilą otrzymania częściowej płatności (art. 19 ust. 11 ustawy).

Z przedstawionego opisu sprawy wynika, iż Wnioskodawca dokonał dostawy towarów dla kontrahenta z Norwegii, które zostały przekazane za potwierdzeniem odbioru do podmiotu polskiego wskazanego zgodnie z zamówieniem, dokonującego przerobu towaru, który następnie po dokonaniu przerobu wyeksportował towar. Wnioskodawca otrzymał zaliczki od kontrahenta zagranicznego z Norwegii na poczet przyszłego eksportu towarów w wysokości 20% należności.

Ponieważ zaliczka na poczet dostawy towarów nie może być rozpatrywana w oderwaniu od samej czynności dostawy towarów, tym samym winna być opodatkowana stawką właściwą dla czynności, której dotyczy. Do dostawy opisanej we wniosku stosuje się art. 83 ust. 1 pkt 25 ustawy, który stanowi o stosowaniu 0% stawki podatku do dostaw towarów nabywanych przez podmioty mające siedzibę lub miejsce zamieszkania albo pobytu na terytorium państwa trzeciego, niebędące podatnikami (zarejestrowanymi) w Polsce, jeżeli towary te są przeznaczone do przerobu, uszlachetnienia lub przetworzenia na terytorium kraju, a następnie do wywozu z terytorium Wspólnoty. Jednakże aby mogła być zastosowana 0% stawka podatku, ustawa stawia warunek otrzymania zapłaty w określonym terminie. Zapłata (w całości) powinna być przekazana w ciągu 40 dni, licząc od dnia wydania towaru, na rachunek bankowy podatnika w banku mającym siedzibę na terytorium kraju lub na rachunek podatnika w spółdzielczej kasie oszczędnościowo-kredytowej, której jest członkiem. Nieotrzymanie zapłaty w tym terminie skutkuje koniecznością opodatkowania dostawy jako dostawy krajowej.

W związku z tym, iż Wnioskodawca otrzymuje od kontrahenta zagranicznego zapłatę za towar na rachunek bankowy po upływie 40 dni od dnia wydania towaru (w wysokości 80% należności), jest zobowiązany opodatkować dostawę towarów stawką właściwą dla dostawy tego towaru na terytorium kraju, w rozliczeniu (deklaracji) za m-c, w którym upłynął 40. dzień od dnia wydania towaru podmiotowi, który dokonuje jego przerobu. W związku z tym, iż zaliczka dzieli los stawki właściwej dla dostawy, Wnioskodawca winien opodatkować zaliczkę stawką krajową.

Biorąc pod uwagę opis sprawy oraz treść przywołanych przepisów stwierdzić należy, iż otrzymane zaliczki na poczet dostawy towarów podlegają opodatkowaniu stawką 0% w miesiącu ich otrzymania. Jednakże w związku z tym, iż zapłata za towar przekazana jest później niż 40. dnia od dnia wydania towaru podmiotowi, który dokonuje jego przerobu, Wnioskodawca traci prawo do opodatkowania stawką 0% otrzymanych wcześniej zaliczek na poczet tej dostawy. W związku z powyższym, Zainteresowany winien dokonać korekty deklaracji, w której zostały wykazane zaliczki ze stawką 0% i opodatkować je stawką krajową, tzn. winien opodatkować je stawką krajową nie w miesiącu pierwotnego wykazania zaliczki ze stawką 0% ale razem z pozostałą wartością dostawy, czyli w deklaracji za miesiąc, w którym upłynął termin otrzymania wpłaty, tj. 40. dzień od dnia wydania towarów.

W związku z powyższymi przepisami, tut. Organ uznał stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytania nr 2 za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, ul. Św. Mikołaja 78/79, 50-126 Wrocław po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.