INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2005r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz.U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że Pani stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 21 kwietnia 2009r. (data wpływu do tut. Biura 23 kwietnia 2009r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie obowiązku zapłaty podatku od sprzedaży rzeczy przed upływem sześciu miesięcy od dnia wygrania w konkursie - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 27 stycznia 2009r. do tut Biura wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie obowiązku zapłaty podatku od sprzedaży rzeczy przed upływem sześciu miesięcy od dnia wygrania w konkursie.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

W lutym 2009r. wnioskodawczyni wygrała samochód w konkursie „sms-owym” o wartości 48 500,00 zł, który odebrała w marcu br.

W kwietniu 2009r. wygrała kolejny samochód o wartości ponad 100 000,00 zł (dokładnej wartości nie zna, gdyż organizator konkursu w chwili wydania nagrody – około lipca 2009r. przekaże jednocześnie odpowiednie dokumenty). Nagrody te w obu przypadkach zostały powiększone o wartość podatku od wygranej w wysokości 11,11%, którą organizator konkursu w imieniu wnioskodawczyni przekaże do Urzędu Skarbowego.

W związku z powyższym zadano następujące pytania.

Czy jeżeli wnioskodawczyni sprzeda te samochody przed upływem sześciu miesięcy poniżej ceny - wartości nagrody, to czy będzie musiała zapłacić podatek dochodowy i rozliczyć je w zeznaniu rocznym i w jaki sposób powinna to zrobić...

Czy ma jakiś wpływ, jeżeli w danym roku rozliczeniowym wnioskodawczyni lub jej mąż (z którym rozlicza się wspólnie) wygrają kolejne samochody w konkursach głównie sms, w których biorą udział, a które podane są do publicznej wiadomości...

Zdaniem wnioskodawczyni w sytuacji jeżeli sprzedaje samochód poniżej ceny rynkowej powinna ująć w „zeznaniu rocznym” wartość nagród jako koszty uzyskania przychodów a w przychodzie ceny za które auta sprzedaje i w tej sytuacji wychodzi strata.

Stanowisko to wnioskodawczyni wyprowadza na podstawie artykułu gazety „X".

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 9 ust. 2 ustawy z dnia 26 lipca 1991r. o podatku dochodowym osób fizycznych (t.j. Dz.U. z 2000r. Nr 14, poz. 176 ze zm.) dochodem ze źródła przychodów, jeżeli przepisy art. 24-25 nie stanowią inaczej, jest nadwyżka sumy przychodów z tego źródła nad kosztami ich uzyskania osiągnięta w roku podatkowym. Jeżeli koszty uzyskania przekraczają sumę przychodów, różnica jest stratą ze źródła przychodów. W myśl art. 9 ust. 3 ww. ustawy o wysokość straty ze źródła przychodów, poniesionej w roku podatkowym, można obniżyć dochód uzyskany z tego źródła w najbliższych kolejno po sobie następujących pięciu latach podatkowych, z tym, że wysokość obniżenia w którymkolwiek z tych lat nie może przekroczyć 50% kwoty tej straty.

Zapis art. 9 ust. 3a ww. ustawy stanowi, że przepis ust. 3 nie ma zastosowania do strat wynikających z :

1. z odpłatnego zbycia rzeczy i praw majątkowych, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8, oraz
2. ze źródeł przychodów, z których dochody są wolne od podatku dochodowego.
   
   

Stosownie do art. 10 ust. 1 pkt 8 ww. ustawy źródłem przychodu jest odpłatne zbycie, z zastrzeżeniem ust. 2:

1. nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości,
2. spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub użytkowego oraz prawa
3. do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej,
4. prawa wieczystego użytkowania gruntów,
5. innych rzeczy,

- jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w lit. a)-c) - przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie, a innych rzeczy – przed upływem pół roku, licząc od końca miesiąca, w którym nastąpiło nabycie.

Zapis art. 19 ust.1 ww. ustawy stanowi, iż przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw majątkowych oraz innych rzeczy, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8, jest ich wartość wyrażona w cenie określonej w umowie, pomniejszona o koszty odpłatnego zbycia. Jeżeli jednak cena, bez uzasadnionej przyczyny, znacznie odbiega od wartości rynkowej tych rzeczy lub praw, przychód ten określa organ podatkowy lub organ kontroli skarbowej w wysokości wartości rynkowej.

Zgodnie z ust. 3 wartość rynkową, o której mowa w ust. 1, rzeczy lub praw majątkowych określa się na podstawie cen rynkowych stosowanych w obrocie rzeczami lub prawami tego samego rodzaju i gatunku, z uwzględnieniem w szczególności ich stanu i stopnia zużycia oraz czasu i miejsca odpłatnego zbycia.

W myśl art. 24 ust. 6 ww. ustawy dochodem z odpłatnego zbycia rzeczy określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. d), jeżeli przychód ze sprzedaży nie stanowi przychodu z działalności gospodarczej, jest różnica pomiędzy przychodem uzyskanym ze sprzedaży rzeczy a kosztem ich nabycia, zmniejszona o wartość nakładów poczynionych w czasie posiadania rzeczy.

Zgodnie z art. 22 ust. 1d ww. ustawy w przypadku odpłatnego zbycia nieodpłatnie lub częściowo odpłatnie nabytych rzeczy lub praw, a także innych nieodpłatnie lub częściowo odpłatnie nabytych świadczeń, w związku z którymi, stosownie do art. 11 ust. 2-2b, określony został przychód, kosztem uzyskania przychodów z ich odpłatnego zbycia, z uwzględnieniem aktualizacji zgodnie z odrębnymi przepisami, jest:

1. wartość przychodu określonego w art. 11 ust. 2 i 2a albo
2. wartość przychodu określonego w art. 11 ust. 2b, powiększona o wydatki na nabycie częściowo odpłatnych rzeczy lub praw albo innych świadczeń

- pomniejszona o sumę odpisów amortyzacyjnych, o których mowa w art. 22h ust. 1 pkt 1.

Jak z powyższego wynika przychodem ze sprzedaży rzeczy jest cena, którą wnioskodawczyni uzyska od kupującego wynikająca z umowy sprzedaży, o ile odpowiada wartości rynkowej tej rzeczy.

Natomiast kosztem uzyskania przychodu z tytułu sprzedaży rzeczy, przed upływem pół roku, licząc od końca miesiąca, w którym nastąpiło nabycie jest wartość rzeczy przyjęta do obliczenia zryczałtowanego podatku dochodowego zapłaconego z tytułu wygranej w konkursie.

Mając na uwadze przedstawione we wniosku okoliczności, stan faktyczny i prawny sprawy należy stwierdzić, że w przypadku zbycia samochodu (samochodów), o którym mowa we wniosku za cenę niższą od jego wartości z dnia nabycia – wygrania w konkursie, u wnioskodawczyni nie wystąpi dochód podlegający opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych pod warunkiem, że cena uzyskana ze sprzedaży nie odbiega od wartości rynkowej.

Przychód uzyskany ze sprzedaży samochodu (samochodów) przed upływem pół roku, licząc od końca miesiąca w którym nastąpiło jego nabycie, czyli wygrana w konkursie i koszty nabycia tego samochodu (samochodów), należy wykazać w zeznaniu rocznym składanym za rok podatkowy 2009 w rubryce „inne źródła”.

Wskazać należy, iż liczba wygranych w konkursach pozostaje bez wpływu na opisany powyżej sposób rozliczenia sprzedaży rzeczy. Każdy podatnik, sprzedając rzecz przed upływem pół roku od jej nabycia, zobowiązany jest do wykazania w zeznaniu rocznym przychodu, kosztów jego uzyskania oraz wyniku tej transakcji – dochodu lub straty.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Należy jednocześnie podkreślić, iż zgodnie z treścią art. 14b § 1 ustawy Ordynacja podatkowa Minister właściwy do spraw finansów publicznych, na pisemny wniosek zainteresowanego, wydaje, w jego indywidualnej sprawie, pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego (interpretację indywidualną). Oznacza to , że Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów wydał pisemną interpretację wyłącznie dla wnioskodawczyni. Jeżeli drugi z małżonków jest również zainteresowany otrzymaniem interpretacji indywidualnej obowiązany jest do złożenia odrębnego wniosku i przedstawienia odpowiedniego dla niego stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego), zapytania i własnego stanowiska w sprawie oraz dokonania odrębnej opłaty.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.