INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy, działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pani, przedstawione we wniosku z dnia 9 lipca 2009 r. (data wpływu 15 lipca 2009 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej zryczałtowanego podatku dochodowego od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne w zakresie warunków uprawniających do opodatkowania przychodów z tytułu prowadzonej działalności gospodarczej w formie karty podatkowej - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 15 lipca 2009 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej zryczałtowanego podatku dochodowego od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne w zakresie warunków uprawniających do opodatkowania przychodów z tytułu prowadzonej działalności gospodarczej w formie karty podatkowej.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Od dnia 1 marca 2009 r. prowadzi Pani działalność gospodarczą – usługi krawieckie – opodatkowaną w formie karty podatkowej. Przy prowadzeniu działalności nie korzysta Pani z usług osób nie zatrudnionych przez siebie na podstawie umowy o pracę, a także z usług innych przedsiębiorców i zakładów. W ramach prowadzonej działalności gospodarczej dokonuje Pani przeróbek odzieży dla ludności oraz szyje ubrania na zamówienie.

W załączniku nr 3 do ustawy – „Tabeli miesięcznych stawek podatku dochodowego w formie karty podatkowej”, części I „ Działalność usługowa oraz wytwórczo-usługowa” – określony jest zakres świadczonych przez Panią usług.

Według objaśnień do ww. tabeli, przy prowadzeniu działalności dopuszczalne jest wytwarzanie:

1. przedmiotów (wyrobów) z materiału powierzonego przez zamawiającego,
2. przedmiotów (wyrobów) na indywidualne zamówienie z materiałów własnych wykonawcy, w tym także połączone z czynnościami ich instalowania, uwzględniające indywidualne cechy przedmiotów (wyrobów) lub życzenia zamawiającego

• jeżeli przedmioty (wyroby) te nie są przeznaczone przez zamawiającego do dalszej odprzedaży lub nie służą zamawiającemu do celów wytwórczych lub usługowych jako surowce, materiały, półfabrykaty, elementy, części.

Przez pojęcie „ludność” rozumie się osoby fizyczne i gospodarstwa domowe oraz inne podmioty, tj. indywidualne gospodarstwa rolne i ogrodnicze, zakłady wytwórcze, budowlane, handlowe i usługowe, prowadzone przez osoby fizyczne i spółki niemające osobowości prawnej, oraz zakłady prowadzone przez agentów.

Pojęcie świadczeń dla ludności nie obejmuje czynności związanych z wytwarzaniem wyrobów (w tym półfabrykatów, elementów, części, obróbki elementów) przeznaczonych do celów produkcyjnych lub do dalszej odprzedaży.

Otrzymała Pani propozycję świadczenia usług, polegających na dokonywaniu przeróbek odzieży dla sklepu odzieżowego (działalność gospodarcza prowadzona przez osobę fizyczną). Dokonywałaby Pani przeróbek krawieckich na zlecenie właściciela sklepu, a finalne dla ludności. Towar podlegający przeróbce (np. polegające na skróceniu spodni) byłby już sprzedany, tj. należałby do klienta. Po przeróbce towar uzyska indywidualne cechy produktu i nie będzie nadawał się do dalszej odprzedaży. Zapłaty za powierzone prace dokonywałby właściciel sklepu i na jego rzecz wystawiane byłyby rachunki.

W związku z powyższym zadano następujące pytania.

Czy świadcząc ww. usługi nadal będzie spełniała Pani warunki uprawniające do zastosowania opodatkowania w formie karty podatkowej...

Zdaniem Wnioskodawcy, świadczenie usług krawieckich dla osoby fizycznej, prowadzącej działalność gospodarczą (sklep odzieżowy) – jeżeli rachunki będą wystawiane na rzecz tego kontrahenta i od niego otrzymywane będą zapłaty za świadczone usługi – spowoduje, iż nie będą spełnione warunki uprawniające do zastosowania opodatkowania w formie karty podatkowej, ponieważ sklep jest firmą i nie może być traktowany jako „ludność”.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za nieprawidłowe.

Na podstawie art. 23 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 20 listopada 1998 r. o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne (Dz. U. z 1998 r. Nr 144, poz. 930 ze zm.), zryczałtowany podatek dochodowy w formie karty podatkowej mogą płacić podatnicy prowadzący działalność usługową lub wytwórczo-usługową, określoną w części I tabeli stanowiącej załącznik nr 3 do ustawy, zwanej dalej „tabelą”, w zakresie wymienionym w załączniku nr 4 do ustawy – przy zatrudnieniu nie przekraczającym stanu określonego w tabeli.

Zgodnie z art. 4 ust. 1 pkt 1 ww. ustawy, działalność usługowa to pozarolnicza działalność gospodarcza, której przedmiotem są czynności zaliczone do usług zgodnie z Polską Klasyfikacją Wyrobów i Usług wprowadzoną rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 18 marca 1997 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU) (Dz. U. Nr 42, poz. 264, z 1999 r. Nr 92, poz. 1045 i z 2001 r. Nr 12, poz. 94) wydanym na podstawie art. 40 ust. 2 ustawy z dnia 29 czerwca 1995 r. o statystyce publicznej (Dz. U. Nr 88, poz. 439, z 1996 r. Nr 156, poz. 775, z 1997 r. Nr 88, poz. 554 i Nr 121, poz. 769, z 1998 r. Nr 99, poz. 632 i Nr 106, poz. 668 oraz z 2001 r. Nr 100, poz. 1080), z zastrzeżeniem pkt 2 i 3.

Stosownie do treści art. 25 ust. 1 ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne, podatnicy prowadzący działalność, o której mowa w art. 23, podlegają opodatkowaniu w formie karty podatkowej, jeżeli:

1. złożą wniosek o zastosowanie opodatkowania w tej formie,
2. we wniosku, o którym mowa w pkt 1, zgłoszą prowadzenie działalności wymienionej w jednej z 12 części tabeli,
3. przy prowadzeniu działalności nie korzystają z usług osób nie zatrudnionych przez siebie na podstawie umowy o pracę oraz z usług innych przedsiębiorstw i zakładów, chyba że chodzi o usługi specjalistyczne,
4. nie prowadzą, poza jednym z rodzajów działalności wymienionej w art. 23, innej pozarolniczej działalności gospodarczej,
5. małżonek podatnika nie prowadzi działalności w tym samym zakresie,
6. nie wytwarzają wyrobów opodatkowanych, na podstawie odrębnych przepisów, podatkiem akcyzowym,
7. pozarolnicza działalność gospodarcza zgłoszona we wniosku, o którym mowa w pkt 1, nie jest prowadzona poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

Usługi krawieckie sklasyfikowane zostały w poz. 44 części I tabeli stanowiącej załącznik nr 3 do ww. ustawy.

Usługi te – po spełnieniu warunków określonych w art. 25 ust. 1 ustawy – mogą być opodatkowane w formie karty podatkowej przy maksymalnym zatrudnieniu pięciu pracowników.

Zakres usług krawieckich, uprawniający do skorzystania i opodatkowania w formie karty podatkowej, szczegółowo określono w poz. 44 załącznika nr 4 do ustawy i obejmuje on: szycie miarowe ubiorów i okryć damskich, męskich i dziecięcych, np.: kostiumy, kurtki, wdzianka, płaszcze letnie, płaszcze zimowe, spodnie, marynarki, prochowce z podpinką, ubiory sportowe, fraki, smokingi, sutanny, mundury, z wszelkich materiałów, w tym również ze skór licowych i materiałów skóropodobnych oraz pelis z użyciem skór futerkowych naturalnych i sztucznych. Pokrywanie błamów. Naprawa i renowacja ubrań i okryć. Wyrób, naprawa i renowacja odzieży lekkiej damskiej i dziecięcej, jak: bluzki, sukienki, suknie, spódnice, spodnie, spodniumy, prochowce, wiatrówki, fartuchy, kombinezony, ubiory sportowe, ubiory plażowe, odzież młodzieżowa lekka itp. Szycie ocieplanej odzieży dla dzieci do lat 6. Inne prace i czynności towarzyszące, niezbędne do całkowitego wykonania i wykończenia wyrobu lub świadczonej usługi.

Ponadto, zgodnie z objaśnieniami do części I tabeli, przy prowadzeniu działalności wymienionej w części I tabeli dopuszczalne jest – poza usługami, o których mowa w art. 4 ust. 1 pkt 1 ustawy – wytwarzanie:

1. przedmiotów (wyrobów) z materiału powierzonego przez zamawiającego,
2. przedmiotów (wyrobów) na indywidualne zamówienie z materiałów własnych wykonawcy, w tym także połączone z czynnościami ich instalowania, uwzględniające indywidualne cechy przedmiotów (wyrobów) lub życzenia zamawiającego

• jeżeli przedmioty (wyroby) te nie są przeznaczone przez zamawiającego do dalszej odprzedaży lub nie służą zamawiającemu do celów wytwórczych lub usługowych jako surowce, materiały, półfabrykaty, elementy, części.

Przy prowadzeniu działalności wymienionej w lp. 70-76 dopuszczalne jest – poza świadczeniami dla ludności – wykonywanie świadczeń dla innych odbiorców w rozmiarze nieprzekraczającym w 2009 r. kwoty 54.934 zł przychodu rocznie.

Za świadczenia dla ludności uważa się opłacane ze środków pieniężnych ludności świadczenia określone w ust. 3 oraz usługi, o których mowa w art. 4 ust. 1 pkt 1 ustawy. Przez pojęcie „ludność” rozumie się osoby fizyczne i gospodarstwa domowe oraz inne podmioty, tj. indywidualne gospodarstwa rolne i ogrodnicze, zakłady wytwórcze, budowlane, handlowe i usługowe, prowadzone przez osoby fizyczne i spółki niemające osobowości prawnej, oraz zakłady prowadzone przez agentów. Pojęcie „ludność” obejmuje również organizacje wyznaniowe i zakonne, placówki państw obcych (wyłącznie w rozumieniu służb dyplomatycznych i konsularnych) oraz rady szkół i placówek, rady rodziców i inaczej nazwane reprezentacje rodziców. Pojęcie świadczeń dla ludności nie obejmuje czynności związanych z wytwarzaniem wyrobów (w tym półfabrykatów, elementów, części, obróbki elementów) przeznaczonych do celów produkcyjnych lub do dalszej odprzedaży oraz wykonywania robót budowlano-montażowych w ramach tzw. podwykonawstwa, jeżeli inwestorem są inne osoby i jednostki niż wymienione w ust. 5.

Z przedstawionego we wniosku opisu zdarzenia przyszłego wynika, że prowadząc działalność gospodarczą w zakresie usług krawieckich, opodatkowaną w formie karty podatkowej, zamierza Pani świadczyć usługi polegające na dokonywaniu przeróbek odzieży dla klientów sklepu odzieżowego, prowadzonego przez osobę fizyczną. Zapłaty za powierzone prace dokonywałby właściciel sklepu i na jego rzecz wystawiane byłyby rachunki.

Usługi krawieckie sklasyfikowane zostały w poz. 44 załącznika nr 3 do ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne. Zakres tych usług, uprawniający do skorzystania i opodatkowania w formie karty podatkowej, szczegółowo określono w poz. 44 załącznika nr 4 do ustawy. Przepisy powołanej ustawy nie zawierają podmiotowego ograniczenia ze względu na odbiorców tego rodzaju usług. Zatem, fakt wykonywania w ramach prowadzonej działalności gospodarczej usług krawieckich na rzecz osoby fizycznej prowadzącej sklep, nie powoduje utraty prawa do opodatkowania usług zryczałtowanym podatkiem dochodowym w formie karty podatkowej.

Ponadto stwierdzić należy, że co do zasady prawo do opodatkowania w formie karty podatkowej nie jest uzależnione od wykonywania działalności wyłącznie na rzecz ludności. Ustawodawca wprowadza tylko jeden wyjątek od powyższej zasady. Dotyczy on wyłącznie usług wymienionych w części I tabeli pod pozycjami 70-76, które – przez podatnika opodatkowanego karta podatkową – mogą być świadczone wyłącznie dla ludności. Ograniczenie to nie dotyczy prowadzonej przez Panią działalności, która sklasyfikowana została w poz. 44 części I tabeli stanowiącej załącznik nr 3 do ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne.

Wobec powyższego, świadcząc opisane we wniosku usługi na rzecz sklepu odzieżowego – polegające na przeróbkach krawieckich dla klientów sklepu odzieżowego – nie utraci Pani prawa do opłacania zryczałtowanego podatku dochodowego w formie karty podatkowej.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu jej datowania.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Olsztynie, ul. Emilii Plater 1, 10-562 Olsztyn, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.