INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pana, przedstawione we wniosku z dnia 5 maja 2009 r. (data wpływu 11 maja 2009 r.), uzupełnionym pismem z dnia 15 lipca 2009 r. (data wpływu 17 lipca 2009 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania dostawy gruntów – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 11 maja 2009 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania dostawy gruntów. Przedmiotowy wniosek został uzupełniony pismem z dnia 15 lipca 2009 r. (data wpływu 17 lipca 2009 r.) o doprecyzowanie zdarzenia przyszłego.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca wraz z żoną prowadzi gospodarstwo rolne o powierzchni 6,30 ha, które przejął po swoich rodzicach w 1982 roku. Nie jest on podatnikiem podatku VAT i nie prowadzi żadnej działalności gospodarczej. W 2003 r. Urząd Gminy, na mocy planu zagospodarowania przestrzennego przekształcił działkę rolną Zainteresowanego na działkę budowlaną. Na ww. działce Wnioskodawca nic nie uprawia, nie sadzi ani nie zasiewa zboża, nie może pobierać dopłat bezpośrednich. Od przekształconej działki płaci podatek od gruntów do Gminy. W związku z powyższym Wnioskodawca wraz z żoną postanowili sprzedać przedmiotową działkę. W tym celu zmuszeni byli podzielić ją na 3 mniejsze (1-wsza-12,7 ar, 2-ga-9,8 ar i 3-cia-9,9 ar). Działki te zamierza sprzedać w 2009 r. Zainteresowany nigdy nie zajmował się i nie zajmuje profesjonalnym obrotem ziemią.

W uzupełnieniu (z dnia 15 lipca 2008 r.) do wniosku złożonego w dniu 5 maja 2009 r. Zainteresowany oświadczył, iż:

Na wymienionym we wniosku gruncie o pow. 32,4 ara, który został podzielony na 3 działki nie prowadził on i nie prowadzi działalności rolniczej. Jedynie przez dwa lata miał na skrawku ww. gruntu ogródek z warzywami na własne potrzeby. Nie prowadził i nie prowadzi dostaw produktów rolnych z własnej działalności. Grunty, o których mowa nie są wykorzystywane w działalności rolniczej. Od dwóch lat nie uprawia ich nawet na własne potrzeby, tj. ogródek warzywny. Ww. gruntów nie udostępniał i nie udostępnia innym osobom na podstawie umowy dzierżawy (użyczenia) itp. Kwota w wysokości 40 zł została uiszczona w celu uzyskania odpowiedzi na pytanie dotyczące tylko podatku od towarów i usług.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy w związku ze sprzedażą opisanych działek Wnioskodawca i jego żona będą zobowiązani do zapłaty podatku od towarów i usług...

Zdaniem Wnioskodawcy, w związku z tym, iż nie jest on osobą prowadzącą jakąkolwiek działalność gospodarczą przy sprzedaży gruntu nie nastąpi jego opodatkowanie podatkiem VAT, gdyż grunt ten stanowi jego prywatną własność.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu ww. podatkiem, podlegają:

1. odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju;
2. eksport towarów;
3. import towarów;
4. wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju;
5. wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.

W myśl art. 2 pkt 6 ustawy, przez towary rozumie się rzeczy ruchome, jak również wszelkie postacie energii, budynki i budowle lub ich części, będące przedmiotem czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, które są wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, a także grunty.

Na mocy art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Zgodnie z ww. przepisami, grunt spełnia definicję towaru wynikającą z art. 2 pkt 6 ustawy, a jego sprzedaż jest traktowana jako czynność odpłatnej dostawy towarów na terytorium kraju.

Stosownie do art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza – na mocy ust. 2 powołanego artykułu – obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca w 1982 roku nabył w drodze przejęcia od rodziców gospodarstwo rolne o powierzchni 6,3 ha. W 2003 r. Urząd Gminy na mocy planu zagospodarowania przestrzennego przekształcił działkę rolną Zainteresowanego na działkę budowlaną. Wnioskodawca wraz z żoną postanowili sprzedać przedmiotową działkę. W tym celu zmuszeni byli podzielić ją na 3 mniejsze. Przedmiotowy grunt nie był wykorzystywany w działalności rolniczej, nie jest i nie był udostępniany innym osobom na podstawie umowy dzierżawy, umowy użyczenia i tym podobnych umów. Zainteresowany na wymienionych gruntach nie prowadzi i nie prowadził innej działalności gospodarczej.

Właściciel gospodarstwa rolnego, dokonujący dostaw produktów rolnych pochodzących z własnej działalności rolniczej lub świadczący usługi rolnicze jest, w myśl ustawy o podatku od towarów i usług, rolnikiem ryczałtowym, posiadającym status podatnika prowadzącego działalność gospodarczą (rolniczą). Na mocy art. 43 ust. 1 pkt 3 ustawy, zwalnia się od podatku dostawę produktów rolnych pochodzących z własnej działalności rolniczej, dokonywaną przez rolnika ryczałtowego oraz świadczenie usług rolniczych przez rolnika ryczałtowego. Jeśli więc osoba taka wykonuje inne czynności mieszczące się w zakresie przedmiotowym opodatkowania podatkiem od towarów i usług, brak jest podstaw do uznania, iż nie podlegają one opodatkowaniu, tym bardziej, że rolnik sprzedający grunt nie zbywa majątku osobistego, ale majątek składający się na przedsiębiorstwo rolne.

Ustawą z dnia 20 lipca 2000 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym i ustawy o opłacie skarbowej (Dz. U. Nr 68, poz. 805) wprowadzono do ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym (Dz. U. Nr 11, poz. 50 ze zm.) m.in. definicje działalności rolniczej i rolnika ryczałtowego.

Biorąc powyższe pod uwagę, oraz fakt, iż Wnioskodawca nie prowadził i nie prowadzi działalności rolniczej na ww. gruncie, czyli wszedł w jego posiadanie przed pojawieniem się w przepisach prawnych dotyczących podatku od towarów i usług ww. definicji, nie można uznać, że przedmiotowe grunty służyły działalności gospodarczej, w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy.

W przedmiotowej sprawie stwierdzić zatem należy, iż Zainteresowany dokonując sprzedaży działek przeznaczonych pod zabudowę nie będzie działać w charakterze podatnika, a czynność ta nie będzie nosić znamion działalności gospodarczej w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług. Ze względu na sposób nabycia nieruchomości – przejęcie od rodziców – należy uznać, iż intencją Wnioskodawcy w momencie nabycia gruntów nie był zamiar ich odsprzedaży.

Reasumując, stanowisko przedstawione przez Wnioskodawcę uznaje się za prawidłowe. Dostawę przedmiotowych gruntów należy potraktować jako sprzedaż majątku prywatnego Zainteresowanego, która nie będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Jednocześnie zauważa się, że stosownie do art. 14b § 1 ustawy Ordynacja podatkowa, minister właściwy do spraw finansów publicznych na pisemny wniosek zainteresowanego, wydaje w jego indywidualnej sprawie, pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego (interpretację indywidualną). Zatem w przedmiotowej sprawie powyższa interpretacja nie wywiera skutku prawnego dla współwłaścicielki (żony Wnioskodawcy) przedmiotowego gruntu.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, ul. Św. Mikołaja 78/79, 50-126 Wrocław po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.