INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Stowarzyszenia przedstawione we wniosku z dnia 27 lutego 2008r. (data wpływu do Organu – 26 marca 2009r.), uzupełnionym w dniu 21 maja 2009r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie odprowadzenia podatku od umów zlecenia na zakładowy fundusz aktywności - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 26 marca 2009r. wpłynął do Organu ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie odprowadzenia podatku od umów zlecenia na zakładowy fundusz aktywności.

Z uwagi na braki formalne wniosku, pismem z dnia 08 maja 2009r. Znak: IBPB II/1/415-299/09/MK wezwano wnioskodawcę do jego uzupełnienia. W dniu 21 maja 2009r. wpłynęło do tut. Biura uzupełnienie ww. wniosku.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca realizuje projekt unijny Program Operacyjny Kapitał Ludzki Priorytet VII Promocja integracji społecznej Działanie 7.2 Przeciwdziałanie wykluczeniu i wzmocnienie sektora ekonomii społecznej Podziałanie 7.2.1. Aktywizacja zawodowa i społeczna osób zagrożonych wykluczeniem społecznym. Celem projektu jest utworzenie i działalność Zakładu Aktywności Zawodowej. Stowarzyszenie zatrudnia w Zakładzie 30 osób na umowę o pracę, w tym 22 osoby niepełnosprawne oraz w ramach umowy zlecenia: zarządzających projektem (kierownika projektu, administratora projektu), a także osoby zajmujące się programem szkoleniowo-doradczym (doradcę zawodowego, doradcę psychologicznego).

Podatek za miesiąc styczeń 2009r. od umów o pracę został odprowadzony na zakładowy fundusz aktywności.

Wnioskodawca zwraca się z prośbą o udzielenie interpretacji przepisów prawa podatkowego w trybie art. 38 ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych odnośnie konieczności odprowadzania kwoty pobranych zaliczek na podatek dochodowy w terminie do dnia 20 miesiąca następującego po miesiącu, w którym pobrano zaliczki, na rachunek urzędu skarbowego, którym kieruje naczelnik urzędu skarbowego właściwy według miejsca zamieszkania płatnika.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy wnioskodawca może odprowadzać również podatek od umów zleceń personelu zarządzającego projektem (kierownika projektu, administratora projektu), a także od umów zleceń osób zajmujących się programem szkoleniowo-doradczym (doradca zawodowy, doradca psychologiczny) na zakładowy fundusz aktywności...

Zdaniem wnioskodawcy, zgodnie z art. 38 ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych płatnicy będący zakładami aktywności zawodowej kwoty pobranych zaliczek na podatek od przychodów z tytułów określonych w art. 12 oraz zasiłków pieniężnych z ubezpieczenia społecznego, wypłacanych przez tych płatników za miesiące od początku roku do miesiąca włącznie, w którym dochód podatnika uzyskany od początku roku u tego płatnika przekroczył kwotę stanowiącą górną granicę pierwszego przedziału skali, o której mowa w art. 27 ust. 1, przekazują na zakładowy fundusz aktywności.

Wnioskodawca powołując się ponownie na art. 38 ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych uważa, że nie ma obowiązku odprowadzania podatku dochodowego od osób fizycznych do Urzędu Skarbowego, gdyż osoby zatrudnione na umowę zlecenia są zatrudnione w ramach projektu, którego celem jest utworzenie i działalność Zakładu Aktywności Zawodowej.

Na tle przedstawionego stanu faktycznego stwierdzam, co następuje:

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2000r. Nr 14, poz. 176 ze zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Z przepisu art. 10 ust. 1 pkt 1 ww. ustawy wynika, iż źródłami przychodów jest stosunek służbowy, stosunek pracy, w tym spółdzielczy stosunek pracy, członkostwo w rolniczej spółdzielni produkcyjnej lub innej spółdzielni zajmującej się produkcją rolną, praca nakładcza, emerytura lub renta. Przepis art. 10 ust. 1 pkt 2 ustawy, jako odrębne źródło przychodów wymienia natomiast działalność wykonywaną osobiście.

Zgodnie z art. 12 ust. 1 ww. ustawy za przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej oraz spółdzielczego stosunku pracy uważa się wszelkiego rodzaju wypłaty pieniężne oraz wartość pieniężną świadczeń w naturze bądź ich ekwiwalenty, bez względu na źródło finansowania tych wypłat i świadczeń, a w szczególności: wynagrodzenia zasadnicze, wynagrodzenia za godziny nadliczbowe, różnego rodzaju dodatki, nagrody, ekwiwalenty za nie wykorzystany urlop i wszelkie inne kwoty niezależnie od tego, czy ich wysokość została z góry ustalona, a ponadto świadczenia pieniężne ponoszone za pracownika, jak również wartość innych nieodpłatnych świadczeń lub świadczeń częściowo odpłatnych. Przy czym za pracownika w rozumieniu ustawy uważa się osobę pozostającą w stosunku służbowym, stosunku pracy, stosunku pracy nakładczej lub spółdzielczym stosunku pracy (art. 12 ust. 4 ustawy).

Przepis art. 13 pkt 8 lit. a) ustawy stanowi natomiast, iż za przychody z działalności wykonywanej osobiście, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 2, uważa się przychody z tytułu wykonywania usług, na podstawie umowy zlecenia lub umowy o dzieło, uzyskiwane wyłącznie od osoby fizycznej prowadzącej działalność gospodarczą, osoby prawnej i jej jednostki organizacyjnej oraz jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej - z wyjątkiem przychodów uzyskanych na podstawie umów zawieranych w ramach prowadzonej przez podatnika pozarolniczej działalności gospodarczej oraz przychodów, o których mowa w pkt 9.

Przy czym umowy zlecenia i umowy o dzieło zawierane są na podstawie przepisów prawa cywilnego, tj. ustawy z dnia 23 kwietnia 1964r. Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 14, poz. 92 ze zm.). Z treści art. 734 § 1 Kodeksu cywilnego wynika, iż przez umowę zlecenia przyjmujący zlecenie zobowiązuje się do dokonania określonej czynności prawnej dla dającego zlecenie. Z treści art. 627 tego Kodeksu wynika natomiast, że przez umowę o dzieło przyjmujący zamówienie zobowiązuje się do wykonania oznaczonego dzieła, a zamawiający do zapłaty wynagrodzenia.

W zależności od tego czy praca wykonywana jest na podstawie umowy o pracę, czy też na podstawie umowy cywilnoprawnej tj. umowy zlecenia lub o dzieło, do obowiązków płatnika zastosowanie znajdą odpowiednio przepisy art. 38 i 42 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

I tak art. 38 ust. 1 ww. ustawy stanowi, że płatnicy, o których mowa m.in. w art. 31, przekazują, z zastrzeżeniem ust. 2 i 2a, kwoty pobranych zaliczek na podatek w terminie do dnia 20 miesiąca następującego po miesiącu, w którym pobrano zaliczki, na rachunek urzędu skarbowego, którym kieruje naczelnik urzędu skarbowego właściwy według miejsca zamieszkania płatnika, a jeżeli płatnik nie jest osobą fizyczną, według siedziby bądź miejsca prowadzenia działalności, gdy płatnik nie posiada siedziby. Jeżeli między kwotą potrąconego podatku a kwotą wpłaconego podatku występuje różnica, należy ją wyjaśnić w deklaracji, o której mowa w ust. 1a.

Natomiast z art. 42 ust. 1 ustawy wynika, iż płatnicy, o których mowa w art. 41, przekazują kwoty pobranych zaliczek na podatek oraz kwoty zryczałtowanego podatku w terminie do dnia 20 miesiąca następującego po miesiącu, w którym pobrano zaliczki (podatek) - na rachunek urzędu skarbowego, którym kieruje naczelnik urzędu skarbowego właściwy według miejsca zamieszkania płatnika, a jeżeli płatnik nie jest osobą fizyczną, według siedziby bądź miejsca prowadzenia działalności, gdy płatnik nie posiada siedziby.

Przy czym art. 41 ust. 1 ustawy stanowi, iż osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą, osoby prawne i ich jednostki organizacyjne oraz jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej, które dokonują świadczeń z tytułu działalności, o której mowa m.in. w art. 13 pkt 8, osobom określonym w art. 3 ust. 1, są obowiązane jako płatnicy pobierać, z zastrzeżeniem ust. 4, zaliczki na podatek dochodowy, stosując do dokonywanego świadczenia, pomniejszonego o miesięczne koszty uzyskania przychodów w wysokości określonej w art. 22 ust. 9 oraz o potrącone przez płatnika w danym miesiącu składki, o których mowa w art. 26 ust. 1 pkt 2 lit. b), najniższą stawkę podatkową określoną w skali, o której mowa w art. 27 ust. 1.

Jednakże ustawa o podatku dochodowym od osób fizyczny przewiduje szczególne rozwiązanie dla płatników będących zakładami aktywności zawodowej.

Zgodnie z art. 38 ust. 2 pkt 2 ustawy płatnicy będący zakładami aktywności zawodowej kwoty pobranych zaliczek na podatek od przychodów z tytułów określonych w art. 12 oraz od zasiłków pieniężnych z ubezpieczenia społecznego, wypłacanych przez tych płatników:

1. za miesiące od początku roku do miesiąca włącznie, w którym dochód podatnika uzyskany od początku roku u tego płatnika przekroczył kwotę stanowiącą górną granicę pierwszego przedziału skali, o której mowa w art. 27 ust. 1, przekazują na zakładowy fundusz aktywności,
2. za miesiące następujące po miesiącu, w którym dochód podatnika uzyskany od początku roku u tego płatnika przekroczył kwotę, o której mowa w lit. a), przekazują na zasadach określonych w ust. 1.
   
   

W świetle art. 38 ust. 2 pkt 2 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych należy stwierdzić, iż jeżeli płatnik jest zakładem aktywności zawodowej, to tylko i wyłącznie kwoty pobranych zaliczek na podatek od przychodów z tytułu stosunku pracy, o którym mowa w art. 12 oraz od zasiłków pieniężnych z ubezpieczenia społecznego, wypłacanych przez tego płatnika mogą być przekazywane na zakładowy fundusz aktywności.

W przypadku natomiast osób, z którymi zakład aktywności zawodowej zawarł umowę zlecenia i w związku z tym osoby te uzyskują przychody z działalności wykonywanej osobiście, o której mowa w art. 13 pkt 8 ustawy, tj. z umów zlecenia i o dzieło, wówczas w świetle art. 42 ust. 1 ustawy płatnik – zakład aktywności zawodowej – dokonujący świadczeń, o których mowa w art. 13 pkt 8, przekazuje kwoty pobranych zaliczek na podatek na rachunek właściwego urzędu skarbowego według miejsca zamieszkania płatnika, a jeżeli płatnik nie jest osobą fizyczną, według siedziby bądź miejsca prowadzenia działalności, gdy płatnik nie posiada siedziby.

Podkreślenia bowiem wymaga fakt, iż szczególne rozwiązania w zakresie możliwości przekazywania zaliczek na podatek dochodowy na zakładowy fundusz aktywności, dotyczą ściśle określonych tytułów.

Przepis art. 38 ust. 2 pkt 2 ustawy w sposób literalny i nie pozostawiający żadnych wątpliwości interpretacyjnych wymienia, jako objęte tym rozwiązaniem wyłącznie przychody określone art. 12 oraz zasiłki pieniężne z ubezpieczenia społecznego.

Oznacza to, że zasady te nie mogą znaleźć zastosowania do rozwiązań ujętych w innych tytułach w tym, w art. 13 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Bez znaczenia pozostaje przy tym jaki cel realizuje projekt, w ramach którego zawierane są umowy zlecenia.

Przepis art. 42 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizyczny nie przewiduje bowiem w ogóle możliwości przekazywania zaliczek pobieranych z tytułu umów zlecenia na zakładowy fundusz aktywności, zaś przepis art. 38 ust. 2 ustawy, który taką możliwość przewiduje nie uzależnia jej od celu realizowanego przez osoby fizyczne, lecz od tytułu, z którego wypłacone są środki.

Podsumowując, płatnik – zakład aktywności zawodowej – w przypadku wypłaty świadczeń z tytułu umowy zlecenia, pobranej zaliczki nie przekazuje na zakładowy fundusz aktywności, ale na rachunek właściwego urzędu skarbowego. Wynika to wprost z powołanych powyżej przepisów prawa.

Wobec powyższego stanowisko wnioskodawcy jest nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.