INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 02.06.2009 r. (data wpływu 15.06.2009 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie stawki podatku VAT właściwej przy sprzedaży używanej odzieży niemowlęcej oraz używanego obuwia dziecięcego - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 15.06.2009 r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie stawki podatku VAT właściwej przy sprzedaży używanej odzieży niemowlęcej oraz używanego obuwia dziecięcego.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą w zakresie sprzedaży hurtowej odzieży używanej i obuwia używanego. Odzież i obuwie używane zakupuje od firmy, która zakupuje te towary w krajach Unii Europejskiej. Zakupiona odzież i obuwie pakowane jest w workach tzw. „mixach”. W workach znajduje się więc odzież i obuwie w różnych asortymentach tzn. odzież i obuwie dla dorosłych, dzieci i niemowląt.

Na otrzymanych fakturach zakupu widnieje:

nazwa towaru - odzież używana, cena za 1 kg - wartość netto - stawka VAT 22% - jednorodna dla całej dostawy.

Po otrzymaniu dostawy w hurtowni wnioskującego rozpakowywane worki z towarami są sortowane na:

• odzież męską
• odzież damską
• odzież dla dzieci
• odzież dla niemowląt do rozmiaru 86 cm (typu śpioszki, kaftaniki)
• obuwie męskie
• obuwie damskie
• obuwia dla dzieci do rozmiaru 23

W ostatnich dostawach ilości odzieży dla niemowląt stanowi około 10%.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy do dostawy używanej odzieży niemowlęcej do rozmiaru 86 i używanego obuwia dziecięcego do rozmiaru 23 ma zastosowanie stawka VAT 7%...

Zdaniem wnioskodawcy można zastosować stawkę VAT 7%. Do tej pory sprzedaży odzieży używanej wnioskodawca dokonywał w/g stawki 22%. W chwili obecnej zamierza odzież i obuwie po przesortowaniu sprzedawać wg stawek 22% i 7%. Stawka 7% stosowana byłaby od odzieży niemowlęcej do rozmiaru 86 (rozmiary można wyczytać z metek wszytych w szwy odzieży) oraz butów dziecięcych do rozmiaru 23. Wnioskujący uważa, że zgodnie z załącznikiem Nr 3 do Ustawy o Podatku VAT poz. 45 i 47 ma prawo do sprzedaży w/w towarów wg stawki 7%, gdyż w załączniku użyte jest sformułowanie „bez względu na symbol” PKWIU.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 41 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.), zwanej dalej „ustawą o VAT”, stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem art. 41 ust. 2–12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1 ustawy.

Zgodnie z art. 41 ust. 2 dla towarów i usług, wymienionych w załączniku nr 3 do ustawy, stawka podatku wynosi 7%, z zastrzeżeniem ust. 12 i art. 114 ust. 1. W poz. 45 załącznika nr 3 do ustawy wymieniono, bez względu na symbol PKWiU, odzież i dodatki odzieżowe dla niemowląt, natomiast w poz. 47 ustawodawca wskazał - również bez względu na symbol PKWiU - obuwie dziecięce.

Zgodnie z rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 6 kwietnia 2004r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (Dz. U. Nr 89, poz. 844 ze zmianami) do celów podatku od towarów i usług stosuje się Polską Klasyfikację Wyrobów i Usług (PKWiU), stanowiącą załącznik do rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 18 marca 1997r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU) (Dz. U. Nr 42, poz. 264 ze zmianami).

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, że wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą w zakresie sprzedaży hurtowej odzieży używanej i obuwia używanego. Odzież i obuwie używane zakupuje od firmy, która zakupuje te towary w krajach Unii Europejskiej. Zakupiona odzież i obuwie pakowane są w workach. W workach znajduje się więc odzież i obuwie w różnych asortymentach. Wśród odzieży i obuwia sprzedawanych przez wnioskującego znajduje się również odzież dla niemowląt do rozmiaru 86 cm (typu śpioszki, kaftaniki) oraz obuwie dla dzieci do rozmiaru 23. Wątpliwości wnioskodawcy dotyczą kwestii, czy do dostawy używanej odzieży niemowlęcej do rozmiaru 86 i używanego obuwia dziecięcego do rozmiaru 23 można zastosować stawkę VAT 7%.

W odniesieniu do sprzedawanej odzieży dla niemowląt należy zauważyć, że pod numerem PKWiU oznaczonym jako 18.24.11-00.00, wskazano „odzież i dodatki odzieżowe dla niemowląt, włączając podkoszulki, opalacze, majteczki, ubranka, pieluszki, rękawiczki z jednym palcem, ubranka wierzchnie, z dzianin”. W poz. 45 załącznika nr 3 do ustawy wymieniono, bez względu na symbol PKWiU, odzież i dodatki odzieżowe dla niemowląt.

Zatem z powyższego wynika, że preferencyjna stawka podatku obowiązuje tylko przy sprzedaży odzieży i dodatków, które są przeznaczone dla niemowląt lecz tylko takich, które można klasyfikować jako odzież i dodatki odzieżowe dla niemowląt i które mieszczą się pod wskazanym wyżej numerem PKWiU 18.24.11-00.00, przy czym dokładny symbol poszczególnych elementów odzieży lub dodatków odzieżowych dla niemowląt nie ma znaczenia (za takim podejściem przemawia zapis zawarty w załączniku numer 3 do ustawy - "bez względu na symbol PKWiU").

Jak wynika z przedstawionego stanu faktycznego przedmiotem działalności wnioskodawcy jest sprzedaż używanej odzieży dla niemowląt i używanego obuwia dziecięcego. Odzież używana została sklasyfikowana w PKWiU pod numerem 18.22.40 „Odzież używana i inne używane wyroby włókiennicze”.

Z powyższego wynika, że Polska Klasyfikacja Wyrobów i Usług wprowadza istotne rozgraniczenie w zakresie klasyfikacji odzieży. Dla odzieży używanej przewidziany został odrębny numer PKWiU. Konsekwencją tego staje się konieczność odmiennego traktowania dla celów podatkowych odzieży nieużywanej (nowej) i używanej.

Oznacza to, że preferencyjna stawka podatku VAT, przewidziana zgodnie z załącznikiem nr 3 cyt. ustawy dla odzieży i dodatków odzieżowych dla niemowląt, nie ma zastosowania dla używanej odzieży dla niemowląt. Jak już wyżej wspomniano preferencyjna stawka podatku obowiązuje tylko przy sprzedaży odzieży i dodatków odzieżowych dla niemowląt, które mieszczą się pod numerem PKWiU 18.24.11-00.00. Odzież używana nie mieści się w tym grupowaniu (została sklasyfikowana w PKWiU pod numerem 18.22.40) zatem przy sprzedaży odzieży używanej należy stosować stawkę VAT podstawową (22%).

Ponadto zgodnie z zasadami metodycznymi Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług wskazanymi w pkt 7.3 załącznika do ww. rozporządzenia Rady Ministrów, zaliczenie określonego produktu do właściwego grupowania PKWiU należy do obowiązków producenta tego produktu. Wynika to z faktu, że właśnie producent posiada wszystkie informacje niezbędne do właściwego zaliczenia produktu do odpowiedniego grupowania PKWiU, tj. informacje dotyczące rodzaju użytego surowca, technologii wytwarzania, konstrukcji i przeznaczenia wyrobu lub charakteru usługi.

Oznacza to, że symbol PKWiU dla danego produktu nadawany jest zanim produkt ten trafi do sprzedaży. Zatem symbol PKWiU dotyczy wyrobu nowego, nieużywanego, którego cechy nie uległy zmianie.

Sprzedawana przez wnioskodawcę odzież dla niemowląt, jak również buty dziecięce są produktami używanymi, dlatego też nie można zastosować do nich klasyfikacji PKWiU takiej jak dla wyrobów nowych.

Należy również podkreślić, że obniżona stawka podatku, dla towarów i usług wymienionych w załączniku nr 3 do ustawy, ma charakter preferencji podatkowej (wyjątku od reguły) i dlatego pojęć użytych w załączniku nr 3 do ustawy („odzież i dodatki odzieżowe dla niemowląt”, „obuwie dziecięce”) nie należy interpretować rozszerzająco.

W powołanej wyżej ustawie o podatku od towarów i usług brak jest definicji „obuwia dziecięcego”. Również PKWiU nie definiuje pojęcia "obuwia dziecięcego". Pojęcie to zdefiniowane zostało natomiast w Nomenklaturze Taryfowej i Statystycznej CN. W myśl jej postanowień obuwie damskie i męskie to obuwie o długości podeszwy wewnętrznej 24 cm i większej, a obuwie dziecięce to obuwie o długości podeszwy wewnętrznej mniejszej niż 24 cm. Wobec powyższego, Podatnik może dokonując klasyfikacji danego obuwia, uwzględnić rozmiar wewnętrzny podeszwy. Jednakże nie powinno być to jedyne kryterium. W ocenie tut. organu przy ustalaniu czy dane obuwie zaliczyć należy do "obuwia dziecięcego" Podatnik uprawniony jest także do uwzględnienia innych cech sprzedanego obuwia - funkcjonalnych i użytkowych, co może wskazywać, że klasyfikacja PKWiU nie powinna być jedynym wyznacznikiem kwalifikowania towaru do obuwia dziecięcego.

Oznacza to, że nie tylko w przypadku gdy rozmiar podeszwy wewnętrznej jest mniejszy niż 24 cm, ale także w sytuacji gdy cechy jakościowe, funkcjonalne, użytkowe oraz nazwa obuwia (użycie przez ich producenta oznaczenia "dziecięce") wskazują, że dane obuwie zaliczyć należy do "obuwia dziecięcego", Podatnik winien przy ich sprzedaży zastosować stawkę podatku VAT w wysokości 7%.

Zatem prawidłowymi kryteriami klasyfikacji pozwalającymi na zastosowanie 7% obniżonej stawki podatku VAT dla dostawy obuwia dziecięcego są:

• cechy jakościowe, funkcjonalne, użytkowe oraz nazwa obuwia (np. użycie przez jego producenta oznaczenia „dziecięce”),
• przedział rozmiarów, w jakich dany model obuwia jest produkowany w ilościach wskazujących na jego przeznaczenie handlowe

oraz, gdy na podstawie tych kryteriów nie można rozstrzygnąć czy dane obuwie należy zaliczyć do dziecięcego, wówczas posiłkowo należy zastosować rozgraniczenie zastosowane w Polskiej Scalonej Nomenklaturze Towarowej Handlu Zagranicznego tj. obniżoną do 7% stawkę podatku VAT należy stosować dla obuwia o długości podeszwy wewnętrznej poniżej 24 cm.

Niemniej jednak wszystkie powyższe zasady dotyczą jedynie sprzedaży obuwia nowego, którego cechy jakościowe, funkcjonalne i użytkowe nie uległy zmianie po jego wyprodukowaniu. Obuwie używane nie może być traktowane dla celów podatkowych tak jak obuwie nowe, gdyż jego cechy uległy zmianie wskutek użytkowania. Nie można zatem stosować analogicznej stawki podatku VAT przy sprzedaży obuwia nowego i używanego.

Podsumowując, na podstawie wyjaśnień wskazanych w PKWiU oraz przepisów cyt. ustawy, należy stwierdzić, iż wnioskodawca nie może zastosować 7% stawki podatku VAT przy dostawie używanej odzieży dla niemowląt oraz używanego obuwia dziecięcego. Ponieważ sprzedawane przez wnioskodawcę produkty są używane nie można stosować do nich klasyfikacji przewidzianej dla produktów nowych. W związku z powyższym stanowisko wnioskodawcy przedstawione we wniosku należało uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.