INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Starostwa Powiatowego , przedstawione we wniosku z dnia 22 kwietnia 2009 r. (data wpływu 27 kwietnia 2009 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych wypłaty ekwiwalentów za używanie przez pracowników własnych przyborów do pisania – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 27 kwietnia 2009 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych wypłaty ekwiwalentów za używanie przez pracowników własnych przyborów do pisania.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca (Starostwo Powiatowe) dokonuje wypłaty na rzecz pracowników zatrudnionych na podstawie umowy o pracę: ekwiwalentów pieniężnych za używanie przez nich przy wykonywaniu pracy urządzeń stanowiących ich własność – przybory do pisania, ekwiwalentu za środki higieny osobistej i herbatę, ekwiwalentów pieniężnych za używanie własnej odzieży i obuwia roboczego dla robotników gospodarczych i zaopatrzeniowców.

Wypłata ekwiwalentów za używanie przez pracowników własnych przyborów do pisania, dokonywane jest na podstawie przepisów wewnętrznych obowiązujących w Starostwie.

Regulamin ustala minimalną kwotę wypłacanych ekwiwalentów. Wysokość ekwiwalentu jest ustalana na podstawie kalkulacji (ceny zakupu sporządzonej na podstawie średnich cen obowiązujących w punktach sprzedaży takich artykułów).

Wypłaty ekwiwalentu za środki higieny osobistej i herbatę, dokonuje się na podstawie art. 233 Kodeksu pracy i Regulaminu Starostwa.

Wysokość ekwiwalentu jest ustalana na podstawie kalkulacji (ceny zakupu sporządzonej na podstawie średnich cen obowiązujących w punktach sprzedaży takich artykułów na terenie).

Wypłata ekwiwalentu za używanie własnej odzieży i obuwia roboczego dokonywana jest na podstawie art. 237 § 1, 2 i 4 Kodeksu pracy i Zarządzenia Starosty. Wysokość wypłacanych ekwiwalentów ustalana jest na podstawie kalkulacji w sposób opisany wyżej.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie w zakresie skutków podatkowych wypłaty ekwiwalentów za używanie przez pracowników własnych przyborów do pisania.

Czy wypłata ekwiwalentów za używanie przez pracowników przy pracy przyborów do pisania stanowiących ich własność korzysta ze zwolnienia od podatku dochodowego od osób fizycznych...

Zdaniem Wnioskodawcy, wypłata ekwiwalentu za używanie przez pracowników własnych narzędzi (przybory do pisania), należy opodatkować 18% podatkiem z uwagi na fakt, że w momencie wypłaty ekwiwalentu pracownicy nie posiadają faktur i rachunków potwierdzających zakup narzędzi.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

W myśl art. 9 ust. 1 ustawy z 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 ze zm.) opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Zgodnie z art. 11 ww. ustawy przychodami są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

Na podstawie art. 12 ust. 1 ww. ustawy za przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej oraz spółdzielczego stosunku pracy uważa się wszelkiego rodzaju wypłaty pieniężne oraz wartość pieniężną świadczeń w naturze bądź ich ekwiwalenty, bez względu na źródło finansowania tych wypłat i świadczeń, a w szczególności: wynagrodzenia zasadnicze, wynagrodzenia za godziny nadliczbowe, różnego rodzaju dodatki, nagrody, ekwiwalenty za nie wykorzystany urlop i wszelkie inne kwoty niezależnie od tego, czy ich wysokość została z góry ustalona, a ponadto świadczenia pieniężne ponoszone za pracownika, jak również wartość innych nieodpłatnych świadczeń lub świadczeń częściowo odpłatnych.

Stosownie do art. 21 ust. 1 pkt 13 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, wolne od podatku dochodowego od osób fizycznych są ekwiwalenty pieniężne za używanie przez pracowników przy wykonywaniu pracy narzędzia, materiały lub sprzęt, stanowiące ich własność.

Z powyższego przepisu wynika, że zwrot kosztów poniesionych przez pracownika z ww. tytułu ma zastosowanie po spełnieniu łącznie kilku warunków:

• ekwiwalent musi być wypłacony w pieniądzu,

• kwota ekwiwalentu powinna odpowiadać poniesionym przez pracownika wydatkom, to znaczy musi zachodzić racjonalny związek pomiędzy kwotą wypłaconą pracownikowi a wartością używanych dla celów pracodawcy narzędzi, materiałów lub sprzętu należących do pracownika oraz stopniem zużycia rzeczy dokonanego w trakcie tego używania,

• narzędzia, materiały lub sprzęt muszą stanowić własność pracownika,

• narzędzia, materiały lub sprzęt należące do pracownika muszą być wykorzystywane przy wykonywaniu pracy na rzecz pracodawcy.
  
  

Po spełnieniu powyższych warunków kwota wypłaconego ekwiwalentu korzysta ze zwolnienia od podatku.

Ze stanu faktycznego przedstawionego we wniosku wynika, iż zwrot kosztów dotyczy przyborów do pisania, które stanowią własność pracowników.

Tym samym został spełniony warunek uprawniający do skorzystania ze zwolnienia określonego w art. 21 ust. 1 pkt 13 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Reasumując, wypłata ekwiwalentów z tytułu używania przez pracowników przyborów do pisania stanowiących ich własność korzysta ze zwolnienia od podatku dochodowego od osób fizycznych.

Fakt, że w momencie wypłaty ekwiwalentu pracownicy nie posiadają faktur i rachunków potwierdzających zakup narzędzi pozostaje w przedmiotowej sprawie bez znaczenia.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Tut. Organ informuje, że w części dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych wypłaty pracownikom ekwiwalentu za środki higieny osobistej i herbatę a także ekwiwalentu za używanie własnej odzieży i obuwia w dniu 20 lipca 2009 r. została wydana odrębna interpretacja indywidualna nr ILPB1/415-522/09-3/TW.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.