INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zmianami) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pana, przedstawione we wniosku z dnia 15 maja 2009 r. (data wpływu 29 maja 2009 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie odliczenia od dochodu nienależnie pobranych świadczeń - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 29 maja 2009 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie odliczenia od dochodu nienależnie pobranych świadczeń.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

W dniu 13 stycznia 2007 r. został Pan zwolniony z pracy. Z dniem 15 stycznia 2007 r. uznano Pana w Urzędzie Pracy za osobę bezrobotną i przyznano zasiłek na okres nieprzekraczający 12 miesięcy. Zasiłek pobierał Pan od 23 stycznia 2007 r. do 22 stycznia 2008 r. W dniu 9 stycznia 2008 r. Sąd przyznał Panu prawo do renty z tytułu częściowej niezdolności do pracy z powodu ogólnego stanu zdrowia na okres od 29 grudnia 2006 r. do 31 grudnia 2009 r. Zakład Ubezpieczeń Społecznych w dniu 3 marca 2008 r. wydał decyzję przyznając rentę ustaloną wyrokiem Sądu i wypłacił rentę z wyrównaniem od 29 grudnia 2006 r. Zakład Ubezpieczeń Społecznych z urzędu zwrócił nienależnie pobrane świadczenie na konto Urzędu Pracy w kwocie 7.745,70 zł. Rozliczając się z podatku w 2008 r. za 2007 r., uzyskał Pan informację od Zakładu Ubezpieczeń Społecznych i Urzędu Skarbowego, że powinien rozliczyć się z dochodu uzyskanego z pracy i z dochodu uzyskanego z Urzędu Pracy (zasiłek dla bezrobotnych). W wyniku rozliczenia musiał Pan dopłacić podatek ponieważ zakład pracy zastosował kwotę zmniejszająca podatek za 2 miesiące a Urząd Pracy za 11 miesięcy. W związku z tym musiał Pan drugi raz zwrócić już zwrócone pieniądze. Ta sama sytuacja miała miejsce w bieżący roku przy rozliczeniu uzyskanego dochodu za 2008 r. Urząd Pracy uwzględnił Panu kwotę zmniejszającą podatek za 2 miesiące a Zakład Ubezpieczeń Społecznych za 12 miesięcy w wyniku czego uważa Pan, że ponownie musi zwrócić pieniądze, które już zostały oddane. Nie wie Pan dlaczego ma się rozliczyć z dochodów uzyskanych z Urzędu Pracy skoro nienależnie pobrane świadczenie zostało zwrócone przez płatnika tj. organ rentowy. Zakład Ubezpieczeń Społecznych, Urząd Pracy oraz Urząd Skarbowy nie potrafią Panu tego faktu wyjaśnić ani podać podstaw prawnych. Nadmienia Pan, iż Zakład Ubezpieczeń Społecznych w rocznym obliczeniu podatku, nie wykazuje kwot dokonanych zwrotów nienależnie pobranych świadczeń, które uprzednio zwiększyły dochód podlegający opodatkowaniu.

W związku z powyższym zadano następujące pytania.

1. Dlaczego musi Pan rozliczyć podatek dochodowy, który został już raz zwrócony...
2. Czy Zakład Ubezpieczeń Społecznych prawidłowo postąpił nie wykazując w PIT-11 zwrotu nienależnie pobranego świadczenia...

Zdaniem Wnioskodawcy, w zeznaniu podatkowym za 2007 rok powinien uwzględnić tylko uzyskane dochody z zakładu pracy a w zeznaniu podatkowym za 2008 rok dochody z Zakładu Ubezpieczeń Społecznych. Natomiast PIT-11 z Urzędu Pracy za lata 2007 i 2008 powinny być anulowane. Ponadto Wnioskodawca twierdzi, iż skoro nienależnie pobrany zasiłek został zwrócony, to nie osiągnął z tego tytułu dochodu i z Urzędem Pracy jest rozliczony, a Zakład Ubezpieczeń Społecznych powinien skorygować PIT-11 o zwrócone nienależnie pobrane świadczenie. Wnioskodawca uważa, iż w takiej sytuacji powinien złożyć korektę do zeznania podatkowego za lata 2007 i 2008 i zgodnie z prawem odliczyć od dochodu zwrot nienależnie pobranych świadczeń.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z treścią art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. jedn. Dz. U. z 2000 r. nr 14, poz. 176 ze zm.) opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Stosownie do art. 11 ust. 1 ww. ustawy w brzmieniu obowiązującym do 31 grudnia 2008 r. przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-16, art. 17 ust. 1 pkt 6 i 9, art. 19 i art. 20 ust. 3, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

W myśl art. 26 ust. 1 pkt 5 ustawy, podstawę obliczenia podatku, z zastrzeżeniem art. 24 ust. 3, art. 29-30c oraz art. 30e, stanowi dochód ustalony zgodnie z art. 9, art. 24 ust. 1, 2, 4, 4a-4e, ust. 6 lub art. 24b ust. 1 i 2, lub art. 25, po odliczeniu kwot dokonanych w roku podatkowym zwrotów nienależnie pobranych świadczeń, które uprzednio zwiększyły dochód podlegający opodatkowaniu, w kwotach uwzględniających pobrany podatek dochodowy, jeżeli zwroty te nie zostały potrącone przez płatnika.

Z analizy stanu faktycznego opisanego we wniosku wynika, że w dniu 13 stycznia 2007 r. został Pan zwolniony z pracy. Z dniem 15 stycznia 2007 r. uznano Pana w Urzędzie Pracy za osobę bezrobotną i przyznano zasiłek na okres nieprzekraczający 12 miesięcy. Zasiłek pobierał Pan od 23 stycznia 2007 r. do 22 stycznia 2008 r. W dniu 9 stycznia 2008 r. Sąd przyznał Panu prawo do renty z tytułu częściowej niezdolności do pracy z powodu ogólnego stanu zdrowia na okres od 29 grudnia 2006 r. do 31 grudnia 2009 r. Zakład Ubezpieczeń Społecznych w dniu 3 marca 2008 r. wydał decyzję przyznając rentę ustaloną wyrokiem Sądu i wypłacił rentę z wyrównaniem od 29 grudnia 2006 r. Zakład Ubezpieczeń Społecznych z urzędu zwrócił nienależnie pobrane świadczenie na konto Urzędu Pracy w kwocie 7.745,70 zł.

W myśl art. 139 ust. 1 pkt 9 ustawy z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (t. jedn. Dz. U. z 2004 r. Nr 39 poz. 353 ze zm.) ze świadczeń pieniężnych określonych w ustawie - po odliczeniu składki na ubezpieczenie zdrowotne oraz zaliczki i innych należności z tytułu podatku dochodowego od osób fizycznych - podlegają potrąceniu, zasiłki i świadczenia wypłacone na podstawie przepisów o zatrudnieniu i przeciwdziałaniu bezrobociu za okres, za który przyznano prawo do emerytury lub renty.

Zgodnie z art. 76 ust. 2 pkt 3 ustawy z dnia 20 kwietnia 2004 r. o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy (t. jedn. Dz. U. z 2008 r. Nr 69 poz. 415) za nienależnie pobrane świadczenie pieniężne uważa się m. in. zasiłek, stypendium lub inne świadczenie pieniężne finansowane z Funduszu Pracy wypłacone osobie za okres, za który nabyła prawo do emerytury, świadczenia przedemerytalnego, renty z tytułu niezdolności do pracy, renty szkoleniowej, renty rodzinnej, renty socjalnej, zasiłku macierzyńskiego, zasiłku w wysokości zasiłku macierzyńskiego, zasiłku chorobowego lub świadczenia rehabilitacyjnego, jeżeli organ rentowy, który przyznał świadczenie, nie dokonał jego pomniejszenia na zasadach określonych w art. 78 tejże ustawy.

Zgodnie z art. 78 ust. 1 cytowanej ustawy w przypadku przyznania bezrobotnemu lub osobie, o której mowa w art. 43, prawa do emerytury, świadczenia przedemerytalnego, renty z tytułu niezdolności do pracy lub służby, o której mowa w art. 71 ust. 2 pkt 1, renty szkoleniowej, renty socjalnej, zasiłku macierzyńskiego, zasiłku w wysokości zasiłku macierzyńskiego, zasiłku chorobowego, świadczenia rehabilitacyjnego lub renty rodzinnej w wysokości przekraczającej połowę minimalnego wynagrodzenia za pracę za okres, za który pobierali zasiłek, stypendium, dodatek aktywizacyjny albo inne świadczenie pieniężne z tytułu pozostawania bez pracy, pobrane z tego tytułu kwoty w wysokości uwzględniającej zaliczkę na podatek dochodowy od osób fizycznych i składkę na ubezpieczenie zdrowotne zalicza się na poczet przyznanego przez organ rentowy świadczenia. Kwoty te traktuje się jak świadczenia wypłacane w kwocie zaliczkowej w rozumieniu przepisów o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych.

Następnie w myśl art. 78 ust. 3 ustawy o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy organ rentowy przekazuje kwotę zaliczoną na poczet przyznanego świadczenia, o której mowa w ust. 1, na rachunek bankowy Funduszu Pracy powiatowego urzędu pracy, który wypłacił zasiłek, stypendium, dodatek aktywizacyjny albo inne świadczenie pieniężne z tytułu pozostawania bez pracy.

Wskazane powyżej unormowania prawne Zakład Ubezpieczeń Społecznych stosuje m.in. w sytuacji, w której jako organ rentowy ustala prawo do świadczeń emerytalno-rentowych z mocą wsteczną, za okres, w którym podatnik pobierał świadczenia dla bezrobotnych, jak to miało miejsce w Pana przypadku. Oznacza to, że Zakład Ubezpieczeń Społecznych potrąca ze świadczeń emerytalno-rentowych podatnika i zwraca Urzędowi Pracy zasiłek w kwocie brutto, a więc łącznie z potrąconą poprzednio składką na ubezpieczenie zdrowotne oraz zaliczką na podatek dochodowy od osób fizycznych.

Natomiast zgodnie z treścią art. 34 ust. 10b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w przypadku przyznania podatnikowi prawa do emerytury, renty z tytułu niezdolności do pracy, renty szkoleniowej, renty socjalnej, zasiłków z ubezpieczenia społecznego lub renty rodzinnej, za okres, za który podatnik pobierał zasiłek, dodatek szkoleniowy, stypendium albo inne świadczenie pieniężne z tytułu pozostawania bez pracy, nauczycielskie świadczenie kompensacyjne, zasiłek przedemerytalny lub świadczenie przedemerytalne, pobrane z tego tytułu kwoty w wysokości uwzględniającej zaliczkę na podatek i składkę na ubezpieczenie zdrowotne - organ rentowy odejmuje od przyznanego świadczenia przy ustalaniu wysokości zaliczek oraz w rocznym obliczeniu podatku, zamieszczając na tym rozliczeniu odpowiednie informacje.

Z analizy cytowanego przepisu wynika, iż organ rentowy dokonuje obniżenia kwoty dochodu dla ustalenia wysokości zaliczki na podatek lub obniżenia kwoty dochodu dla ustalenia wysokości podatku w rozliczeniu rocznym o zwrócone nienależnie pobrane świadczenia. Jednakże w rocznym obliczeniu podatku zamieszcza odpowiednie informacje w sytuacji gdy zwrócone nienależnie pobrane świadczenia nie zostały potrącone przez płatnika.

Należy bowiem zauważyć, iż zastosowanie odliczenia zgodnie z art. 26 ust. 1 pkt 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych jest zasadne tylko w sytuacji gdy zwroty nienależnie pobranych świadczeń nie zostały przez płatnika potrącone.

Odnosząc powyższe na grunt rozpatrywanej sprawy należy stwierdzić, iż Zakład Ubezpieczeń Społecznych nie wykazując w rocznym rozliczeniu kwot nienależnie pobranych świadczeń przekazanych do Urzędu Pracy zastosował się do ww. uregulowań prawnych.

W sytuacji przedstawionej we wniosku brak jest również podstaw do dokonywania korekt informacji PIT-11 o dochodach oraz o pobranych zaliczkach na podatek dochodowy. Skoro bowiem kwoty zasiłków zostały Panu faktycznie wypłacone to powinny mieć odzwierciedlenie w wystawionych przez Urząd Pracy informacjach. Dochody zaś z tego tytułu, w roku w którym zostały otrzymane miał Pan obowiązek uwzględnić w zeznaniach podatkowych składanych odpowiednio za rok podatkowy 2007 i 2008 wraz z innymi dochodami opodatkowanymi według skali, o której mowa w art. 27 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zgodnie z wprowadzonymi przez ustawodawcę uregulowaniami wynikającymi z powołanych wyżej przepisów zwrot nienależnie pobranych świadczeń, co do zasady należy uwzględnić w rozliczeniu za rok podatkowy, w którym został dokonany. Tym samym podatnik, nie ma obowiązku korygowania zeznania podatkowego nawet jeśli zwrócone organowi zatrudnienia kwoty obejmują świadczenia wypłacone w poprzednich latach podatkowych.

Fakt, iż w wyniku rozliczenia rocznego musiał Pan dopłacić podatek za rok 2007 i 2008 nie oznacza, że zwrócił powtórnie pieniądze, które zostały już oddane. Na podstawie art. 45 ust. 4 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w terminie określonym w ust. 1 tj złożenia zeznania, z zastrzeżeniem ust. 7, podatnicy są obowiązani wpłacić różnicę między podatkiem należnym wynikającym z zeznania, o którym mowa w ust. 1, a sumą należnych za dany rok zaliczek, w tym również sumą zaliczek pobranych przez płatników. Dopłata wynikająca z rocznego obliczenia podatku nie ma zatem związku z dokonanym zwrotem nienależnie pobranych świadczeń, ale z pobraniem w ciągu roku zaliczek niższych od zobowiązania podatkowego.

Końcowo należy dodać, iż dokumenty dołączone do wniosku nie podlegały analizie i weryfikacji w ramach wydanej interpretacji.

Złożenie przez Wnioskodawcę fałszywego oświadczenia, że elementy stanu faktycznego objęte wnioskiem o wydanie interpretacji w dniu złożenia wniosku nie są przedmiotem toczącego się postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, postępowania kontrolnego organu kontroli skarbowej oraz że w tym zakresie sprawa nie została rozstrzygnięta co do jej istoty w decyzji lub postanowieniu organu podatkowego lub organu kontroli skarbowej powoduje, że niniejsza interpretacja indywidualna nie wywołuje skutków prawnych (art. 14b § 4 Ordynacji podatkowej).

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku, Al. Zwycięstwa 16/17, 80-219 Gdańsk po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.