INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 10 czerwca 2009 roku (data wpływu 22 czerwca 2009 roku) uzupełnionym pismem z dnia 21 sierpnia 2009 roku (data wpływu 25 sierpnia 2009r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie zwolnienia z opodatkowania rekompensaty otrzymanej z tytułu pozostawienia nieruchomości poza obecnymi granicami Rzeczypospolitej Polskiej – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 22 czerwca 2009 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie zwolnienia z opodatkowania rekompensaty otrzymanej z tytułu pozostawienia nieruchomości poza obecnymi granicami Rzeczypospolitej Polskiej. Pismem z dnia 17 sierpnia 2009 r. Nr ITPB2/415-560/09-02/ENB wezwano Wnioskodawcę do uzupełnienia wniosku poprzez uiszczenie stosownej opłaty, doprecyzowanie stanu faktycznego oraz przedstawienie własnego stanowiska. Powyższe uzupełniono w dniu 24 sierpnia 2009 r. (data stempla pocztowego).

W przedmiotowym wniosku i jego uzupełnieniu przedstawiono następujący stan faktyczny.

W dniu 27 maja 2009 roku otrzymała Pani kwotę rekompensaty za mienie zabużańskie. Prawo do świadczenia zostało potwierdzone w zaświadczeniu, gdzie jednocześnie wskazano, że nabywa je Pani na podstawie cesji dokonanej przez matkę. Jak wynika z treści powołanego przez Panią zaświadczenia, stwierdzenia posiadania uprawnień do zaliczenia wartości mienia pozostawionego na terenach nie wchodzących w skład obecnego obszaru państwa dokonano na podstawie art. 212 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 roku o gospodarce nieruchomościami (Dz. U. Nr 115, poz. 741) oraz § 5 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 13 stycznia 1998 roku w sprawie sposobu zaliczania wartości nieruchomości pozostawionych za granicą na pokrycie ceny sprzedaży nieruchomości lub opłat za użytkowanie wieczyste oraz sposobu ustalania wartości tych nieruchomości (Dz. U. Nr 9, poz. 32).

Rekompensatę otrzymała Pani w formie pieniężnej, a adnotacji o formie i wysokości rekompensaty dokonano na podstawie art. 7 ust. 4 ustawy z dnia 8 lipca 2005 roku o realizacji prawa do rekompensaty z tytułu pozostawienia nieruchomości poza obecnymi granicami Rzeczypospolitej Polskiej (Dz. U. nr 169, poz. 1418 ze zm.). Wypłacona rekompensata stanowiła tylko 20% wartości pozostawionego mienia.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy otrzymana rekompensata podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych...

Zdaniem Wnioskodawcy, rekompensata za mienie zabużańskie nie podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Stosownie do przepisu art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t.j. Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 ze zm.) opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody z wyjątkiem dochodów zwolnionych na podstawie art. 21, 52, 52a i 52c wymienionej ustawy oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Stosownie do postanowień art. 10 ust. 1 pkt 9 ww. ustawy do źródeł przychodów zalicza się inne źródła przy czym pojęcie innych źródeł nie zostało wprost zdefiniowane w powołanym przepisie.

Na podstawie art. 20 ust. 1 ww. ustawy za przychody z innych źródeł, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 9, uważa się w szczególności: kwoty wypłacone po śmierci członka otwartego funduszu emerytalnego wskazanej przez niego osobie lub członkowi jego najbliższej rodziny, w rozumieniu przepisów o organizacji i funkcjonowaniu funduszy emerytalnych, zasiłki pieniężne z ubezpieczenia społecznego, alimenty, stypendia, dotacje (subwencje) inne niż wymienione w art. 14, dopłaty, nagrody i inne nieodpłatne świadczenia nienależące do przychodów określonych w art. 12-14 i 17 oraz przychody nieznajdujące pokrycia w ujawnionych źródłach.

Użyte w tym przepisie sformułowanie „w szczególności” oznacza, iż przepis zawiera tylko przykładowe wyliczenie przychodów, co oznacza, że przysporzenia majątkowe (w tym przypadku rekompensata), nie zaliczane do pozostałych źródeł przychodów stanowią przychody objęte tym przepisem.

Jednakże, wskazać należy, że na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 30a lit. a) wolne od podatku dochodowego są przychody uzyskane z tytułu realizacji prawa do rekompensaty na podstawie ustawy z dnia 8 lipca 2005 r. o realizacji prawa do rekompensaty z tytułu pozostawienia nieruchomości poza obecnymi granicami Rzeczypospolitej Polskiej (Dz. U. Nr 169, poz. 1418), przez osoby uprawnione na podstawie tej ustawy.

Jak wynika z treści wniosku, w dniu 27 maja 2009 roku Wnioskodawczyni otrzymała kwotę rekompensaty za mienie zabużańskie. Prawo do świadczenia zostało potwierdzone w zaświadczeniu, gdzie jednocześnie wskazano, że nabywa je Pani na podstawie cesji dokonanej przez matkę. Jak wynika z treści powołanego przez Panią zaświadczenia, stwierdzenia posiadania uprawnień do zaliczenia wartości mienia pozostawionego na terenach nie wchodzących w skład obecnego obszaru państwa dokonano na podstawie art. 212 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 roku o gospodarce nieruchomościami oraz § 5 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 13 stycznia 1998 roku w sprawie sposobu zaliczania wartości nieruchomości pozostawionych za granicą na pokrycie ceny sprzedaży nieruchomości lub opłat za użytkowanie wieczyste oraz sposobu ustalania wartości tych nieruchomości.

Rekompensatę otrzymała Pani w formie pieniężnej, a adnotacji o formie i wysokości rekompensaty dokonano na podstawie art. 7 ust. 4 ustawy z dnia 8 lipca 2005 roku o realizacji prawa do rekompensaty z tytułu pozostawienia nieruchomości poza obecnymi granicami Rzeczypospolitej Polskiej. Wypłacona rekompensata stanowiła tylko 20% wartości pozostawionego mienia.

Jak wynika z powyższego, Wnioskodawczyni uzyskała prawo do świadczenia, na podstawie art. 212 ust. 1 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami, (Dz. U. Nr 115, poz. 741) w brzmieniu obowiązującym do końca 1998 roku, zgodnie z którym na pokrycie opłat za użytkowanie wieczyste lub ceny sprzedaży działki budowlanej oraz ceny sprzedaży położonych na niej budynków lub lokali stanowiących własność Skarbu Państwa osobom, które w związku z wojną rozpoczętą w 1939 r. pozostawiły nieruchomości na terenach nie wchodzących w skład obecnego obszaru państwa, a które na mocy umów międzynarodowych zawartych przez państwo miały otrzymać ekwiwalent za mienie pozostawione za granicą, zalicza się wartość pozostawionych nieruchomości.

Stosownie natomiast do ust. 4 tego artykułu, zaliczenie wartości nieruchomości, o których mowa w ust. 1, następowało na rzecz właściciela tych nieruchomości lub wskazanej przez niego jednej osoby uprawnionej do dziedziczenia ustawowego.

Zatem prawo Wnioskodawczyni do otrzymania świadczenia zostało potwierdzone w 1998 roku, na podstawie ustawy obowiązującej w tym okresie, jednakże, powyższe uprawnienie zostało zrealizowane dopiero w 2009 roku.

Powyższy art. 212 został uchylony na podstawie art. 14 ustawy z dnia 12 grudnia 2003 roku o zaliczeniu na poczet ceny sprzedaży albo opłat z tytułu użytkowania wieczystego nieruchomości Skarbu Państwa wartości nieruchomości pozostawionych poza obecnymi granicami państwa polskiego (Dz. U. z 2004 r., Nr 6, poz. 39).

Następnie na podstawie art. 28 ustawy z dnia 8 lipca 2005 r. o realizacji prawa do rekompensaty z tytułu pozostawienia nieruchomości poza obecnymi granicami Rzeczypospolitej Polskiej (Dz. U. Nr 169, poz. 1418 ze zm.) uchylono wskazana ustawę z dnia 12 grudnia 2003 r. o zaliczaniu na poczet ceny sprzedaży albo opłat z tytułu użytkowania wieczystego nieruchomości Skarbu Państwa wartości nieruchomości pozostawionych poza obecnymi granicami państwa polskiego.

Stosownie do art. 7 ust. 3 ustawy o realizacji prawa do rekompensaty z tytułu pozostawienia nieruchomości poza obecnymi granicami Rzeczypospolitej Polskiej, osoby, które posiadają zaświadczenia lub decyzje potwierdzające prawo do rekompensaty wydane na podstawie odrębnych przepisów i nie zrealizowały prawa do rekompensaty, występują do wojewody, który wydał decyzję, lub do wojewody właściwego ze względu na siedzibę starosty, który wydał zaświadczenie lub decyzję, z wnioskiem o ujawnienie w rejestrze, o którym mowa w art. 19 ust. 1, wybranej formy realizacji prawa do rekompensaty zgodnie z art. 13 ust. 1. W przypadku wyboru świadczenia pieniężnego realizowanego w formie przelewu osoba uprawniona wskazuje numer rachunku bankowego.

Natomiast stosownie do ustępu 4 tego artykułu, na decyzji lub zaświadczeniu, o których mowa w ust. 3, wojewoda zamieszcza adnotację o wybranej formie realizacji prawa do rekompensaty oraz o wysokości rekompensaty, określonej zgodnie z art. 13.

Jak wynika z art. 17 ust. 1 ustawy, wypłaty świadczenia pieniężnego, o którym mowa w art. 13 ust. 1 pkt 2, dokonuje Bank Gospodarstwa Krajowego, ze środków Funduszu Rekompensacyjnego, na podstawie umowy zawartej z ministrem właściwym do spraw Skarbu Państwa.

Stosownie do ust. 2 tegoż artykułu minister właściwy do spraw Skarbu Państwa przekazuje Bankowi dane osób uprawnionych do otrzymania świadczenia pieniężnego zawarte w rejestrach, o których mowa w art. 19 ust. 1 i 2.

Zgodnie z art. 19 ust. 1 pkt 1) cytowanej ustawy, wojewodowie prowadzą wojewódzkie rejestry zawierające dane dotyczące decyzji lub zaświadczeń, wydanych na podstawie niniejszej ustawy lub odrębnych przepisów, potwierdzających prawo do rekompensaty.

Stosownie natomiast do art. 26 ustawy, ilekroć w odrębnych przepisach jest mowa o prawie do zaliczania wartości nieruchomości poza obecnymi granicami państwa polskiego w związku z wojną rozpoczętą w 1939 r., należy przez to rozumieć prawo do rekompensaty, o którym mowa w niniejszej ustawie.

Tym samym, realizacja prawa przysługującego Wnioskodawczyni do zaliczenia wartości pozostawionych nieruchomości ustalonego w 1998 roku nastąpiła poprzez wypłacenie rekompensaty w 2009 roku na podstawie przepisów ustawy z dnia 8 lipca 2005 r. o realizacji prawa do rekompensaty z tytułu pozostawienia nieruchomości poza obecnymi granicami Rzeczypospolitej Polskiej, o której mowa w art. 21 ust. 1 pkt 30a lit. a) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Powyższe oznacza, że otrzymana przez Wnioskodawczynię rekompensata korzysta ze zwolnienia przedmiotowego na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 30a lit. a) i nie podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Olsztynie, ul. Emilii Plater 1, 10-562 Olsztyn po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.