INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U.Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 28 maja 2009r. (data wpływu 03 czerwca 2009r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie określenia za jaki okres w deklaracji VAT-7 należy rozliczyć skonto dotyczące wewnątrzwspólnotowych nabyć towarów oraz jaki zastosować kurs waluty – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 03 czerwca 2009r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie określenia za jaki okres w deklaracji VAT-7 należy rozliczyć skonto dotyczące wewnątrzwspólnotowych nabyć towarów oraz jaki zastosować kurs waluty.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Spółka jest stroną transakcji zakupu elementów deskowań w szczególności od firmy z siedzibą w Niemczech. Co do zasady powyższe transakcje stanowią dla Spółki wewnątrzwspólnotowe nabycia towarów, w wyniku których firma niemiecka wystawia fakturę lnvoice np. nr z określonym, możliwym do zastosowania skontem np. 3% w przypadku zapłaty w terminie 14 dni zamiast terminu podstawowego 30-dniowego.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Za jaki okres w deklaracji VAT-7 należy rozliczyć (zmniejszyć podstawę opodatkowania) skonto dotyczące wewnątrzwspólnotowych nabyć towarów oraz jaki zastosować kurs waluty...

Zdaniem Spółki, zgodnie z art. 31 ust. 3 ustawy o podatku od towarów i usług przy ustalaniu podstawy opodatkowania WNT, przepis art. 29 ust. 4 stosuje się odpowiednio.

Zgodnie z art. 29 ust. 4 podstawę opodatkowania zmniejsza się o kwoty udokumentowanych prawnie dopuszczalnych i obowiązkowych rabatów (bonifikat, opustów, uznanych reklamacji i skont) i o wartości :wróconych towarów, zwróconych kwot nienależnych w rozumieniu przepisów o cenach oraz zwróconych kwot dotacji, subwencji i innych dopłat o podobnym charakterze, z zastrzeżeniem ust. 4a i 4b.

Art. 31a ust. 1, w przypadku gdy kwoty stosowane do określenia podstawy opodatkowania są określone w walucie obcej, przeliczenia na złote dokonuje się według kursu średniego danej waluty obcej ogłoszonego przez Narodowy Bank Polski na ostatni dzień roboczy poprzedzający dzień powstania obowiązku podatkowego, z zastrzeżeniem ust. 2 i 3.

Analizując powyższe przepisy należy zwrócić uwagę na fakt, że udokumentowanie prawa do zastosowania konta następuje dopiero w momencie dokonania zapłaty w określonym terminie uprawniającym do zastosowania skonta. Zatem, skonto należy rozliczyć w deklaracji za okres w którym, zostały spełnione warunki uprawniające spółkę do zastosowania skonta tzn: w dniu dokonania zapłaty w oznaczonym terminie. Zwracamy uwagę, że nie zawsze będzie to ten sam okres w którym powstał obowiązek podatkowy w WNT. Co do kursu walut spółka stoi na stanowisku, że zawsze przy przeliczeniu faktury wewnętrznej - korygującej należy zastosować kurs waluty uwzględniony do przeliczenia faktury wewnętrznej pierwotnej, tzn. średni kurs danej waluty obcej ogłoszony przez NBP na ostatni dzień roboczy poprzedzający dzień powstania obowiązku podatkowego w WNT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 31 ust. 1, ustawy z 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.) podstawą opodatkowania wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów jest kwota, jaką nabywający jest obowiązany zapłacić.

W myśl art. 31 ust. 3 ww. ustawy, przy ustalaniu podstawy opodatkowania, o której mowa w ust. 1, przepis art. 29 ust. 4 stosuje się odpowiednio.

Stosownie do art. 29 ust. 4 ww. ustawy, podstawę opodatkowania zmniejsza się o kwoty udokumentowanych, prawnie dopuszczalnych i obowiązkowych rabatów (bonifikat, opustów, uznanych reklamacji i skont) i o wartość zwróconych towarów, zwróconych kwot nienależnych w rozumieniu przepisów o cenach oraz zwróconych kwot dotacji, subwencji i innych dopłat o podobnym charakterze, z zastrzeżeniem ust. 4a i 4b.

Na podstawie art. 31a ust. 1 ww. ustawy, w przypadku gdy kwoty stosowane do określenia podstawy opodatkowania są określone w walucie obcej, przeliczenia na złote dokonuje się według kursu średniego danej waluty obcej ogłoszonego przez Narodowy Bank Polski na ostatni dzień roboczy poprzedzający dzień powstania obowiązku podatkowego, z zastrzeżeniem ust. 2 i 3.

Mając powyższe na uwadze należy stwierdzić, że w przypadku spełnienia warunków, uprawniających do otrzymania skonta zmniejszającego podstawę opodatkowania (zapłata w wyznaczonym terminie), Podatnik powinien wystawić fakturę wewnętrzną korygującą, którą należy rozliczyć w miesiącu wystąpienia zdarzenia, powodującego uzyskanie skonta (w miesiącu zapłaty).

Do przeliczenia faktury wewnętrznej korygującej należy zastosować kurs średni danej waluty obcej ogłoszony przez Narodowy Bank Polski na ostatni dzień roboczy poprzedzający dzień powstania obowiązku podatkowego, z zastrzeżeniem ust. 2 i 3. Kurs walut winien być uwzględniony na dzień wystawienia faktury wewnętrznej pierwotnej.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.