INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pana, przedstawione we wniosku z dnia 18 czerwca 2009 r. (data wpływu 22 czerwca 2009 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa w zakresie skutków zastosowania się do interpretacji indywidualnej – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 22 czerwca 2009 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa w zakresie skutków zastosowania się do interpretacji indywidualnej.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny i zdarzenie przyszłe.

Podatnik złożył, a także zamierza złożyć wniosek o wydanie mu pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w rozumieniu art. 14b ordynacji podatkowej („Wniosek”). We wniosku podatnik przedstawił (albo przedstawi):

1. stan faktyczny, lub/i
2. zdarzenie przyszłe, a także własne stanowisko w zakresie oceny prawnej tego stanu faktycznego lub/i zdarzenia przyszłego. Organ podatkowy wydał (albo wyda w przyszłości) interpretację indywidualną („Intepretacja”), w której uznał (albo — być może — uzna) stanowisko podatnika za nieprawidłowe. Jednocześnie zgodnie z art. 14c § 2 Ordynacji podatkowej, organ podatkowy wskazał (albo wskaże) w interpretacji prawidłowe stanowisko wraz z uzasadnieniem prawnym. Interpretacja jest (albo stanie się) prawomocna.
   
   

W związku z powyższym zadano następujące pytania.

1. W sytuacji, gdy interpretacja dotyczy stanu faktycznego - jakie są skutki zastosowania się podatnika do stanowiska organu podatkowego wyrażonego w interpretacji w kontekście art. 14k-14m Ordynacji podatkowej...
2. W sytuacji, gdy interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego — jakie są skutki zastosowania się podatnika do stanowiska organu podatkowego wyrażonego w interpretacji w kontekście art. 14k-14m Ordynacji podatkowej...
   
   

Stanowisko wnioskodawcy do pytania nr 1:

Zgodnie z art. 14k § 1 Ordynacji podatkowej, „zastosowanie się do interpretacji indywidualnej przed jej zmianą lub przed doręczeniem organowi podatkowemu odpisu prawomocnego orzeczenia sądu administracyjnego uchylającego interpretację indywidualną nie może szkodzić wnioskodawcy, jak również w przypadku nieuwzględnienia jej w rozstrzygnięciu sprawy podatkowej”.

Natomiast zgodnie z § 3 tego artykułu „w zakresie związanym z zastosowaniem się do interpretacji, która uległa zmianie, lub interpretacji nieuwzględnionej w rozstrzygnięciu sprawy podatkowej, nie wszczyna się postępowania w sprawach o przestępstwa skarbowe lub wykroczenia skarbowe, a postępowanie wszczęte w tych sprawach umarza się oraz nie nalicza się odsetek za zwłokę”.

Na podstawie art. 14l Ordynacji podatkowej „w przypadku gdy skutki podatkowe związane ze zdarzeniem, któremu odpowiada stan faktyczny będący przedmiotem interpretacji, miały miejsce <…> przed doręczeniem interpretacji indywidualnej, zastosowanie się do tej interpretacji nie zwalnia z obowiązku zapłaty podatku”.

Z treści cytowanych powyżej przepisów wynika, iż ustawodawca nie różnicuje sytuacji, w której podatnik otrzymał interpretację indywidualną uznającą stanowisko podatnika za prawidłowe od sytuacji, w której organ podatkowy nie podzielił w interpretacji stanowiska podatnika. Interpretacja uznająca stanowisko podatnika za nieprawidłowe należy bezsprzecznie do kategorii indywidualnych interpretacji, o których mowa w art. 14a § 1 Ordynacji podatkowej i powinna wywoływać skutki w tych samych obszarach, w jakich wywołują je interpretacje podzielające stanowisko podatnika.

Celem interpretacji indywidualnej jest zapewnienie ochrony prawnej podatnikowi w sytuacji, w której (1) zdarzenie wywołujące skutki podatkowe odpowiada stanowi faktycznemu lub zdarzeniu przyszłemu opisanemu w interpretacji oraz (2) podatnik zastosuje się do stanowiska uznanego w interpretacji za prawidłowe.

W przypadku interpretacji uznającej stanowisko podatnika za nieprawidłowe prawidłowym stanowiskiem jest stanowisko wyrażone przez organ podatkowy w treści interpretacji. Wynika to wprost z przepisu art. 14c § 2 Ordynacji podatkowej, w którym zobowiązano organ podatkowy, w przypadku uznania stanowiska podatnika za nieprawidłowe, do wskazania w interpretacji „prawidłowego stanowiska wraz z uzasadnieniem prawnym”.

Zatem zastosowanie się do interpretacji indywidualnej uznającej stanowisko podatnika za nieprawidłowe polega na ścisłym zastosowaniu się do wskazanego w tej interpretacji stanowiska organu podatkowego. Na poparcie swojej tezy podatnik wskazuje, iż podobny pogląd wyraził Minister Finansów w interpretacji indywidualnej z dnia 16 grudnia 2008 r., sygn. ILPP2/443-857/08-2/AD. W interpretacji tej organ podatkowy uznał, że w przypadku otrzymania interpretacji uznającej stanowisko wnioskodawcy za nieprawidłowe, dla zapewnienia ochrony wnioskodawcy wynikającej z przepisów ordynacji podatkowej, winien on stosować się do otrzymanej interpretacji od dnia jej otrzymania.

Podsumowując, zastosowanie się podatnika do interpretacji indywidualnej uznającej stanowisko podatnika za nieprawidłowe, dotyczącej stanu faktycznego istniejącego w chwili doręczenia interpretacji, polegające na ścisłym zastosowaniu się do wskazanego w tej interpretacji stanowiska organu podatkowego zapewnia podatnikowi ochronę wynikającą z art. art. 14k § 1 i 3 Ordynacji podatkowej, z uwzględnieniem art. 14l, art. 14n i art. 14p Ordynacji podatkowej.

Stanowisko wnioskodawcy do pytania nr 2:

Do interpretacji indywidualnej dotyczącej zdarzenia przyszłego stosują się, cytowane powyżej, przepisy art. 14k § 1 i 3 Ordynacji podatkowej. Jeżeli jednak zdarzenie przyszłe opisane we wniosku nie nastąpi do dnia doręczenia podatnikowi interpretacji, do sytuacji podatnika (zakresu ochrony wynikającej z interpretacji) nie będzie miał zastosowania art. 14l Ordynacji podatkowej.

Zgodnie z art. 14m § 1 Ordynacji podatkowej, „zastosowanie się do interpretacji, która następnie została zmieniona lub nie została uwzględniona w rozstrzygnięciu sprawy podatkowej, powoduje zwolnienie z obowiązku zapłaty podatku w zakresie wynikającym ze zdarzenia będącego przedmiotem interpretacji, jeżeli:

1. zobowiązanie nie zostało prawidłowo wykonane w wyniku zastosowania się do interpretacji, która uległa zmianie, lub interpretacji nieuwzględnionej w rozstrzygnięciu sprawy podatkowej oraz
2. skutki podatkowe związane ze zdarzeniem, któremu odpowiada stan faktyczny będący przedmiotem interpretacji, miały miejsce <…> po doręczeniu interpretacji indywidualnej”.
   
   

Przepis § 2 tego artykułu wskazuje okresy, w jakich zastosowanie się do interpretacji pozwala na zwolnienie podatnika z obowiązku zapłaty podatku pomimo zmiany lub uchylenia interpretacji. Zdaniem podatnika, również i w przypadku interpretacji dotyczącej zdarzenia przyszłego brak jest podstaw, aby różnicować skutki (zakres ochrony podatnika) zastosowania się podatnika do interpretacji podzielającej stanowisko podatnika oraz zastosowania się podatnika do interpretacji uznającej stanowisko podatnika za nieprawidłowe w pełnej rozciągłości znajdują tu zastosowanie argumenty uzasadniające stanowisko w podatnika odnośnie interpretacji dotyczącej stanu faktycznego (ad. 1).

Na poparcie swojej tezy podatnik wskazuje, iż podobny pogląd wyraził Minister Finansów w interpretacji indywidualnej z dnia 16 grudnia 2008 r., sygn. ILPP2/443-857/08-2/AD. W interpretacji tej organ podatkowy uznał, że w przypadku otrzymania interpretacji uznającej stanowisko wnioskodawcy za nieprawidłowe, dla zapewnienia ochrony wnioskodawcy wynikającej z przepisów Ordynacji podatkowej, winien on stosować się do otrzymanej interpretacji od dnia jej otrzymania. W konsekwencji, zastosowanie się podatnika do interpretacji indywidualnej uznającej stanowisko podatnika za nieprawidłowe, dotyczącej zdarzenia przyszłego nieistniejącego w chwili doręczenia interpretacji, polegające na ścisłym zastosowaniu się do wskazanego w tej interpretacji stanowiska organu podatkowego, zapewnia podatnikowi ochronę wynikającą z art. art. 14k § 1 i 3 i art. 14m Ordynacji podatkowej, z uwzględnieniem art. 14n i art. 14p Ordynacji podatkowej.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14 c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

W odniesieniu do powołanej przez wnioskodawcę interpretacji indywidualnej należy stwierdzić, że orzeczenie to zapadło w indywidualnej sprawie i nie jest wiążące dla organu wydającego przedmiotową interpretację.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.