INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007r. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pana Andrzeja J., przedstawione we wniosku z dnia 3 marca 2009r. (data wpływu 11 marca 2009r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania dostawy samochodu osobowego - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 11 marca 2009r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania dostawy samochodu osobowego.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

W dniu 01.02.2008r., na mocy oświadczenia, Podatnik wprowadził do swojej działalności gospodarczej swój prywatny samochód osobowy. Samochód był wcześniej używany w celach prywatnych przez kilka lat. W dniu 31.07.2008r., po zakończeniu wykonywania czynności związanych z prowadzoną działalnością gospodarczą Wnioskodawca sprzedał ten samochód, wystawił dla nabywcy fakturę VAT z zaznaczeniem, że produkt jest zwolniony z podatku od towarów i usług jako towar używany, zgodnie z ustawą o podatku od towarów i usług. Dodatkowo, Podatnik poinformował, że w momencie zakupu opisywanego auta, Wnioskodawcy nie przysługiwało prawo do odliczenia podatku od towarów i usług ponieważ nie prowadził działalności gospodarczej.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy prawidłowo Wnioskodawca zastosował zwolnienie wynikające z ustawy o podatku od towarów i usług dla towarów używanych wynikające z art. 41 ust. 1 pkt 2 i zastrzeżenia z art. 43 ust. 2...

Zdaniem Wnioskodawcy, auto opisane w niniejszym wniosku, które zostało sprzedane w dniu 31.07.2008r. korzysta ze zwolnienia z podatku od towarów i usług jako produkt używany ponieważ wypełnia definicję towaru używanego, wynikającą z art. 43 ust. 1 pkt 2 oraz art. 43 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług oraz że okres używania tego auta wyniósł co najmniej pół roku, zgodnie ze sposobem obliczania terminów wg metody podanej w ustawie – Ordynacja podatkowa z dnia 29.08.1997r., w art. 12 § 2.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zmianami), opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. Zakres tych czynności został zdefiniowany w art. 7 i art. 8 cyt. ustawy. Jak stanowi art. 7 ust. 1 cyt. ustawy przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

Wysokość opodatkowania podatkiem od towarów i usług regulują przepisy Działu VIII (art. 41-85) cyt. ustawy. W myśl ogólnej zasady, zgodnie z art. 41 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1. Jednakże ustawodawca przewidział opodatkowanie niektórych czynności stawkami niższymi od podstawowej, wskazanej w art. 41 ust. 1 cyt. ustawy, a także zwolnienie z opodatkowania podatkiem od towarów i usług.

Na mocy art. 43 ust. 1 pkt 2 cyt. ustawy, w brzmieniu obowiązującym do dnia 31 grudnia 2008r., zwalnia się od podatku dostawę towarów używanych, z zastrzeżeniem pkt 10, pod warunkiem że w stosunku do tych towarów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego; zwolnienie dotyczy również używanych budynków i budowli lub ich części, będących przedmiotem umowy najmu, dzierżawy lub innych umów o podobnym charakterze. Natomiast art. 43 ust. 2 pkt 2, w brzmieniu obowiązującym do dnia 31 grudnia 2008r. wskazywał, iż przez towary używane, o których mowa w ust. 1 pkt 2, rozumie się pozostałe towary, z wyjątkiem gruntów, których okres używania przez podatnika dokonującego ich dostawy wyniósł co najmniej pół roku.

Wskazać należy, iż na mocy ustawy z dnia 7 listopada 2008r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2008 Nr 209, poz. 1320) art. 43 ust. 1 pkt 2 otrzymał brzmienie, zgodnie z którym zwalnia się od podatku dostawę towarów używanych, pod warunkiem że w stosunku do tych towarów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego. Natomiast art. 43 ust. 2 pkt 2 cyt. ustawy stanowi obecnie, iż przez towary używane, o których mowa w ust. 1 pkt 2, rozumie się ruchomości, których okres używania przez podatnika dokonującego ich dostawy wyniósł co najmniej pół roku po nabyciu prawa do rozporządzania tymi towarami jak właściciel.

Ze stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę wynika, iż Podatnik w dniu 1 lutego 2008r. wprowadził do działalności gospodarczej swój prywatny samochód osobowy, który wcześniej był przez niego użytkowany przez kilka lat w celach prywatnych. W dniu 31 lipca 2008r. Wnioskodawca zakończył wykonywanie czynności opodatkowanych i w tym dniu sprzedał przedmiotowy samochód. Dla nabywcy samochodu osobowego Wnioskodawca wystawił fakturę VAT, w której sprzedaż wykazał jako zwolnioną z podatku od towarów i usług. Wnioskodawcy w momencie zakupu samochodu osobowego nie przysługiwało prawo do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony.

Zgodnie zatem z przepisami ustawy o podatku od towarów i usług, w przypadku sprzedaży samochodu, w stosunku do którego nie przysługiwało Podatnikowi prawo odliczenia podatku naliczonego w momencie zakupu, ma on prawo zastosować zwolnienie z podatku od towarów i usług, o ile użytkował ww. pojazd co najmniej 6 miesięcy.

Podkreślić jednakże należy, iż półroczny okres użytkowania przedmiotowego środka trwałego odnosi się do faktycznego czasu wykorzystywania go dla celów prowadzonej działalności gospodarczej, potwierdzonego zapisami w ewidencjach księgowych.

Wskazać należy, iż w okolicznościach przedstawionych przez Wnioskodawcę, tj. w sytuacji gdy pierwszym dniem wprowadzenia prywatnego samochodu osobowego do działalności gospodarczej był dzień 1 lutego 2008r., to sześciomiesięczny okres użytkowania samochodu przez Podatnika minął dopiero w dniu 1 sierpnia 2008r. Z powyższego wynika zatem, iż Wnioskodawca dokonując sprzedaży samochodu osobowego w dniu 31 lipca 2008r. nie dochował sześciomiesięcznego terminu, o którym mowa w art. 43 ust. 2 pkt 2 cyt. ustawy.

Biorąc zatem pod uwagę przepisy ustawy o podatku od towarów i usług, w stanie faktycznym przedstawionym przez Wnioskodawcę stwierdzić należy, iż dokonując w dniu 31 lipca 2008r. dostawy samochodu osobowego, wprowadzonego do działalności gospodarczej z dniem 1 lutego 2008r., nie miał prawa do zastosowania zwolnienia z podatku od towarów i usług, gdyż nie zostały spełnione warunki dla uznania przedmiotowego samochodu za towar używany w rozumieniu art. 43 ust. 2 pkt 2 cyt. ustawy. Pomimo bowiem spełnienia warunku jakim był brak prawa do odliczenia podatku naliczonego przy zakupie przedmiotowego pojazdu, nie został spełniony drugi warunek wskazany w tym przepisie, tzn. jego dostawa nastąpiła przed upływem 6 miesięcy. Zatem dostawa samochodu osobowego nie korzysta ze zwolnienia z podatku od towarów i usług, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 2 cyt. ustawy. W związku z powyższym dostawa samochodu osobowego, wykorzystywanego przez Wnioskodawcę w działalności gospodarczej w okresie od 1 lutego 2008r. do 31 lipca 2008r., winna zostać opodatkowana według stawki podstawowej określonej w art. 41 ust. 1 cyt. ustawy, tj. według stawki podatku VAT w wysokości 22%.

Podkreślić należy, iż w niniejszej sprawie nie będą miały zastosowania wskazane przez Wnioskodawcę przepisy ustawy Ordynacja podatkowa. Zgodnie z art. 12 § 3 ww. ustawy, terminy określone w miesiącach kończą się z upływem tego dnia w ostatnim miesiącu, który odpowiada początkowemu dniowi terminu, a gdyby takiego dnia w ostatnim miesiącu nie było – w ostatnim dniu tego miesiąca. Powyższe uregulowania dotyczą wyłącznie terminów określonych w przepisach ww. ustawy O.p., nie mają natomiast zastosowania w przypadku określenia terminów wynikających z ustawy o podatku od towarów i usług, w tym terminów, o których mowa w art. 43 ust. 2 pkt 2 tej ustawy.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Lublinie, ul. M.C Skłodowskiej 40, 20-029 Lublin po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.