INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 10.03.2009r.(data wpływu 16.03.2009r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie metody określania wartości początkowej środka trwałego wniesionego przez wspólnika tytułem wkładu do nowopowstałej spółki komandytowej, uzupełnionym w dniu 11.05.2009 r. (data wpływu do BKIP w Płocku) na wezwanie z dnia 17.04.2009 r. Nr IPPB3/423-179/09-2/MS (data doręczenia 30.04.2009 r.) o dokument potwierdzający prawo do reprezentacji Spółki przez Piotra B - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 16.03.2009r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie metody określania wartości początkowej środka trwałego wniesionego przez wspólnika tytułem wkładu do nowopowstałej spółki komandytowej.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Spółka z o.o. (dalej: Spółka) jest wierzycielem P. S.A. z tytułu kredytu udzielonego P S.A. w 2003 roku przez Bank w kwocie 11.000.000 PLN. D. Sp. z o.o. nabyła powyższa wierzytelność w drodze cesji. Dług ten został zabezpieczony na nieruchomości P. w K hipoteka kaucyjna do kwoty 12.000.000 PLN. Wartość nieruchomości została określona przez dwóch biegłych rewidentów na kwoty od około 51.000.000 PLN do około.55.000.000. Spółka wraz z dłużnikiem rozważają obecnie możliwość zawiązania spółki komandytowej, do której tytułem wkładu zostanie przez P. S.A. wniesiona nieruchomość, a przez D. Sp. z o.o. wierzytelność.

Spółki zamierzają przyjąć rzeczywiste wartości wkładów. Spółki te byłyby w nowo zawiązanej spółce komandytowej komandytariuszami. Trzecim wspólnikiem tejże spółki komandytowej byłaby spółka zależna P. - N. Sp. z o.o. - występująca w strukturze jako komplementariusz.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy Spółka ma prawo przyjąć jako wartość początkową nieruchomości wniesionej aportem do Spółki komandytowej w wysokości określonej na podstawie aktualnych cen rynkowych i równej wartości wkładu niepieniężnego określonego w umowie spółki...

Stanowisko Wnioskodawcy.

Zdaniem Spółki, wartością początkowa nieruchomości otrzymanej przez spółkę komandytową na pokrycie udziałów w niej, będzie ustalona na podstawie aktualnych cen rynkowych wartość pokrytego w tej formie wkładu niepieniężnego określona w umowie spółki.

Ponieważ spółka komandytowa należy do kategorii spółek osobowych, nie jest ona samodzielnym podatnikiem podatku dochodowego, lecz podatnikami są tu poszczególni wspólnicy. Z tego względu zastosowanie znajdowały będą tu każdorazowo ustawy o podatku dochodowym właściwe dla konkretnych wspólników. A zatem w przypadku, gdy wspólnikiem jest osoba prawna, właściwym aktem prawnym będzie ustawa o podatku dochodowym od osób prawnych. Konieczność ustalenia wartości początkowej środków trwałych wniesionych aportem w wysokości ich wartości określonej w umowie przewiduje tu art. 16 g ust. 1 pkt 4 Ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych. Zgodnie z treścią tegoż przepisu, za wartość początkową środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, z uwzględnieniem ust. 2-14, uważa się, w razie nabycia w postaci wkładu niepieniężnego (aportu) wniesionego do spółki kapitałowej, a także udziału w spółdzielni — ustalona przez podatnika na dzień wniesienia wkładu lub udziału, wartość poszczególnych środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, nie wyższa jednak od ich wartości rynkowej. Wprawdzie przepis ten w swojej treści odnosi się do wkładów niepieniężnych wnoszonych do spółek kapitałowych, bądź spółdzielni, zaś spółka komandytowa stanowi spółkę osobową, jednakże faktycznymi podatnikami są w tym przypadku wspólnicy, a zatem osoby prawne, co, zdaniem Spółki, uzasadnia zastosowanie tejże właśnie ustawy.

Ponadto analogiczna regulacja znajduje się w art. 22g ust. 1 pkt 4 Ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych, który stanowi, że za wartość początkową środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, z uwzględnieniem ust. 2-18, uważa się w razie nabycia w postaci wkładu niepieniężnego (aportu) wniesionego do spółki cywilnej lub osobowej spółki handlowej - ustalona przez wspólników na dzień wniesienia wkładu lub udziału, wartość poszczególnych środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, nie wyższa jednak od ich wartości rynkowej, z dnia wniesienia wkładu. Ten przepis wprost odnosi się do wkładów niepieniężnych wnoszonych do spółek cywilnych i osobowych spółek handlowych, jednakże problem z jego zastosowaniem polega na tym, że faktycznymi podatnikami w opisanym stanie faktycznym są osoby prawne będące wspólnikami spółki komandytowej. Skoro jednak identyczne rozwiązania w kwestii ustalania wartości początkowej środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych wnoszonych w formie aportu przewidziane zostały zarówno w Ustawie podatku dochodowym od osób prawnych, jak i w Ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych, zasadnym będzie uznanie, iż jest to właściwy sposób dla wszelkich podatników podatków dochodowych.

Innymi słowy ten sam model ustalania wartości początkowej środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych obowiązuje zarówno w przypadku wkładów niepieniężnych wnoszonych do spółek osobowych, jak i kapitałowych. Tym samym Spółka uważa, iż wartością początkową nieruchomości wniesionej przez P .A. do nowo założonej spółki komandytowej będzie jej wartość wskazana w umowie, określona na podstawie aktualnych cen rynkowych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej odstąpiono od uzasadnienia prawnego oceny stanowiska wnioskodawcy.

Interpretacja dotyczy opisanego zdarzenia przyszłego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.