Rodzaj dokumentu
interpretacja indywidualna
Sygnatura
IBPP3/443-169/09/DG
Data
2009.04.21
Autor
Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach
Temat
Podatek akcyzowy (ustawa z dnia 6.12.2008r.) --> Opodatkowanie akcyzą wyrobów akcyzowych --> Przedmiot opodatkowania i powstanie obowiązku podatkowego --> Przedmiot opodatkowania
Słowa kluczowe
energia elektryczna
nabywca końcowy
podatek akcyzowy
sprzedaż
zużycie
Istota interpretacji
Czy w przypadku nabycia energii elektrycznej w opisany wyżej sposób Wnioskodawca powinien być traktowany jako nabywca końcowy, czy też nie jest nabywcą końcowym przez co staje się podatnikiem podatku akcyzowego obowiązanym do złożenia deklaracji dla podatku akcyzowego i zapłaty podatku?
Wniosek ORD-IN
646 kB
INTERPRETACJA INDYWIDUALNA
Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 17 lutego 2009r. (data wpływu 24 lutego 2009r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku akcyzowego w zakresie opodatkowania sprzedaży energii elektrycznej do podmiotu posiadającego koncesję na wytwarzanie energii elektrycznej, który jednocześnie nabywa energię elektryczna na własne potrzeby – jest prawidłowe.
UZASADNIENIE
W dniu 24 lutego 2009r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku akcyzowego w zakresie opodatkowania sprzedaży energii elektrycznej do podmiotu posiadającego koncesję na wytwarzanie energii elektrycznej, który jednocześnie nabywa energię elektryczna na własne potrzeby.
W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:
Wnioskodawca mający koncesję na wytwarzanie energii elektrycznej posiada małą elektrownię wodną w której wytwarza ok. około 20 kWh. Całą wytworzoną energię sprzedaje do podmiotu posiadającego koncesję na wytwarzanie i obrót energią elektryczną. Następnie odrębną umową Wnioskodawca dokonuje zakupu energii elektrycznej od ww. podmiotu w celu zużycia jej na własne potrzeby zakładu.
W związku z powyższym zadano następujące pytanie:
Czy w przypadku nabycia energii elektrycznej w opisany wyżej sposób Wnioskodawca powinien być traktowany jako nabywca końcowy, czy też nie jest nabywcą końcowym przez co staje się podatnikiem podatku akcyzowego obowiązanym do złożenia deklaracji dla podatku akcyzowego i zapłaty podatku...
Zdaniem Wnioskodawcy w przypadku zakupu energii elektrycznej na własne potrzeby jest on nabywcą końcowym i powinien nabywać tę energię z akcyzą (płacić ją w cenie nabycia do podmiotu od którego dokonuje nabycia), a nie naliczać ją sam i odprowadzać jako nabywca niekońcowy.
W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.
Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 6 grudnia 2008r. o podatku akcyzowym (Dz. U. nr 3 poz. 11) w przypadku energii elektrycznej przedmiotem opodatkowania akcyzą jest: - nabycie wewnątrzwspólnotowe energii elektrycznej przez nabywcę końcowego;
- sprzedaż energii elektrycznej, w tym przez podmiot nieposiadający koncesji na przesyłanie, dystrybucję lub obrót tą energią w rozumieniu ustawy z dnia 10 kwietnia 1997 r. - Prawo energetyczne, który wyprodukował tę energię, nabywcy końcowemu na terytorium kraju;
- zużycie energii elektrycznej przez podmiot posiadający koncesję, o której mowa w pkt 2;
- zużycie energii elektrycznej przez podmiot nieposiadający koncesji, o której mowa w pkt 2, który wyprodukował tę energię;
- import energii elektrycznej przez nabywcę końcowego;
- zużycie energii elektrycznej przez nabywcę końcowego, jeżeli nie została od niej zapłacona akcyza w należnej wysokości i nie można ustalić podmiotu, który dokonał sprzedaży tej energii elektrycznej nabywcy końcowemu.
Stosownie do art. art. 11 ww. ustawy w przypadku energii elektrycznej obowiązek podatkowy powstaje z dniem: - nabycia wewnątrzwspólnotowego energii elektrycznej przez nabywcę końcowego;
- wydania energii nabywcy końcowemu, w przypadku sprzedaży energii elektrycznej na terytorium kraju;
- zużycia energii elektrycznej, w przypadkach, o których mowa w art. 9 ust. 1 pkt 3, 4 i 6;
- powstania długu celnego, w przypadku importu energii elektrycznej przez nabywcę końcowego.
W myśl art. 13 ust. 1 cyt. ustawy podatnikiem akcyzy jest osoba fizyczna, osoba prawna oraz jednostka organizacyjna niemająca osobowości prawnej, która dokonuje czynności podlegających opodatkowaniu akcyzą lub wobec której zaistniał stan faktyczny podlegający opodatkowaniu akcyzą, w tym podmiot: - nabywający lub posiadający wyroby akcyzowe znajdujące się poza procedurą zawieszenia poboru akcyzy, jeżeli od wyrobów tych nie została zapłacona akcyza w należnej wysokości a w wyniku kontroli podatkowej, postępowania kontrolnego albo postępowania podatkowego nie ustalono, że podatek został zapłacony;
- będący nabywcą końcowym zużywającym energię elektryczną, jeżeli od tej energii nie została zapłacona akcyza w należnej wysokości i nie można ustalić podmiotu, który dokonał sprzedaży tej energii elektrycznej nabywcy końcowemu;
- u którego powstają ubytki wyrobów akcyzowych, również gdy nie jest właścicielem tych wyrobów akcyzowych;
- będący przedstawicielem podatkowym;
- będący zarejestrowanym handlowcem - z tytułu nabycia wewnątrzwspólnotowego wyrobów akcyzowych na rzecz osoby trzeciej.
Nabywcą końcowym, zgodnie z art. 2 pkt 19 ww. ustawy jest podmiot nabywający energię elektryczną, nieposiadający koncesji na wytwarzanie, przesyłanie, dystrybucję lub obrót tą energią w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 10 kwietnia 1997 r. - Prawo energetyczne (Dz. U. z 2006 r. Nr 89, poz. 625, z późn. zm.), z wyłączeniem spółki prowadzącej giełdę towarową w rozumieniu ustawy z dnia 26 października 2000r. o giełdach towarowych (Dz. U. z 2005 r. Nr 121, poz. 1019, z późn. zm.5)) nabywającej energię elektryczną z tytułu pełnienia funkcji opisanej w art. 5 ust. 3a ustawy z dnia 26 października 2000 r. o giełdach towarowych.
Opodatkowaniu akcyzą podlega zatem (art. 9 ust. 1 pkt 1-6 ustawy): - sprzedaż energii elektrycznej nabywcy końcowemu,
- sprzedaż energii do końcowego nabywcy, w tym przez podmiot nie posiadający koncesji na dystrybucję, przesyłanie lub obrót energią, gdy sprzedającym energię jest podmiot który wyprodukował tą energię,
- zużycie energii elektrycznej przez podmiot posiadający koncesję na przesył, dystrybucję lub obrót tą energią,
- zużycie energii elektrycznej przez podmiot nieposiadający koncesji na przesył, dystrybucję lub obrót tą energią, który wyprodukował tę energię,
- zużycie energii elektrycznej przez nabywcę końcowego, jeżeli nie została od niej zapłacona akcyza w należnej wysokości i nie można ustalić podmiotu, który dokonał sprzedaży tej energii elektrycznej nabywcy końcowemu.
W związku z powyższym należy mieć na uwadze, iż sytuacja w której podmiot posiada koncesję na wytwarzanie energii elektrycznej i jednocześnie kupuje energię elektryczną, którą zużywa na własne potrzeby mieści się w zakresie przepisu art. 9 ust. 1 pkt 2 ustawy o podatku akcyzowym. Niezależnie od tego czy podmiot, który posiada koncesję na wytwarzanie energii elektrycznej przeznacza ją do sprzedaży czy też tylko ją zużywa, koncesja ta w żadnym wypadku nie wiąże się z zakupem energii elektrycznej z zewnątrz i zużyciem tej energii na własne potrzeby. W tym zakresie, gdy podmiot zakupuje energię na własne potrzeby (nie przeznacza do sprzedaży) staje się nabywcą końcowym, jak każdy inny podmiot (ostateczny konsument), który zużywa energię na własne potrzeby. W związku z tym, w takiej sytuacji zastosowanie znajdzie przepis art. 9 ust. 1 pkt 2 ww. ustawy, zgodnie z którym przedmiotem opodatkowania jest sprzedaż energii elektrycznej nabywcy końcowemu na terytorium kraju. Podatnikiem zgodnie z art. 13 ust. 1 ww. ustawy jest osoba fizyczna, osoba prawna oraz jednostka organizacyjna niemająca osobowości prawnej, która dokonuje czynności podlegających opodatkowaniu czyli w tym przypadku osoba lub jednostka, która sprzedaje energię nabywcy końcowemu.
Reasumując, w zakresie w jakim Wnioskodawca (czyli podmiot posiadający koncesję na wytwarzanie energii elektrycznej) dokonuje zakupu energii elektrycznej i ją zużywa na własne potrzeby staje się nabywcą końcowym. W tej sytuacji zastosowanie znajdzie art. 9 ust. 1 pkt 2 ustawy o podatku akcyzowym, a podatnikiem będzie podmiot, który sprzedaje energię elektryczną nabywcy końcowemu.
Tym samym stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.
Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.
Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016) wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie, ul. Rakowicka 10, 31-511 Kraków po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a 43-300 Bielsko-Biała.
|