INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów – uwzględniając wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 10 kwietnia 2008 r., sygn. akt III SA/Wa 304/08 oraz wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 5 marca 2009 r. sygn. akt I FSK 1249/08 – stwierdza, że stanowisko Pani, przedstawione we wniosku z dnia 15 lipca 2007 r. (data wpływu 23 lipca 2007 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania nieruchomości niezabudowanej – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

Wniosek Pani z dnia 15 lipca 2007 r. o wydanie indywidualnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczy dostawy gruntu rolnego, który wcześniej (w 1994 r.) został przez nią kupiony i który do dnia złożenia wniosku był tak wykorzystywany.

W roku 2004 teren ten został podzielony na 46 działek, które dalej figurowały jako grunty rolne. Strona zamierzała sprzedać 11 działek, wobec czego wystąpiła o warunki zabudowy na te działki – i je otrzymała.

W związku z zamiarem sprzedaży posiadanych działek wystąpiła do właściwego dla siebie urzędu skarbowego o wiążącą interpretację. W postanowieniu Naczelnik wskazał, że sprzedaż działek podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Dlatego też Zainteresowana zarejestrowała się jako czynny podatnik podatku od towarów i usług i odprowadziła podatek VAT od 7 działek, które już sprzedała. W 2006 roku pozostały teren został objęty planem zagospodarowania przestrzennego gminy – z przeznaczeniem pod zabudowę mieszkaniową i rekreacyjną. Wnioskodawczyni zamierza dokonać sprzedaży części pozostałego terenu.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy osoba fizyczna odsprzedająca część terenu w postaci działek przeznaczonych pod zabudowę, które powstały przez podział jednego gruntu ornego, pochodzącego z jej majątku osobistego, zakupionego nie w celu dalszej odsprzedaży, zobowiązana jest do odprowadzania podatku VAT...

Zdaniem Wnioskodawczyni, sprzedaż działek, będących majątkiem osobistym, przez osobę fizyczną nieprowadzącą działalności gospodarczej, nie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Zmiana przeznaczenia posiadanego gruntu z rolnego na przeznaczony pod zabudowę nie powinna oznaczać, że przy odsprzedaży części posiadanego terenu automatycznie Zainteresowana staje się handlującym, bowiem jej zamiarem nigdy nie był handel ziemią.

Strona uznała, iż w świetle nowych orzeczeń sądowych, posiadana przez nią interpretacja ulega dezaktualizacji.

Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu, działając z upoważnienia Ministra Finansów, wydał w dniu 19 października 2007 r. interpretację indywidualną nr ILPP1/443-50/07-2/GZ, w której stanowisko Pani uznał za nieprawidłowe.

W interpretacji wskazano, iż zgodnie z przepisami ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2004 r. Nr 54, poz. 535 ze zm.), dokonywanie dostaw działek w sposób ciągły i w celach zarobkowych spełnia definicję działalności gospodarczej (art. 15 ust. 2 ustawy), a przedmiot tych dostaw – grunt, jest towarem (art. 2 pkt 6 ustawy).

Ponadto podniesiono, iż skala przedsięwzięcia, tj. sprzedaż 46 działek, oraz wcześniejsze podjęte przez Wnioskodawczynię działania takie jak: podział przedmiotowej nieruchomości, wystąpienie o warunki zabudowy świadczyły o zamiarze częstotliwego, powtarzalnego wykonywania czynności.

W świetle przedstawionego stanu faktycznego, wskazano także na fakt wykorzystywania przedmiotowych gruntów do celów działalności rolniczej w rozumieniu ustawy o podatku VAT.

Z uwagi na powyższe stwierdzono, iż Zainteresowana dokonując dostawy przedmiotowych działek (jako terenów przeznaczonych po zabudowę mieszkaniową i rekreacyjną) ma obowiązek, zgodnie z art. 41 ust. 1 ustawy, opodatkować ich sprzedaż stawką podatku 22%.

Pismem z dnia 7 listopada 2007 r. Pani reprezentowana przez Pełnomocnika wezwała Organ podatkowy do usunięcia naruszenia prawa w ww. interpretacji indywidualnej.

W wyniku ponownej analizy sprawy, nie stwierdzono podstawy do zmiany tej interpretacji. W odpowiedzi na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa z dnia 6 grudnia 2007 r. nr ILPP1/443/W-10/07-2/SJ wskazano, iż w przedmiotowej sprawie Strona dokonując sprzedaży pozostałych działek pod zabudowę mieszkaniową i rekreacyjną, zobowiązana jest do jej opodatkowania podatkiem od towarów i usług w wysokości 22%.

W związku z powyższym, Pani reprezentowana przez Pełnomocnika, wniosła w dniu 11 stycznia 2008 r. skargę do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie. Sąd, po rozpoznaniu sprawy, wydał wyrok w dniu 10 kwietnia 2008 r., sygn. akt III SA/Wa 304/08, w którym uchylił zaskarżoną interpretację.

W dniu 10 czerwca 2008 r. Minister Finansów złożył skargę kasacyjną od wyżej powołanego wyroku WSA.

Wyrokiem z dnia 5 marca 2009 r., sygn. akt I FSK 1249/08 Naczelny Sąd Administracyjny oddalił skargę kasacyjną.

W związku z powyższym, uwzględniając uzasadnienie ww. wyroku, stwierdza się co następuje.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu ww. podatkiem, podlegają:

1. odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju;
2. eksport towarów;
3. import towarów;
4. wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju;
5. wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.

W myśl art. 2 pkt 6 ustawy, przez towary rozumie się rzeczy ruchome, jak również wszelkie postacie energii, budynki i budowle lub ich części, będące przedmiotem czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, które są wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, a także grunty.

Przepis art. 7 ust. 1 ustawy stanowi, iż przez dostawę, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Zakres opodatkowania podatkiem VAT wyznacza nie tylko czynnik przedmiotowy – opodatkowaniu podlega odpłatna dostawa towarów lub odpłatne świadczenie usług, ale także czynnik podmiotowy – czynności muszą być wykonywane przez podatnika.

Podatnikami w myśl art. 15 ust. 1 ustawy, są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, bez względu na cel lub rezultat tej działalności.

Działalność gospodarcza na mocy art. 15 ust. 2 ustawy obejmuje:

• wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wtedy, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy;
• czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Zasady wykładni językowej i funkcjonalnej definicji działalności gospodarczej prowadzą do wniosku, że działalność gospodarczą stanowi nie tylko działalność częstotliwa, czyli stała i powtarzalna, ale także jednorazowa czynność, jeżeli wiąże się z nią zamiar częstotliwości, przy czym czynność powinna być wykonana przez producenta, handlowca, usługodawcę, pozyskującego zasoby naturalne, rolnika lub wykonującego wolny zawód.

Biorąc pod uwagę przedstawione przepisy stwierdzić należy, że aby dostawę towarów (nawet jednorazową) uznać za działalność gospodarczą, należy wykazać, że w momencie jej realizacji podatnik miał zamiar dokonywać takich czynności wielokrotnie, a wykorzystywane przez niego towary zostały nabyte w celu spożytkowania ich do wykonywania tej czynności.

Na uwagę zasługuje fakt, iż uznanie osoby fizycznej za podatnika w myśl ustawy, uzależnione jest od prowadzenia działalności gospodarczej, bowiem wykonywanie czynności podlegających opodatkowaniu skutkuje powstaniem obowiązku podatkowego tylko wtedy, gdy czynność ta została wykonana w ramach działalności gospodarczej. Zatem osoba fizyczna wykonująca czynność dostawy towarów, polegającą na zbyciu części majątku osobistego, który nie został nabyty w celu jego odsprzedaży (w celach handlowych) – nie jest podatnikiem podatku VAT.

Mając na uwadze powyższe, uzasadnionym jest twierdzenie, że warunkiem opodatkowania danej czynności podatkiem od towarów i usług jest spełnienie dwóch przesłanek łącznie: po pierwsze dana czynność ujęta jest w katalogu czynności podlegających opodatkowaniu tym podatkiem, po drugie – czynność została wykonana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem jest podatnikiem podatku VAT.

Z opisu stanu faktycznego wynika, iż Zainteresowana dokonywała i zamierza dokonywać dostaw działek wyodrębnionych z gruntu nabytego kilkanaście lat wcześniej przeznaczonego do użytkowania rolniczego, a nie pod zabudowę. Tym samym nabycie gruntu nie nastąpiło w celach handlowych.

Wnioskodawczyni użytkowała przedmiotowy grunt do działalności rolniczej. Jednak w momencie zbycia przedmiotowych działek, Zainteresowana dokonuje sprzedaży gruntów przeznaczonych pod zabudowę, co wskazuje, że „zostały one wyłączone ze składu gospodarstwa rolnego, czyli utraciły związek z prowadzoną działalnością rolniczą”.

Biorąc pod uwagę powyższe stwierdza się, iż Wnioskodawczyni dokonuje sprzedaży działek należących do majątku osobistego, jako osoba fizyczna nie prowadząca działalności gospodarczej w tym zakresie, a dostawa nie będzie miała charakteru działalności profesjonalnej, stałej i zorganizowanej.

W związku z powyższym, sprzedaż działek dokonywana przez Wnioskodawczynię nie będzie stanowiła działalności gospodarczej lecz związana jest z przysługującym jej prawem do rozporządzania własnym majątkiem i dlatego nie podlega opodatkowaniu podatkiem VAT.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gorzowie Wielkopolskim, ul. Dąbrowskiego 13, 66-400 Gorzów Wielkopolski po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.