INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pani przedstawione we wniosku z dnia 23 lutego 2009 r. (data wpływu do tut. Biura – 25 lutego 2009 r.), uzupełnionym w dniu 14 maja 2009 r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych otrzymania z Powiatowego Urzędu Pracy jednorazowych środków na podjęcie działalności gospodarczej – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 25 lutego 2009 r. wpłynął do tut. Biura ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie, dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych otrzymania z Powiatowego Urzędu Pracy jednorazowych środków na podjęcie działalności gospodarczej.

Wniosek powyższy nie spełniał wymogów formalnych. Dlatego też pismem z dnia 08 maja 2009 r. Znak: IBPBI/1/415-181/09/RM wezwano do jego uzupełnienia, co też nastąpiło dnia 14 maja 2009 r.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

W dniu 2008 r. wnioskodawczyni, jako osoba bezrobotna, podpisała z Powiatowym Urzędem Pracy umowę, na podstawie której otrzymała z Europejskiego Funduszu Społecznego środki w kwocie 14.500 zł na podjęcie działalności gospodarczej.

Działalność gospodarczą rozpoczęła z dniem 2008 r. i zgodnie z zawartą umową przyznane środki wydatkowała, w okresie 30 dni od daty podjęcia działalności, na zakup sprzętu komputerowego, kompletu mebli biurowych oraz fachowej literatury.

Dokonane zakupy są udokumentowane umowami oraz fakturami VAT. W terminie przewidzianym umową rozliczyła przyznane jej dofinansowanie składając stosowne rozliczenie w Powiatowym Urzędzie Pracy.

Zakupiony sprzęt komputerowy wykorzystuje w prowadzonej działalności gospodarczej. Zakupione meble stanowią wyposażenie biura, w którym prowadzi działalność. Zakupione książki wykorzystuje jako fachową literaturę konieczną w prowadzonej przez nią działalności.

W uzupełnieniu wniosku wnioskodawczyni wskazała, iż:

1. środki z Powiatowego Urzędu Pracy otrzymała na rachunek bankowy w dniu 04 listopada 2008r., tj. przed rozpoczęciem działalności. Zgodnie z umową o przyznanie środków z dnia 03 listopada 2008r., środki miały być przelane na rachunek najpóźniej w dniu 05 listopada 2008 r., a w okresie 21 dni od daty zawarcia umowy zobowiązana była do podjęcia działalności gospodarczej.
   
2. meble zakupiła za kwoty:
   - biurko 850 zł netto 1037 zł brutto
   - kontener 450 zł netto 549 zł brutto
   - krzesło (4 szt.) 1960 zł netto 2391,20 zł brutto
   - krzesło 920 zł netto 1122,40 zł brutto
   - stół 550 zł netto 671 zł brutto
   
3. sprzęt komputerowy zakupiła za kwoty:
   - notebook 2.189 zł netto 2670,58 zł brutto
   - oprogramowanie Office 600 zł netto 732 zł brutto
   - komputer Optimus 1500 zł netto 1830 zł brutto
   - monitor 500 zł netto 610 zł brutto
   - oprogramowanie 540 zł netto 658,80 zł brutto
   
   

Ww. składniki majątku nie zostały zaliczone do środków trwałych.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy wydatki na zakup mebli, sprzętu komputerowego oraz fachowej literatury, sfinansowane ze środków przyznanych przez Powiatowy Urząd Pracy ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego dla osoby bezrobotnej na podjęcie działalności gospodarczej, stanowią koszt uzyskania przychodu z tej działalności...

Zdaniem wnioskodawczyni, zgodnie z art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2000r. Nr 14, poz. 176 ze zm.), kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23.

Art. 23 ustawy wymienia rodzaje wydatków, które nie mogą stanowić kosztu uzyskania przychodu. Żaden z punktów w art. 23 nie wymienia wydatków sfinansowanych ze środków przyznanych bezrobotnemu na podjęcie działalności gospodarczej.

Art. 23 ust. 1 pkt 56) stanowi, iż za koszty uzyskania przychodów nie uważa się wydatków i kosztów bezpośrednio sfinansowanych z dochodów (przychodów), o których mowa w art. 21 ust. 1 pkt 46, 47a, 47c, 47d, 116, 122 i 129. Żaden z wymienionych przepisów nie mówi o wydatkach sfinansowanych ze środków przyznanych bezrobotnemu na podjęcie działalności gospodarczej.

Zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 121 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wolne od podatku są jednorazowe środki przyznane bezrobotnemu na podjęcie działalności, o których mowa w art. 46 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 20 kwietnia 2004 r. o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy (Dz. U. Nr 99, poz. 1001, z późn. zm.).

W związku z tym, że wydatki na zakup sprzętu komputerowego, mebli oraz fachowej literatury zostały poniesione w celu osiągnięcia przychodu i nie zostały zakwalifikowane w art. 23 ustawy jako wydatki niebędące kosztami uzyskania przychodu w ocenie podatnika - pomimo tego, iż zostały sfinansowane ze środków przyznanych bezrobotnemu na podjęcie działalności gospodarczej - stanowią koszty uzyskania przychodu z podjętej działalności gospodarczej.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska wnioskodawczyni.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa Stefana Wyszyńskiego 2, 44-101 Gliwice, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.).

Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.