INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 4 lutego 2009 r. (data wpływu 10 lutego 2009 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania sprzedaży nieruchomości składającej się z działki niezabudowanej, stanowiącej drogę wewnętrzną prowadzonej w trybie egzekucji sądowej - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 10 lutego 2009 r. został złożony wniosek, o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania sprzedaży nieruchomości składającej się z działki niezabudowanej, stanowiącej drogę wewnętrzną prowadzonej w trybie egzekucji sądowej.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Prowadzi Pan egzekucję przeciwko dłużnikowi, będącemu spółką z o.o., dotyczącą udziału wynoszącego 2675/10000 w działce nr 238/5, stanowiącej drogę wewnętrzną o nawierzchni utwardzonej wraz z infrastrukturą techniczną, dla której Sąd prowadzi księgę wieczystą.

Wskazał Pan, iż wg oświadczenia złożonego przez prezesa zarządu spółki, jest ona podatnikiem podatku od towarów i usług oraz rozlicza się z tego podatku. Nieruchomość, będąca przedmiotem egzekucji została zakupiona w dniu 30 grudnia 1998 r. w celu prowadzenia działalności gospodarczej objętej podatkiem od towarów i usług i użytkowana była przez prawie 10 lat.

Z operatów szacunkowych biegłego sądowego, sporządzonych w dniu 8 lipca 2008 r. - dla udziału wynoszącego 2675/10000 nieruchomości niezabudowanej wynika, iż teren przedmiotowej nieruchomości objęty jest planem zagospodarowania przestrzennego, a nieruchomość położona jest na terenie zabudowy obiektami usługowymi, produkcyjnymi, składami i magazynami.

Od 29 stycznia 2007 r. tj. od umorzenia postępowania upadłościowego spółka nie prowadzi działalności gospodarczej z powodu braku środków na jej kontynuację. Z operatu szacunkowego biegłego sądowego wynika, że przedmiotowa nieruchomość nie jest użytkowana od 2005 r.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy czynność sprzedaży, w trybie egzekucji sądowej przedmiotowej nieruchomości, podlega obciążeniu podatkiem od towarów i usług...

Zdaniem Wnioskodawcy, skoro stan faktyczny przedmiotowej nieruchomości spełnia przesłanki z art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o podatku od towarów i usług, tj. nieruchomość, stanowiąca drogę wewnętrzną stanowi budowlę oraz jej dostawa nie jest dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim, jak i pomiędzy pierwszym zasiedleniem, a dostawą nieruchomości upłynął okres dłuższy niż 2 lata, oznacza to, że sprzedaż przedmiotowej nieruchomości zwolniona jest z opodatkowania podatkiem od towarów i usług.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego opisu zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

W myśl regulacji zawartej w art. 18 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.) organy egzekucyjne oraz komornicy sądowi wykonujący czynności egzekucyjne w rozumieniu przepisów Kodeksu postępowania cywilnego, są płatnikami podatku od dostawy, dokonywanej w trybie egzekucji, towarów będących własnością dłużnika lub posiadanych przez niego z naruszeniem obowiązujących przepisów.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 powołanej ustawy, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez dostawę towarów, zgodnie z art. 7 ust. 1 cytowanej ustawy, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Pod pojęciem towarów, zdefiniowanych w art. 2 pkt 6 cyt. ustawy, należy rozumieć rzeczy ruchome, jak również wszelkie postacie energii, budynki i budowle lub ich części, będące przedmiotem czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, które są wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, a także grunty.

Zgodnie z art. 41 ust. 1 cyt. ustawy, stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-2c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

W myśl art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 stycznia 2009 r., zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części, z wyjątkiem, gdy:

1. dostawa jest dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim,
2. pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą budynku, budowli lub ich części upłynął okres krótszy niż 2 lata.

Zgodnie z zawartą w art. 2 pkt 14 ustawy definicją, przez pierwsze zasiedlenie rozumie się oddanie do użytkowania, w wykonaniu czynności opodatkowanych, pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi budynków, budowli lub ich części, po ich:

1. wybudowaniu,
2. ulepszeniu, jeżeli wydatki poniesione na ulepszenie, w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, stanowiły co najmniej 30% wartości początkowej.

Jak wynika z powyższych uregulowań zwolnienie od podatku od towarów i usług stosuje się w odniesieniu do sprzedaży całości lub części budynków, jeżeli w momencie dostawy są już zasiedlone, przy czym okres pomiędzy pierwszym zasiedleniem (którego definicja została na mocy zmiany ustawy o podatku od towarów i usług - obowiązującej od dnia 1 stycznia 2009 r.- rozszerzona także na budynki, które zostały remontowane bądź rozbudowane), a ich dostawą jest dłuższy niż 2 lata.

W obowiązującym od 1 stycznia 2009 r. art. 41 ust. 1 pkt 10a ustawy, ustawodawca zwalnia od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części nieobjętą zwolnieniem, o którym mowa w pkt 10, pod warunkiem, że:

1. w stosunku do tych obiektów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego,
2. dokonujący ich dostaw nie ponosił wydatków na ich ulepszenie, w stosunku do których miał prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, a jeżeli ponosił takie wydatki, to były one niższe niż 30% wartości początkowej tych obiektów.

Stosownie do treści art. 43 ust. 7a ustawy, warunku o którym mowa w ust. 1 pkt 10a lit. b nie stosuje się, jeżeli budynki, budowle lub ich części w stanie ulepszonym były wykorzystywane przez podatnika do czynności opodatkowanych przez co najmniej 5 lat.

Wskazać jednocześnie należy, iż od dnia 1 stycznia 2009 r. zgodnie z art. 43 ust. 10 ustawy, można zrezygnować ze zwolnienia od podatku, o którym mowa w ust. 1 pkt 10 i wybrać opodatkowanie dostawy budynków, budowli lub ich części, pod warunkiem, że dokonujący dostawy i nabywca budynku, budowli lub ich części:

1. są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni,
2. złożą, przed dniem dokonania dostawy tych obiektów właściwemu dla ich nabywcy naczelnikowi urzędu skarbowego, zgodne oświadczenie, że wybierają opodatkowanie dostawy budynku, budowli lub ich części.

Zgodnie z ustępem 11 tego artykułu oświadczenie, o którym w ust. 10 pkt 2 musi również zawierać:

1. imiona i nazwiska lub nazwę, adresy oraz numery identyfikacji podatkowej dokonującego dostawy oraz nabywcy:
2. planowaną datę zawarcia umowy dostawy budynku, budowli lub ich części;
3. adres budynku, budowli lub ich części.

Tak więc, ustawodawca daje podatnikom, dokonującym dostawy budowli mającym, prawo do skorzystania ze zwolnienia od podatku, po spełnieniu określonych warunków, możliwość do zrezygnowania ze zwolnienia i opodatkowania transakcji na zasadach ogólnych.

Wskazać należy, iż w myśl art. 29 ust. 5 powołanej ustawy, w przypadku dostawy budynków lub budowli trwale z gruntem związanych albo części takich budynków lub budowli z podstawy opodatkowania nie wyodrębnia się wartości gruntu. A zatem grunty zabudowane podlegają opodatkowaniu według stawki właściwej dla budynku lub budowli.

Stosownie do art. 3 pkt 3 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. Prawo budowlane (t. j. Dz. U. z 2006 r. Nr 156, poz. 1118 ze zm.) budowlą jest każdy obiekt budowlany niebędący budynkiem lub obiektem małej architektury, jak: lotniska, drogi, linie kolejowe, mosty, wiadukty, estakady, tunele, przepusty, sieci techniczne, wolno stojące maszty antenowe, wolno stojące trwale związane z gruntem urządzenia reklamowe, budowle ziemne, obronne (fortyfikacje), ochronne, hydrotechniczne, zbiorniki, wolno stojące instalacje przemysłowe lub urządzenia techniczne, oczyszczalnie ścieków, składowiska odpadów, stacje uzdatniania wody, konstrukcje oporowe, nadziemne i podziemne przejścia dla pieszych, sieci uzbrojenia terenu, budowle sportowe, cmentarze, pomniki, a także części budowlane urządzeń technicznych (kotłów, pieców przemysłowych, elektrowni wiatrowych i innych urządzeń) oraz fundamenty pod maszyny i urządzenia, jako odrębne pod względem technicznym części przedmiotów składających się na całość użytkową.

Zauważyć zatem należy, iż droga wewnętrzna znajdująca się na działce nr 238/5 jest budowlą w rozumieniu przepisów prawa budowlanego. Tym samym na gruncie ustawy o podatku od towarów i usług droga dojazdowa stanowi towar (art. 2 pkt 6 ustawy).

Z przedstawionego przez Wnioskodawcę stanu faktycznego wynika, że przedmiotem dostawy jest nieruchomość, na której znajduje się droga wewnętrzna o nawierzchni utwardzonej wraz z infrastrukturą techniczną. Nieruchomość wykorzystywana była w działalności gospodarczej dłużnika, prowadzonej w formie spółki z ograniczoną odpowiedzialnością, przez prawie 10 lat. Z operatu szacunkowego biegłego sądowego wynika, iż teren objęty jest planem zagospodarowania przestrzennego, w którym wskazano, iż nieruchomość położona jest na terenie zabudowy obiektami usługowymi, produkcyjnymi, składami i magazynami.

Ponadto jak wskazał Wnioskodawca, dostawa przedmiotowej nieruchomości nie jest dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia, ani przed nim, jak również pomiędzy pierwszym zasiedleniem, a dostawą nieruchomości upłynął okres dłuższy niż 2 lata.

Uwzględniając obowiązujący stan prawny oraz przedstawiony opis zdarzenia przyszłego stwierdzić należy, iż w przedmiotowej sprawie dostawa nieruchomości, na której znajduje się droga wewnętrzna (budowla) będzie korzystać ze zwolnienia od podatku od towarów i usług, zgodnie z przepisem art. 43 ust. 1 pkt 10 w powiązaniu z art. 29 ust. 5 ustawy.

Interpretacja dotyczy opisu zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu datowania interpretacji.

Złożenie przez Wnioskodawcę fałszywego oświadczenia, że elementy stanu faktycznego objęte wnioskiem o wydanie interpretacji w dniu złożenia wniosku nie są przedmiotem toczącego się postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, postępowania kontrolnego organu kontroli skarbowej oraz że w tym zakresie sprawa nie została rozstrzygnięta co do jej istoty w decyzji lub postanowieniu organu podatkowego lub organu kontroli skarbowej – powoduje, iż niniejsza interpretacja indywidualna nie wywołuje skutków prawnych (art. 14b § 4 Ordynacji podatkowej).

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku, Al. Zwycięstwa 16/17, 80-219 Gdańsk po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.