INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 22.01.2009 r. (data wpływu 23.01.2009 r.) uzupełnionym pismem z dnia 14.04.2009 r. (data wpływu 17.04.2009 r.) na wezwanie Nr IPPB2/436-19/09-2/AF z dnia 11.03.2009 r. o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od czynności cywilnoprawnych w zakresie opodatkowania umów pożyczek - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 23.01.2009 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od czynności cywilnoprawnych w zakresie opodatkowania umów pożyczek.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny i zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca (dalej również jako „Spółka”), jako pożyczkobiorca, zawarł z podmiotem zagranicznym, D., z siedzibą w Nowym Jorku USA (dalej również jako „Pożyczkodawca”) kilka umów pożyczki:

• dnia 9 października 2008 r. umowę na kwotę 943.546,51 USD,

• dnia 24 listopada 2008 r. umowę na kwotę 409.294,19 USD,

• dnia 15 grudnia 2008 r. umowę na kwotę 273.639,70 USD,

• dnia 21 grudnia 2008 r. umowę na kwotę 342.979,50 USD.
  
  

W odniesieniu do wszystkich ww. umów Wnioskodawca występował jako pożyczkobiorca, zaś D. jako pożyczkodawca. Miejscem zawarcia tych umów był Nowy Jork, USA.

Wszystkie ww. umowy przewidują oprocentowanie zaciągniętych pożyczek.

Środki pieniężne stanowiące przedmiot pożyczek były przelewane na rachunek bankowy Spółki przez L., spółkę z siedzibą w N., USA, będącą dłużnikiem Pożyczkodawcy. Przelewy następowały z rachunku bankowego L., prowadzonego przez bank mający siedzibę również w Stanach Zjednoczonych Ameryki.

Wnioskodawca bierze też pod uwagę możliwość zawarcia kolejnych umów pożyczek o podobnych warunkach (różniących się jedynie kwotą pożyczki, terminem spłaty oraz ewentualnie stopniem oprocentowania).

Pismem z dnia 11.03.2009 r. Nr IPPB2/436-19/09-2/AF wezwano Wnioskodawcę do uzupełnienia wniosku poprzez wskazanie czy pożyczkobiorca jest udziałowcem Wnioskodawcy.

Wnioskodawca uzupełnił wniosek w terminie pismem z dnia 14.04.2009 r. (data nadania 15.04.2009 r., data wpływu 17.04.2009 r.). W uzupełnieniu do wniosku Wnioskodawca wskazał, iż pożyczkodawca nie jest udziałowcem Wnioskodawcy.

Jednocześnie poinformował, iż we wniosku doszło do omyłki w kodzie pocztowym Wnioskodawcy. Wnioskodawca podał właściwy adres.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy wymienione powyżej umowy pożyczki, jak również ewentualne przyszłe umowy pożyczki, zawierane przez Wnioskodawcę, podlegają (będą podlegać) opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych...

Zdaniem Wnioskodawcy:

Zgodnie z art. 1 ust. 1 pkt 1 lit. b) ustawy z dnia 9 września 2000 r. o podatku od czynności cywilnoprawnych (t. j. Dz. U. z 2007 r. Nr 68, poz. 450 ze zm.) podatkowi temu podlegają wymienione w tym przepisie czynności cywilnoprawne, w tym między innymi umowy pożyczki.

Elementami przedmiotowo istotnymi określonej w art. 720 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93 ze zm.) umowy pożyczki są: obowiązek pożyczkodawcy przeniesienia na własność pożyczkobiorcy określonej ilości pieniędzy albo rzeczy oznaczonych co do gatunku oraz obowiązek pożyczkobiorcy zwrotu tej samej ilości pieniędzy albo rzeczy tego samego gatunku i tej samej jakości.

Umowa pożyczki jest umową konsensualną. Dochodzi do skutku poprzez zgodne oświadczenia woli.

Czynności cywilnoprawne zawarte w katalogu zamkniętym określonym w art. 1 wymienionej ustawy podlegają omawianemu podatkowi od czynności cywilnoprawnych o ile spełniają przesłanki zawarte w art. 1 ust. 4 cytowanej ustawy.

Zgodnie z powyższym artykułem czynności cywilnoprawne w tym pożyczka podlegają omawianemu podatkowi, jeżeli ich przedmiotem są:

• rzeczy znajdujące się na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub prawa majątkowe wykonywane na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej;

• rzeczy znajdujące się za granicą lub prawa majątkowe wykonywane za granicą, w przypadku gdy nabywca ma miejsce zamieszkania lub siedzibę na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej i czynność cywilnoprawna została dokonana na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.
  
  

Zgodnie z art. 1 ust. 4 pkt 2 ww. ustawy podatkowi podlegają czynności wskazane w ustawie, gdy ich przedmiotem są rzeczy znajdujące się za granicą lub prawa majątkowe wykonywane za granicą, ale jeżeli są spełnione łącznie dwie przesłanki:

• nabywca ma miejsce zamieszkania lub siedzibę na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej,

• oraz objęta zakresem przedmiotowym ustawy czynność cywilnoprawna została dokonana na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.
  
  

Należy zauważyć, iż dla opodatkowania podatkiem od czynności cywilnoprawnych obydwa warunki muszą być spełnione kumulatywnie. Jeżeli zostanie spełniony tylko jeden z nich, nie powstanie obowiązek podatkowy.

W związku z tym, zdaniem Spółki, biorąc pod uwagę, że w dniach zawarcia umów pożyczki pieniądze będące ich przedmiotem znajdowały się za granicą i umowy zostały zawarte za granicą umowy te nie podlegają opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych.

Ponadto, zdaniem Spółki, również ewentualne przyszłe umowy pożyczki, o warunkach zbliżonych do już zawartych (różniące się jedynie kwotą pożyczki, terminem spłaty oraz ewentualnie stopniem oprocentowania) nie będą podlegały opodatkowaniu tym podatkiem.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego) przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym, a w przypadku interpretacji dotyczącej zdarzenia przyszłego – stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.