INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007r. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pana przedstawione we wniosku z dnia 09.02.2009 r. (data wpływu 13.02.2009 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie korygowania podatku naliczonego zawartego w ratach leasingowych oraz prawa do odliczenia podatku naliczonego od opłat leasingowych w związku z cesją umowy leasingu operacyjnego - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 13.02.2009 r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie korygowania podatku naliczonego zawartego w ratach leasingowych oraz prawa do odliczenia podatku naliczonego od opłat leasingowych w związku z cesją umowy leasingu operacyjnego.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą (wpis do Ewidencji Działalności Gospodarczej), w której wykorzystuje samochody osobowe i autobus w oparciu o umowy leasingu operacyjnego. Umowy te spełniają kryteria określone w art. 23b ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, tzn.:

1. zostały zawarte na czas oznaczony, tj. w podstawowym okresie umowy, nie krócej niż 24 miesiące;
2. suma opłat (netto) wynikająca z tych umów odpowiada co najmniej wartości początkowej samochodów.

Zgodnie z art. 7 ust. 9 ustawy o podatku od towarów i usług tego rodzaju umowa nie jest umową leasingu finansowego, gdyż nie są dokonywane odpisy amortyzacyjne u korzystającego.

Usługi w ramach prowadzonej działalności są w całości opodatkowane podatkiem VAT.

Zachowując ograniczenia dotyczące samochodów osobowych, zgodnie z art. 86 ust. 7 ustawy o podatku od towarów i usług, na podstawie otrzymanych faktur podatek VAT zawarty w ratach uznawany był jako podatek naliczony, obniżający kwoty podatku do zapłaty.

W bieżącym roku Wnioskodawca rozpoczyna ten sam rodzaj działalności w Spółce z o.o., w której jest większościowym udziałowcem (999 udziałów), w związku z tym zamierza wystąpić do leasingodawcy o cesję umów na Spółkę z o.o.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

1. Czy w sytuacji dokonania cesji umów leasingowych na nowy podmiot, tj. Spółkę z o.o. Wnioskodawca nie będzie zmuszony do dokonania korekt podatku naliczonego w działalności gospodarczej, jeżeli rzeczywisty czas trwania tych umów będzie wynosił mniej niż 24 miesiące...
2. Czy Spółce z o.o., jako nowemu podmiotowi gospodarczemu korzystającemu z nowych umów leasingu zawartych na czas nie krótszy niż 24 miesiące będzie przysługiwało prawo do odliczenia podatku VAT do wysokości limitu dla samochodów osobowych, tj. 6000 PLN...

Zdaniem Wnioskodawcy, nie będzie należało dokonywać korekt podatku VAT naliczonego w działalności gospodarczej. Cesja umów leasingowych nie mieści się w zakresie art. 90 i art. 91 ustawy o podatku od towarów i usług.

Umowa leasingu w Spółce z o.o., z zachowaniem kryteriów nałożonych przez art. 86 ust. 7 będzie uprawniać Spółkę z o.o. do dokonywania odliczeń podatku VAT w oparciu o otrzymane faktury do wysokości 6000 PLN, w całym okresie użytkowania samochodów.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.), zwanej dalej ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 pkt 2 ww. ustawy, przez dostawę towarów o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 rozumie się co do zasady przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel, w tym również wydanie towarów na podstawie umowy dzierżawy, najmu, leasingu lub innej umowy o podobnym charakterze zawartej na czas określony lub umowy sprzedaży na warunkach odroczonej płatności, jeżeli umowa przewiduje, że w następstwie normalnych zdarzeń przewidzianych tą umową lub z chwilą zapłaty ostatniej raty prawo własności zostanie przeniesione.

W świetle art. 7 ust. 9 ustawy o VAT, przez umowy dzierżawy, najmu, leasingu lub inne umowy o podobnym charakterze, o których mowa w ust. 1 pkt 2, rozumie się umowy w wyniku których, zgodnie z przepisami o podatku dochodowym, odpisów amortyzacyjnych dokonuje korzystający oraz umowy leasingu w rozumieniu tych przepisów, których przedmiotem są grunty.

Natomiast art. 8 ust. 1 ww. ustawy stanowi, iż przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:

1. przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej;
2. zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji;
3. świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa.

Z okoliczności przedstawionych we wniosku wynika, iż Wnioskodawca wykorzystuje do działalności gospodarczej samochody osobowe i autobus w oparciu o umowy leasingu operacyjnego. W bieżącym roku Wnioskodawca rozpoczyna ten sam rodzaj działalności w Spółce z o.o., w której jest większościowym udziałowcem (999 udziałów), w związku z tym zamierza wystąpić do leasingodawcy o cesję umów na Spółkę z o.o.

Zatem prawo własności samochodów nie zostanie przeniesione w następstwie normalnych zdarzeń przewidzianych tymi umowami lub z chwilą zapłaty ostatniej raty, tylko Wnioskodawca, który zawarł umowy leasingu samochodów nabył usługi, a obecnie planuje je odsprzedać innemu podmiotowi.

Ustawodawca w art. 86 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług postanowił, iż w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15 przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Stosownie do art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a powołanej ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi, z zastrzeżeniem ust. 3-7, suma kwot podatku określonych w fakturach otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.

Prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego wynika z samej konstrukcji podatku od towarów i usług i ma na celu zapewnienie neutralności tego podatku dla podatników VAT czynnych. Istnienie prawa do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony jest uzależnione od tego, czy usługi zostały zakupione przez Wnioskodawcę w celu wykonywania czynności opodatkowanych. Podatnik ma prawo do skorzystania z przedmiotowego prawa w określonych przepisami terminach, pod warunkiem spełnienia przez niego określonych warunków tj. związku nabytych towarów i usług z czynnościami opodatkowanymi.

Z okoliczności przedstawionych we wniosku wynika, iż Wnioskodawca wykorzystywał przedmiotowe samochody do prowadzenia działalności opodatkowanej.

Wnioskodawca zachowując ograniczenia dotyczące samochodów osobowych, zgodnie z art. 86 ust. 7 ustawy o podatku od towarów i usług, na podstawie otrzymanych faktur, podatek VAT zawarty w ratach uznawał jako podatek naliczony, obniżający kwoty podatku do zapłaty.

W myśl art. 86 ust. 3 ww. ustawy, w przypadku nabycia samochodów osobowych oraz innych pojazdów samochodowych o dopuszczalnej masie całkowitej nieprzekraczającej 3,5 tony kwotę podatku naliczonego stanowi 60% kwoty podatku określonej w fakturze lub kwoty podatku należnego z tytułu wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów lub kwoty podatku należnego od dostawy towarów, dla której podatnikiem jest ich nabywca – nie więcej jednak niż 6.000 zł.

Przepisu tego – zgodnie z art. 86 ust. 4 ustawy - nie stosuje się do:

1. pojazdów samochodowych mających jeden rząd siedzeń, który oddzielony jest od części przeznaczonej do przewozu ładunków ścianą lub trwałą przegrodą, klasyfikowanych na podstawie przepisów prawa o ruchu drogowym do podrodzaju: wielozadaniowy, van;
2. pojazdów samochodowych mających więcej niż jeden rząd siedzeń, które oddzielone są od części przeznaczonej do przewozu ładunków ścianą lub trwałą przegrodą i u których długość części przeznaczonej do przewozu ładunków, mierzona po podłodze od najdalej wysuniętego punktu podłogi pozwalającego postawić pionową ścianę lub trwałą przegrodę pomiędzy podłogą a sufitem do tylnej krawędzi podłogi, przekracza 50% długości pojazdu; dla obliczenia proporcji, o której mowa w zdaniu poprzednim, długość pojazdu stanowi odległość pomiędzy dolną krawędzią przedniej szyby pojazdu a tylną krawędzią podłogi części pojazdu przeznaczonej do przewozu ładunków, mierzona w linii poziomej wzdłuż pojazdu pomiędzy dolną krawędzią przedniej szyby pojazdu a punktem wyprowadzonym w pionie od tylnej krawędzi podłogi części pojazdu przeznaczonej do przewozu ładunków;
3. pojazdów samochodowych, które mają otwartą część przeznaczoną do przewozu ładunków;
4. pojazdów samochodowych, które posiadają kabinę kierowcy i nadwozie przeznaczone do przewozu ładunków jako konstrukcyjnie oddzielne elementy pojazdu;
5. pojazdów samochodowych będących pojazdami specjalnymi w rozumieniu przepisów prawo o ruchu drogowym o przeznaczeniach wymienionych w załączniku nr 9 do ustawy;
6. pojazdów samochodowych konstrukcyjnie przeznaczonych do przewozu co najmniej 10 osób łącznie z kierowcą – jeżeli z dokumentów wydanych na podstawie przepisów prawa o ruchu drogowym wynika takie przeznaczenie;
7. przypadków, gdy przedmiotem działalności podatnika jest:
   a) odprzedaż tych samochodów (pojazdów) lub
   b) oddanie w odpłatne używanie tych samochodów (pojazdów) na podstawie umowy najmu, dzierżawy, leasingu lub innych umów o podobnym charakterze i te samochody (pojazdy) są przez podatnika przeznaczone wyłącznie do wykorzystania na te cele przez okres nie krótszy niż sześć miesięcy.
   
   

Natomiast, zgodnie z treścią art. 86 ust. 7 ustawy o VAT, w przypadku usługobiorców użytkujących samochody osobowe oraz inne pojazdy samochodowe, o których mowa w ust. 3, na podstawie umowy najmu, dzierżawy, leasingu lub innej umowy o podobnym charakterze, kwotę podatku naliczonego stanowi 60% kwoty podatku naliczonego od czynszu (raty) lub innych płatności wynikających z zawartej umowy, udokumentowanych fakturą. Suma kwot w całym okresie użytkowania samochodów i pojazdów, o których mowa w zdaniu pierwszym, dotycząca jednego samochodu lub pojazdu, nie może jednak przekroczyć kwoty 6.000 zł.

Przepis ten, w odniesieniu do przypadków w nim określonych, modyfikuje definicję podatku naliczonego, zawartą w art. 86 ust. 2 ustawy o VAT, wskazując, że kwotę podatku naliczonego stanowi nie cały wykazany na fakturze podatek od należnego czynszu (raty) lub innych płatności wynikających z zawartej umowy, lecz tylko 60% tego podatku i tylko w ramach limitu wynoszącego 6.000 zł na jeden użytkowany samochód.

Z powołanych wyżej przepisów wynika, iż Wnioskodawca wykorzystując samochody osobowe w działalności opodatkowanej ma prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o przysługującą mu kwotę podatku naliczonego związanego z nabyciem usług leasingu operacyjnego (60% nie więcej niż 6.000 zł).

Reasumując, Wnioskodawca przeprowadzając cesję umów leasingu przedmiotowych samochodów na podmiot trzeci nie będzie zobowiązany do dokonania korekty wcześniej odliczonego podatku naliczonego wynikającego z faktur dokumentujących raty leasingowe.

Ponadto, wskazać należy, iż powołany wyżej przepis art. 86 ust. 7 ustawy o VAT kierowany jest do leasingobiorcy będącego podatnikiem podatku VAT. To on bowiem ma prawo – na podstawie art. 86 ust. 1 ustawy - do odliczenia podatku naliczonego od zakupów związanych ze sprzedażą opodatkowaną. Co prawda w przypadku rat leasingowych od niektórych pojazdów, prawo to jest kwotowo ograniczone, ale brak jest podstaw do całkowitego pozbawiania podmiotu gospodarczego przejmującego umowy leasingu operacyjnego tego prawa, z tego tylko względu, że inny podmiot - będący odrębnym podatnikiem VAT – z prawa tego skorzystał.

Jeżeli mamy do czynienia z tym samym pojazdem, lecz leasingobiorca się zmienia, wówczas reguła, o której mowa w art. 86 ust. 7 ponownie znajduje zastosowanie. Kolejny leasingobiorca również ma prawo do odliczenia 60% kwoty podatku naliczonego z kolejno otrzymanych faktur dokumentujących opłaty leasingowe, aż do osiągnięcia limitu w kwocie 6.000 zł, jednakże warunkiem prawa do odliczenia podatku naliczonego w takiej wysokości jest związek zakupu wyłącznie ze sprzedażą opodatkowaną. Zatem podatnikowi, który użytkuje samochód osobowy na podstawie umowy leasingu, niezależnie od tego czy jest pierwszym użytkownikiem tego samochodu (Wnioskodawca) czy też którymś w kolejności (w opisanym przypadku Spółka z o.o.), przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, przy czym kwota podatku naliczonego stanowi 60% kwoty podatku naliczonego od raty lub innych płatności wynikających z zawartej umowy, udokumentowanych fakturą. Jednak suma tych kwot w całym okresie użytkowania przedmiotowego samochodu przez Podatnika nie może przekroczyć kwoty 6.000 zł z zastrzeżeniem, że przedmiotowy samochód jest wykorzystywany do działalności opodatkowanej.

Z uwagi na fakt, że występującym o wydanie indywidualnej interpretacji przepisów prawa podatkowego jest obecny leasingobiorca, zamierzający wystąpić do leasingodawcy o cesję umów leasingu operacyjnego na Spółkę z o.o., przedmiotowa interpretacja w części dotyczącej podmiotu gospodarczego przejmującego przedmiotowe umowy, tj. Spółki z o.o. nie wywoła skutków określonych w art. 14k-14n ustawy Ordynacja podatkowa.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.