INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pani, przedstawione we wniosku z dnia 3 lutego 2009 r. (data wpływu 5 lutego 2009 r.), uzupełnionym pismami: z dnia 5 lutego 2009 r. (data wpływu 6 lutego 2009 r.) oraz z dnia 21 kwietnia 2009 r. (data wpływu 23 kwietnia 2009 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania planowanej sprzedaży gruntu – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 3 lutego 2009 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania planowanej sprzedaży działek. Wniosek uzupełniono pismami z dnia: 5 lutego 2009 r. o opłatę oraz z dnia 21 kwietnia 2009 r. o opis zdarzenia przyszłego.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawczyni jest rolnikiem (nie jest rolnikiem ryczałtowym, ani nie jest płatnikiem VAT). Posiada gospodarstwo rolne o pow. ponad 10 ha, które zakupiła w roku 1996. Obecnie grunt ten jest objęty studium rozwoju Gminy z przeznaczeniem pod usługi i duży biznes.

Z uwagi na projektowanie drogi ekspresowej przebiegającej między innymi przez grunty Zainteresowanej, Generalna Dyrekcja Dróg Krajowych i Autostrad dokonała podziału na działki o wielkości X ha oraz zamierza je zakupić od Wnioskodawczyni (zdaniem Zainteresowanej wywłaszczyć) płacąc cenę zgodnie z wyceną rzeczoznawcy.

W uzupełnieniu z dnia 21 kwietnia 2009 r. Wnioskodawczyni przedstawiła następujące informacje:

1. Nieruchomość, o której mowa we wniosku, nie była wykorzystywana w działalności gospodarczej. Zainteresowana nie prowadzi działalności rolniczej.
2. Ww. grunt jest uprawiany na potrzeby własne.
3. Nie był on nigdy przedmiotem dzierżawy, najmu (użyczenia).
4. Grunt stanowi nieruchomość niezabudowaną.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy Wnioskodawczyni będzie zobowiązana odprowadzić podatek VAT od ww. transakcji...

Zdaniem Wnioskodawczyni, będzie ona zwolniona od obowiązku uiszczenia podatku od towarów i usług.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.), opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług.

Natomiast stosownie do art. 7 ust. 1 cyt. ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

W myśl art. 2 pkt 6 powołanej ustawy, przez towary rozumie się rzeczy ruchome, jak również wszelkie postacie energii, budynki i budowle lub ich części, będące przedmiotem czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, które są wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, a także grunty.

Nie każda czynność stanowiąca dostawę w rozumieniu art. 7 ustawy o VAT podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Aby dana czynność podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, musi być wykonana przez podatnika.

Pojęcia „podatnik" i „działalność gospodarcza" na potrzeby podatku od towarów i usług, zostały określone w art. 15 ust. 1 i ust. 2 ww. ustawy. Podatnikami są osoby prawne i jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel i rezultat takiej działalności. Natomiast działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Powołując definicję działalności gospodarczej zawartą w ustawie o podatku VAT, wyjaśnić należy, iż jest ona znacznie szersza niż definicja działalności gospodarczej uregulowana w ustawie z dnia 2 lipca 2004 r. o swobodzie działalności gospodarczej (t. j. Dz. U. z 2007 r. Nr 155, poz. 1095 ze zm.) czy też w ustawie z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 ze zm.). W konsekwencji ocena określonych stanów na gruncie powołanych aktów prawnych może być odmienna.

Status podatnika VAT nie jest związany z wykonywaniem działalności gospodarczej w rozumieniu ww. przepisów. W szczególności nie ma znaczenia fakt rejestracji działalności gospodarczej, czy też rejestracji dla potrzeb podatku od towarów i usług. Wskazać również należy, iż dla uzyskania statusu podatnika VAT nie ma znaczenia rezultat prowadzonej działalności. Podatnikiem będzie podmiot prowadzący działalność gospodarczą bez względu na to, czy przynosi ona zyski. Podatnikami VAT są również podmioty, których cel działalności nie jest związany z prowadzeniem działalności komercyjnej nastawionej na osiąganie zysków lub też przeznaczające uzyskane zyski na cele społecznie użytecznie (charytatywne, kulturalne, naukowe itd.).

Z przytoczonych wyżej przepisów wynika, że dostawa gruntów podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług w sytuacji, gdy dokonywana jest przez podatnika podatku od towarów i usług lub przez osobę fizyczną niebędącą podatnikiem tego podatku, jeżeli sprzedaży można przypisać znamiona działalności gospodarczej prowadzonej z zamiarem wykonywania jej w sposób częstotliwy. Chociaż ustawa nie definiuje pojęcia częstotliwości, przez zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy należy rozumieć chęć powtarzalnego, a nie jednorazowego wykonywania określonego działania. O kwestii częstotliwości nie decyduje czasookres wykonywania czynności (rok, dwa czy pięć lat) ani ilość dokonanych transakcji. Decydującym kryterium jest powtarzalność czynności lub zamiar powtarzalności.

Aby zatem dostawę towarów (nawet jednorazową) uznać za działalność gospodarczą należy wykazać, że w momencie jej realizacji podatnik miał zamiar dokonywać takich czynności wielokrotnie, a wykorzystywane przez niego towary czy usługi zostały nabyte w celu spożytkowania ich do wykonywania tej czynności.

Z przedstawionego opisu zdarzenia przyszłego wynika, że Wnioskodawczyni jest rolnikiem, nie prowadzi i nie prowadziła działalności rolniczej w charakterze rolnika ryczałtowego. Posiada gospodarstwo rolne o pow. ponad 10 ha, które zakupiła w roku 1996. Obecnie grunt ten jest objęty studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego Gminy z przeznaczeniem pod usługi i duży biznes.

Z uwagi na projektowanie drogi ekspresowej przebiegającej między innymi przez grunty Zainteresowanej Generalna Dyrekcja Dróg i Autostrad dokonała podziału na działki o wielkości X ha oraz zamierza je zakupić od Wnioskodawczyni (zdaniem Zainteresowanej wywłaszczyć) płacąc cenę zgodnie z wyceną rzeczoznawcy. Grunt uprawiany był na potrzeby własne i nie służył do działalności gospodarczej. Działka nie była odpłatnie udostępniana (wydzierżawiana) innym osobom oraz nie jest zabudowana.

Uwzględniając treść powołanych przepisów oraz opisane zdarzenie przyszłe wskazać należy, iż w przedmiotowej sprawie Wnioskodawczyni – w związku z dostawą działek przeznaczonych pod usługi i duży biznes – wystąpi w charakterze podatnika podatku VAT. Zainteresowana nabyła nieruchomość na podstawie umowy sprzedaży, a wskutek podziału, przedmiotem dostawy może być nieruchomość składająca się z 6 wydzielonych geodezyjnie działek. Tak przewidziana sprzedaż nie ma charakteru incydentalnego czy też sporadycznego, a częstotliwy. W ten sposób Zainteresowana wypełni definicję działalności gospodarczej, o której mowa w art. 15 ust. 2 ww. ustawy, i wystąpi – w związku z dostawą przedmiotowych działek – w charakterze podatnika podatku VAT, o którym mowa w art. 15 ust. 1 cyt. ustawy o podatku od towarów i usług.

Ponadto wskazać należy, iż nabycie przedmiotowych nieruchomości nie nastąpiło wskutek darowizny czy też spadku lecz umowy sprzedaży. Powyższe wskazuje, iż nabycie nastąpiło w celu późniejszej odsprzedaży. W konsekwencji nieruchomość nie może być uznana za odrębny majątek osobisty Zainteresowanej, lecz stanowi majątek nabyty w celu wykorzystania w działalności gospodarczej – działalności handlowej.

W myśl art. 113 ust. 13 pkt 1 lit. d ustawy o podatku od towarów i usług, podatnicy dokonujący dostawy terenów budowlanych oraz przeznaczonych pod zabudowę nie mogą korzystać z podmiotowego zwolnienia od tego podatku niezależnie od wielkości obrotów. Oznacza to, że podatnicy dokonujący dostaw tych towarów, niezależnie od wielkości swoich obrotów, są podatnikami tego podatku i stosownie do zapisu art. 96 ust. 1 tej ustawy, obowiązani są przed dniem wykonania pierwszej dostawy gruntów, złożyć naczelnikowi urzędu skarbowego zgłoszenie rejestracyjne w zakresie podatku od towarów i usług.

Na podstawie zapisu art. 41 ust. 1 wskazanej ustawy, podstawowa stawka podatku VAT wynosi 22%. Podatnik dokonujący dostawy przedmiotowych gruntów w niektórych przypadkach może jednakże skorzystać ze zwolnienia wynikającego z art. 43 ust. 1 pkt 9 cyt. ustawy, zgodnie z którym zwalnia się od podatku dostawę terenów niezabudowanych innych niż tereny budowlane oraz przeznaczone pod zabudowę.

W omawianej sprawie, Wnioskodawczyni zamierza dokonać sprzedaży gruntu objętego studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego Gminy z przeznaczeniem pod usługi i duży biznes. Tak więc, jego sprzedaż nie korzysta ze zwolnienia na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy o podatku VAT.

Reasumując, sprzedaż działek w przedstawionym zdarzeniu przyszłym podlegać będzie opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług według stawki 22%. Zainteresowana wskutek sprzedaży podzielonego gruntu w opisanych okolicznościach stanie się podatnikiem podatku VAT już z chwilą pierwszej transakcji i będzie na niej ciążył obowiązek zapłaty podatku z tytułu przeprowadzonej transakcji. Tym samym Wnioskodawczyni zobowiązana będzie do zarejestrowania się jako podatnik VAT. Opodatkowaniu podatkiem VAT według podstawowej stawki 22% będzie również podlegała dostawa kolejnych działek.

Ponadto informuje się, że w niniejszej interpretacji załatwiono wniosek w części dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania planowanej sprzedaży gruntu. Kwestia dotycząca zdarzenia przyszłego w podatku dochodowym od osób fizycznych w zakresie opodatkowania sprzedaży nieruchomości rolnej została załatwiona interpretacją indywidualną znak ILPB2/415-121/09-5/AJ z dnia 27 kwietnia 2009 r., natomiast kwestia dotycząca podatku od czynności cywilnoprawnych w zakresie opodatkowania sprzedaży nieruchomości rolnej została załatwiona pismem znak ILPB2/436-20/09-3/AJ z dnia 23 kwietnia 2009 r.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.