INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pana, przedstawione we wniosku (data wpływu 16.02.2009 r.) uzupełnionym pismem z dnia 28.04.2009 r. (data nadania 29.04.2009 r., data wpływu 30.04.2009 r.) na wezwanie z dnia 21.04.2009 r. Nr IPPB4/415-114/09-2/SP (data nadania 21.04.2009 r., data doręczenia 24.04.2009 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie zwolnienia z opodatkowania wypłaconego ze Szwajcarii dodatku pielęgnacyjnego – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 16.02.2009 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie zwolnienia z opodatkowania wypłaconego ze Szwajcarii dodatku pielęgnacyjnego.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca jest inwalidą. Jego inwalidztwo powstało w 1997 roku. W tym czasie Wnioskodawca mieszkał w Szwajcarii. Ze względu na osiągnięcie wieku emerytalnego Wnioskodawca otrzymuje z C świadczenie emerytalne w wysokości 1.000 CHF. Ponadto z uwagi na orzeczoną utratę zdrowia Towarzystwo Ubezpieczeniowe wypłaca Wnioskodawcy świadczenie w związku z koniecznością stałej opieki nad Nim w wysokości około 1.770 CHF. Po powrocie do Polski w 2007 r. Wnioskodawca uzyskał z zakładu Ubezpieczeń Społecznych polskie świadczenie emerytalne w wysokości 800 zł. Wypłata rozpoczęła się od listopada 2007 r.

Stałą opiekę nad Wnioskodawcą sprawuje Jego małżonka, która z tego powodu nie mogła i nie może podjąć pracy zarobkowej, utrzymując się z emerytury Wnioskodawcy.

Zapytanie dotyczy okresu od powrotu Wnioskodawcy do Polski, tj. od dnia 27 kwietnia 2007 r., z czego okres 27.04.2007 r. – 31.12.2007 r. został rozliczony poprzez złożenie PIT – 37 w 2008 roku oraz okres 01.01.2008 r. – 31.12.2008 r., którego rozliczenie nastąpi poprzez złożenie PIT – 37 przed końcem kwietnia 2009 r. i trwa nadal obejmując aktualny rok podatkowy oraz zdarzenie przyszłe.

Pismem z dnia 21.04.2009 r. Nr IPPB4/415-114/09-2/SP wezwano Wnioskodawcę w celu uzupełnienia braków formalnych wniosku. Wniosek został uzupełniony w terminie.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy jest uzasadnione comiesięczne potrącanie przez bank, który obsługuje w Polsce świadczenie zagraniczne Wnioskodawcy, zaliczki na podatek dochodowy od części dochodu stanowiącego w praktyce dodatek pielęgnacyjny...

Zdaniem Wnioskodawcy:

Wnioskodawca uważa, iż przychód z tytułu jego inwalidztwa i konieczności opieki nad Nim powinien być zwolniony od podatku.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 roku o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 ze zm.), osoby fizyczne, jeżeli mają miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, podlegają obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów (przychodów) bez względu na miejsce położenia źródeł przychodów (nieograniczony obowiązek podatkowy).

Stosownie do treści art. 4a ustawy powołany powyżej przepis stosuje się z uwzględnieniem umów w sprawie zapobiegania podwójnemu opodatkowaniu, których stroną jest Rzeczypospolita Polska.

W świetle art. 4 ust. 1 Konwencji między Rzecząpospolitą Polską a Konfederacją Szwajcarską w sprawie unikania podwójnego opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i majątku, sporządzoną w Bernie dnia 02.09.1991 r. (Dz. U. z 1993 r. Nr 22, poz. 92), w rozumieniu niniejszej konwencji określenie "osoba mająca miejsce zamieszkania lub siedzibę w Umawiającym się Państwie" oznacza każdą osobę, która zgodnie z prawem tego Państwa podlega tam opodatkowaniu z uwagi na jej miejsce zamieszkania, jej miejsce stałego pobytu, siedzibę zarządu albo inne kryterium o podobnym charakterze.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, iż Wnioskodawca jest inwalidą. Jego inwalidztwo powstało w 1997 roku. W tym czasie Wnioskodawca mieszkał w Szwajcarii. Ze względu na osiągnięcie wieku emerytalnego otrzymuje z C. świadczenie emerytalne w wysokości 1.000 CHF. Ponadto z uwagi na orzeczoną utratę zdrowia Towarzystwo Ubezpieczeniowe „Z” wypłaca Wnioskodawcy świadczenie w związku z koniecznością stałej opieki nad Nim w wysokości około 1.770 CHF. Po powrocie do Polski w 2007 r. Wnioskodawca uzyskał z zakładu Ubezpieczeń Społecznych polskie świadczenie emerytalne w wysokości 800 zł. Wypłata rozpoczęła się od listopada 2007 r. Stałą opiekę nad Wnioskodawcą sprawuje Jego małżonka, która z tego powodu nie mogła i nie może podjąć pracy zarobkowej, utrzymując się z emerytury Wnioskodawcy.

Zgodnie z art. 18 ww. konwencji z uwzględnieniem postanowień artykułu 19 ustęp 2 emerytury i inne podobne wynagrodzenia z tytułu poprzedniej pracy najemnej, wypłacane osobie mającej miejsce zamieszkania w Umawiającym się Państwie, podlegają opodatkowaniu tylko w tym Państwie.

Natomiast w myśl art. 21 ust. 1 konwencji części dochodu osoby mającej miejsce zamieszkania w Umawiającym się Państwie, bez względu na to, skąd one pochodzą, które nie są objęte postanowieniami poprzednich artykułów niniejszej konwencji, podlegają opodatkowaniu tylko w tym Państwie.

Dla określenia skutków podatkowych części dochodu stanowiącego dodatek pielęgnacyjny bardzo istotnym jest ścisłe zdefiniowanie użytego w ww. przepisie określenia „inne podobne wynagrodzenia”. Przytoczona Konwencja została przyjęta z uwzględnieniem postanowień Modelowej Konwencji w sprawie podatku od dochodu i majątku, stanowiącej w zamyśle państw – członków Organizacji Współpracy Gospodarczej i Rozwoju (OECD) wzorzec dla umów o zapobieganiu podwójnemu opodatkowaniu z zachowaniem możliwości negocjacji w przypadku znacznych różnic w systemach podatkowych.

Art. 18 Konwencji Modelowej stanowi, że emerytury i inne podobne świadczenia wypłacane osobie mającej miejsce zamieszkania w Umawiającym się Państwie z tytułu jej wcześniejszej pracy najemnej podlegają opodatkowaniu tylko w tym państwie, w którym odbiorca emerytury ma miejsce zamieszkania. Zgodnie z tym przepisem, opierając się jednocześnie na Komentarzu do artykułu 18 Konwencji, należy stwierdzić, że kwestia tego, czy konkretną wypłatę uważa się za „inne podobne świadczenie” zależy m.in. od źródła jej pochodzenia (tzn. musi ona pochodzić z systemu emerytalnego obowiązującego w państwie zatrudnienia) oraz jej związku z zatrudnieniem w przeszłości, a także faktu osiągnięcia przez ubezpieczonego (pracownika) wieku emerytalnego właściwego dla danego zawodu.

Z przytoczonego przez Wnioskodawcę stanu faktycznego, wynika, iż dodatek pielęgnacyjny jest wypłacany w ramach szwajcarskiego systemu ubezpieczeń społecznych. Tym samym, ww. dodatek można zakwalifikować jako „inne podobne wynagrodzenie” z art. 18 konwencji polsko-szwajcarskiej.

Na podstawie powołanej regulacji, świadczenia otrzymane przez świadczeniobiorcę podlegają opodatkowaniu tylko w Polsce. Oznacza to, że do ich opodatkowania w Polsce stosuje się przepisy polskiego prawa podatkowego.

Na podstawie art. 9 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 8 ww. ustawy, w brzmieniu obowiązującym do 31.12.2008 r., wolne od podatku dochodowego są świadczenia rodzinne wypłacone na podstawie przepisów o świadczeniach rodzinnych, dodatki rodzinne i pielęgnacyjne, świadczenia pieniężne wypłacone w przypadku bezskuteczności egzekucji alimentów oraz zasiłki porodowe wypłacone na podstawie odrębnych przepisów.

Ustawą z dnia 06 listopada 2008 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2008 r. Nr 209, poz. 1316), zmieniono treść wyżej powołanego przepisu.

W związku z powyższym w świetle art. 21 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w brzmieniu obowiązującym do 01.01.2009 r., wolne od podatku dochodowego są świadczenia rodzinne otrzymane na podstawie przepisów o świadczeniach rodzinnych, dodatki rodzinne i pielęgnacyjne, świadczenia pieniężne otrzymane w przypadku bezskuteczności egzekucji alimentów oraz zasiłki porodowe otrzymane na podstawie odrębnych przepisów.

Mając na uwadze przedstawiony stan faktyczny oraz przepisy prawa należy stwierdzić, iż przedmiotowy dodatek pielęgnacyjny ze Szwajcarii korzysta ze zwolnienia od podatku dochodowego na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Zatem od tej części wypłaconego świadczenia stanowiącego dodatek pielęgnacyjny, bank obsługujący w Polsce świadczenia zagraniczne Wnioskodawcy nie powinien potrącać zaliczki na podatek dochodowy.

Jeżeli przedstawiony we wniosku stan faktyczny różni się od stanu faktycznego występującego w rzeczywistości, wówczas wydana interpretacja nie będzie chroniła Wnioskodawcy w zakresie dotyczącym rzeczywiście zaistniałego stanu faktycznego.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.