Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu
ILPB3/423-167/12-2/AO
z 23 lipca 2012 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2012 r. poz. 749) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, reprezentowanej przez Pełnomocnika, przedstawione we wniosku z dnia 24 kwietnia 2012 r. (data wpływu 25 kwietnia 2012 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów umorzonych wierzytelności - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 25 kwietnia 2012 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów umorzonych wierzytelności.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący opis zdarzenia przyszłego.

Spółka świadczy usługi oraz dokonuje sprzedaży towarów (dalej: „transakcje”) na rzecz podmiotów powiązanych w rozumieniu art. 11 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Rozważane transakcje są przeprowadzane z podmiotami zagranicznymi i nie skutkują naliczeniem podatku od towarów i usług w Polsce.

Przychody z tytułu dokonanych transakcji Wnioskodawca wykazuje jako przychody należne na podstawie art. 12 ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, w konsekwencji przychody te są ujęte w podstawie opodatkowania podatkiem dochodowym od osób prawnych.

W związku z wykonywanymi transakcjami, Spółka wykazuje wierzytelności, z których część zamierza umorzyć.

Spółka zaznacza, że powyższe wierzytelności nie uległy przedawnieniu (jakkolwiek niektóre z nich są przeterminowane, tj. upłynął już ich termin płatności, przy czym umorzeniu będą podlegały, co do zasady, wierzytelności, które są przeterminowane, i których spłata przez dłużnika jest mało prawdopodobna).

Umorzenie wierzytelności ma nastąpić na podstawie umowy cywilnoprawnej, zgodnie z którą nastąpi zwolnienie dłużnika z długu za jego zgodą.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy w przedstawionej sytuacji, Spółka będzie mogła zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów kwotę umorzonych wierzytelności z tytułu transakcji na podstawie art. 16 ust. 1 pkt 44 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych?

Zdaniem Wnioskodawcy, w momencie umorzenia wierzytelności (które uprzednio na podstawie art. 12 ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych zostały zarachowane jako przychody należne), Spółka będzie miała prawo do zaliczenia kwoty umorzonych wierzytelności do kosztów uzyskania przychodów na podstawie art. 16 ust. 1 pkt 44.

Uzasadnienie.

Na podstawie art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, do kosztów uzyskania przychodów zaliczane są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1 ww. ustawy.

W świetle tego przepisu, aby dany koszt mógł zostać uznany za koszt uzyskania przychodów, powinien on mieć związek z osiągnięciem przychodu albo z zabezpieczeniem źródła przychodów. Jednocześnie, możliwość zaliczenia go do kosztów nie może być wprost wyłączona na podstawie ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

W art. 16 ust. 1 pkt 44 ustawa o podatku dochodowym od osób prawnych wskazuje, że za koszty uzyskania przychodów nie uznaje się umorzonych wierzytelności, z wyjątkiem tych, które uprzednio na podstawie art. 12 ust. 3 zostały zarachowane jako przychody należne.

Przytoczony przepis zakazuje, co do zasady, zaliczania do kosztów uzyskania przychodów umorzonych wierzytelności. Wyjątek stanowią jednak wierzytelności zaliczone uprzednio (na podstawie art. 12 ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych) do przychodów należnych.

Z brzmienia art. 12 ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych wynika natomiast, że jako przychody podatkowe należy ujmować także te przychody związane z działalnością gospodarczą i z działami specjalnymi produkcji rolnej, które nie zostały faktycznie otrzymane przez podatnika, ale są mu należne (konkretny moment rozpoznania przychodu regulują przepisy art. 12 ust. 3a - 3e cyt. ustawy).

Samo umorzenie wierzytelności (zwolnienie z długu) nie jest zdefiniowane na gruncie ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Zostało jednak uregulowane w art. 508 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny. Zgodnie z tym przepisem, zobowiązanie wygasa, gdy wierzyciel zwalnia dłużnika z długu, a dłużnik zwolnienie przyjmuje. Dla skutecznego umorzenia wierzytelności jest zatem potrzebna zgoda dłużnika.

Należy również mieć na uwadze, że zgodnie z art. 16 ust. 1 pkt 20 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, za koszt uzyskania przychodów nie uznaje się wierzytelności odpisanych jako przedawnione.

W świetle powyższych uregulowań, w ocenie Wnioskodawcy, aby Spółka mogła zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów umorzone wierzytelności, powinny zostać spełnione następujące warunki:

• wierzytelności muszą zostać uprzednio zarachowane na podstawie art. 12 ust. 3 jako przychody należne,
• wierzytelności nie mogą stanowić wierzytelności przedawnionych,
• zwolnienie dłużnika z długu powinno nastąpić w drodze umowy, w której dłużnik wyrazi zgodę na umorzenie wierzytelności.
  
  

Zgodnie z opisem zdarzenia przyszłego, wierzytelności, które Spółka planuje umorzyć są zarachowane jako przychody należne na podstawie art. 12 ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Spełniony jest także warunek, o którym mowa w art. 16 ust. 1 pkt 20, tzn. planowane do umorzenia wierzytelności nie stanowią wierzytelności przedawnionych. Umorzenie wierzytelności nastąpi na podstawie umowy, w której dłużnik wyrazi zgodę na dokonanie umorzenia.

W związku z tym, zdaniem Spółki, w momencie skutecznego umorzenia wierzytelności, Spółka będzie miała prawo do uznania umorzonych wierzytelności za koszty uzyskania przychodów.

Spółka zwraca przy tym uwagę, że - w zbliżonych do zaprezentowanego przez Spółkę stanach faktycznych - wydawane już były indywidualne interpretacje, w których organy potwierdzały możliwość zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów umorzonych wierzytelności (np. interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z dnia 18 lutego 2011 r. sygn. IBPBI/2/423-1689/10/PP, interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z dnia 21 grudnia 2010 r. sygn. ILPB3/423-784/10-2/JG).

Biorąc pod uwagę przedstawioną wyżej argumentację, Spółka prosi o potwierdzenie prawidłowości Jej stanowiska.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Odnosząc się do powołanych przez Wnioskodawcę interpretacji indywidualnych, tut. Organ informuje, że zostały one wydane w indywidualnych sprawach i nie mają zastosowania ani konsekwencji wiążących w odniesieniu do żadnego innego zaistniałego stanu faktycznego czy też zdarzenia przyszłego.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 270). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.