INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2012 poz. 749) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki przedstawione we wniosku z dnia 22 października 2012 r. (data wpływu 25 października 2012 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania podatkiem od towarów i usług samego zawarcia umowy outsourcingu – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 25 października 2012 r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania podatkiem od towarów i usług samego zawarcia umowy outsourcingu.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca (dalej: Spółka) jest częścią Grupy kapitałowej (Wnioskodawca jest podmiotem dominującym w Grupie). Spółka jest największym dystrybutorem części zamiennych do samochodów osobowych, dostawczych i ciężarowych w Europie Środkowo - Wschodniej. Spółka jest notowana na Giełdzie Papierów Wartościowych w Warszawie. Spółka posiada filie m.in. w Czechach, Bułgarii, Słowacji, na Ukrainie, Litwie, Węgrzech. W ofercie Spółki znajdują się części zamienne do samochodów osobowych i ciężarowych oraz części zamienne i akcesoria do naczep, przyczep, autobusów i maszyn rolniczych.

W związku z przedmiotem i zakresem prowadzonej działalności Spółka posiada rozbudowany system magazynowy oparty na wynajmowanych powierzchniach magazynowych oraz powierzchniach własnych lub leasingowanych (tzw. Huby magazynowe). Spółka obsługę procesów magazynowych wykonuje bądź we własnym zakresie (we własnych centrach magazynowych) przy wykorzystaniu własnych zasobów osobowych (w obu centrach pracuje ponad 780 osób), bądź korzysta z usług podmiotów zewnętrznych. W tym ostatnim przypadku, podmioty te wykonują na rzecz Spółki kompleksową usługę magazynową

Spółka w ramach reorganizacji przedsiębiorstwa, której celem jest koncentracja na działalności podstawowej (sprzedaż i dystrybucja części samochodowych) i przekazanie do podmiotów zewnętrznych innych funkcji i zadań gospodarczych, rozważa obecnie „komercjalizację” działalności prowadzonej we własnych centrach magazynowych. Taka komercjalizacja w jednym z rozważanych wariantów polegałaby na outsourcingu funkcji magazynowych do podmiotów zewnętrznych (działających w formie sp. z o.o.) na podstawie zawartej z tymi podmiotami umowy outsourcingu (umowa o świadczenie usług magazynowych).

Przedmiotem umowy byłoby świadczenie przez te podmioty (Partnerów) kompleksowej obsługi procesów magazynowych na rzecz Spółki. W szczególności, Partnerzy w ramach umowy outsourcingu przejęliby wszelkie funkcje i zadania związane z prowadzeniem działalności magazynowej aktualnie realizowane przez Spółkę i świadczyliby na rzecz Spółki zintegrowane usługi magazynowe w zamian za określone w umowie outsourcingu wynagrodzenie.

Usługi Partnerów, w założeniu, miałyby obejmować, przykładowo: przyjmowanie do magazynu towarów Spółki lub wskazanych przez nią osób we wszystkie dni w roku, wydawanie z magazynu towarów, na polecenie Spółki lub osób przez nią wskazanych, we wszystkie dni w roku, bieżące informowanie Spółki o stanie zapełnienia magazynu - stopniu wykorzystania powierzchni magazynowej i regałowej, zabezpieczenie towarów przed ich utratą lub utratą przez nie wartości, dbanie o prawidłowe rozłożenie towarów i porządek w magazynie, zgłaszanie w systemie komputerowym na bieżąco braków i pomyłek w magazynie oraz zgłaszania towarów znajdujących się w magazynie, kompletowanie partii towarów przeznaczonych do wydania, zgodnie z poleceniem Spółki lub osób przez nią wskazanych, a w razie potrzeby opakowywania takiej partii w sposób zabezpieczający towary przed utratą ich wartości w czasie magazynowania lub transportu, itd.

Partnerzy swoje usługi świadczyliby na własne ryzyko i odpowiedzialność z wykorzystaniem wiedzy i doświadczenia w wykonywaniu takich usług. Usługi byłyby świadczone w obiektach należących do Spółki (centra magazynowe). Do Spółki należałoby również wyposażenie tych centrów (regały, taśmociągi, wagi, itd.). Partnerzy nabyliby od Spółki inne składniki majątkowe wykorzystywane aktualnie przez Spółkę w działalności magazynowej (wózki widłowe, itd.) - forma tego nabycia nie została jeszcze ustalona (może to być sprzedaż, wynajem, itd.). Partnerzy zobowiązani byliby również do posiadania oprogramowania komputerowego i wyposażenia niezbędnego celem należytego wykonania umowy outsourcingu.

Z przeprowadzonej przez Spółkę wstępnej analizy prawnej skutków prawnych związanych z zawarciem umowy outsourcingu wynika, że umowa ta spowoduje przejście na Partnerów zakładu pracy w rozumieniu art. 23(1) Kodeksu pracy, tj. pracownicy Wnioskodawcy pracujący w centrach magazynowych objętych komercjalizacją z mocy prawa przejdą do Partnerów, którzy w związku z tym staną się nowym pracodawcą dla tych pracowników.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy w przedstawionym zdarzeniu przyszłym samo zawarcie umowy outsourcingu może być traktowane jako dostawa towarów lub świadczenie usług w rozumieniu art. 5 ust. 1 ustawy o VAT, podlegające opodatkowaniu VAT...

Zdaniem Wnioskodawcy, samo zawarcie z Partnerami umowy outsourcingu obejmującej przekazanie całości zadań wykonywanych dotychczas bezpośrednio przez Spółkę w zakresie obsługi procesów magazynowych nie spowoduje bezpośrednio lub pośrednio jakichkolwiek skutków podatkowych po stronie Spółki w podatku od towarów i usług (dalej: VAT). W szczególności z tytułu samego zawarcia umowy outsourcingu i przejścia na Partnerów z mocy prawa zakładu pracy (pracowników Spółki zatrudnionych w komercjalizowanych centrach magazynowych), po stronie Spółki nie powstanie przychód podatkowy z art. 10 ust. 1, art. 12 ust. 1 ustawy o CIT bądź z jakiegokolwiek innego tytułu wymienionego w ustawie o CIT. Zawarcie umowy outsourcingu będzie również neutralne dla Spółki z perspektywy VAT i PCC. Dopiero wykonywanie tej umowy przez Strony, tj. świadczenie przez Partnerów na rzecz Spółki usług z zakresu całościowej obsługi procesów magazynowych i wypłata przez Spółkę Partnerom uzgodnionego wynagrodzenia, będzie podlegało opodatkowaniu CIT i VAT na zasadach ogólnych i właściwych dla tego rodzaju umów (ocena skutków podatkowych związanych z realizacją umowy outsourcingu nie jest objęta zapytaniem interpretacyjnym Spółki).

Spółka swoje stanowisko zwięźle uzasadnia poniżej.

Zawarcie umowy outsourcingu, co do zasady, ma na celu wydzielenie i przekazanie określonych zadań i funkcji, wykonywanych dotychczas przez dane przedsiębiorstwo, do firmy zewnętrznej - usługodawcy. Jest to umowa nienazwana, nieuregulowana przepisami Kodeksu cywilnego, która w praktyce zawierać może w sobie elementy umowy zlecenia, umowy o dzieło lub wybrane elementy obu tych umów - strony takiej umowy mają swobodę w określeniu elementów istotnych takiej umowy. Umowa outsourcingu ma charakter umowy o świadczenia usług. Co do zasady umowa taka określa zakres powierzonych czynności (zadań) i zasady ich świadczenia przez usługodawcę. Z perspektywy usługobiorcy umowa może precyzować sposób wykonywania określonych funkcji przez usługodawcę oraz zawierać określone gwarancje prawidłowego ich wykonywania. Zwykłe określa ona zasady i zakres odpowiedzialności usługodawcy. Umowa na świadczenie usług outsourcingowych określa również szczegółowe zasady wynagrodzenia należnego usługodawcy za prawidłowe wykonanie usług (powierzonych zadań). Zawarcie umowy outsourcingu, podobnie jak każdej innej umowy usługowej, w której nie określono żadnych świadczeń (pieniężnych, rzeczowych, itd.) wynikających wyłącznie z samego tytułu zawarcia umowy jest neutralne w podatku od towarów i usług.

W rozważanym wariancie komercjalizacji centrów magazynowych, Spółka wskutek zawarcia z Partnerami umowy outsourcingu przekazałaby Partnerom ogół zadań i funkcji z zakresu obsługi procesów magazynowych. Partnerzy w ramach tej umowy zobowiązaliby się realizować na rzecz Spółki te zadania i funkcje w zamian za określone wynagrodzenie. Sama umowa zawierałaby wskazane powyżej cechy umowy outsourcingu (w szczególności, ryzyko i odpowiedzialności za świadczone na rzecz Spółki usługi obciążałyby Partnerów). Ważnym skutkiem prawnym związanym z tą umową, ale niezależnym od woli i zamiaru Stron, byłoby przejście z mocy prawa pracowników Spółki do Partnerów w trybie przewidzianym w art. 23 (1) Kodeksu pracy dla przejścia zakładu pracy.

Z zawarcia przez Spółkę i Partnerów umowy outsourcingu nie będą wynikały żadne inne świadczenia Stron niż świadczenie Partnerów dla Spółki w postaci wykonanych na jej rzecz usług z zakresu obsługi procesów magazynowych i świadczenie Spółki na rzecz Partnerów w postaci wypłaty ustalonego wynagrodzenia. Z kolei przejście zakładu pracy na Partnerów będzie wynikało wyłącznie z mocy art. 23 (1) Kodeksu pracy.

Art. 23 (1) Kodeksu pracy jest przepisem o charakterze bezwzględnie obowiązującym, tzn. skutek prawny przewidziany tym przepisem (zmiana osoby pracodawcy) realizuje się z mocy prawa bez względu na wolę, czy zamiary podmiotów zawierających umowę outsourcingu: „Oznacza to, że skutek ten nie może być wyłączony czy też „zlikwidowany” w drodze jednostronnych oświadczeń woli pracodawcy, jak również w następstwie umów zawieranych przez zakład podlegający przejęciu (w części lub w całości) z zakładem przejmującym” (wyrok Sądu Najwyższego z 17 maja 1995 r., I PRN 9/95). Głównym celem tego przepisu jest wprowadzenie gwarancji niepogarszania sytuacji pracowników w sytuacji restrukturyzacji działalności dotychczasowego pracodawcy (zachowanie w ramach takiej restrukturyzacji wszelkich warunków dotychczasowego zatrudnienia u nowego pracodawcy). W tym sensie, przejście zakładu pracy ze Spółki na Partnerów na podstawie art. 23 (1) Kodeksu pracy nie będzie dla Spółki konstytuowało przysporzenia (rzeczy, prawa, świadczenia), które byłoby opodatkowane podatkiem VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej opisanego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z treścią art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 ze zm.) opodatkowaniu ww. podatkiem podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, zgodnie z art. 7 ust. 1 cyt. ustawy, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…). Towarami stosowanie do art. 2 pkt 6 ww. ustawy są rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

W myśl art. 7 ust. 2 ww. ustawy przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 rozumie się również przekazanie nieodpłatnie przez podatnika towarów należących do jego przedsiębiorstwa, w szczególności:

1. przekazanie lub zużycie towarów na cele osobiste podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia,
2. wszelkie inne darowizny

- jeżeli podatnikowi przysługiwało, w całości lub w części, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przy nabyciu tych towarów.

Przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, w myśl postanowień art. 8 ust. 1 ww. ustawy, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:

1. przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej;
2. zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji;
3. świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa.
   
   

Pod pojęciem świadczenia – składającego się na istotę usługi – należy rozumieć każde zachowanie się na które składać się może zarówno działanie (uczynienie, wykonanie czegoś na rzecz innej osoby), jak i zaniechanie (nieczynienie bądź też tolerowanie, znoszenie określonych stanów rzeczy). Usługą będzie tylko takie świadczenie, w przypadku którego istnieje bezpośredni konsument, odbiorca świadczenia odnoszący korzyść. W związku z powyższym, czynność podlega opodatkowaniu jedynie wówczas, gdy wykonywana jest w ramach umowy zobowiązaniowej, a jedna ze stron transakcji może zostać uznana za bezpośredniego beneficjenta tej czynności. Przy czym związek pomiędzy otrzymywaną płatnością a świadczeniem na rzecz dokonującego płatności musi mieć charakter bezpośredni i na tyle wyraźny, aby można powiedzieć, że płatność następuje w zamian za to świadczenie. Zatem czynność można uznać za dokonaną odpłatnie, gdy istnieje bezpośrednia i jasno zindywidualizowana korzyść po stronie dostawcy towaru lub świadczącego usługę.

Zgodnie z art. 8 ust. 2 ww. ustawy za odpłatne świadczenie usług uznaje się również:

1. użycie towarów stanowiących część przedsiębiorstwa podatnika do celów innych niż działalność gospodarcza podatnika, w tym w szczególności do celów osobistych podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia, jeżeli podatnikowi przysługiwało, w całości lub w części, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przy nabyciu tych towarów;
2. nieodpłatne świadczenie usług na cele osobiste podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia, oraz wszelkie inne nieodpłatne świadczenie usług do celów innych niż działalność gospodarcza podatnika.
   
   

Dla ustalenia zatem czy nieodpłatne świadczenie usług podlega opodatkowaniu na mocy cytowanego wyżej przepisu istotne jest ustalenie celu takiego świadczenia. Jeżeli nieodpłatne świadczenie wpisywało się będzie w cel prowadzonej działalności gospodarczej, wtedy przesłanka uznania takiej nieodpłatnej czynności za odpłatne świadczenie usług, podlegające opodatkowaniu nie zostanie spełniona. Stwierdzenie takie uzależnione jednak jest od konkretnych okoliczności jakie występują w danej sprawie. Zgodnie bowiem z jego gramatyczną wykładnią przepisu nieodpłatne świadczenie usług na cele działalności gospodarczej podatnika w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług nie podlega opodatkowaniu VAT.

Z okoliczności przedstawionych w złożonym wniosku wynika, iż Spółka rozważa „komercjalizację” działalności prowadzonej we własnych centrach magazynowych. Taka komercjalizacja w jednym z rozważanych wariantów polegałaby na outsourcingu funkcji magazynowych do podmiotów zewnętrznych (działających w formie sp. z o.o.) na podstawie zawartej z tymi podmiotami umowy outsourcingu (umowa o świadczenie usług magazynowych). Przedmiotem umowy byłoby świadczenie przez Partnerów kompleksowej obsługi procesów magazynowych na rzecz Spółki. W szczególności, Partnerzy w ramach umowy outsourcingu przejęliby wszelkie funkcje i zadania związane z prowadzeniem działalności magazynowej aktualnie realizowane przez Spółkę i świadczyliby na rzecz Spółki zintegrowane usługi magazynowe w zamian za określone w umowie outsourcingu wynagrodzenie.

Partnerzy swoje usługi świadczyliby na własne ryzyko i odpowiedzialność z wykorzystaniem wiedzy i doświadczenia w wykonywaniu takich usług. Usługi byłyby świadczone w obiektach należących do Spółki. Do Spółki należałoby również wyposażenie tych centrów (regały, taśmociągi, wagi, itd.). Partnerzy nabyliby od Spółki inne składniki majątkowe wykorzystywane aktualnie przez Spółkę w działalności magazynowej (wózki widłowe, itd.) - forma tego nabycia nie została jeszcze ustalona (może to być sprzedaż, wynajem, itd.). Partnerzy zobowiązani byliby również do posiadania oprogramowania komputerowego i wyposażenia niezbędnego celem należytego wykonania umowy outsourcingu. Skutkiem prawnym związanym z zawarciem umowy outsourcingu będzie przejście na Partnerów zakładu pracy w rozumieniu art. 23(1) Kodeksu pracy, tj. pracownicy Spółki pracujący w centrach magazynowych objętych komercjalizacją z mocy prawa przejdą do Partnerów, którzy w związku z tym staną się nowym pracodawcą dla tych pracowników.

Wątpliwości Wnioskodawcy w niniejszej sprawie dotyczą opodatkowania podatkiem od towarów i usług samego zawarcia umowy outsourcingowej.

Outsourcing jest umową nienazwaną, a więc strony mogą wypełnić jej postanowienia dowolną treścią, kształtowaną postanowieniami art. 353¹ ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. – Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93 z późn. zm.). Treść (cel) umowy nie może sprzeciwiać się jednak jej właściwościom ani zasadom współżycia społecznego. Zawarcie umowy outsourcingu oznacza przekazanie funkcji wykonywanej przez pracowników danego przedsiębiorstwa firmie zewnętrznej czyli usługodawcy. Zleceniodawca w outsourcingu oczekuje określonych wyników, natomiast sama realizacja całego procesu pozostaje w gestii wykonawcy. Decyzja o outsourcingu nie jest ani powierzchowna ani pochopna bowiem jest poprzedzona wszechstronnymi i wnikliwymi analizami obejmującymi wszystkie istotne aspekty problemu. Outsourcing opiera się na określonych zasadach, które muszą być przestrzegane przez obie strony umowy outsourcingowej od początku jej trwania. Jedną z tych zasad jest określenie zakresu usług oraz jakości ich wykonania zgodnych z oczekiwaniami zleceniodawcy. Gwarancją powodzenia umowy outsourcingowej polegającej na powierzeniu firmie outsourcingowej całości zadań związanych z daną sferą działalności firmy zleceniodawcy jest maksymalnie precyzyjne określenie przez zleceniodawcę rodzaju i zakresu usług jakie ma świadczyć przedsiębiorstwo outsourcingowe. Biorąc pod uwagę powiązania zakładu macierzystego z partnerami outsourcingowymi wyróżnia się dwa typy outsourcingu: kontraktowy i kapitałowy. Wydzielenie pewnej funkcji, bądź działalności ze struktury własnego zakładu i przekazanie jej do realizacji przez niezależny podmiot gospodarczy określane jest jako outsourcing kontraktowy. Natomiast outsourcingiem kapitałowym nazwane jest wydzielenie funkcji ze struktury firmy i przekazanie jej do realizacji przez podmiot powiązany z zakładem macierzystym. Podstawą kontroli wydzielonej działalności jest w tym przypadku zarówno umowa outsourcingowa, jak też nadzór właścicielski wynikający z powiązań kapitałowych. Partnerami outsourcingowymi mogą być zarówno istniejące już podmioty, jak też podmioty tworzone specjalnie dla realizacji wydzielonych funkcji. Zaletą tego typu outsourcingu jest unikanie zwolnień pracowników.

W przedmiotowej sprawie zawarcie umowy outsourcingu ma na celu przejęcie przez Partnerów wszelkich funkcji i zadań związanych z prowadzeniem działalności magazynowej aktualnie realizowanej przez Wnioskodawcę. Zawarta umowa określać będzie, że Partnerzy będą świadczyć usługi na własne ryzyko i odpowiedzialność z wykorzystaniem wiedzy i doświadczenia w wykonywaniu takich usług. Usługi będą świadczone w obiektach należących do Wnioskodawcy. Do Wnioskodawcy należeć będzie również wyposażenie tych centrów (regały, taśmociągi, wagi, itd.). Partnerzy nabędą od Wnioskodawcy inne składniki majątkowe aktualnie wykorzystywane przez Spółkę w działalności magazynowej (wózki widłowe, itd.). Partnerzy zobowiązani będą również do posiadania oprogramowania komputerowego i wyposażenia niezbędnego celem należytego wykonania umowy outsourcingu. W ramach zawartej umowy nastąpi przejęcie przez Partnerów zakładu pracy w rozumieniu art. 23 (1) Kodeksu pracy tj. pracownicy Wnioskodawcy przejdą do Partnerów, którzy staną się ich nowym pracodawcą.

Zawarcie przedmiotowej umowy outsourcingu nie spowoduje dostawy towarów, bowiem w ramach zawarcia tej umowy nie dojdzie do rozporządzania towarem jak właściciel. Zawarta umowa outsourcingu jest umową o świadczenie usług. Dotyczy ona zobowiązania Partnerów do świadczenia kompleksowej usługi magazynowej na warunkach sprecyzowanych przez Wnioskodawcę. Spowoduje ona objęcie przez Partnerów całości zadań wykonywanych dotychczas bezpośrednio przez Wnioskodawcę. W relacji pomiędzy stronami umowy nie dochodzi zatem do jakiegokolwiek zbycia towarów. Tym samym, samo zawarcie przedmiotowej umowy outsourcingowej nie może być uznane za dostawę towarów.

W przedstawionych okolicznościach nie będzie miało miejsca także świadczenie usług. W ramach zawartej umowy poza zobowiązaniem się Partnerów do świadczenia usług obsługi magazynowej Strony nie będą dokonywać żadnej czynności. Dopiero realizacja zawartej umowy outsourcingowej wiązać się będzie z wykonywaniem czynności świadczenia usług, za które Wnioskodawca wypłacał będzie Partnerom wynagrodzenie. Przedstawiona treść wniosku wskazuje bowiem, że na mocy zawartej umowy Partnerzy realizować będą przekazany ogół zadań i funkcji z zakresu obsługi magazynowej w zamian za określone wynagrodzenie. Natomiast z zawarcia przez Spółkę i Partnerów umowy outsourcingu nie będą wynikały żadne inne świadczenia Stron niż świadczenie Partnerów na rzecz Wnioskodawcy w postaci wykonanych usług z zakresu obsługi procesów magazynowych i świadczenie Wnioskodawcy na rzecz Partnerów w postaci wypłaty ustalonego wynagrodzenia.

W konsekwencji powyższego, samo zawarcie umowy outsourcingowej pomiędzy Wnioskodawcą a Partnerami nie będzie stanowić ani dostawy towarów, o której mowa w art. 7 ustawy o podatku od towarów i usług, ani świadczenia usług w rozumieniu art. 8 cyt. ustawy. Powyższego faktu nie zmieni przejście z mocy art. 23 (1) Kodeksu pracy pracowników kontrahenta.

Mając na uwadze przedstawione okoliczności sprawy w świetle przedstawionych przepisów stwierdzić należy, że samo zawarcie umowy outsourcingowej obejmującej przejęcie przez Partnerów funkcji i zadań związanych z prowadzeniem działalności magazynowej wykonywanych dotychczas bezpośrednio przez Wnioskodawcę nie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Nie stanowi bowiem czynności opodatkowanej tym podatkiem określonej w art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku od towarów i usług.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Dodatkowo tut. Organ wskazuje, że w zakresie podatku dochodowego od osób prawnych i podatku od czynności cywilnoprawnych wydane zostaną odrębne rozstrzygnięcia.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t. jedn. Dz. U. z 2012, poz. 270). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.