INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 5 stycznia 2009 r. (data wpływu 8 stycznia 2009 r.), uzupełnionym pismem z dnia 17 marca 2009 r. (data wpływu 20 marca 2009 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie stawki podatku właściwej dla sprzedaży na rzecz uczniów i pracowników szkoły posiłków, które są przygotowywane w stołówce szkolnej – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 8 stycznia 2008 r. został złożony wniosek, uzupełniony pismem z dnia 17 marca 2009 r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie stawki podatku właściwej dla sprzedaży na rzecz uczniów i pracowników szkoły posiłków, które są przygotowywane w stołówce szkolnej.

W przedmiotowym wniosku, oraz piśmie stanowiącym jego uzupełnienie, został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca prowadzi stołówkę szkolną, w której posiłki przygotowywane są przez jego personel. Z posiłków tych korzystają wyłącznie uczniowie i personel Szkoły. Stołówka szkolna nie jest ogólnodostępna, a jej prowadzenie i dożywanie uczniów stanowi działalność statutową jednostki. Przy Szkole znajduje się internat dla młodzieży, w związku z czym, dla części uczniów wydawane jest wyżywienie całodzienne (są to również uczniowie tej Szkoły). Koszty utrzymania stołówki szkolnej pokrywane są z wpłat dokonywanych przez uczniów, bądź opiekę społeczną (refundacja ze środków pomocy społecznej dla dzieci z rodzin ubogich i patologicznych). Jak podkreślił Wnioskodawca, mimo otrzymywania przedmiotowego dofinansowania ze środków Ośrodka Pomocy Społecznej, nabywcami wyżywienia są nadal uczniowie Szkoły.

Do końca 2008 r. sprzedaż posiłków przez stołówkę klasyfikowana była w ramach usług edukacyjnych o symbolu PKWiU ex 80, a tym samym zgodnie z przepisem art. 43 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług oraz załącznikiem nr 4 do tej ustawy, usługi te były zwolnione od podatku. Ponadto Wnioskodawca oświadczył, opierając się na klasyfikacji dokonanej na jego wniosek przez Ośrodek Standardów Klasyfikacyjnych Urzędu Statystycznego w Łodzi, że ww. usługi od dnia 1 stycznia 2009 r. nadal powinny być klasyfikowane jako „Usługi w zakresie edukacji” PKWiU 80.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Jaka stawka podatku od towarów i usług obowiązuje przy sprzedaży posiłków przygotowywanych przez stołówkę szkolną prowadzoną przez zatrudniony przez placówkę personel, przy czym z posiłków korzystają wyłącznie uczniowie i personel szkoły...

Zdaniem Wnioskodawcy, ww. sprzedaż powinna korzystać ze zwolnienia od podatku od towarów i usług. Zgodnie bowiem z przepisem art. 43 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.), zwolnione od podatku są usługi wymienione w załączniku nr 4 do tej ustawy. W poz. 7 tegoż załącznika mieszczą się usługi w zakresie edukacji sklasyfikowane w grupowaniu PKWiU ex 80 (w dalszej części stanowiska Wnioskodawca powtórzył informacje, które pojawiły się już w przedstawionym powyżej opisie stanu faktycznego).

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. Nr 54, poz. 535 ze zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. Przez dostawę towarów, stosownie do przepisu art. 7 ust. 1 ustawy, należy rozumieć przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel. Natomiast świadczenie usług, to w myśl art. 8 ust. 1 ustawy, każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7.

Zgodnie z art. 8 ust. 3 ustawy, usługi wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, z zastrzeżeniem ust. 4, są identyfikowane za pomocą tych klasyfikacji, z wyjątkiem usług elektronicznych i usług turystyki, o których mowa w art. 119.

W związku z powyższym, konstrukcja większości przepisów z zakresu podatku od towarów i usług, które wprowadzają stawkę preferencyjną albo zwolnienie od podatku, przesądza, że - co do zasady – zastosowanie ich uzależnione jest od zaklasyfikowania danego towaru, bądź usługi do określonego grupowania statystycznego, o powołanym, w ustawie albo akcie wykonawczym wydanym na podstawie jej upoważnienia, symbolu Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług. Zgodnie z rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 29 października 2008 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (Dz. U. Nr 207, poz. 1293), do dnia 31 grudnia 2009 r. dla potrzeb podatkowych stosuje się klasyfikację wyrobów i usług wprowadzoną rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 18 marca 1997 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (Dz. U. Nr 42, poz. 264).

Zgodnie z art. 41 ust. 1 ustawy, stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

W świetle art. 43 ust. 1 pkt 1 ustawy, zwalnia się od podatku usługi wymienione w załączniku nr 4 do ustawy. W załączniku tym, w poz. 7 wymieniono sklasyfikowane w grupowaniu PKWiU ex 80 - usługi w zakresie edukacji.

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, że Wnioskodawca prowadzi stołówkę szkolną, w której przygotowywane i sprzedawane są posiłki wyłącznie na rzecz uczniów i pracowników. (stołówka nie jest ogólnodostępna). Stołówka nie jest odrębnym podmiotem gospodarczym i prowadzona jest przez personel Wnioskodawcy, a dożywanie uczniów stanowi jego działalność statutową. Sprzedaż ta została zakwalifikowana, zgodnie z posiadaną interpretacją Urzędu Statystycznego w Łodzi, do usług w zakresie edukacji - PKWiU 80. Na tym tle Wnioskodawca powziął wątpliwość co do stawki podatku właściwej dla tej sprzedaży.

Mając na uwadze powyższe należy stwierdzić, że ww. usługi świadczone przez Szkołę wyłącznie na rzecz jej uczniów i pracowników, które - jak wskazano - zostały zaklasyfikowane do grupowania PKWiU 80 „Usługi w zakresie edukacji” - korzystają ze zwolnienia od podatku, na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 1 ustawy, jako wymienione w poz. 7 załącznika nr 4 do ustawy.

Jednocześnie zastrzec należy, że Minister Finansów nie jest uprawniony do klasyfikowania usług, a obowiązek prawidłowego zaklasyfikowania świadczonych usług do odpowiedniego grupowania statystycznego ciąży na podmiocie wykonującym te czynności, w związku z tym, niniejszej odpowiedzi udzielono wyłącznie w oparciu o wskazane przez Wnioskodawcę grupowanie statystyczne.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Złożenie przez Wnioskodawcę fałszywego oświadczenia, że elementy stanu faktycznego objęte wnioskiem o wydanie interpretacji w dniu złożenia wniosku nie są przedmiotem toczącego się postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, postępowania kontrolnego organu kontroli skarbowej oraz że w tym zakresie sprawa nie została rozstrzygnięta co do jej istoty w decyzji lub postanowieniu organu podatkowego lub organu kontroli skarbowej – powoduje, iż niniejsza interpretacja indywidualna nie wywołuje skutków prawnych (art. 14b § 4 Ordynacji podatkowej).

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Szczecinie, ul. Staromłyńska 10, 70-561 Szczecinie, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.