INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 roku Ordynacja podatkowa (tekst jednolity Dz. U. 2005, Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 8 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 roku w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przestawione we wniosku z dnia 20 sierpnia 2007 roku (data wpływu 27 sierpnia 2007 roku) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania transakcji łańcuchowej, której Spółka jest jedną ze stron jest - nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 27 sierpnia 2007 roku został złożony wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania transakcji łańcuchowej, której Spółka jest jedną ze stron.

Z wniosku wynika, iż Wnioskodawca (podmiot brytyjski) w zakresie prowadzonej działalności gospodarczej jest stroną transakcji łańcuchowej, dotyczącej sprzedaży towarów. W ramach tej transakcji producent towarów, z siedzibą w Japonii sprzedaje towary Wnioskującemu , która z kolei odsprzedaje je ostatecznemu odbiorcy posiadającemu siedzibę w Polsce i zarejestrowanemu w Polsce dla celów podatku od towarów i usług.

Towary są przesyłane i wydawane przez japońskiego dostawcę bezpośrednio do odbiorcy w Polsce na warunkach dostawy CIF (ang. Cost, Insurance, Freight, czyli koszt, ubezpieczenie, fracht) warunków dostawy INCOTERMS 2000, co oznacza, że dostawca zawiera umowę przewozu i ponosi koszty transportu, zaś ryzyko utraty lub uszkodzenia towaru związanego z przewozem ponoszone jest przez kupującego na całej trasie pomiędzy portem załadunku w Japonii a Polską.

Odprawa celna i dopuszczenie towarów do obrotu na terytorium Wspólnoty Europejskiej dokonywane są w Polsce przez ostatecznego odbiorcę.

W związku z powyższym Spółka zwraca się z pytaniem.

Czy dostawa dokonywana przez Spółkę dla odbiorcy podlega opodatkowaniu w Polsce...

Zdaniem Strony, pierwszy podmiot transakcji łańcuchowej (podmiot japoński) wydaje towar bezpośrednio ostatniemu podmiotowi transakcji łańcuchowej (podmiot polski), i w związku z faktem, iż niewątpliwym jest, że towar od początku był przeznaczony dla polskiego podmiotu transport towarów należy przyporządkować dostawie dokonanej na rzecz polskiego podmiotu. Ponadto, ryzyko utraty lub zniszczenia towarów przechodzi na ostatecznego nabywcę (podmiot polski) w momencie załadowania towaru w porcie załadunku, co zdaniem Strony uzasadnia przyjęcie, iż transport towarów powinien być przyporządkowany dostawie dokonanej przez Wnioskującego (podmiot brytyjski; drugi podmiot transakcji łańcuchowej) na rzecz podmiotu polskiego.

Ustosunkowując się do stanowiska Strony Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie wyjaśnia, co następuje:

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 roku o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.) opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają:

1. odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju;
2. eksport towarów;
3. import towarów;
4. wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju;
5. wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.
   
   

Z ww. przepisu, regulującego zakres przedmiotowy opodatkowania podatkiem od towarów i usług wynika, iż rozstrzygające znaczenie dla określenia zakresu i sposobu opodatkowania przedmiotowej transakcji ma ustalenie miejsca dostawy. W powyższym przypadku podatkowane podatkiem od towarów i usług są czynności, które zostaną wykonane na terytorium kraju bądź z mocy przepisów prawa za takie zostaną uznane. Przy czym przez terytorium kraju rozumie się terytorium Rzeczypospolitej Polskiej - art. 2 pkt 1 ww. ustawy o podatku od towarów i usług.

W przepisach art. 7 ust. 8 i art. 22 ust. 1 - 3 ww. ustawy o podatku od towarów i usług uregulowano w sposób szczególny zasady dotyczące określenia miejsca świadczenia przy dostawie towarów w przypadku transakcji łańcuchowych, tj. transakcji, w których występuje kilka podmiotów zawierających transakcje dotyczące jednego towaru, przy czym towar trafia bezpośrednio od pierwszego do ostatniego podmiotu w łańcuchu.

Zgodnie z art. 7 ust. 8 ww. ustawy o podatku od towarów i usług, w przypadku gdy kilka podmiotów dokonuje dostawy tego samego towaru w ten sposób, że pierwszy z nich wydaje ten towar bezpośrednio ostatniemu w kolejności nabywcy, uznaje się, że dostawy towarów dokonał każdy z podmiotów biorących udział w tych czynnościach.

Ze stanu faktycznego przedstawionego we wniosku wynika, iż Wnioskujący nabywa towary od japońskiego kontrahenta, które następnie odsprzedaje ostatecznemu nabywcy mającemu siedzibę i zarejestrowanemu dla potrzeb podatku od towarów i usług w Polsce. Towary trafiają bezpośrednio z Japonii do ostatecznego odbiorcy w Polsce na warunkach dostawy CIF INCOTERMS 2000.

Zgodnie z zasadami określonymi przez Międzynarodową Izbę Handlową w P w formie „Międzynarodowych Reguł Wykładni Terminów Handlowych” INCOTERMS 2000, powyższa formuła oznacza:

• CIF (cost, insurance and freight) - sprzedający organizuje transport, tzn.: do jego obowiązków należy m.in. dostarczenie towaru na statek, zawarcie umowy przewozu, pokrycie kosztów frachtu i zawarcie umowy ubezpieczenia na czas transportu i pokrycia jego kosztów.
  
  

Z uwagi na fakt, że w przedmiotowej transakcji biorą udział trzy podmioty, przy czym pierwszy z nich, tj. podmiot z Japonii, wydał towar bezpośrednio ostatniemu nabywcy (tj. kontrahentowi Wnioskującego), to mimo iż ww. towar nie trafia do drugiego w kolejności podmiotu (tj. Wnioskodawcy), uznaje się zgodnie z art. 7 ust. 8 ustawy, iż dostawy towarów dokonał każdy z podmiotów biorących udział w tych czynnościach. W przypadku wyżej opisanej transakcji (zwanej transakcją łańcuchową) w świetle art. 7 ust. 8 ww. ustawy o podatku od towarów i usług występują więc dwie dostawy:

• dostawa pomiędzy podmiotem z Japonii a Wnioskodawcą,
• dostawa pomiędzy Wnioskodawcą a kontrahentem w Polsce - ostatecznym odbiorcą.
  
  

Jak wynika natomiast z art. 22 ust. 2 ww. ustawy o podatku od towarów i usług w przypadku, gdy kilka podmiotów dokonuje dostawy tego samego towaru w ten sposób, że pierwszy z nich wydaje ten towar bezpośrednio ostatniemu w kolejności nabywcy, przy czym towar ten jest wysyłany lub transportowany, to wysyłka lub transport tego towaru jest przyporządkowana tylko jednej dostawie; jeżeli towar jest wysyłany lub transportowany przez nabywcę, który dokonuje również jego dostawy, przyjmuje się, że wysyłka lub transport jest przyporządkowana dostawie dokonanej dla tego nabywcy, chyba że nabywca ten udowodni, że wysyłkę lub transport towaru należy zgodnie z zawartymi przez niego warunkami dostawy przyporządkować jego dostawie.

Natomiast w myśl zapisu w art. 22 ust. 3 ww. ustawy o podatku od towarów i usług w przypadku, o którym mowa w ust. 2, dostawę towarów, która:

• poprzedza wysyłkę lub transport towarów, uznaje się za dokonaną w miejscu rozpoczęcia wysyłki lub transportu towarów;
• następuje po wysyłce lub transporcie towarów, uznaje się za dokonaną w miejscu zakończenia wysyłki lub transportu towarów.
  
  

Jak wynika z analizy przywołanych przepisów, w przypadku transakcji łańcuchowej, w której bierze udział kilka podmiotów w ten sposób, iż pierwszy z nich wydaje towar bezpośrednio ostatniemu w kolejności nabywcy, przy czym towar ten jest wysyłany lub transportowany, to wysyłka lub transport tego towaru są przyporządkowane tylko jednej dostawie.

W przedstawionym stanie faktycznym trzech kontrahentów dokonuje transakcji polegającej na dostawie tego samego towaru w ten sposób, że pierwszy z nich wydaje towar bezpośrednio ostatniemu w łańcuchu podmiotowi - kontrahentowi Wnioskodawcy. Z uwagi na fakt, iż to podmiot japoński realizuje transport towarów (w ramach formuły CIF INCOTERMS 2000) - transport ten zgodnie z art. 22 ust. 2 ww. ustawy jest przyporządkowany dostawie na rzecz Wnioskodawcy, tj. dostawie między kontrahentem z Japonii i Wnioskodawcą. W takim przypadku miejscem świadczenia (opodatkowania) transakcji pomiędzy Wnioskującym a ostatecznym odbiorcą, z uwagi na wyżej cytowany art. 22 ust. 3, będzie miejsce, w którym towary znajdują się w momencie zakończenia transportu, tj. terytorium Polski.

Należy nadto podkreślić, że wskazane przez Stronę postanowienia innych organów podatkowych nie są źródłem prawa i jako takie nie są dla Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie, działającego w imieniu Ministra Finansów wiążące. Każda sprawa traktowana jest bowiem indywidualnie, a decyzja wydawana jest w oparciu o opisany stan faktyczny. Trudno jest zatem określić w jakim stopniu wskazane sprawy zostały przedstawione i rzeczywiście są tożsame. Nie znając wyczerpującego stanu faktycznego organ podatkowy nie może opierać się na ustaleniach innych organów podatkowych.

Interpretacja dotyczy przedstawionego przez wnioskodawcę zaistniałego stanu faktycznego i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 roku Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.