INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 8 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r., Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Strony, przedstawione we wniosku z dnia 30.04.2008 r. (data wpływu 20.06.2008 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie miejsca opodatkowania usług związanych z nieruchomościami - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 20 czerwca 2008r. wpłynął wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie miejsca opodatkowania usług związanych z nieruchomościami.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Firma Niemiecka E. siedziby w Polsce wykonuje prace instalacyjne na budowie w Polsce. Kupuje towary, zatrudnia podwykonawców Polskich, którzy za towary i usługi wystawiają jej faktury VAT. Zapłatę za finalną usługę firma E. otrzymuje od zleceniodawcy – innej firmy niemieckiej „xx” nie mającej siedziby w Polsce. Z kolei firma „xx” jest podwykonawca następnej firmy niemieckiej, a ta z kolei jest podwykonawcą niemieckiego generalnego wykonawcy wykonującego na zlecenie polskiej firmy „yy” budowę w Polsce. Firma E. nie zna dokładnie całego łańcucha podwykonawców generalnego wykonawcy budowy w Polsce. Firma E. na potrzeby podatku VAT została zarejestrowana jako czynny podatnik podatku od towarów i usług.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

1. Czy firma E. miała obowiązek rejestrować się jako podatnik VAT...
2. Kto powinien do wykonanej usługi naliczyć podatek VAT – czy firma E. czy firma Polska „yy” będąca końcowym odbiorcą w łańcuchu podwykonawców...
   
   

Zdaniem wnioskodawcy na podstawie ustawy o podatku od towarów i usług art. 5 ust. 1 pkt 1, art. 15 ust. 1 i 7, art. 17 ust. 1 pkt 5 a także art. 27 ust. 1 i 2 pkt 1 przedsiębiorca zagraniczny będzie podatnikiem podatku od towarów i usług wyczerpując znamiona powyżej wskazane, tym samym będzie zobligowany do dokonania zgłoszenia identyfikacyjnego. Nie będzie miało tutaj zastosowania rozporządzenie Ministra Finansów w sprawie zwrotu podatku od towarów i usług niektórym podmiotom, bowiem firma E. nie spełnia warunku – szczególnie par. 2 ust. 1 pkt 3 tego rozporządzenia (usługa związana z nieruchomościami wykonywana jest na terenie kraju a usługobiorcą jest firma nie zarejestrowana jako podatnik VAT w kraju). Podatek VAT powinna naliczyć firma E., gdyż jest podatnikiem VAT w myśl obowiązującej ustawy o podatku od towarów i usług.

Na tle przedstawionego stanu faktycznego, stwierdzam, co następuje.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 roku o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.) opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, zwanym dalej "podatkiem", podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. W przypadku świadczenia usług podstawowe znaczenie dla prawidłowego rozliczenia podatku od towarów i usług ma określenie miejsca świadczenia danej usługi. Zgodnie z ogólną zasadą zawartą w art. 27 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 roku o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.) w przypadku świadczenia usług miejscem świadczenia jest miejsce, gdzie świadczący usługę posiada siedzibę, a w przypadku posiadania stałego miejsca prowadzenia działalności, z którego świadczy usługi - miejsce, gdzie świadczący usługi posiada stałe miejsce prowadzenia działalności; w przypadku braki takiej siedziby lub stałego miejsca prowadzenia działalności - miejsce stałego zamieszkania, z zastrzeżeniem ust. 2-6 i art. 28.

Stosownie do postanowień art. 27 ust. 2 pkt 1 ww. ustawy w przypadku świadczenia usług związanych z nieruchomościami, w tym usług polegających na pracach instalacyjnych na budowie - miejscem świadczenia jest miejsce położenia nieruchomości, miejsce świadczenia usług jest miejsce, gdzie usługi są faktycznie świadczone, z zastrzeżeniem art. 28.Podatek od towarów i usług jest podatkiem terytorialnym. Opodatkowaniu w danym państwie podlegają tylko te czynności, które wykonane zostały w danym państwie, a ściślej te czynności, które, na potrzeby ustawy o podatku od towarów i usług, uznane zostały za wykonane w danym kraju. W tym wypadku określenie miejsca świadczenia determinuje bowiem miejsce opodatkowania. Ma to szczególnie istotne znaczenie w przypadku usług, których świadczenie odbywa się pomiędzy podmiotami z różnych państw. Miejsce świadczenia, w takiej sytuacji, wskazuje jednocześnie na państwo, w którym dana czynność powinna zostać opodatkowana. W przedstawionym stanie faktycznym Podatnik świadczy usługi związane z nieruchomościami zlokalizowanymi na terenie Polski. Biorąc powyższe pod uwagę należy wskazać, iż miejscem świadczenia, a zarazem miejscem opodatkowania przedmiotowych usług, jako usług związanych nieruchomościami zlokalizowanymi na terytorium Polski, jest miejsce położenia nieruchomości. W związku z tym, przedmiotowe usługi podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług w Polsce. Świadczone przez podmiot usługi instalacyjne podlegają opodatkowaniu podatkiem VAT według stawki 22% - art. 41 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 roku o podatku od towarów i usług (...).

W związku z powyższym, organ podatkowy podziela pogląd Wnioskodawcy odnośnie miejsca opodatkowania podatkiem od towarów i usług.

W złożonym wniosku postawiono również problem związany z obowiązkiem dokonania rejestracji przez podmiot nie posiadający siedziby na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej. Zgodnie z przepisem art. 17 ust.1 pkt 4 ustawy o podatku od towarów i usług podatnikami są również osoby prawne, jednostki organizacyjne nie posiadające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne będące usługobiorcami usług świadczonych przez podatników posiadających siedzibę poza terytorium kraju. W sytuacji więc gdy zobowiązanym do zapłaty podatku będzie nabywca przedmiotowych usług, powołane unormowanie art. 17 ust.1 pkt 4 pozwalają na objęcie tym obowiązkiem usługodawcę, co oznaczałoby brak obowiązku rejestracji ze strony usługodawcy. W powstałej sytuacji jednak zastosowanie tych unormowań nie jest możliwe, ponieważ usługodawca na terenie Rzeczypospolitej Polskiej nie posiada siedziby. Sytuacja takiego usługobiorcy w zakresie obowiązków podatkowych określona jest przepisem ust. 2 powołanego art. 17 ustawy o podatku od towarów i usług - w sytuacji, gdy podatek został rozliczony przez usługodawcę, usługobiorca usług świadczonych przez podatników posiadających siedzibę poza terytorium kraju nie jest podatnikiem z przedmiotowego tytułu. Reasumując, w powstałej sytuacji faktycznej, usługodawca nie posiadający na terenie Rzeczypospolitej Polskiej siedziby, jeśli świadczy usługi dla których miejscem ich świadczenia jest Polska, jest podatnikiem podatku od towarów i usług – posiada więc legitymacje prawną warunkującą obowiązek zarejestrowania się jako podatnik podatku od towarów i usług.

W związku z powyższym, organ podatkowy podziela pogląd Wnioskodawcy w kwestii obowiązku rejestracji Spółki jako podatnika podatku od towarów i usług.

W sytuacji, gdy kontrahenci zastosują zasadę odwróconego poboru (reverse charge mechanizm) – a mówiąc po polsku na zasadzie odwróconego obowiązku podatkowego i usługobiorca przejmuje na siebie obowiązek podatkowy, przesłanki dla wykazania przez usługodawcę obowiązku w podatku od towarów i usług nie wystąpią. Okoliczności takie – zwalniające z obowiązku wykazania obowiązku podatkowego - nie wystąpią także mw sytuacji, gdy świadczone będą usługi na rzecz osoby nie będącej podatnikiem VAT w Polsce (bezpośredniego konsumenta). Wtedy do zapłaty podatku zawsze obowiązany będzie świadczący usługę.

W zakresie zaś postawionego problemu o rozliczenie podatku od towarów i usług przez firmę faktycznie świadczącą usługę, czy przez wykonawcę głównego, w tym zakresie obowiązują unormowania odnoszące się do miejsca świadczenia usługi oraz obowiązków rejestracyjnych, poza zakresem norm podatkowych leży zaś kwestia związana z tym czy usługodawca działa w charakterze podwykonawcy. W związku z powyższym, organ podatkowy podziela pogląd Wnioskodawcy w kwestii obowiązku zapłaty podatku przez Wnioskującego na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym, a w przypadku interpretacji dotyczącej zdarzenia przyszłego – stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 w/w ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 w/w ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 w/w ustawy) na adres: Biuro Krajowej Informacji Podatkowej, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.