INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów – uwzględniając prawomocny wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu z dnia 26 lutego 2009 r., sygn. akt I SA/Po 1558/08 (data wpływu 15 czerwca 2009 r.) – stwierdza, że stanowisko Spółki Jawnej A reprezentowanej przez współwłaściciela Pana W, przedstawione we wniosku z dnia 14 stycznia 2008 r. (data wpływu do Biura KIP w Lesznie 29 stycznia 2008 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie obowiązku rozliczenia podatku od wewnątrzwspólnotowego nabycia samochodu – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 29 stycznia 2008 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie obowiązku rozliczenia podatku od wewnątrzwspólnotowego nabycia samochodu.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca planuje w roku 2008 udział w aukcjach samochodowych organizowanych przez C. W ramach tych aukcji, Spółka zamierza nabywać samochody, których sprzedawcami będą podmioty z siedzibą na terytorium innego niż Polska kraju członkowskiego Unii Europejskiej, zarejestrowane jako podatnicy podatku od wartości dodanej (dalej także jako: Dostawcy). Wnioskodawca jest zarejestrowanym w Polsce podatnikiem podatku od towarów i usług oraz dodatkowo zarejestrowanym podatnikiem dla potrzeb transakcji wewnątrzwspólnotowych, tak zwanym podatnikiem VAT-UE i posiada numer indentyfikacyjny VAT-UE. C posiadać będzie pełnomocnictwo do zawarcia umowy sprzedaży samochodu w imieniu i na rzecz sprzedawcy z tym z uczestników aukcji, który zaproponuje najwyższą cenę. Jeśli więc Spółka zaproponuje w trakcie aukcji najwyższą cenę i żaden inny uczestnik aukcji jej nie podwyższy, to nastąpi tzw. przybicie. Spółka stanie się właścicielem danego samochodu w momencie zapłaty ceny sprzedaży.

Po zakończeniu licytacji Spółka będzie zobowiązana do podpisania umowy sprzedaży samochodu z C, działającym jako pełnomocnik Dostawcy, w imieniu i na rzecz Dostawcy.

Umowę sprzedaży, jak wskazano, zawierać będzie C, działając w imieniu i na rzecz Dostawcy, jako pełnomocnik.

Samochód wystawiony na aukcji przez Dostawcę pozostanie własnością Dostawcy, aż do momentu przybicia w trakcie licytacji i zapłaty przez nabywcę ceny sprzedaży. Dopiero w tym momencie Wnioskodawca nabędzie prawo do rozporządzania samochodem jak właściciel. Wcześniej, to znaczy przed przybiciem i zapłaceniem ceny sprzedaży, prawo do rozporządzania towarem jak właściciel przysługuje wyłącznie Dostawcy, nie przysługuje natomiast ani Zainteresowanemu ani C.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy nabycie samochodu przez Spółkę w trybie opisanym w stanie faktycznym, jest nabyciem wewnątrzwspólnotowym samochodu, a obowiązek rozliczenia podatku od towarów i usług będzie spoczywał na Spółce...

Zdaniem Wnioskodawcy, w opisanej w stanie faktycznym sytuacji mamy do czynienia z wewnątrzwspólnotową dostawą towarów zrealizowaną przez Dostawcę na rzecz Spółki. Nie zmienia tego fakt, że do wewnątrzwspólnotowej dostawy towaru (samochodu) dochodzi w wyniku aukcji zorganizowanej w Polsce przez C. Przywóz samochodu z kraju Dostawcy celem wystawienia go na aukcji jest neutralny podatkowo. Nie stanowi wewnątrzwspólnotowego nabycia, ani w rozumieniu ustawy o podatku akcyzowym, ani w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług. Przywóz samochodu do Polski nie aktualizuje obowiązku w podatku akcyzowym. Dopiero przybicie w trakcie licytacji i zapłata ceny sprzedaży przenoszące własność samochodu na Spółkę powodują, że na podstawie art. 80 ust. 3 pkt 3 ustawy o podatku akcyzowym, podatnikiem staje się Spółka jako podmiot, który nabył prawo rozporządzania samochodem jak właściciel.

Rozliczenie podatku akcyzowego nastąpi więc przez Spółkę jako podmiot, który nabędzie samochód w ramach wewnątrzwspólnotowego nabycia.

Taka kwalifikacja podatkowa jest spójna z zasadami wynikającymi z ustawy o podatku od towarów i usług, co dodatkowo potwierdza prawidłowość powyższej kwalifikacji na gruncie podatku akcyzowego. W podatku od towarów i usług bowiem, jeżeli przedmiotem nabycia będzie nowy środek transportu w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług, wówczas podatek VAT będzie naliczony i pobierany w Polsce jako kraju, w którym samochód ten będzie używany, niezależnie od statusu podatkowego Dostawcy i nabywcy, którym to nabywcą będzie Spółka. Zasada rozliczania podatku od towarów i usług z tytułu nabycia nowego środka transportu oznacza, że to zawsze Spółka będzie podatnikiem zobowiązanym do rozliczenia podatku od towarów i usług. Obowiązek podatkowy powstanie dla Wnioskodawcy z chwilą otrzymania samochodu, nie później niż z chwilą wystawienia faktury przez Dostawcę. Podstawa opodatkowania podatkiem od towarów i usług dla Spółki będzie obejmowała kwotę podaną na fakturze wystawionej przez Dostawcę, a także podatki, opłaty i inne należności o podobnym charakterze związane z nabyciem towarów, wydatki dodatkowe, takie jak prowizje, koszty opakowania, transportu oraz ubezpieczenia, pobierane przez Dostawcę od podmiotu dokonującego wewnątrzwspólnotowego nabycia (czyli Spółki).

Podatek należny z tytułu wewnątrzwspólnotowego nabycia samochodu stanowiącego nowy środek transportu Spółka rozliczy w ramach składanych przez siebie deklaracji podatkowych VAT-7 lub VAT-7K, przy czym w tym samym okresie rozliczeniowym (odpowiednio miesięcznym lub kwartalnym) wykaże podatek należny z tytułu nabycia samochodu i jednocześnie podatek naliczony. Spółka będzie związana ograniczeniami w zakresie odliczenia podatku naliczonego wynikającymi z ustawy VAT, jeśli przedmiotem nabycia będzie samochód osobowy w rozumieniu przepisów ustawy VAT.

Podatek należny z tytułu nabycia nowego środka transportu winien zostać przez Wnioskodawcę wpłacony do urzędu skarbowego w terminie 14 dni od dnia powstania obowiązku podatkowego. Spółka winna także złożyć do urzędu skarbowego informację o wewnątrzwspólnotowym nabyciu środka transportu na druku VAT-23, wraz z kopią faktury potwierdzającej nabycie.

Na etapie rejestracji samochodu przez Wnioskodawcę niezbędne będzie posiadanie, wydanego przez naczelnika urzędu skarbowego na druku VAT-25, zaświadczenia potwierdzającego uiszczenie przez Spółkę podatku od towarów i usług z tytułu nabycia wewnątrzwspólnotowego nowego środka transportu.

W razie nabycia samochodu nie będącego nowym środkiem transportu w rozumieniu przepisów ustawy VAT, zwanego potocznie „samochodem używanym”, co do zasady jest ono opodatkowane podatkiem od towarów i usług jako wewnątrzwspólnotowe nabycie towaru. Miejscem opodatkowania tego nabycia będzie Polska, jeśli na terytorium Polski taki samochód będzie się znajdował w momencie zakończenia wysyłki lub transportu. Mechanizm rozliczenia podatku od towarów i usług jest taki sam, jak w przypadku nabycia samochodu stanowiącego nowy środek transportu w rozumieniu ustawy VAT, z tą różnicą, że samochód spełniający warunki do uznania go za towar używany w rozumieniu ustawy VAT, może zostać objęty w ramach wewnątrzwspólnotowego nabycia zwolnieniem przedmiotowym od podatku od towarów i usług.

Na etapie rejestracji „samochodu używanego” przez Spółkę niezbędne będzie posiadanie przez nią wydanego przez naczelnika urzędu skarbowego na druku VAT-25, zaświadczenia potwierdzającego brak obowiązku uiszczenia podatku od towarów i usług.

Na gruncie podatku od towarów i usług, sam przywóz do Polski samochodu przez podmiot wynajęty przez Dostawcę celem wstawienia na aukcję, nie będzie jeszcze stanowił wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, o którym mowa w art. 11 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, bowiem nie spełniona zostanie niezbędna przesłanka zawarta w słowach: „towary te mają służyć czynnościom wykonywanym przez niego jako podatnika na terytorium kraju”. W momencie przywozu do Polski danego samochodu wcale bowiem nie jest przesądzone, że samochód ten jako towar będzie służył wykonywaniu czynności opodatkowanych przez niego (czyli Dostawcę) jako podatnika na terytorium kraju. Sformułowanie: „towary te mają służyć czynnościom wykonywanym przez niego jako podatnika na terytorium kraju” oznacza, że musiałoby chodzić o czynność opodatkowaną podatkiem od towarów usług na terytorium Polski przez Dostawcę działającego jako podatnik podatku od towarów i usług. Tymczasem sprzedaż samochodu wystawionego na aukcję spełnia warunki uznania jej za wewnątrzwspólnotową dostawę towarów, dokonaną przez Dostawcę na rzecz Nabywcy. Z punktu widzenia Nabywcy jest wewnątrzwspólnotowym nabyciem towaru (samochodu wylicytowanego na aukcji). W rezultacie sam przywóz samochodu jest neutralny w podatku od towarów i usług, dopiero przybicie i zapłata ceny sprzedaży wylicytowanego samochodu sprawiają, że spełniona zostanie przesłanka do opodatkowania takiego nabycia przez Nabywcę jako wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, w rozumieniu art. 9 ustawy o podatku od towarów i usług.

Zdaniem Spółki oznacza to, że wewnątrzwspólnotowe nabycie samochodu jest dokonywane przez Spółkę i podlega udokumentowaniu fakturą wewnętrzną, wystawioną na podstawie faktury Dostawcy. Stawka podatku VAT będzie uzależniona od tego, czy nabyty samochód będzie nowym środkiem transportu w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług (wtedy wewnątrzwspólnotowe nabycie samochodu należy opodatkować według stawki 22%), czy też samochód będzie spełniał warunki do uznania go za samochód używany nie będący nowym środkiem transportu (wtedy wewnątrzwspólnotowe nabycie samochodu będzie zwolnione przedmiotowo z opodatkowania podatkiem od towarów i usług, ale nadal będzie udokumentowane fakturą wewnętrzną).

Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu, działając z upoważnienia Ministra Finansów, wydał w dniu 16 kwietnia 2008 r. interpretację indywidualną nr ILPP2/443-94/08-3/SJ, w której stanowisko Wnioskodawcy uznał za nieprawidłowe.

W ocenie tut. Organu, przedstawiona przez Wnioskodawcę czynność nabycia samochodu na terytorium kraju od podatnika z innego państwa członkowskiego nie będzie mogła być uznana za WNT, ponieważ nie zostaną spełnione warunki do uznania tej transakcji za wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów, zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy. Natomiast przedmiotową transakcję należy rozpoznać jako dostawę towarów na terenie kraju, w myśl art. 7 ust. 1 ustawy, dla której podatnikiem, zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 5 ustawy, będzie Zainteresowany. Obowiązek rozliczenia podatku od towarów i usług będzie spoczywał na Spółce.

Pismem z dnia 30 kwietnia 2008 r. (data wpływu 5 maja 2008 r.) Spółka Jawna A reprezentowana przez Prokurenta Panią M, wezwała Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu działającego w imieniu Ministra Finansów do usunięcia naruszenia prawa w interpretacji indywidualnej z dnia 16 kwietnia 2008 r. nr ILPP2/443-94/08-3/SJ. W wyniku ponownej analizy sprawy, w piśmie z dnia 2 czerwca 2008 r. nr ILPP2/443/W-30/08-2/SJ stwierdzono brak podstaw do zmiany ww. interpretacji.

W związku z powyższym, Spółka Jawna A reprezentowana przez współwłaściciela Pana A, wniosła w dniu 10 lipca 2008 r. skargę do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie. W wykonaniu zarządzenia z dnia 24 października 2008 r. – zgodnie z § 1 pkt 10 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 25 kwietnia 2003 r. w sprawie utworzenia wojewódzkich sądów administracyjnych oraz ustalenia ich siedzib i obszarów właściwości (Dz. U. Nr 72, poz. 652 ze zm.) – WSA w Warszawie przekazał sprawę do rozpoznania według właściwości – Wojewódzkiemu Sądowi Administracyjnemu w Poznaniu. Po rozpoznaniu sprawy Sąd wydał wyrok w dniu 26 lutego 2009 r., sygn. akt I SA/Po 1558/08, w którym uchylił zaskarżoną interpretację. Wyrok jest prawomocny od dnia 15 maja 2009 r.

W związku z tym, uwzględniając uzasadnienie wyroku, stwierdza się co następuje.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają:

1. odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju;
2. eksport towarów;
3. import towarów;
4. wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju;
5. wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.

Przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…) – art. 7 ust. 1 ustawy.

W myśl art. 2 pkt 6 ustawy, przez towary rozumie się rzeczy ruchome, jak również wszelkie postacie energii, budynki i budowle lub ich części, będące przedmiotem czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, które są wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, a także grunty.

Nowe środki transportu – zgodnie z art. 2 pkt 10 lit. a ustawy – to przeznaczone do transportu osób lub towarów pojazdy lądowe wymienione w poz. 1-4, 9, 10 i 15-20 załącznika nr 1 do ustawy, napędzane silnikiem o pojemności skokowej większej niż 48 centymetrów sześciennych lub o mocy większej niż 7,2 kilowatów, jeżeli przejechały nie więcej niż 6.000 kilometrów lub od momentu dopuszczenia ich do użytku upłynęło nie więcej niż 6 miesięcy (…).

Podatek od towarów i usług jest podatkiem o charakterze terytorialnym. Opodatkowaniu w danym państwie podlegają tylko te czynności, które zostały wykonane w tym państwie, a ściślej te czynności, które zostały uznane za wykonane w danym miejscu. Określenie miejsca świadczenia jest szczególnie istotne w przypadku dostaw towarów, których świadczenie odbywa się pomiędzy podmiotami z różnych państw członkowskich. Miejsce dostawy wskazuje jednocześnie państwo, w którym dana czynność winna zostać opodatkowana.

Stosownie do art. 22 ust. 1 pkt 1 ustawy, miejscem dostawy towarów jest w przypadku towarów wysyłanych lub transportowanych przez dokonującego ich dostawy, ich nabywcę lub przez osobę trzecią – miejsce, w którym towary znajdują się w momencie rozpoczęcia wysyłki lub transportu do nabywcy.

Zgodnie z art. 22 ust. 1 pkt 3 ustawy, miejscem dostawy towarów w przypadku towarów niewysyłanych ani nietransportowanych, jest miejsce, w którym znajdują się w momencie dostawy.

Ustawa o podatku od towarów i usług definiuje także inne rodzaje transakcji, w szczególności polegające na dostawie i nabyciu towarów pomiędzy podatnikami prowadzącymi działalność gospodarczą w różnych krajach Unii Europejskiej.

Jak wskazuje art. 9 ust. 1 ustawy, przez wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 4, rozumie się nabycie prawa do rozporządzania jak właściciel towarami, które w wyniku dokonanej dostawy są wysyłane lub transportowane na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium państwa członkowskiego rozpoczęcia wysyłki lub transportu przez dokonującego dostawy, nabywcę towarów lub na ich rzecz.

W myśl ust. 2 ww. artykułu przepis ust. 1 stosuje się pod warunkiem, że:

1. nabywcą towarów jest:

     a) podatnik, o którym mowa w art. 15, lub podatnik podatku od wartości dodanej, a nabywane towary mają służyć czynnościom wykonywanym przez niego jako podatnika,
     b) osoba prawna niebędąca podatnikiem, o którym mowa w lit. a
     - z zastrzeżeniem art. 10;
2. dokonujący dostawy towarów jest podatnikiem, o którym mowa w pkt 1 lit. a.

Zgodnie z art. 9 ust. 3 ustawy, przepis ust. 1 stosuje się również w przypadku, gdy:

1. nabywcą jest podmiot inny niż wymieniony w ust. 2 pkt 1,
2. dokonującym dostawy towarów jest podmiot inny niż wymieniony w ust. 2 pkt 2

   - jeżeli przedmiotem nabycia są nowe środki transportu.

Wobec powyższego, aby dana czynność mogła być uznana jako wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów, w rozumieniu art. 9 ust. 1 ustawy, wymagane jest łączne spełnienie dwóch następujących warunków:

• podmiot z jednego państwa członkowskiego musi nabyć prawo do rozporządzania towarami jak właściciel, tak więc na rzecz tego podmiotu musi być dokonana dostawa;
• po nabyciu towary są przemieszczane z terytorium jednego państwa członkowskiego na terytorium innego państwa członkowskiego niż państwo wysyłki, przy czym nie gra tu roli, kto faktycznie przewozi towar i na czyje zlecenie jest to czynione, gdyż towary w wyniku dokonanej dostawy mogą być wysyłane lub transportowane przez dokonującego dostawy, nabywcę lub na ich rzecz. Istotne jest, aby przywóz towarów na terytorium innego państwa członkowskiego następował w związku z wykonaną wcześniej dostawą tych towarów.

Z opisu sprawy wynika, iż Wnioskodawca planuje udział w aukcjach samochodowych odbywających się w Polsce, gdzie zamierza nabywać samochody zarówno nowe, jak i używane. Przedmiotowe towary przywożone będą na teren Polski przez podatnika podatku od wartości dodanej, który jest ich właścicielem, a dopiero w wyniku przeprowadzonej aukcji oraz dokonania zapłaty za wylicytowany towar, dokonywana będzie dostawa towarów i przeniesienie prawa do rozporządzania danymi towarami jak właściciel przez nabywcę.

Wobec powyższego, tut. Organ stwierdza, iż Wnioskodawca będzie nabywał przedmiotowe towary już na terytorium Polski. W wyniku zamierzonej transakcji samochody nie będą więc ani wysyłane ani też transportowane na terytorium innego państwa członkowskiego. W związku z powyższym, Spółka nie będzie mogła przedmiotowej transakcji nabycia samochodu na aukcji w Polsce od podatnika podatku od wartości dodanej, rozpoznać jako wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów z uwagi na niespełnienie warunków do uznania przedmiotowej transakcji za WNT, zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy.

Art. 11 ust. 1 ustawy stanowi, iż przez wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 4, rozumie się również przemieszczenie towarów przez podatnika podatku od wartości dodanej lub na jego rzecz, należących do tego podatnika, z terytorium państwa członkowskiego innego niż terytorium kraju na terytorium kraju, jeżeli towary te zostały przez tego podatnika na terytorium tego innego państwa członkowskiego w ramach prowadzonego przez niego przedsiębiorstwa wytworzone, wydobyte, nabyte, w tym również w ramach wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, albo zaimportowane, i towary te mają służyć działalności gospodarczej podatnika.

Zgodnie z powyższym przepisem, za wewnątrzwspólnotowe nabycie (i towarzyszącą mu wewnątrzwspólnotową dostawę) uznaje się czynności, w przypadku których podatnik przemieszcza towary należące do swego przedsiębiorstwa z terytorium jednego państwa członkowskiego na terytorium innego państwa członkowskiego. W tym przypadku w państwie, z którego przemieszczane są towary, występuje wewnątrzwspólnotowa dostawa, natomiast w państwie, do którego przemieszczane są towary, następuje ich wewnątrzwspólnotowe nabycie. Przemieszczenie, o którym mowa, ma być dokonane przez podatnika podatku od wartości dodanej, a zatem przez podatnika, który prowadzi działalność w innym państwie członkowskim. Towary przemieszczane przez podatnika mają mu posłużyć do wykonywania czynności opodatkowanych.

A zatem w przedmiotowej sprawie, przesunięcie własnych towarów przez Dostawcę, który jest podatnikiem podatku od wartości dodanej, z terytorium państwa członkowskiego innego niż terytorium kraju, na terytorium Polski będzie stanowiło dla Dostawcy wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów o którym mowa w art. 11 ust. 1 ustawy, w ramach przemieszczania towarów wewnątrz przedsiębiorstwa.

Stosownie do art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Z unormowań art. 17 ust. 1 pkt 5 ustawy wynika, że podatnikami są również osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne nabywające towary, jeżeli dokonującym ich dostawy na terytorium kraju jest podatnik nieposiadający siedziby, stałego miejsca prowadzenia działalności lub stałego miejsca zamieszkania na terytorium kraju (…).

Przepisów ust. 1 pkt 4 i 5 nie stosuje się w przypadku świadczenia usług i dostawy towarów, od których podatek należny został rozliczony przez usługodawcę lub dokonującego dostawy towarów na terytorium kraju, z wyłączeniem świadczenia usług określonych w art. 27 ust. 3 lub art. 28 ust. 3, 4, 6 i 7 oraz dostawy gazu w systemie gazowym lub energii elektrycznej w systemie elektroenergetycznym, dla których w każdym przypadku podatnikiem jest usługobiorca lub nabywca towarów – art. 17 ust. 2 ustawy.

Zgodnie z art. 17 ust. 5 pkt 1 ustawy, przepis ust. 1 pkt 5 stosuje się, jeżeli nabywcą jest podatnik, o którym mowa w art. 15, posiadający siedzibę, stałe miejsce prowadzenia działalności lub stałe miejsce zamieszkania na terytorium kraju, albo osoba prawna niebędąca podatnikiem, o którym mowa w art. 15 ustawy, posiadająca siedzibę na terytorium kraju, z zastrzeżeniem ust. 6, który wyłącza stosowanie przepisu art. 17 ust. 1 pkt 5, jeżeli dostawa towarów dokonywana jest w ramach sprzedaży wysyłkowej na terytorium kraju.

Art. 96 ust. 1 ustawy stanowi, iż podatnicy, o których mowa w art. 15, są obowiązani przed dniem wykonania pierwszej czynności określonej w art. 5 złożyć naczelnikowi urzędu skarbowego zgłoszenie rejestracyjne, z zastrzeżeniem ust. 3.

W myśl art. 97 ust. 1 ustawy, podatnicy, o których mowa w art. 15, podlegający obowiązkowi zarejestrowania jako podatnicy VAT czynni, są obowiązani przed dniem dokonania pierwszej wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów lub pierwszego wewnątrzwspólnotowego nabycia zawiadomić naczelnika urzędu skarbowego w zgłoszeniu rejestracyjnym, o którym mowa w art. 96, o zamiarze rozpoczęcia wykonywania tych czynności.

W związku z powyższym Dostawca, stosownie do dyspozycji art. 96 ust. 1 ustawy, obowiązany będzie przed dniem dokonania pierwszej czynności wewnątrzwspólnotowego nabycia pojazdów na terytorium kraju, złożyć naczelnikowi urzędu skarbowego zgłoszenie rejestracyjne. Z powyższego obowiązku rejestracji z tytułu wewnątrzwspólnotowego nabycia nie może zwalniać treść § 1 pkt 1 lit. j rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 6 kwietnia 2004 r. w sprawie określenia podatników niemających obowiązku składania zgłoszenia rejestracyjnego (Dz. U. z 2004 r. Nr 58, poz. 558 ze zm.) na mocy którego, zwalnia się z obowiązku składania zgłoszenia rejestracyjnego podatników nieposiadających na terytorium kraju siedziby lub miejsca zamieszkania lub stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej, jeżeli wykonują na terytorium kraju wyłącznie czynności dostawy towarów, dla której podatnikiem jest nabywca.

Należy wskazać, iż w przedmiotowej sprawie, sama czynność wewnątrzwspólnotowego nabycia, w rozumieniu art. 11 ust. 1 ustawy, nie powoduje przeniesienia obowiązku podatkowego na późniejszego nabywcę towarów.

Mając na uwadze przedstawiony opis zdarzenia przyszłego oraz w oparciu o powołane przepisy prawa należy stwierdzić, iż wewnątrzwspólnotowym nabyciem towarów, o którym mowa w art. 11 ust. 1 ustawy, będzie przemieszczenie samochodów na terytorium Polski celem ich dalszej odsprzedaży przez Dostawcę mającego siedzibę na terytorium innego niż Polska kraju członkowskiego, zarejestrowanego jako podatnik podatku od wartości dodanej. Na Dostawcy będzie ciążył obowiązek zarejestrowania się jako podatnik podatku od towarów i usług, zgodnie z dyspozycją art. 96 ust. 1 ustawy oraz rozliczenia podatku na terytorium kraju. Dostawca, winien w związku z tym, rozliczyć podatek od przemieszczenia towarów – z tytułu wewnątrzwspólnotowego nabycia, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 4 ustawy. W rezultacie sprzedaż przez Dostawcę samochodów na aukcji w Polsce na rzecz Wnioskodawcy, stanowić będzie dostawę towarów na terytorium kraju (art. 7 ust. 1 ustawy) podlegającą opodatkowaniu z zastosowaniem stawki podatku właściwej dla danego towaru.

Ponadto informuje się, że kwestie dotyczące obowiązku rozliczenia podatku akcyzowego zostały rozstrzygnięte w odrębnej interpretacji.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu 16 kwietnia 2008 r. – tj. w dniu wydania interpretacji nr ILPP2/443-94/08-3/SJ.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.