INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 28 października 2008 r. (data wpływu do tut. BKIP 10 kwietnia 2009 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie ustalenia czy różnice kursowe wyliczone zgodnie z przepisami o rachunkowości i niezakwestionowane przez biegłego rewidenta badającego sprawozdanie finansowe Spółki, będą jednocześnie różnicami kursowymi dla celów podatku dochodowego od osób prawnych, z tytułu:

• transakcji walutowych i wynikające z dokonanej wyceny składników majątkowych Spółki,
• transakcji walutowych dokonywanych za pośrednictwem rachunku walutowego i różnice kursowe wynikające z dokonanej wyceny rachunku walutowego,

- jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 10 kwietnia 2009 r. wpłynął do tut. BKIP ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie ustalenia czy różnice kursowe wyliczone zgodnie z przepisami o rachunkowości i niezakwestionowane przez biegłego rewidenta badającego sprawozdanie finansowe Spółki, będą jednocześnie różnicami kursowymi dla celów podatku dochodowego od osób prawnych, z tytułu:

• transakcji walutowych i wynikające z dokonanej wyceny składników majątkowych Spółki,
• transakcji walutowych dokonywanych za pośrednictwem rachunku walutowego i różnice kursowe wynikające z dokonanej wyceny rachunku walutowego.
  
  

Wniosek nie spełniał wymogów formalnych dlatego też pismem z dnia 09 grudnia 2008 r. wezwano do ich uzupełnienia. Braki formalne uzupełniono w dniu grudnia 2008 r.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Rok podatkowy Spółki jest zgodny z rokiem kalendarzowym. Jako podatnik podatku dochodowego od osób prawnych (dalej: „PDOP"), stosownie do art. 9b ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych (dalej: „ustawa o PDOP"), Spółka zamierza dokonać wyboru metody ustalania różnic kursowych na podstawie przepisów o rachunkowości.

W związku z tym Spółka będzie także dla celów podatkowych zaliczać odpowiednio do przychodów lub kosztów uzyskania przychodów ujęte w księgach rachunkowych różnice kursowe z tytułu transakcji walutowych i wynikające z dokonanej wyceny składników majątkowych zgodnie z przepisami o rachunkowości (w szczególności zaś w oparciu o ustawę o rachunkowości).

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

• Czy różnice kursowe z tytułu transakcji walutowych i wynikające z dokonanej wyceny składników majątkowych Spółki wyliczone zgodnie z przepisami o rachunkowości i niezakwestionowane przez biegłego rewidenta, badającego sprawozdanie finansowe Spółki będą jednocześnie różnicami kursowymi dla celów PDOP...
• Czy różnice kursowe z tytułu transakcji walutowych dokonywanych za pośrednictwem rachunku walutowego i różnice kursowe wynikające z dokonanej wyceny rachunku walutowego wyliczone zgodnie z przepisami o rachunkowości i niezakwestionowane przez biegłego rewidenta badającego sprawozdanie finansowe Spółki, będą jednocześnie różnicami kursowymi dla celów PDOP...
  
  

Zdaniem Spółki zgodnie z art. 9b ustawy o PDOP podatnik może ustalać różnice kursowe na podstawie: (i) art. 15a ustawy o PDOP albo (ii) przepisów o rachunkowości.

Jednocześnie zgodnie z art. 9b ust. 2 ww. ustawy podatnicy, którzy wybrali metodę, o której mowa w ust. 1 pkt 2, zaliczają odpowiednio do przychodów lub kosztów uzyskania przychodów ujęte w księgach rachunkowych różnice kursowe z tytułu transakcji walutowych i wynikające z dokonanej wyceny składników aktywów i pasywów wyrażonych w walucie obcej, a także wyceny pozabilansowych pozycji w walutach obcych. Wycena ta dla celów podatkowych powinna być dokonywana na ostatni dzień każdego miesiąca i na ostatni dzień roku podatkowego lub na ostatni dzień kwartału i na ostatni dzień roku podatkowego albo tylko na ostatni dzień roku podatkowego, z tym że wybrany termin wyceny musi być stosowany przez pełny rok podatkowy i nie może być zmieniany.

W opinii Spółki wspomniana wycena, której efektem jest wyliczenie różnic kursowych dla celów PDOP, powinna być dokonywana zgodnie z przepisami o rachunkowości. Taka interpretacja nie wynika expressis verbis z brzmienia przywołanego przepisu, aczkolwiek skoro ustawodawca odwołuje się do przepisów o rachunkowości, logicznym wydaje się wycenianie aktywów/pasywów zgodnie z tymi regulacjami.

Ponadto, jak zauważa Naczelnik Pomorskiego Urzędu Skarbowego w postanowieniu z dnia 11 września 2007 r. (sygn. DP/423-0112/07/AK) „fakt, iż Spółka zgodnie z art. 9b ust. 3 ustawy o PDOP wybrała rachunkową metodę ustalania różnic kursowych, zobowiązuje ją do stosowania zasad tej ustawy. (...) ocena, czy różnice kursowe są przez jednostkę w sposób prawidłowy odnoszone na przychody finansowe i koszty finansowe, będzie dokonywana co roku przez biegłego rewidenta badającego sprawozdanie finansowe jednostki (...)"(1).

Konsekwentnie, stosując wykładnię celowościową należy dojść do wniosku, iż ustalając różnice kursowe na podstawie przepisów o rachunkowości stosuje się również przepisy o rachunkowości, które mówią o zasadach wyceny składników aktywów i pasywów oraz operacji gospodarczych wyrażonych w walutach obcych. Takie stanowisko potwierdzają m.in. interpretacje organów skarbowych, a mianowicie: postanowienie Pomorskiego Urzędu Skarbowego (sygn. DP/423-0114/07/AK) (2), postanowienie Opolskiego Urzędu Skarbowego (sygn. PD/423-30-TP/07) (3).

Ponadto, zgodnie z postanowieniem Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy z dnia 29 lutego 2008 r. (sygn. ITPB3/423-6/08/DK) „o ile stosowana przez Spółkę zasada (...) jest zgodna z przepisami ustawy o rachunkowości to mieści się ona w dyspozycji art. 9b ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. (4)"

Podatkowe uregulowania różnic kursowych sprowadzają się zatem do zasady, iż podatnicy, którzy wybrali rachunkową metodę ustalania różnic kursowych, w sposób konsekwentny zaliczają odpowiednio do przychodów lub kosztów podatkowych ujęte w księgach rachunkowych różnice kursowe. Istnieją zatem argumenty o charakterze celowościowym wprowadzenia nowej regulacji, które pozwalają na twierdzenie, że podatnicy, którzy wybrali metodę rachunkową rozliczania różnic kursowych, powinni również stosować przepisy o rachunkowości do wszelkich rozliczeń w walutach obcych dla celów PDOP.

Ponadto, jak zauważa Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu w postanowieniu w sprawie interpretacji indywidualnej z dnia 2 czerwca 2008 r. (sygn. ILPB3/423-151/08-5/EK) „Rozwiązania wynikające z rachunkowości określają (...) skutek w podatku dochodowym związany z różnicami kursowymi. Należy przy tym zauważyć, iż zasada ta nie jest modyfikowana innymi przepisami ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Po przyjęciu przez Spółkę metody ustalania różnic kursowych na podstawie przepisów o rachunkowości kosztem lub przychodem podatkowym będą wszelkie różnice kursowe wynikające z przepisów prawa bilansowego." Analogiczne stanowisko prezentowane jest w postanowieniu z dnia 28 maja 2008 (sygn. ILPB3/423-152/08-2/HS)(5).

Mając na uwadze powyższe, w ocenie Spółki, stosując do celów podatkowych metodę bilansową rozliczania różnic kursowych, dokonane w księgach wyliczenie różnic kursowych z tytułu transakcji walutowych i wynikające z dokonanej wyceny składników majątkowych, wyliczone zgodnie z przepisami o rachunkowości i niezakwestionowane przez biegłego rewidenta, badającego sprawozdanie finansowe Spółki, będą jednocześnie różnicami kursowymi dla celów PDOP.

A zatem różnice kursowe z tytułu transakcji walutowych dokonywanych za pośrednictwem rachunku walutowego i różnice kursowe wynikające z dokonanej wyceny rachunku walutowego wyliczone zgodnie z przepisami o rachunkowości i niezakwestionowane przez biegłego rewidenta, badającego sprawozdanie finansowe Spółki, będą jednocześnie różnicami kursowymi dla celów PDOP. Ponadto Spółka wskazała następujące pisma organów podatkowych:

1. Postanowienie Naczelnika Pomorskiego Urzędu Skarbowego z dnia 11 września 2007 r. (sygn. DP/423-0112/07/AK)
2. Postanowienie Pomorskiego Urzędu Skarbowego, sygn. DP/423-0114/07/AK
3. Postanowienie Opolskiego Urzędu Skarbowego (sygn. PD/423-30-TP/07)
4. Postanowienie Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy z dnia 29 lutego 2008 r. (sygn. ITPB3/423-6/08/DK.)
5. Postanowienie Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z dnia 28 maja 2008 (sygn. ILPB3/423-152/08-2/11S)
   
   

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Nowelizacja ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U z 2000 r., Nr 54, poz. 654 ze zm.) dokonana ustawą z dnia 16 listopada 2006 r. (Dz. U. Nr 217, poz. 1589) wprowadziła zmiany dotyczące miedzy innymi rozliczania różnic kursowych. Zgodnie z dodanym art. 9b ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, podatnicy mogą ustalać różnice kursowe na podstawie:

1. art. 15a, albo
2. przepisów o rachunkowości, pod warunkiem, że w okresie, o którym mowa w ust. 3, sporządzane przez podatników sprawozdania finansowe będą badane przez podmioty uprawnione do ich badania.
   
   

W myśl przepisu art. 9b ust. 2 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, podatnicy którzy wybrali metodę ustalania różnic kursowych na podstawie przepisów o rachunkowości, zaliczają odpowiednio do przychodów lub kosztów uzyskania przychodów ujęte w księgach rachunkowych różnice kursowe z tytułu transakcji walutowych i wynikające z dokonanej wyceny składników aktywów i pasywów wyrażonych w walucie obcej, a także wyceny pozabilansowych pozycji w walutach obcych. Wycena ta dla celów podatkowych powinna być dokonywana na ostatni dzień każdego miesiąca i na ostatni dzień roku podatkowego lub na ostatni dzień kwartału i na ostatni dzień roku podatkowego albo tylko na ostatni dzień roku podatkowego, z tym że wybrany termin wyceny musi być stosowany przez pełny rok podatkowy i nie może być zmieniany.

Zgodnie z art. 9b ust. 3 tej ustawy, w przypadku wyboru metody, o której mowa w ust. 1 pkt 2, podatnicy mają obowiązek stosować tę metodę przez okres nie krótszy niż trzy lata podatkowe, licząc od początku roku podatkowego, w którym została przyjęta ta metoda, z tym że podatnicy mają obowiązek w terminie do końca pierwszego miesiąca roku podatkowego, a w przypadku podatników rozpoczynających działalność – w terminie 30 dni od dnia jej rozpoczęcia, zawiadomić w formie pisemnej właściwego naczelnika urzędu skarbowego o wyborze tej metody.

W myśl art. 9b ust. 5 ww. ustawy, w przypadku wyboru metody ustalania różnic kursowych, o której mowa w ust. 1 pkt 2, podatnicy na pierwszy dzień roku podatkowego, w którym została wybrana ta metoda, zaliczają odpowiednio do przychodów lub kosztów uzyskania przychodów naliczone różnice kursowe ustalone na podstawie przepisów o rachunkowości na ostatni dzień poprzedniego roku podatkowego. Od pierwszego dnia roku podatkowego, w którym wybrali tę metodę, stosują zasady, o których mowa w ust. 2.

Mając powyższe na uwadze, różnice kursowe wyliczone zgodnie z przepisami o rachunkowości będą jednocześnie różnicami kursowymi dla celów podatku dochodowego od osób prawnych, z tytułu:

• transakcji walutowych i wynikające z dokonanej wyceny składników majątkowych Spółki,
• transakcji walutowych dokonywanych za pośrednictwem rachunku walutowego i różnice kursowe wynikające z dokonanej wyceny rachunku walutowego.
  
  

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach ul. Prymasa S. Wyszyńskiego 2, 44-100 Gliwice po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej ul. Traugutta 2a 43-300 Bielsko-Biała.