INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 09 stycznia 2009 r. (data wpływu do tut. BKIP 19 stycznia 2009 r.) uzupełnionym w dniach 09 lutego 2009 r. oraz 14 kwietnia 2009 r. o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej m. in. podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie możliwości uznania za koszty uzyskania przychodów wydatków poniesionych w związku z przejazdami likwidatora - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 19 stycznia 2009 r. wpłynął do tut. BKIP wniosek Podatnika o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej m. in. podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie możliwości uznania za koszty uzyskania przychodów wydatków poniesionych w związku z przejazdami likwidatora.

Wniosek nie spełniał wymogów formalnych dlatego też pismami z dni 28 stycznia 2009 r. i 01 kwietnia 2009 r. wezwano do ich uzupełnienia. Uzupełnienia wniosku wpłynęły do tut. BKIP w dniu 09 lutego 2009 r. oraz 14 kwietnia 2009 r.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Likwidator Spółki pełni tę funkcję na podstawie postanowienia Sądu Rejonowego. Realizacja procesu likwidacji Spółki wymaga częstego przemieszczania się w granicach miasta, a także poza jego granice, dlatego też likwidator korzysta z prywatnego samochodu osobowego, nie stanowiącego składnika majątku Spółki, co dokumentowane jest poleceniami wyjazdu służbowego tzw. „delegacjami” wystawionymi za okres danego miesiąca, a koszty wynikające z powyższych wlicza się do kosztów uzyskania przychodów tj. przejechane km razy stawka za 1 km. W uzupełnieniu stanu faktycznego dokonanego w związku z wezwaniem z dnia 01 kwietnia 2009 r. wskazano, iż samochód, którego dotyczy zapytanie, jest własnością likwidatora. Jego pojemność wynosi 1,9 dcm. W związku z użytkowaniem samochodu nie jest prowadzona ewidencja przebiegu pojazdu.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy koszty związane z przejazdami likwidatora dokumentowane poleceniami wyjazdu służbowego (np. 500 km x 0,8358) stanowią koszty uzyskania przychodu w podatku dochodowym od osób prawnych i nie podlegają potrąceniu podatku dochodowego od osób fizycznych.

Zdaniem wnioskodawcy przejazdy likwidatora własnym samochodem osobowym są udokumentowane poleceniami wyjazdu służbowego, tzw. delegacjami, wystawionymi na okres danego miesiąca, a koszty z tego tytułu tj. przejechanych kilometrów razy obowiązującą stawkę (0,8358) są wliczane do kosztów uzyskania przychodów (podatek dochodowy od osób prawnych) i dokonuje się zwrotu poniesionych kosztów delegacji w pełnej wysokości, nie potrącając podatku dochodowego od osób fizycznych.

Na tle przedstawionego stanu faktycznego stwierdzam co następuje:

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t. j. Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 z późn. zm. - określanej w dalszej części skrótem "ustawa o pdop") kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów, lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1 ww. ustawy. Gramatyczna wykładnia tego przepisu prowadzi do wniosku, iż podatnik chcąc zaliczyć wydatki do kosztów uzyskania przychodów powinien przede wszystkim wykazać, że poniesiono je w celu uzyskania przychodu, czyli że pomiędzy poniesionym kosztem a uzyskanym przychodem istnieje związek przyczynowo-skutkowy oraz udokumentować fakt ich poniesienia.

Zgodnie z art. 16 ust. 1 pkt 51 ustawy o pdop nie stanowią kosztu uzyskania przychodu wydatki z tytułu kosztów używania dla potrzeb działalności gospodarczej samochodów osobowych niestanowiących składników majątku podatnika – w części przekraczającej kwotę wynikającą z pomnożenia liczby kilometrów faktycznego przebiegu pojazdu dla celów podatnika oraz stawki za jeden kilometr przebiegu, określonej w odrębnych przepisach określonych przez właściwego ministra; podatnik jest obowiązany prowadzić ewidencję przebiegu pojazdu.

Zgodnie z art. 16 ust. 5 ustawy o pdop przebieg pojazdu, o którym mowa m. in. w ust. 1 pkt 51 powinien być, z wyłączeniem ryczałtu pieniężnego, udokumentowany w ewidencji przebiegu pojazdu, potwierdzony przez podatnika na koniec każdego miesiąca. Ewidencja przebiegu pojazdu powinna zawierać co najmniej następujące dane: nazwisko, imię i adres zamieszkania osoby używającej pojazdu, numer rejestracyjny pojazdu i pojemność silnika, kolejny numer wpisu, datę i cel wyjazdu, opis trasy (skąd - dokąd), liczbę faktycznie przejechanych kilometrów, stawkę za jeden kilometr przebiegu, kwotę wynikającą z przemnożenia liczby faktycznie przejechanych kilometrów i stawki za jeden kilometr przebiegu oraz podpis podatnika (pracodawcy) i jego dane. W razie braku tej ewidencji, wydatki z tytułu używania samochodów nie stanowią kosztu uzyskania przychodów – z wyłączeniem ryczałtu pieniężnego.

W myśl art. 78 § 1 ustawy z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych (Dz. U. Nr 94, poz. 1037 ze zm.) w granicach swoich kompetencji, określonych w art. 77 § 1, likwidatorzy mają prawo prowadzenia spraw spółki i jej reprezentowania na zewnątrz.

Zgodnie z art. 77 § 1 Kodeksu spółek handlowych likwidatorzy powinni zakończyć bieżące interesy spółki, ściągnąć wierzytelności, wypełnić zobowiązania i upłynnić majątek spółki. Nowe interesy mogą być podejmowane tylko w przypadku, gdy jest to niezbędne do ukończenia spraw w toku. Przepis art. 70 § 1 i 2 ww. Kodeksu stanowi iż likwidatorami są wszyscy wspólnicy. Wspólnicy mogą powołać na likwidatorów tylko niektórych spośród siebie, jak również osoby spoza swego grona. Uchwała wymaga jednomyślności, chyba że umowa spółki stanowi inaczej, zaś na miejsce wspólnika upadłego wchodzi syndyk. Zgodnie z art. 71 § 1 sąd rejestrowy może, z ważnych powodów, na wniosek wspólnika lub innej osoby mającej interes prawny, ustanowić likwidatorami tylko niektórych spośród wspólników, jak również inne osoby.

Zwrot kosztów używania samochodu prywatnego przez likwidatora nie będącego pracownikiem może być kosztem uzyskania przychodów na podstawie art. 15 ust. 1 ustawy o pdop z uwzględnieniem art. 16 ust. 1 pkt 51 ww. ustawy pod warunkiem prowadzenia ewidencji przebiegu pojazdu, o jakiej mowa w powołanym wcześniej art. 16 ust. 5 ustawy o pdop. Brak ewidencji przebiegu pojazdu prowadzonej wg określonego wzoru lub prowadzenie tej ewidencji w sposób wadliwy sprawia, iż wydatek poniesiony z tytułu używania samochodu osobowego, nie stanowiącego składnika majątku podatnika, nie może zostać zaliczony w poczet kosztów uzyskania przychodów.

Biorąc pod uwagę, że używany przez likwidatora samochód nie jest własnością Spółki, a także mając na względzie, że użytkowanie samochodu nie jest udokumentowane prowadzoną ewidencją przebiegu pojazdu należy stwierdzić, że przedmiotowe wydatki poniesione przez Spółkę nie mogą być uznane za koszty uzyskania przychodu.

A zatem stanowisko jest nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Opolu, ul. Kośnego 70, 45-372 Opole, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a 43-300 Bielsko-Biała.