INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 05 stycznia 2008 r. (data wpływu do tut. Biura 09 stycznia 2009 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie czy dochód odpowiadający poniesionym wydatkom niezwiązanym z działalnością statutową podlega opodatkowaniu - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 09 stycznia 2009 r. wpłynął do tut. BKIP wniosek Instytutu o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie czy dochód odpowiadający poniesionym wydatkom niezwiązanych z działalnością statutową podlega opodatkowaniu.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny :

Instytut działa na podstawie ustawy o jednostkach badawczo-rozwojowych. Zgodnie z art. 2 ust. 4 tejże ustawy, poza działalnością statutową (zwolnioną ustawowo z podatku dochodowego od osób prawnych – art. 17 ust. 1 pkt 4 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych), Instytut prowadzi działalność gospodarczą, która jest wydzielona pod względem finansowym i rachunkowym.

W roku obrotowym (zgodnym z rokiem podatkowym, tj. 01 stycznia do 31 grudnia) Instytut osiągnął stratę zarówno z działalności statutowej, jak i działalności gospodarczej. Ponadto Instytut comiesięcznie dokonuje wpłat na PFRON zgodnie z odrębnymi przepisami, które nie stanowią kosztów uzyskania przychodu w myśl ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy w przypadku osiągania straty zarówno z działalności statutowej, jak i działalności gospodarczej opodatkowaniu podlega dochód część dochodu odpowiadająca poniesionym wydatkom nie związanym z działalnością statutową, tj. m. in. wpłaty na PFRON, ale również zapłacone kary, sankcje czy inne podobne nie stanowiące kosztów uzyskania przychodu...

Zdaniem Instytutu w sytuacji, gdy Instytut poniósł stratę na działalności statutowej, jak i działalności gospodarczej i strata na działalności gospodarczej jest większa niż dochód odpowiadający poniesionym wydatkom nie związanym z działalnością statutową (tj. m. in. na PFRON, zapłacone kary, sankcje czy inne podobne nie stanowiące kosztów uzyskania przychodu), to nie powstaje w Instytucie obowiązek podatkowy z tytułu podatku dochodowego od osób prawnych.

Na tle przedstawionego stanu faktycznego stwierdzam, co następuje:

Zgodnie z art. 7 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 roku o podatku dochodowym od osób prawnych (t. j. Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 ze zm. określanej dalej jako „ustawa o pdop”) przedmiotem opodatkowania podatkiem dochodowym jest dochód bez względu na rodzaj źródeł przychodów z jakich dochód ten został osiągnięty; w wypadkach, o których mowa w art. 21 i 22, przedmiotem opodatkowania jest przychód. Z art. 7 ust. 2 ustawy o pdop wynika, że dochodem jest, z zastrzeżeniem art. 10 i 11, nadwyżka sumy przychodów nad kosztami ich uzyskania, osiągnięta w roku podatkowym; jeżeli koszty uzyskania przychodów przekraczają sumę przychodów, różnica jest stratą.

Katalog dochodów zwolnionych od opodatkowania zawiera art. 17 ust 1 ustawy o pdop. Zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 4 ustawy o pdop wolne od podatku są dochody podatników, z zastrzeżeniem ust. 1c, których celem statutowym jest działalność naukowa, naukowo-techniczna, oświatowa, w tym również polegająca na kształceniu studentów, kulturalna, w zakresie kultury fizycznej i sportu, ochrony środowiska, wspierania inicjatyw społecznych na rzecz budowy dróg i sieci telekomunikacyjnej na wsi oraz zaopatrzenia wsi w wodę, dobroczynności, ochrony zdrowia i pomocy społecznej, rehabilitacji zawodowej i społecznej inwalidów oraz kultu religijnego - w części przeznaczonej na te cele.

W myśl art. 17 ust. 1a pkt 2 w/w ustawy zwolnienie, o którym mowa w ust. 1, dotyczące podatników przeznaczających dochody na cele statutowe lub inne cele określone w tym przepisie, nie dotyczy dochodów, bez względu na czas ich osiągnięcia, wydatkowanych na inne cele niż wymienione w tych przepisach.

Zgodnie z art. 17 ust. 1b w/w ustawy zwolnienie, o którym mowa w ust. 1, dotyczące podatników przeznaczających dochody na cele statutowe lub inne cele określone w tym przepisie, ma zastosowanie, jeżeli dochód jest przeznaczony i – bez względu na termin – wydatkowany na cele określone w tym przepisie, w tym także na nabycie środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych służących bezpośrednio realizacji tych celów oraz na opłacenie podatków niestanowiących kosztu uzyskania przychodów.

Zwolnienie zawarte w w/w art. 17 ust. 1 pkt 4 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych jest zwolnieniem warunkowym i zależy od łącznego spełnienia następujących przesłanek:

1. celem statutowym podatnika musi być działalność wymieniona w tym przepisie,
2. uzyskane przez niego dochody muszą być przeznaczone i wydatkowane na ten cel.
   
   

Powyższe oznacza, że zastosowanie przedmiotowego zwolnienia zależy nie tylko od przeznaczenia osiągniętego dochodu na preferowane ustawą cele statutowe, ale także od faktycznego wydatkowania go na te cele. Użyte przez ustawodawcę w art. 17 ust. 1 pkt 4 w/w ustawy sformułowanie „w części przeznaczonej na te cele” oznacza, że jeżeli podatnik przeznaczy i wydatkuje środki na realizację innych celów, niż wymienione w tym przepisie, to przeznaczenie dochodów podatnika na realizację tych „innych celów” nie będzie stanowiło podstawy do zwolnienia od opodatkowania. Jeżeli podatnicy wymienieni w art. 17 ust. 1 pkt 4 ww. ustawy ponoszą wydatki, które w myśl art. 16 ust. 1 ww. ustawy nie stanowią kosztów uzyskania przychodów ich równowartość wpływa na zwiększenie dochodu. Jeżeli jednak wydatki te były poniesione na cele statutowe dochód powstały z tego tytułu będzie wolny od podatku.

Wydatki na PFRON, zapłacone kary, sankcje nie stanowiące kosztów uzyskania przychodu są rodzajem sankcji za niespełnienie określonych wymogów, nie wiążą się z działalnością statutową, równowartość więc powstałego z tego tytułu dochodu podlega opodatkowaniu. Inne podobne koszty, jeśli nie stanowią sankcji i są wydatkowane na cele statutowe, to mogą korzystać ze zwolnienia określonego przepisem art. 17 ust. 1 pkt 4 ww. ustawy.

W sprawie będącej przedmiotem wniosku o interpretację indywidualną nie powstanie obowiązek podatkowy w podatku dochodowym od osób prawnych jeżeli wnioskodawca również w poprzednich latach ponosił stratę a konsekwentnie wymienione wydatki nie zostały poniesione z dochodu deklarowanego na cele statutowe. Natomiast jeżeli wymienione wydatki zostały poniesione z dochodu deklarowanego na cele statutowe z lat ubiegłych, to obowiązek podatkowy powstanie, co wynika z art. 17 ust. 1a pkt 2 oraz art. 25 ust. 4 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie, ul. Rakowicka 10, 31-511 Kraków po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a 43-300 Bielsko-Biała.