INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki Jawnej, przedstawione we wniosku z dnia 30 marca 2009 r. (data wpływu do tut. Biura 3 kwietnia 2009 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości dokonywania odpisów amortyzacyjnych od wartości początkowej budynku wybudowanego przez wspólników Spółki jawnej, ze środków pieniężnych tej Spółki, na gruncie prywatnym stanowiącym współwłasność tych wspólników - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 3 kwietnia 2009 r. wpłynął do tut. Biura ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości dokonywania odpisów amortyzacyjnych od wartości początkowej budynku wybudowanego przez wspólników Spółki jawnej, ze środków pieniężnych tej Spółki, na gruncie prywatnym stanowiącym współwłasność tych wspólników.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Dwóch wspólników prowadzi działalność gospodarczą w formie Spółki jawnej. Udziały tych wspólników w spółce wynoszą po 50%. Podstawową działalnością Spółki jest sprzedaż hurtowa elektrycznych artykułów gospodarstwa domowego. Spółka jest płatnikiem podatku od towarów i usług i prowadzi podatkową księgę przychodów i rozchodów. Dochody wspólników Spółki z tytułu prowadzonej działalności gospodarczej opodatkowane są podatkiem dochodowym od osób fizycznych na zasadach ogólnych.

Ze środków pieniężnych Spółki wspólnicy wybudowali nowy budynek, który ma służyć prowadzonej działalności gospodarczej. Budynek ten został wybudowany na gruncie będącym prywatną własnością wspólników. Udział własności gruntu również wynosi po 50%. Grunt ten nie został wniesiony aportem do firmy.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy można amortyzować budynek, który został wybudowany ze środków Spółki na gruncie prywatnym należącym do wspólników spółki jawnej...

Jeśli nie to czy grunt należy wnieść aportem do spółki i czy tę czynność należy potwierdzić przez notariusza...

Zdaniem wnioskodawcy, skoro wybudowano budynek ze środków pieniężnych Spółki i będzie on służył do prowadzonej działalności to można wprowadzić go do ewidencji środków trwałych i odpisy amortyzacyjne zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów. Grunt, na którym został wybudowany budynek, jest prywatną własnością wspólników a firma należy również do nich, tak więc zdaniem wnioskodawcy, nie muszą wnosić gruntu do firmy poprzez aport.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t.j. Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 ze zm.), kosztami uzyskania przychodu są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23 ww. ustawy.

W myśl art. 22 ust. 8 ww. ustawy, kosztem uzyskania przychodów są odpisy z tytułu zużycia środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych (odpisy amortyzacyjne) dokonywane wyłącznie zgodnie z art. 22a - 22o, z uwzględnieniem art. 23.

Zgodnie z art. 22a ust. 1 ww. ustawy amortyzacji podlegają, z zastrzeżeniem art. 22c, stanowiące własność lub współwłasność podatnika, nabyte lub wytworzone we własnym zakresie, kompletne i zdatne do użytku w dniu przyjęcia do używania:

1. budowle, budynki oraz lokale będące odrębną własnością,
2. maszyny, urządzenia i środki transportu,
3. inne przedmioty
   - o przewidywanym okresie używania dłuższym niż rok, wykorzystywane przez podatnika na potrzeby związane z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą albo oddane do używania na podstawie umowy najmu, dzierżawy lub umowy określonej w art. 23a pkt 1, zwane środkami trwałymi.
   
   

Natomiast stosownie do art. 22a ust. 2 pkt 2 tej ustawy, amortyzacji podlegają również, z zastrzeżeniem art. 22c, niezależnie od przewidywanego okresu używania, budynki i budowle wybudowane na cudzym gruncie. Jak wynika przy tym z art. 22c pkt 1 wskazanej powyżej ustawy – amortyzacji nie podlegają grunty i prawa wieczystego użytkowania gruntów.

Z treści złożonego wniosku wynika, iż wspólnicy Spółki jawnej wybudowali ze środków pieniężnych tej Spółki budynek, który ma służyć prowadzonej przez nich działalności gospodarczej, na gruncie stanowiącym ich własność prywatną. Grunt ten nie został wniesiony aportem do Spółki. Powyższy budynek jest wiec budynkiem wybudowany na cudzym gruncie, ponieważ grunt ten nie stanowi własności Spółki jawnej, której majątek jest majątkiem odrębnym od majątku wspólników tej Spółki (vide art. 28 ustawy z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych – Dz. U. Nr 94, poz. 1037 ze zm.). Nowe budynki i budowle wybudowane na cudzym gruncie są specyficznym środkiem trwałym. Jest to spowodowane faktem, że mogą one nie być własnością podmiotu, który zbudował ten budynek (zgodnie z zasadą, że wszystko co trwale stoi na gruncie jest własnością właściciela gruntu).

Przepisy prawa podatkowego dopuszczają w takiej sytuacji możliwość dokonywania odpisów amortyzacyjnych od składników majątku trwałego nie stanowiących własności podatnika (spółki) na podstawie powołanego powyżej art. 22a ust. 2 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Taka sytuacja będzie miała miejsce wówczas, gdy wnioskodawca wybuduje budynek na cudzym gruncie, którym dysponuje na podstawie umowy, z której wynika prawo do wybudowania na tym gruncie budynku lub budowli. Budynki i budowle wybudowane na cudzym gruncie stanowią odrębną grupę składników majątku podlegającą amortyzacji, niezależnie od przewidywanego okresu używania. Amortyzacji budynków i budowli wybudowanych na cudzym gruncie dokonuje się na ogólnych zasadach wynikających z art. 22i ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, przy zastosowaniu stawek amortyzacyjnych określonych w Wykazie stawek amortyzacyjnych i zasad, o których mowa w art. 22h ust. 1 pkt 1 tej ustawy.

W świetle powyższego budynek wybudowany przez Spółkę, na nieruchomości gruntowej stanowiącej współwłasność prywatną wspólników tejże Spółki, jako budynek wybudowany na cudzym gruncie, może stanowić dla tej Spółki podlegający amortyzacji środek trwały o ile spełnia kryterium kompletności i zdatności do wykorzystywania na potrzeby prowadzonej przez Spółkę pozarolniczej działalności gospodarczej. Nie jest przy tym konieczne wniesienie do majątku Spółki gruntu, na którym przedmiotowy budynek jest posadowiony.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Zważywszy na fakt, iż wnioskodawcą jest Spółka Jawna, niniejsza interpretacja, stosownie do postanowień m. in. art. 14k Ordynacji podatkowej jest wiążąca tylko dla Spółki, co oznacza, iż nie wywołuje bezpośrednio skutków dla wspólników tej Spółki.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Rzeszowie, ul. Kraszewskiego 4a, 35-016 Rzeszów, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.).

Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.