INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółdzielni Mieszkaniowej, przedstawione we wniosku z dnia 17 lutego 2009 r. (data wpływu: 23 lutego 2009 r.), uzupełnionym pismem z dnia 23 kwietnia 2009 r. (data wpływu: 29 kwietnia 2009 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania ponownego ustanowienia spółdzielczego lokatorskiego prawa do lokalu mieszkalnego – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 23 lutego 2009 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania ponownego ustanowienia spółdzielczego lokatorskiego prawa do lokalu mieszkalnego. Ww. wniosek został uzupełniony w dniu 29 kwietnia 2009 r. o określenie, które z pytań dotyczy stanu faktycznego, a które zdarzenia przyszłego.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Budynek mieszkalny został zasiedlony w roku 1990. Członek otrzymał w nim przydział lokatorskiego prawa do lokalu po wniesieniu wymaganego wkładu mieszkaniowego. Po ustaniu członkostwa, w następstwie zgonu, o ustanowienie spółdzielczego lokatorskiego prawa do lokalu wystąpiła do Spółdzielni osoba bliska (córka), która decyzją Zarządu z dnia X października 2007 r. została przyjęta w poczet członków i ustanowiono na jej rzecz spółdzielcze lokatorskie prawo do lokalu mieszkalnego. Członek, który uzyskał tytuł prawny do lokalu w roku 2007, nie dokonywał żadnych wpłat gotówkowych na poczet wkładu mieszkaniowego.

Nowy członek złożył wniosek o ustanowienie prawa odrębnej własności do zajmowanego lokalu.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy do ustanowienia spółdzielczego lokatorskiego prawa do lokalu zamieszkałego przez członka w wyniku uzyskania tytułu prawnego do lokalu w roku 2007 miał zastosowanie art. 43 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług...

Zdaniem Wnioskodawcy, ponowne ustanowienie spółdzielczego lokatorskiego prawa do lokalu zwolnione jest od podatku VAT na mocy art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o podatku od towarów i usług.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Stosownie do art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 pkt 5 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel, w tym również ustanowienie spółdzielczego lokatorskiego prawa do lokalu mieszkalnego, ustanowienie spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu oraz przekształcenie spółdzielczego lokatorskiego prawa do lokalu mieszkalnego na spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu, a także ustanowienie na rzecz członka spółdzielni mieszkaniowej odrębnej własności lokalu mieszkalnego lub lokalu o innym przeznaczeniu oraz przeniesienie na rzecz członka spółdzielni własności lokalu lub własności domu jednorodzinnego.

Tak więc, ustanowienie spółdzielczego prawa do lokalu mieszkaniowego stanowi dostawę towarów.

Zgodnie z przepisem art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy, w brzmieniu obowiązującym do 31 grudnia 2008 r., zwalniało się od podatku dostawę towarów używanych, z zastrzeżeniem pkt 10 pod warunkiem, że w stosunku do tych towarów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego; zwolnienie dotyczyło również używanych budynków i budowli lub ich części, będących, przedmiotem umowy najmu, dzierżawy lub innych umów o podobnym charakterze. Przez towary używane, należało rozumieć, zgodnie z art. 43 ust. 2 pkt 1 ustawy, budynki, budowle lub ich części – jeżeli od końca roku, w którym zakończono budowę tych obiektów, minęło co najmniej 5 lat. Należy wskazać, iż w treści art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawodawca powołał zastrzeżenie w postaci art. 43 ust. 1 pkt 10. Z powyższych przepisów wynika, że do obiektów budownictwa mieszkaniowego nie miało zastosowania zwolnienie, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 2 tylko przepisy zawarte w art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy.

W myśl art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, również w brzmieniu obowiązującym do 31 grudnia 2008 r., zwalniało się od podatku dostawę obiektów budownictwa mieszkaniowego lub ich części, z wyjątkiem obiektów i ich części, które miały być zasiedlone lub zamieszkane po raz pierwszy; zwolnienie nie dotyczyło części budynków przeznaczonych na cele inne niż mieszkaniowe. Stosownie natomiast do art. 43 ust. 7 – zwolnienie określone w ust. 1 pkt 10 nie miało zastosowania w przypadku, o którym mowa w art. 29 ust. 8.

Natomiast zgodnie z definicją zawartą w art. 2 pkt 14 ustawy, przez pierwsze zasiedlenie rozumiało się wydanie pierwszemu nabywcy lub pierwszemu użytkownikowi obiektów budownictwa mieszkaniowego lub ich części do użytkowania w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu.

Z powyższych przepisów wynika, iż ponowne ustanowienie po dniu 1 maja 2004 r. spółdzielczego lokatorskiego prawa do lokalu mieszkalnego, wcześniej zasiedlonego, objęte było zakresem art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy.

Z przedstawionych przez Wnioskodawcę okoliczności wynika, iż ustanowienie po raz pierwszy lokatorskiego prawa do lokalu mieszkalnego i jego zasiedlenie nastąpiło przed dniem 1 maja 2004 r. Następnie, ponownie ustanowiono lokatorskie prawo do lokalu w roku 2007.

Reasumując, ponowne ustanowienie w dniu 4 października 2007 r. spółdzielczego lokatorskiego prawa do lokalu mieszkalnego korzystało ze zwolnienia od podatku od towarów i usług, na podstawie art. 43 ust. 10 ustawy (w brzmieniu obowiązującym do dnia 31 grudnia 2008 r.).

Dodatkowo tut. Organ informuje, iż z dniem 1 grudnia 2008 r. weszła w życie ustawa z dnia 7 listopada 2008 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. Nr 209, poz. 1320), na mocy której, od dnia 1 stycznia 2009 r., zmianie uległy powołane wyżej przepisy art. 43 oraz art. 2 pkt 14 ustawy. Ponieważ jednak ponowne ustanowienie spółdzielczego lokatorskiego prawa do lokalu miało miejsce w roku 2007, zatem zastosowanie w sprawie mają przepisy art. 43 oraz art. 2 pkt 14 ustawy, w brzmieniu obowiązującym do 31 grudnia 2008 r.

Ponadto informuje się, że w niniejszej interpretacji załatwiono wniosek w części dotyczącej stanu faktycznego w podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania ponownego ustanowienia spółdzielczego lokatorskiego prawa do lokalu mieszkalnego. Kwestia dotycząca zdarzenia przyszłego w zakresie opodatkowania przekształcenia spółdzielczego lokatorskiego prawa do lokalu mieszkalnego w prawo odrębnej własności została rozstrzygnięta w interpretacji nr ILPP1/443-239/09-4/AK z dnia 15 maja 2009 r.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi, ul. Piotrkowska 135, 90-434 Łódź po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.