INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 26.01.2009 r. (data wpływu 28.01.2009 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od czynności cywilnoprawnych w zakresie weksla - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 28.01.2009 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od czynności cywilnoprawnych w zakresie.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawiony następujący stan faktyczny.

Spółka pod firmą K. Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością (dalej jako „Spółka”) stanowi wspólne przedsięwzięcie polskich podmiotów gospodarczych, których działalność polega na prowadzeniu sieci sklepów zoologicznych w galeriach i centrach handlowych o uznanej renomie.

W celu dalszego rozwoju Spółka prowadziła w 2008 roku negocjacje ze S., cypryjską spółką z ograniczoną odpowiedzialnością wpisaną do rejestru prowadzonego przez Ministerstwo Handlu, Przemysłu i Turystyki Republiki Cypru pod numerem, z siedzibą w Nikozji., Cypr, N., Cypr (dalej jako „Wspólnik”) w sprawie zaangażowania Wspólnika w Spółkę w charakterze inwestora. W ramach dwustronnych rozmów pomiędzy Wspólnikiem a Spółką strony ustaliły, że planowana transakcja polegać będzie na objęciu przez Wspólnika całości nowo utworzonych udziałów w podwyższonym kapitale zakładowym Spółki oraz nabyciu części udziałów od jej dotychczasowych wspólników.

Wynikiem negocjacji były czynności podjęte w dniu 23 grudnia 2008 r. W tym dniu Nadzwyczajne Zgromadzenie Wspólników Spółki podjęło uchwałę nr 1 o podwyższeniu kapitału zakładowego Spółki (dalej jako „Uchwała”). Zgodnie z jej treścią wszystkie nowo utworzone udziały w podwyższonym kapitale zakładowym Spółki zostaną objęte przez Wspólnika. Warunkiem wejścia w życie Uchwały jest zaistnienie pierwszego z następujących zdarzeń:

1. wydanie przez Prezesa Urzędu Ochrony Konkurencji i Konsumentów decyzji o wyrażeniu zgody na dokonanie koncentracji poprzez przejęcie przez Wspólnika lub podmiot powiązany Wspólnika kontroli nad Spółką wolnej od warunków nieakceptowanych przez Wspólnika,
2. upływ terminu w którym zgodnie z prawem Prezes Urzędu Ochrony Konkurencji i Konsumentów powinien wydać decyzję w przedmiocie koncentracji poprzez przejęcie przez Wspólnika lub podmiot powiązany Wspólnika kontroli nad Spółką,
3. wydanie przez Prezesa Urzędu Ochrony Konkurencji i Konsumentów decyzji stwierdzającej że zgodnie z prawem koncentracja polegająca na przejęciu przez Wspólnika lub podmiot powiązany Wspólnika kontroli nad Spółką nie wymaga zgody Prezesa Urzędu Ochrony Konkurencji i Konsumentów.
   
   

Ponadto w dniu 23 grudnia 2008 r. zawarta została umowa przedwstępna nabycia udziałów w Spółce (dalej jako „Umowa”) na mocy której Wspólnik nabędzie w drodze przyszłej umowy sprzedaży w przypadku zaistnienia pierwszego ze zdarzeń wskazanych w Uchwale część udziałów od dotychczasowych wspólników Spółki.

W wykonaniu postanowień Umowy, w dniu 23 grudnia 2008 r. Spółka wystawiła własny weksel inwestycyjny in blanco (dalej jako „Weksel”) na rzecz Wspólnika oraz zawarła z nim porozumienie określające sposób emisji nabycia i wykupu papieru wartościowego w formie weksla „in blanco” (dalej jako „Porozumienie wekslowe”). Wzór Porozumienia wekslowego, wraz ze wzorem Weksla stanowiły załączniki do Umowy Wyemitowany weksel został wydany Wspólnikowi, w zamian za co Wspólnik, zgodnie z postanowieniami Umowy oraz Porozumienia wekslowego dokonał przelewu sumy pieniężnej określonej w Umowie oraz Porozumieniu wekslowym na rachunek bankowy Spółki. Zgodnie z zapisami zawartymi w Porozumieniu wekslowym oraz Umowie, w przypadku wejścia w życie Uchwały, wierzytelność Wspólnika o wykup weksla zostanie potrącona z wierzytelnością Spółki względem Wspólnika o wniesienie wkładu na pokrycie obejmowanych przez Wspólnika nowo utworzonych udziałów w Spółce, w ramach podwyższenia jej kapitału zakładowego Wzór umowy potrącenia stanowi załącznik do Umowy.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

Czy w związku z wydaniem Wspólnikowi opisanemu powyżej Weksla Spółka zobowiązana jest do zapłaty podatku od czynności cywilnoprawnych...

Zdaniem Wnioskodawcy

Spółka stoi na stanowisku, że w związku z emisją opisanego powyżej Weksla Spółka nie jest zobowiązana do zapłaty podatku od czynności cywilnoprawnych.

Udzielając odpowiedzi na postawione przez Spółkę pytanie, należy w pierwszej kolejności zauważyć, że w myśl art. 1 ust. 1 ustawy z dnia 9 września 2000 r. o podatku od czynności cywilnoprawnych (t. j. Dz. U. z 2007 r. Nr 68, poz. 450 ze zm., dalej jako „ustawa o PCC”) podatkowi temu podlegają następujące czynności cywilnoprawne: (i) umowy sprzedaży oraz zamiany rzeczy i praw majątkowych, (ii) umowy pożyczki, (iii) umowy darowizny - w części dotyczącej przejęcia przez obdarowanego długów i ciężarów albo zobowiązań darczyńcy, (iv) umowy dożywocia, (v) umowy o dział spadku oraz umowy o zniesienie współwłasności - w części dotyczącej spłat lub dopłat, (vi) ustanowienie hipoteki, (vii) ustanowienie odpłatnego użytkowania, w tym nieprawidłowego, oraz odpłatnej służebności, (viii) umowy depozytu nieprawidłowego oraz (ix) umowy spółki (akty założycielskie) (pkt 1), a także zmiany ww. umów, jeżeli powodują one podwyższenie podstawy opodatkowania podatkiem od czynności cywilnoprawnych, z zastrzeżeniem art. 1 ust. 3 pkt 4 ustawy o PCC (pkt 2), jak również orzeczenia sądów, w tym polubownych, oraz ugody, jeżeli wywołują one takie same skutki prawne, jak czynności cywilnoprawne wymienione w art. 1 pkt 1 lub 2 ustawy o PCC (pkt 3). Niewątpliwie, art. 1 ust. 1 ustawy o PCC, określający jej zakres przedmiotowy, zawiera enumeratywny (zamknięty) katalog czynności, których dokonanie powoduje konieczność zapłaty podatku. Tym samym, jeżeli dana czynność nie została wymieniona w ustawowym katalogu, to nie podlega ona opodatkowaniu tym podatkiem. Powyższa teza nie budzi wątpliwości w piśmiennictwie przedmiotu, jak również w praktyce organów skarbowych, co potwierdzają następujące interpretacje organów skarbowych: pismo Naczelnika Pierwszego Wielkopolskiego Urzędu Skarbowego z dnia 24 września 2007 r. (znak: ZP/436-29/3/07), pismo Naczelnika Urzędu Skarbowego Warszawa - Ursynów z dnia 26 kwietnia 2005 r. (znak: us38/436/RM/ART14A/61/pcc/2/2005), pismo Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy z dnia 17 listopada 2008 r. (znak: ITPB2/436-98/08/TJ), pismo Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy z dnia 12 sierpnia 2008 r. (znak ITPB21436-72/O8ITJ).

Ponadto należy podkreślić stanowisko przyjęte przez Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy i wyrażone w piśmie z dnia 17 listopada 2008 r. (znak: ITPB2/436-98/08/TJ), zgodnie z którym czynność prawna spoza katalogu art. 1 ust. 1 pkt 1 ustawy o PCC nie podlega opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych, „nawet jeżeli wywołuje skutki gospodarcze takie same lub podobne do tych, które zostały w katalogu wymienione”.

Podstawą prawną emisji weksli są przepisy ustawy z dnia 28 kwietnia 1936 r. Prawo wekslowe (Dz. U. z 1936 Nr 37, poz. 282, ze zm.). Weksel jest dokumentem stanowiącym bezwarunkowe zobowiązanie do zapłaty określonej osobie, w określonym terminie i miejscu przez wystawcę weksla lub osobę przez niego wskazaną określonej na wekslu sumy pieniędzy. Emisja weksla własnego jest zdarzeniem powodującym powstanie określonych praw i obowiązków, a mianowicie po stronie nabywcy powstaje powinność wpłaty kwoty nabycia, natomiast dla wystawcy bezwarunkowy obowiązek zapłaty (po okazaniu) określonej w nim kwoty pieniężnej, czyli zobowiązanie do wykupu weksla po jego okazaniu. Zobowiązanie wekslowe odrywa się od sytuacji faktycznej, która była podstawą do wystawienia i wręczenia weksla, nabierając charakteru samodzielnego i abstrakcyjnego.

Weksel „in blanco” jest jednym z typów weksla. Prawo wekslowe wymienia ten typ w art. 10 jako tzw. weksel niezupełny Jest to papier wartościowy zawierający co najmniej podpis wystawcy lub akceptanta złożony z zamiarem zaciągnięcia zobowiązania wekslowego Weksel wystawiony przez Spółkę został przed podpisaniem częściowo wypełniony Warunek „sine qua non” jego ważności tj. własnoręczny podpis wystawcy Weksla został spełniony, podpis pod wekslem złożył Prezes Zarządu Spółki.

Jednocześnie, należy zauważyć, że Weksel został wystawiony jako weksel niezupełny (in blanco”) ze względu na brak możliwości ustalenia daty wydania decyzji przez Prezesa Urzędu Ochrony Konkurencji i Konsumentów. Decyzja ta, co zostało przedstawione w opisie stanu faktycznego, jest warunkiem wejścia w życie Uchwały, której wejście w życie uruchomi z kolei procedurę potrącenia wierzytelności Spółki względem Wspólnika, wynikającej z obowiązku objęcia nowo utworzonych udziałów w podwyższonym kapitale zakładowym Spółki, z wierzytelnością Wspólnika względem Spółki wynikającą z Weksla.

W ramach doprecyzowania warunków wypełnienia Weksla oraz w celu określenia warunków przyszłej spłaty Weksla Spółka i Wspólnik zawarli Porozumienie wekslowe. Jest ono powszechnie stosowanym elementem czynności wystawiania weksli „in blanco”. Funkcja Porozumienia wekslowego sprowadza się do brzegowego kształtowania zakresu odpowiedzialności dłużnika wekslowego. Jego praktyczne znaczenie sprowadza się do funkcji dowodowej w postępowaniu nakazowym.

Weksel wystawiony przez Spółkę pełni samodzielną funkcję inwestycyjną (kredytową). Instytucja weksla inwestycyjnego jest znana polskiemu piśmiennictwu, a definiuje się ją następująco: „weksel inwestycyjny (commercial papers) to krótkoterminowy papier wierzycielski emitowany przez przedsiębiorstwo. Emisja takich papierów spełnia funkcję kredytową, czyli umożliwia przedsiębiorstwom dostęp do środków finansowych osób trzecich” (Jan Mojak, „Prawo papierów wartościowych - zarys wykładu”, Wydawnictwo LexisNexis, Warszawa 2006, s. 103).

Weksel inwestycyjny jest konstrukcją wywodzącą się z prawa anglosaskiego, która coraz powszechniej stosowana jest w Polsce, ze względu na dogodną możliwość uzyskania środków finansowych przez wystawcę. Warto również zauważyć, że wystawienie Weksla stanowi wypełnienie zobowiązań przyjętych przez Wspólnika oraz Spółkę w Umowie. Wystawienie przez Spółkę Weksla stanowi samodzielną czynność prawną której podstawą ekonomiczną były negocjacje prowadzone przez Spółkę oraz Wspólnika zakończone podjęciem przez Spółkę Uchwały oraz zawarciem pomiędzy Wspólnikiem i Spółką Umowy.

Mając powyższe na uwadze, można dodać, że samodzielność Weksla podkreśla również fakt stosowania w jego przypadku reżimu charakterystycznego dla prawa wekslowego, chociażby termin przedawnienia roszczeń Weksla określany będzie zgodnie z prawem wekslowym, a nie Kodeksem cywilnym.

Wyemitowanie dłużnego papieru wartościowego, jakim jest Weksel, łączyć się będzie z otrzymaniem przez Spółkę określonej sumy pieniężnej od Wspólnika. Biorąc jednak pod uwagę, że czynności związane z emisją nie zostały przez ustawodawcę wskazane w art. 1 ustawy o PCC, a także fakt samodzielności instytucji weksla inwestycyjnego, uznać należy, że wystawienie Weksla nie skutkuje dla Spółki na gruncie ustawy o PCC powstaniem obowiązku zapłaty podatku od czynności cywilnoprawnych.

Tożsame stanowisko zostało przyjęte przez organy skarbowe w kontekście emitowania weksli w następujących pismach: pismo Naczelnika Urzędu Skarbowego Warszawa - Ursynów z dnia 26 kwietnia 2005 r. (znak: US38/436/RM/ART14A/61/pcc/2/2005), pismo Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy z dnia 17 listopada 2008 r. (znak: ITPB2/436-98/08/TJ), pismo Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy z dnia 12 sierpnia 2008 r. (znak: ITPB2/436-72/08/TJ), pismo Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z dnia 2 czerwca 2008 r. (znak: ILPB2/436-14/08-2/MK).

Mając powyższe na uwadze, Pełnomocnik Spółki wnosi o potwierdzenie prawidłowości przyjętego przez nią stanowiska.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

W myśl art. 1 ust. 1 ustawy z dnia 09 września 2000 r. o podatku od czynności cywilnoprawnych (t. j. Dz. U. z 2007 r. Nr 68, poz. 450 ze zm.) podatkowi od czynności cywilnoprawnych podlegają:

1. następujące czynności cywilnoprawne:
   1. umowy sprzedaży oraz zamiany rzeczy i praw majątkowych,
   2. umowy pożyczki,
   3. (uchylona),
   4. umowy darowizny – w części dotyczącej przejęcia przez obdarowanego długów i ciężarów albo zobowiązań darczyńcy,
   5. umowy dożywocia,
   6. umowy o dział spadku oraz umowy o zniesienie współwłasności – w części dotyczącej spłat lub dopłat,
   7. (uchylona),
   8. ustanowienie hipoteki,
   9. ustanowienie odpłatnego użytkowania, w tym nieprawidłowego, oraz odpłatnej służebności,
   10. umowy depozytu nieprawidłowego,
   11. umowy spółki;
2. zmiany umów wymienionych w pkt 1, jeżeli powodują one podwyższenie podstawy opodatkowania podatkiem od czynności cywilnoprawnych, z zastrzeżeniem ust. 3 pkt 4;
3. orzeczenia sądów, w tym również polubownych, oraz ugody, jeżeli wywołują one takie same skutki prawne, jak czynności cywilnoprawne wymienione w pkt 1 lub 2.
   
   

Podstawą prawną emisji weksli są przepisy ustawy z dnia 28 kwietnia 1936 roku Prawo wekslowe (Dz. U. Nr 37 poz. 282). Weksel jest dokumentem stanowiącym bezwarunkowe zobowiązanie do zapłaty określonej osobie, w określonym terminie i miejscu przez wystawcę weksla lub osobę przez niego wskazaną, określonej na wekslu sumy pieniędzy.

Emisja weksla własnego jest zdarzeniem powodującym określone prawa i obowiązki, a mianowicie po stronie nabywcy powstaje powinność wpłaty kwoty nabycia, natomiast dla wystawcy bezwarunkowy obowiązek zapłaty (po okazaniu) określonej w nim kwoty pieniężnej, czyli zobowiązanie do wykupu weksla po jego okazaniu.

Zobowiązanie wekslowe odrywa się od sytuacji faktycznej, która była podstawą do wystawienia i wręczenia weksla nabierając charakteru samodzielnego i abstrakcyjnego. W szczególności ma to miejsce w sytuacji gdy wystawiony weksel nie spełnia roli zabezpieczającej lecz jest samoistnym stosunkiem zobowiązaniowym.

Niewątpliwie art. 1 ust. 1 pkt 1 określający zakres przedmiotowy ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych zawiera enumeratywny katalog czynności, których dokonanie powodować będzie konieczność zapłaty podatku. Tym samym, jeżeli dana czynność nie została wymieniona w ustawowym katalogu nie podlega opodatkowaniu tym podatkiem nawet, jeżeli wywołuje skutki gospodarcze takie same lub podobne do tych, które zostały w katalogu wymienione. Jednakże należy zaznaczyć, że o zakwalifikowaniu danej umowy do umów podlegających opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych nie decyduje nazwa ale treść umowy.

Wyemitowanie dłużnego papieru wartościowego jakim jest weksel własny w niniejszej sprawie łączyć się będzie z otrzymaniem określonej sumy pieniężnej od nabywcy weksla.

Reasumując, należy stwierdzić, iż w związku z wydaniem wspólnikowi weksla wyemitowanego przez Spółkę, Wnioskodawca nie jest zobowiązany do zapłaty podatku od czynności cywilnoprawnych. Fakt ten nie musi jednak oznaczać, że opodatkowaniu nie podlegają również czynności cywilnoprawne, w związku z zawarciem których wystawiony został weksel. Jeżeli zatem nabycie weksla w zamian za określoną kwotę pieniężną nosi znamiona czynności określonych w art. 1 ust. 1 pkt 1 to wówczas będzie rodzić dla Spółki skutki podatkowe pod warunkiem, że to na niej zgodnie z art. 4 ustawy ciąży obowiązek podatkowy.

Opłata od wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej z dnia 26.01.2009 r. (data wpływu 28.01.2009 r.) została wniesiona w wysokości 75 zł. W związku z wystąpieniem we wniosku jednego stanu faktycznego część uiszczonej w dniu 26.01.2009 r. opłaty – w wysokości 35 zł, zostanie zwrócona, zgodnie z art. 14f § 2a Ordynacji podatkowej, na wskazany we wniosku adres pełnomocnika.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistniałego zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.