INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko, przedstawione we wniosku z dnia 23 stycznia 2009 r. (data wpływu 30 stycznia 2009 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w części dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie zwolnienia z podatku diet sołtysów - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 30 stycznia 2009 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych między innymi w zakresie zwolnienia z podatku diet sołtysów.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Rada Gminy uchwałą z dnia 19 grudnia 2008 roku określiła sołtysów poszczególnych wsi wchodzących w skład gminy – inkasentami podatku rolnego, leśnego i od nieruchomości. W uchwale tej określono wynagrodzenie za inkaso ww. podatków w wysokości 3% kwot pobranych i wpłaconych na rachunek bankowy Urzędu Gminy. Dodatkowo sołtysom przyznano też diety określone kwotowo w wysokości uzależnionej od wielkości sołectwa z tytułu uczestnictwa w sesjach Rady Gminy i uczestnictwa w wykonywaniu innych obowiązków określonych w statucie sołectwa i statucie gminy.

W związku z powyższym zadano następujące pytania.

1. Czy Urząd Gminy jako płatnik może pobierać zaliczki na podatek dochodowy od osób fizycznych od wpłaconych prowizji z tytułu inkasa w formie ryczałtowej wg stawki 20% przy zastosowaniu 20% kosztów uzyskania przychodu...
2. Czy wynagrodzenie sołtysów przyznane w formie diet za wykonywanie czynności związanych z pełnieniem obowiązków społecznych i obywatelskich jest wolne od podatku do kwoty 2.280 zł...

Przedmiotem niniejszej interpretacji jest odpowiedź na pytanie drugie. W zakresie pytania pierwszego zostanie wydana odrębna interpretacja indywidualna.

Zdaniem Wnioskodawcy (Urzędu Gminy), są to odrębne źródła przychodów, których nie należy łączyć. W przypadku diet ma zastosowanie przepis art. 21 ust. 1 pkt 17 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, na podstawie którego diety do kwoty 2280 zł rocznie są wolne od opodatkowania, a po przekroczeniu tej kwoty są opodatkowane na zasadach ogólnych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego w części dotyczącej zwolnienia z podatku diet sołtysów uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z 26 lipca 1991 roku o podatku dochodowym od osób fizycznych (t.j. Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 ze zm.) opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Przepis art. 21 ust. 1 pkt 17 ww. ustawy stanowi, iż wolne od podatku dochodowego są diety oraz kwoty stanowiące zwrot kosztów, otrzymywane przez osoby wykonujące czynności związane z pełnieniem obowiązków społecznych i obywatelskich – do wysokości nie przekraczającej miesięcznie kwoty 2280 zł.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, iż postanowieniem Rady Gminy przyznano sołtysom diety z tytułu uczestnictwa w sesjach Rady Gminy i innych określonych w statucie sołectwa i gminy. Diety określone zostały kwotowo w wysokości uzależnionej od wielkości sołectwa.

Przepisy prawa podatkowego nie definiują pojęcia „obowiązków społecznych lub obywatelskich”, o których mowa w cytowanym art. 21 ust. 1 pkt 17 ww. ustawy.

Zgodnie zatem z ukształtowanym przez doktrynę poglądem wyrażenie „osoby wykonujące czynności związane z pełnieniem obowiązków społecznych i obywatelskich” należy rozumieć bardzo szeroko, nie ma bowiem legalnej definicji tego wyrażenia ani w przepisach podatkowych, ani też w innych przepisach prawa.

Zgodnie z definicją zawartą w Słowniku języka polskiego (Warszawa 1993 r. t. II str. 435 i III str. 296) wyraz „społeczny” oznacza między innymi „zorganizowany, przeznaczony dla społeczeństwa, do obsługiwania społeczeństwa, do zaspokojenia jego potrzeb, będący przedstawicielem społeczeństwa, pracujący dla społeczeństwa, dla dobra ogółu”. Jeśli chodzi o wyraz „obywatelski”, to oznacza on „obowiązek obywatelski, prawa obywatelskie, Komitet, Sąd obywatelski, Straż obywatelską zorganizowaną z osób prywatnych, ochotników, niefachowców, do doraźnej pomocy władzom, jako instytucje tymczasowe”.

Za pełnienie obowiązków obywatelskich i społecznych należy więc uznać działalność posłów i senatorów, radnych i innych przedstawicieli samorządu terytorialnego, składów komisji wyborczych powołanych do przeprowadzenia wyborów do Sejmu i Senatu Rzeczypospolitej Polskiej, składów inspekcji Państwowej Komisji Wyborczej i inspekcji wojewódzkich komisarzy wyborczych powołanych do przeprowadzenia wyborów do rad gmin, rad powiatów i sejmików województw, Trybunału Stanu, ławników sądów powszechnych” (Podatkowe Komentarze Becka – Podatek dochodowy od osób fizycznych, Rok 2006, pod redakcją J. Marciniuka). W związku z powyższym obowiązki społeczne i obywatelskie występują w przypadku czynności i zadań związanych z pełnieniem funkcji publicznych i państwowych jakimi są obowiązki wynikające z funkcji np. radnego, posła czy senatora. Będą to przede wszystkim obowiązki związane z uczestniczeniem obywateli w sprawowaniu władzy publicznej (zarówno wykonawczej, sądowniczej, jak i ustawodawczej). Dotyczy to również określonych funkcji w ramach organizacji o charakterze społecznym (organizacje pozarządowe), w tym również w ramach wolontariatu.

Powyższe oznacza, że pełnieniem obowiązków społecznych i obywatelskich jest wykonywanie czynności i zadań, związanych z pełnieniem funkcji publicznych i państwowych, jakimi niewątpliwie są obowiązki sołtysa. Osoby te reprezentują społeczność mieszkańców zamieszkujących teren określonego sołectwa uczestnicząc w pracach instytucji samorządowej i biorąc udział w rozwiązywaniu problemów danej społeczności, są przedstawicielami jednostek pomocniczych, o których mowa w art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (t.j. Dz. U. z 2001 r. Nr 142, poz. 1591 ze zm.).

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ww. ustawy gmina może tworzyć jednostki pomocnicze np. sołectwa. Jednostką pomocniczą może być również położone na terenie gminy miasto. Przepis art. 36 ust. 1 ww. ustawy stanowi, iż organem uchwałodawczym w sołectwie jest zebranie wiejskie, a wykonawczym - sołtys. Działalność sołtysa wspomaga rada sołecka.

Przewodniczący organu wykonawczego jednostki pomocniczej może uczestniczyć w pracach rady gminy na zasadach określonych w statucie gminy, bez prawa udziału w głosowaniu. Przewodniczący rady gminy jest każdorazowo zobowiązany do zawiadamiania, na takich samych zasadach jak radnych, przewodniczącego organu wykonawczego jednostki pomocniczej o sesji rady gminy (art. 37a ustawy). Zgodnie z art. 37b ust. 1 ww. ustawy rada gminy może ustanowić zasady, na jakich przewodniczącemu organu wykonawczego jednostki pomocniczej będzie przysługiwała dieta oraz zwrot kosztów podróży służbowej. Rada gminy może ustanowić zasady, na jakich członkom organu wykonawczego jednostki pomocniczej oraz członkom rady dzielnicy (osiedla), rady sołeckiej, będzie przysługiwała dieta lub zwrot kosztów podróży służbowej (art. 37b ust. 2 ustawy).

Biorąc powyższe pod uwagę należy stwierdzić, iż sołtys jako organ wykonawczy wykonuje czynności związane z pełnieniem obowiązków społecznych i obywatelskich. W związku z tym otrzymywane przez sołtysa diety, w świetle art. 21 ust. 1 pkt 17 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, zwolnione są z podatku dochodowego do wysokości nie przekraczającej miesięcznie kwoty 2.280 zł.

Nieprawidłowo zatem stwierdzono we wniosku, że diety sołtysów zwolnione są z opodatkowania do kwoty 2.280 zł rocznie.

Złożenie przez Wnioskodawcę fałszywego oświadczenia, że elementy stanu faktycznego objęte wnioskiem o wydanie interpretacji w dniu złożenia wniosku nie są przedmiotem toczącego się postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, postępowania kontrolnego organu kontroli skarbowej oraz że w tym zakresie sprawa nie została rozstrzygnięta co do jej istoty w decyzji lub postanowieniu organu podatkowego lub organu kontroli skarbowej – powoduje, iż niniejsza interpretacja indywidualna nie wywołuje skutków prawnych (art. 14b § 4 Ordynacji podatkowej).

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Białymstoku, ul. Sienkiewicza 84, 15-950 Białystok, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, 87–100 Toruń, ul. Św. Jakuba 20.