INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki przedstawione we wniosku z dnia 24.02.2009 r. (data wpływu 02.03.2009 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku akcyzowego w zakresie nabycia i dalszej odsprzedaży paliwa żeglugowego przez zarejestrowanego handlowca - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 02.03.2009 r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku akcyzowego w zakresie nabycia i dalszej odsprzedaży paliwa żeglugowego przez zarejestrowanego handlowca.

W przedmiotowym wniosku zostały przedstawione następujące zdarzenia przyszłe.

Spółka w ramach prowadzonej działalności gospodarczej świadczy usługi bunkrowania statków morskich w paliwo żeglugowe.

Spółka importuje to paliwo, a w przyszłości zamierza również nabywać je wewnątrzwspólnotowo jako zarejestrowany handlowiec, po czym sprzedaje je podmiotom trzecim na cele zwolnione od podatku akcyzowego, tj. na cele żeglugowe, korzystając ze zwolnienia z podatku akcyzowego ze względu na przeznaczenie zgodnie z art. 32 ustawy o podatku akcyzowym z 6 grudnia 2008 r. (Dz. U. nr 3 z 2009r., poz. 11).

lmportując lub nabywając paliwo Spółka nie posiada wiedzy o podmiotach, na rzecz których paliwo to następnie odsprzeda (w jakiej ilości, na rzecz którego nabywcy i kiedy paliwo zostanie dostarczone).

Ostatecznymi nabywcami – podmiotami zużywającymi paliwa żeglugowe oferowane przez Spółkę są przede wszystkim armatorzy pełnomorscy krajowi i zagraniczni (w mniejszym stopniu armatorzy śródlądowi i rybaccy). Spółka jako podmiot pośredniczący nie zna danych tych nabywców i danych jednostek morskich jakie będą bunkrowane (tankowane) - informację w tym zakresie Spółka może sprecyzować dopiero, jak statek zawinie na teren jednego z polskich portów - które są obszarem działania Spółki, oraz kiedy złoży zamówienie na paliwo i uzgodnione zostaną warunki handlowe takiej transakcji. Przy zmieniających się cenach paliw, kursów walut oraz przy silnej zagranicznej konkurencji, powszechnie przyjęte jest „spotowe” (czyli taż przed dostawą), ustalanie warunków każdej transakcji, które nabywca może zaakceptować lub nie - kwestia tożsamości nabywcy jest również uzależniona od uwarunkowań logistycznych, spedycyjnych i nautyczno-pogodowych, np. nagła decyzja zawinięcia do polskiego portu celem pobrania ładunku i zabunkrowania paliwa bądź też odwrotnie - mimo ustalenia warunków transakcji z danym nabywcą - rezygnacja z danej transakcji i nie zawinięcie do polskiego portu - innymi słowy dostawca (podmiot pośredniczący i/lub zarejestrowany handlowiec) do ostatniej chwili nie wie czy sprzeda paliwo danemu klientowi.

Sprzedaż przez Spółkę bowiem następuje na rzecz każdego podmiotu, który złoży zamówienie na bunkrowanie jednostki. Po otrzymaniu takiego zamówienia Spółka wysyła bunkierkę z zakontraktowaną ilością paliwa żeglugowego do wskazanego przez zamawiającego miejsca (portu lub redy).

Czas pomiędzy złożeniem przez nabywcę zamówienia, a dniem, w którym ma nastąpić bunkrowanie to z reguły od 1 do 4 dni. Sprzedawane przez Spółkę paliwo musi więc już wcześniej znajdować się w posiadaniu Spółki. W żadnym razie nie jest możliwe - ze względów techniczno-organizacyjno-czasowych, aby Spółka dopiero po otrzymaniu zamówienia i zagwarantowania sprzedaży paliwa podejmowała czynności zmierzające do nabycia zakontraktowanego paliwa. Podkreślenia wymaga, iż ponad 90% obrotu towarowego Spółki to tzw. paliwa ciężkie - mazuty, nadające się tylko do napędu silników okrętowych dużych jednostek. Z uwagi na wielkość jednostek morskich ilości jednorazowych operacji bunkrowych (dostawa na jeden statek morski danego nabywcy) sięgają nawet kilkaset ton. W operacji bunkrowania kluczowe znaczenia ma czas - tzn. operacja tankowania (bunkrowanie) statku musi zakończyć się w krótkim czasie, przewidzianym na pobyt w danym porcie związany np. z załadunkiem lub rozładunkiem. Większość klientów Spółki stanowią podmioty zagraniczne nieposiadające siedziby, miejsca zamieszkania lub miejsca prowadzenia działalności w kraju.

W związku z tym Spółka nie jest w stanie w chwili nabywania paliwa wskazać (bardziej szczegółowo niż poprzez wskazanie sposobu zużycia jako „odsprzedaż na cele żeglugowe dla armatorów morskich posiadających jednostki pływające, z wyłączeniem prywatnych rejsów o charakterze rekreacyjnym”) sposobu wykorzystania tego paliwa w przyszłości, w szczególności poprzez wskazanie z góry podmiotu, który nabędzie od niej paliwo.

Dopiero bowiem po faktycznym przeprowadzeniu sprzedaży (dostarczeniu paliwa na wskazaną w zamówieniu jednostkę pływającą dla podmiotu zużywającego) znany jest podmiot, który nabył paliwo. Zdarza się bowiem i tak, że pomimo złożenia zamówienia i wskazania daty dostarczenia paliwa na jednostkę, jednostka nie pojawia się we wskazanym miejscu ze względu chociażby na złe warunki nautyczne i pogodowe (np. oblodzenie portu, sztorm). Wówczas nawet potwierdzona transakcja sprzedaży może w ogóle nie dojść do skutku, a wiec dane podmiotu, na rzecz którego paliwo zostanie sprzedane, byłyby podane błędnie przez Spółkę lub też mimo pierwotnego sprecyzowania, później uległyby zmianie. Ważnym a praktycznym zagadnieniem uniemożliwiającym Spółce, w chwili nabywania paliwa, wskazanie konkretnego podmiotu, dla którego nabędzie paliwo jest również fakt, że paliwa żeglugowe nabywane są w konkretnych dużych partiach całopociągowych tzw. wahadło lub całostatkowych jednorazowo nawet do 3000 t. Takie wielkości jednorazowych dostaw pomijając już nawet opisaną powyżej rzeczywistość handlowo-organizacyjną tego rynku wykluczają wprost możliwość sprzedaży całości nabytej partii dla konkretnego nabywcy - taka ilość po prostu nie może zostać zmieszczona na statku przy jednorazowej dostawie. Uzyskanie z kolei oferty od unijnego składu podatkowego na konkretną ilość paliwa zamawianą przez danego armatora np. 355 ton, o ile w ogóle byłby zainteresowany wysyłkami niestandardowych, małych ilości, byłoby na pewno niekonkurencyjne rynkowo, logistycznie nierealne do wykonania i kompletnie nieekonomiczne.

Opis zdarzenia przyszłego:

Spółka zamierza nabyć paliwo jako zarejestrowany handlowiec korzystając ze zwolnienia z art. 32 ust. 3 pkt 5 ustawy celem dostarczenia do podmiotów zużywających - armatorów jednostek pływających zużywających paliwa do celów żeglugowych, przy czym w chwili wewnątrzwspólnotowego nabycia tego paliwa Spółka jako zarejestrowany handlowiec nie jest w stanie z góry zdefiniować danych tych podmiotów.

W związku z powyższym zadano następujące pytania.

Pytanie dotyczące ww. stanu faktycznego zadawane jest w oparcia o stan prawny obowiązujący po dnia 1 marca 2009 r., tj. w oparciu o zapisy ustawy o podatku akcyzowym z 6 grudnia 2008 r. (Dz. U. Nr 3 z 2009 r., poz. 11).

1. Czy użyte w art. 59 ust. 5 ustawy o podatku akcyzowym określenie „podmiot, na rzecz którego wyroby akcyzowe są nabywane wewnątrzwspólnotowo przez zarejestrowanego handlowca” odnosi się do każdego podmiotu, na rzecz którego wyrób akcyzowy (paliwo żeglugowe) zostanie przez zarejestrowanego handlowca odsprzedane, czy jedynie do takich podmiotów, na zlecenie których zarejestrowany handlowiec dokonuje nabycia wewnątrzwspólnotowego...
2. W którym momencie - mając na uwadze uwarunkowania techniczno-organizacyjne, Spółka ma zamieszczać w ewidencji, o której mowa w art. 59 ustawy o podatku akcyzowym, dane podmiotu/ów, na rzecz którego/ych nabywane jest przez Spółkę paliwo żeglugowe...
3. Czy w świetle art. 59 ust. 2 pkt 2 i 5 ustawy z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym Spółka - jako zarejestrowany handlowiec - może nabywać paliwo na cele żeglugowe i zachować prawo do zwolnienia z podatku akcyzowego, jeżeli nie zostanie z góry - przy nabyciu jako zarejestrowany handlowiec - wskazany podmiot zużywający lub podmioty zużywające, któremu/ym paliwo zostanie ostatecznie dostarczone, ale ewidencja zostanie uzupełniona w tym zakresie dopiero po dokonaniu dostawy przez zarejestrowanego handlowca do podmiotu zużywającego lub podmiotów zużywających...
   
   

Zdaniem Wnioskodawcy:

1. Zdaniem Spółki użyte w art. 59 ust. 5 ustawy o podatku akcyzowym sformułowanie „podmiot, na rzecz którego wyroby akcyzowe są nabywane wewnątrzwspólnotowo przez zarejestrowanego handlowca” nie jest równoznaczne z pojęciem, „podmiot, na rzecz którego jest odsprzedawane paliwo żeglugowe przez zarejestrowanego handlowca”. Aby bowiem można było mówić o nabywaniu paliwa na czyjąś rzecz, to w chwili nabywania paliwa musi być taka osoba znana nabywcy. Nadto zamiarem nabywcy (Spółki) musi być dokonanie nabycia w swoim imieniu, ale na rzecz podmiotu trzeciego, czyli ze skutkami prawnymi po stronie tego podmiotu, na rzecz którego nabywane jest paliwo. Dokonywanie czynności na rzecz innego podmiotu charakteryzuje działalność agenta zgodnie z art. 758 kodeku cywilnego. Spółka zaś nie jest ani nigdy nie występowała w charakterze agenta innego podmiotu, gdyż wszystkie czynności wykonuje we własnym imieniu i na własną rzecz - również nabywanie wewnątrzwspólnotowe paliwa żeglugowego. Tak więc podmiotem, na rzecz którego paliwo jest przez Spółkę nabywane, jest sama Spółka. Nie zmienia tego okoliczność, że w terminie późniejszym (w okresie bliżej nieokreślonym od daty nabycia, choć w praktyce jest to okres ok. 14-21 dni) indywidualizuje się podmiot, który wyraża chęć nabycia paliwa od Spółki. Skoro zaś w działalności Spółki nie występują sytuacje, kiedy to Spółka na rzecz innego podmiotu sprowadza paliwo (nabywa wewnątrzwspólnotowo), to tym samym Spółka, w ewidencji o której mowa w art. 59 ust. 5 ustawy, będzie każdorazowo wskazywać siebie, jako „podmiot na rzecz którego wyroby akcyzowe są nabywane wewnątrzwspólnotowo przez zarejestrowanego handlowca”. Odprzedaż wyrobów akcyzowych jest bowiem odrębną czynnością od nabycia wewnątrzwspólnotowego i nie jest objęta dyspozycją art. 59 ust. 5 ustawy.

Dodatkowym argumentem jest brzmienie art. 32 ust. 3 pkt 5 ustawy - ustawodawca jako czynność zwolnioną od podatku akcyzowego uznaje „nabycie wewnątrzwspólnotowe przez zarejestrowanego handlowca w celu dostarczenia do podmiotu zużywającego”.

Analiza porównawcza brzmienia tych dwóch regulacji jasno wskazuje, iż zwolnienie akcyzowe z art. 32 ust. 3 pkt 5 dotyczy:

„nabycia (...) w celu dostarczenia do podmiotu zużywającego”

zaś art. 59 ust. 5 - odnoszący się prowadzonej ewidencji nakazuje wskazywanie w niej:

„podmiot, na rzecz którego wyroby akcyzowe są nabywane (....)”.

1. W przypadku jednakże odmiennej interpretacji powyższego i uznania, że określenie „podmiot, na rzecz którego wyroby akcyzowe są nabywane wewnątrzwspólnotowo przez zarejestrowanego handlowca” należy rozumieć ten podmiot lub podmioty, któremu/ym następczo Spółka odprzedaje paliwo żeglugowe wskazać należy, co następuje. Nie jest możliwe - już w chwili dokonywania nabycia wspólnotowego lub bezpośrednio po jego dokonaniu - wskazanie podmiotu lub podmiotów, któremu/ym paliwo żeglugowe będzie odprzedawane. Podmiot lub podmioty takie bowiem, jak wskazano powyżej, zostaje zindywidualizowany dopiero z chwilą dostarczenia mu/im paliwa przez bunkierkę (zwykle w następstwie złożonego uprzednio przez ten podmiot zamówienia). Dopiero z tą chwilą więc Spółka jest w stanie w sposób ostateczny zamieścić w ewidencji, o której mowa w art. 59 ust. 5 ustawy informacje dotyczące tego podmiotu lub podmiotów. Z samej zaś istoty ewidencji wynika, że odzwierciedla ona stan faktyczny (czyli to co się wydarzyło lub ma aktualnie miejsce), a nie stan postulowany (czyli nie zrealizowany jeszcze zamiar). Tym samym, w ocenie Spółki, informacje o podmiocie lub podmiotach, na rzecz którego wyroby akcyzowe są nabywane wewnątrzwspólnotowo Spółka winna wykazywać w ewidencji niezwłocznie po dokonaniu odsprzedaży paliwa na rzecz takiego podmiotu lub podmiotów - po fakcie dostarczenia do podmiotu/ów zużywającego/ych.
2. Konsekwencją powyższych rozważań jest uznanie, że Spółka jako zarejestrowany handlowiec dokonując nabycia wewnątrzwspólnotowego wyrobów akcyzowych objętych zwolnieniem od podatku będzie zachowywała prawo zwolnienia z podatku dla takiej transakcji wówczas, gdy jako podmiot, na rzecz którego wyroby akcyzowe są nabywane wewnątrzwspólnotowo w ewidencji będzie wskazana sama Spółka (przy założeniu słuszności rozważań z pkt 1) lub gdy podmiot taki będzie wskazany w ewidencji dopiero wówczas, gdy paliwo żeglugowe zostanie mu przez Spółkę odprzedane - dostarczone do podmiotu zużywającego lub podmiotów zużywających.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionych zdarzeń przyszłych uznaje się za nieprawidłowe.

Ad. 1.

Zgodnie z art. 59 ust. 3 ustawy z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym (Dz. U. z 2009 r. Nr 3, poz. 11), zwanej dalej „ustawą” – zarejestrowany handlowiec może dokonywać nabycia wewnątrzwspólnotowego wyrobów akcyzowych na rzecz innych podmiotów.

W myśl art. 59 ust. 2 pkt 2 - zarejestrowany handlowiec jest obowiązany prowadzić ewidencję nabywanych wewnątrzwspólnotowo wyrobów akcyzowych.

Zgodnie z art. 59 ust. 5 - ewidencja, o której mowa w ust. 2 pkt 2, powinna zawierać w szczególności informacje dotyczące wyrobów akcyzowych nabywanych wewnątrzwspólnotowo, administracyjnego dokumentu towarzyszącego, podmiotu wysyłającego wyroby akcyzowe, podmiotu na rzecz którego wyroby akcyzowe są nabywane wewnątrzwspólnotowo przez zarejestrowanego handlowca.

Na podstawie delegacji ustawowej wynikającej m.in. z art. 59 ust. 7 pkt 2 ustawy, wydane zostało rozporządzenie Ministra Finansów z dnia 24 lutego 2009 r. w sprawie ewidencji nabywanych wewnątrzwspólnotowo wyrobów akcyzowych (Dz. U. Nr 32, poz. 234).

Z opisu zdarzenia przyszłego wynika, że Spółka zamierza nabywać wewnątrzwspólnotowo jako zarejestrowany handlowiec paliwo żeglugowe w celu dostarczenia go do podmiotów zużywających i korzystać ze zwolnienia określonego w art. 32 ust. 3 pkt 5 ustawy.

Biorąc pod uwagę ww. przedmiotowe przepisy stwierdzić należy, że prawidłowe jest stanowisko Spółki, że w tej sytuacji nie zachodzą przesłanki określone w art. 59 ust. 3 ustawy. Przedmiotowe nabycie nie będzie nabyciem na rzecz innego podmiotu. Jak słusznie zauważa Spółka, aby dokonać nabycia na czyjąś rzecz, podmiot ten musi jej być znany w momencie dostawy, a działalność Spółki winna nosić znamiona działalności agenta.

Przedmiotowe nabycie nie będzie czynione na zlecenie konkretnego (zindywidualizowanego) podmiotu, ale w celu dokonania dalszej odsprzedaży (dostarczenia dowolnemu podmiotowi zużywającemu).

Uwzględniając powyższe, Spółka może w ewidencji, o której mowa w art. 59 ust. 5 ustawy, wskazywać siebie, jako podmiot, na rzecz którego nabywa wewnątrzwspólnotowo to paliwo (lub może np. wpisać słowa „nie dotyczy”, albo inne o podobnym znaczeniu).

Ad. 2.

W myśl § 5 ust. 2 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 24 lutego 2009 r. w sprawie ewidencji nabywanych wewnątrzwspólnotowo wyrobów akcyzowych (Dz. U. Nr 32, poz. 234) – zarejestrowany handlowiec odnotowuje nabycie wewnątrzwspólnotowe wyrobów akcyzowych w ewidencji, niezwłocznie po ich wprowadzeniu do miejsca odbioru wyrobów akcyzowych. Ponieważ ewidencja prowadzona przez zarejestrowanego handlowca zawiera (w myśl art. 5 ust. 1 pkt 4 ww. rozporządzenia) dane identyfikacyjne podmiotu, na rzecz którego wyroby akcyzowe zostały nabyte przez zarejestrowanego handlowca, powyższy obowiązek (niezwłocznego wpisu) dotyczyć będzie zatem także przedmiotowych danych. Należy jednak zwrócić uwagę, że nie dotyczy to sytuacji, w której nabycie nie następuje na rzecz (zlecenie) konkretnego podmiotu.

Ad. 3.

Zgodnie z art. 32 ust. 1 pkt 2 ustawy - zwalnia się od akcyzy ze względu na przeznaczenie następujące wyroby akcyzowe: używane do celów żeglugi, włączając rejsy rybackie, oleje smarowe oznaczone kodem CN 2710 19 81, oleje napędowe lub oleje opałowe - w przypadkach, o których mowa w ust. 3, jeżeli są spełnione warunki, o których mowa w ust. 5-13, oraz jeżeli, w przypadkach, o których mowa w ust. 3 pkt 1, 3-5, 7 lub 8, podmiot zużywający je posiada jednostkę pływającą.

W myśl art. 32 ust. 3 pkt 5 ustawy - zwolnienie od akcyzy wyrobów, o których mowa w ust. 1, stosuje się wyłącznie w przypadku ich nabycia wewnątrzwspólnotowego przez zarejestrowanego handlowca w celu dostarczenia do podmiotu zużywającego.

Zgodnie z art. 32 ust. 5 - warunkiem zwolnień od akcyzy wyrobów akcyzowych ze względu na ich przeznaczenie jest również:

1. objęcie wyrobów akcyzowych będących przedmiotem zwolnienia zabezpieczeniem akcyzowym lub w przypadku importu - zabezpieczeniem należności celnych na podstawie przepisów prawa celnego, złożonym przez, odpowiednio: podmiot prowadzący skład podatkowy, podmiot pośredniczący lub zarejestrowanego handlowca, w wysokości zobowiązania podatkowego mogącego powstać w przypadku naruszenia warunków zwolnienia - do czasu potwierdzenia odbioru wyrobów akcyzowych przez, odpowiednio: podmiot zużywający lub podmiot pośredniczący; warunek ten nie dotyczy sytuacji, o której mowa w ust. 3 pkt 4 lub 8;
2. dołączenie do przemieszczanych wyrobów akcyzowych dokumentu dostawy wyrobów objętych zwolnieniem od akcyzy, zwanego dalej "dokumentem dostawy";
3. prowadzenie ewidencji wyrobów akcyzowych objętych zwolnieniem przez podmiot prowadzący skład podatkowy, zarejestrowanego handlowca, podmiot pośredniczący oraz podmiot zużywający prowadzący działalność gospodarczą z użyciem wyrobów akcyzowych objętych zwolnieniem od akcyzy ze względu na ich przeznaczenie.

Pozostałe warunki ww. zwolnienia określone zostały w art. 32 ust. 6-13.

Natomiast wzór dokumentu dostawy, ewidencji wyrobów objętych zwolnieniem został określony w rozporządzeniu Ministra Finansów z dnia 26 lutego 2009 r. w sprawie dokumentu dostawy wyrobów akcyzowych objętych zwolnieniem od akcyzy ze względu na ich przeznaczenie, ewidencji tych wyrobów oraz wykazu środków skażających alkohol etylowy służącego do stosowania zwolnień od akcyzy (Dz. U. Nr 32, poz. 251).

Z ww. przepisów art. 32 dotyczących stosowania zwolnienia od akcyzy wyrobów ze względu na przeznaczenie (a więc i opisanej we wniosku dostawy paliwa na cele żeglugowe, nabytego wewnątrzwspólnotowo przez zarejestrowanego handlowca w celu dostarczenia do podmiotu zużywającego) wynika, że nie jest ono uzależnione od obowiązków ewidencyjnych tego podmiotu, wynikających z posiadania statusu zarejestrowanego handlowca. Podmiot ten, aby skorzystać z przedmiotowego zwolnienia, musi (oprócz prowadzenia ewidencji nabywanych wewnatrzwspólnotwowo wyrobów akcyzowych określonej w rozporządzeniu Ministra Finansów z dnia 24 lutego 2009 r. w sprawie ewidencji nabywanych wewnątrzwspólnotowo wyrobów akcyzowych /Dz. U. Nr 32, poz. 234/) prowadzić odrębną ewidencję wyrobów objętych zwolnieniem, określoną w rozporządzeniu Ministra Finansów z dnia 26 lutego 2009 r. w sprawie dokumentu dostawy wyrobów akcyzowych objętych zwolnieniem od akcyzy ze względu na ich przeznaczenie, ewidencji tych wyrobów oraz wykazu środków skażających alkohol etylowy służącego do stosowania zwolnień od akcyzy (Dz. U. Nr 32, poz. 251).

Reasumując, ponieważ Spółka nie dokonuje nabycia wewnątrzwspólnotowego na zlecenie zindywidualizowanego podmiotu, nie ma obowiązku w prowadzonej ewidencji nabywanych wewnątrzwspólnotowo wyrobów akcyzowych umieszczać danych podmiotu, na rzecz którego dokonuje tego nabycia. W przypadku jednak takiego nabycia, wpisu w tej ewidencji należy dokonać niezwłocznie po dokonaniu tego nabycia. Przedmiotowy wpis i data jego dokonania pozostaje bez wpływu na prawo do skorzystania ze zwolnienia wynikającego z art. 32 ustawy (nabycia w celu dostarczenia paliwa na cele żeglugowe do podmiotu zużywającego). Z uwagi na powyższe należało uznać za nieprawidłowe stanowisko Spółki, uzależniające przedmiotowe zwolnienie od uregulowań wynikających z art. 59, ponieważ podmiot jest obowiązany spełnić, określone w art. 32 m.in. warunki ewidencyjne w zakresie prowadzenia ewidencji wyrobów akcyzowych objętych zwolnieniem, dołączenia do przemieszanych wyrobów „dokumentu dostawy”, czy objęcie wyrobów zabezpieczeniem akcyzowym, a także w przepisach wykonawczych.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.