INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 06 kwietnia 2009r. (data wpływu 09 kwietnia 2009r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie:

• zawiadomienia dłużnika o zamiarze skorygowania podatku należnego - jest prawidłowe

• uzyskania przez wierzyciela potwierdzenia odbioru przez dłużnika zawiadomienia o zamiarze skorygowania podatku należnego przez wierzyciela w odniesieniu do nieściągalnych wierzytelności - jest prawidłowe
  
  

UZASADNIENIE

W dniu 06 kwietnia 2009r. został złożony wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zawiadomienia dłużnika o zamiarze skorygowania podatku należnego oraz uzyskania przez wierzyciela potwierdzenia odbioru przez dłużnika zawiadomienia o zamiarze skorygowania podatku należnego przez wierzyciela w odniesieniu do nieściągalnych wierzytelności.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca, chciałby zauważyć, że był i jest świadomy wszelkich kryteriów podatkowych uznawania wierzytelności za nieściągalne, i oświadczą że w przypadku korygowania wysokości podatku należnego, kryteria określone w art. 89a ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz.U. Nr 54, poz. 535 ze zm.), były spełnione i w konsekwencji korekta podatku należnego była dokonywana zgodnie z brzmieniem art. 89a ww. ustawy, przy spełnieniu określonych tam warunków.

Natomiast w związku ze zmianą przepisów w zakresie ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.), które weszły w życie w z dniem 01 grudnia 2008 roku, tj. zmiany art. 89a ust. 3, wnioskodawca zwraca się o odpowiedź na pytanie przedstawione niżej, w zakresie możliwości i zasad stosowania korekty podatku należnego w przyszłych okresach rozliczeniowych.

Wnioskodawca prowadząc działalność gospodarczą, miał zdarzenie gospodarcze, w którym należności od kontrahentów musiał uznać za wierzytelności nieściągalne oraz korzystał z możliwości korygowania podatku należnego VAT, zgodnie z obowiązującymi przepisami Wnioskodawca przewiduje, ze takie sytuacje będą miały „ również miejsce w obecnym i następnych latach podatkowych.

W sytuacji, gdy dana wierzytelność była przedmiotem dochodzenia od kontrahenta i wnioskodawca zamierzał skorygować podatek należny, wnioskodawca zwrócił się do kontrahenta z pismem, zgodnie z wymogiem określonym w art. 89a ust. 2 pkt 6 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.) o zamiarze skorygowania podatku należnego.

Wnioskodawca, chciałby zauważyć, że był i jest świadomy wszelkich kryteriów podatkowych uznawania wierzytelności za nieściągalne, i oświadcza, że w przypadku korygowania wysokości podatku należnego, kryteria określone w art. 89a ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U Nr 54. poz 535 ze zm) były spełnione i w konsekwencji korekta podatku należnego była dokonywana zgodnie z brzmieniem art. 89a ww. ustawy, przy spełnieniu określonych tam warunków.

Natomiast w związku ze zmianą przepisów w zakresie ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.), które weszły w życie z dniem 01 grudnia 2008 roku, tj. zmiany art. 89a ust. 3, wnioskodawca zwraca się o odpowiedź na pytanie przedstawione niżej, w zakresie możliwości i zasad stosowania korekty podatku należnego w przyszłych okresach rozliczeniowych.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

1. Czy zmiana art. 89a ust.3, w zakresie zmiany brzmienia z „dłużnik otrzymał zawiadomienie”, na dodanie w przedmiotowym przepisie warunku uzyskania przez wierzyciela „potwierdzenia odbioru przez dłużnika” zawiadomienia, o którym mowa w art. 89a ust. 2 pkt 6, oznaczą że jest to dodatkowy warunek, inny niż zasady potwierdzenia odbioru wynikające z przepisów o doręczeniach tj. Działu IV, Rozdział 5 „Doręczenia, ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 roku, ordynacja podatkowa (Dz. U. Nr 137, poz. 926 ze zm.)...; Innymi słowy, czy musi to być wyraźne potwierdzenie odbioru, pisma w inny sposób niż mowa w przepisach ordynacji podatkowej ...
2. Czy do terminu z art. 89a ust. 3 tj. „uzyskanie przez wierzyciela potwierdzenia odbioru przez dłużnika zawiadomienia, o którym mowa w art. 89a ust. 2 pkt 6”, można stosować przepisy Działu IV, Rozdział 5 „Doręczenia, ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 roku, ordynacja podatkowa (Dz.U. Nr 137, poz. 926 ze zm.)...; Czyli innymi słowy, czy przepis art. 89b ust. 5 ustawy ma odpowiednie zastosowanie do powiadomienia dłużnika, o którym mowa w art. 89a ust. 3 ustawy ...

Zdaniem wnioskodawcy: Do pytania nr 1. Zgodnie z przedstawionym szerzej uzasadnieniem do pytania nr 2 poniżej, brzmienie art. 89a ust. 3, nie nakłada na wierzyciela dodatkowych, obowiązków - w zakresie potwierdzenia odbioru zawiadomienia, o którym mowa w tym przepisie - ponad sposoby uzyskania potwierdzenia odbioru pisma, wynikające z zasad regulujących doręczenia pism, o których mowa w Dziale IV, Rozdział 5 „Doręczenia, ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 roku, Ordynacja podatkowa (Dz. U. Nr 137, poz. 926 ze zm.). Przyjęcie odmiennego stanowiska, oznaczałoby nierównomierne traktowanie stron tego samego stanu faktycznego i nakładanie na jedną z nich dodatkowych obowiązków, co nie znajduje oparcia zarówno w brzmieniu ogólnych zasad prawa podatkowego wynikających z ustawy Ordynacja podatkowa, jak i z zasad ustanowionych przepisami ustawy. Wnioskodawca chciałby też podkreślić, że gdyby intencją ustawodawcy było nałożenie dodatkowych obowiązków jak wyżej, w stosunku do obowiązujących, przed zmianą ustawy, warunków stosowania przepisu art. 89a, to wynikałoby to chociażby z uzasadnienia do projektu ustawy zmieniającej ustawę z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.). Zapisów, stanowiących o takiej intencji ustawodawcy, nie ma w żadnym uzasadnieniu, projektów zmiany ustawy, które były rozważane w trakcie prac sejmowych.

Do pytania nr 2. Zdaniem Wnioskodawcy, procedura opisana w art. 89b ustawy, w obowiązującym brzmieniu nie jest jednoznaczna.

W szczególności, o ile art. 89b ust. 5 ustawy jasno stanowi, że do zawiadomienia, o którym mowa, w art. 89a ust. 1 ustawy, który odnosi się z kolei do zawiadomienia opisanego w art. 89a ust. 2 pkt 6 ustawy - stosuje się przepisy Ordynacji podatkowej o doręczeniach, o tyle nie ma bezpośredniego powołania przepisów do zawiadomienia kierowanego do dłużnika, o którym mowa w art. 89a ust. 3 ustawy.

Zdaniem wnioskodawcy, wykładania celowościowa przepisów wskazuje jednoznacznie, że do zawiadomienia, o którym mowa w art. 89a ust. 3, należy stosować przepisy Ordynacji podatkowej, a w szczególności te, o których mowa w Dziale IV, Rozdział 5 „Doręczenia”, ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 roku, ordynacja podatkowa (Dz. U. Nr 137, poz. 926 ze zm.) Przyjęcie odmiennego stanowiska, oznaczałoby, że ten sam stan faktyczny, tj. doręczenie pisma - należałoby oceniać odmiennie w zależności od podmiotu, z jednej strony doręczającego, a z drugiej, odbierającego pismo.

Innymi słowy, można by uznać, że poprzez brak bezpośredniego odesłania w art. 89a do przepisów Ordynacji podatkowej, a istnienie takiego odesłania w art. 89b ust. 5 ustawy, istniałaby hipotetyczna sytuacja, w której doręczenie zgodne z przepisami Ordynacji podatkowej, wywierałoby prawomocny skutek u dłużnika, a mogłoby nie wywierać takiego skutku u wierzyciela, ponieważ art. 89b mówi o otrzymaniu zawiadomienia a nie o wydaniu potwierdzenia otrzymania zawiadomienia.

Na poparcie własnego stanowiska, wnioskodawca przytacza fragmenty następujących interpretacji: (i) sygnatura III-2/443-1 43/05/JP, z dnia 7 września 2005 r. „ odnoszącej się do stanu faktycznego z 2005 roku, z tym, że brzmienie przepisów w tym czasie, było również dotknięte niejasnością opisaną wyżej: „W związku z powyższym należy stwierdzić, że brak odesłania w treści art. 89a ust. 6 ustawy do ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2005 t. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) nie oznacza by nie można było stosować przepisów ustawy - Ordynacja podatkowa do przedmiotowego zawiadomienia.

Za stosowaniem przepisów ustawy - Ordynacja podatkowa przemawia zakres przedmiotowy wskazany w art. 1 ustawy - Ordynacja podatkowa, z którego wynika, że ustawa ta normuje zobowiązania podatkowe, informacje podatkowe, postępowanie podatkowe, kontrolę podatkową i czynności sprawdzające oraz tajemnicę skarbową.

Natomiast zgodnie z treścią art. 2 § 1 pkt 1 ustawy - Ordynacja podatkowa przepisy ustawy stosuje się do podatków, opłat oraz niepodatkowych należności budżetu państwa oraz budżetów jednostek samorządu terytorialnego, do których ustalania lub określania uprawnione są organy podatkowe.

Zakres i charakter obowiązków nałożonych na podatnika mocą art. 89a ust. 6 ustawy nakazuje przyjąć, że do ich wypełnienia należy zastosować odpowiednie przepisy ustawy - Ordynacja podatkowa.”

Na poparcie własnego stanowiska, wnioskodawca przytacza fragmenty następujących interpretacji: (ii) sygnatura PP-1/191/95, z dnia 19 lipca 2005 r., odnoszącej się do stanu faktycznego z 2005 roku, z tym, że brzmienie przepisów w tym czasie, było również dotknięte niejasnością opisaną wyżej: „W myśl art. 39a ust. 2 pkt 6 ustawy o podatku od towarów i usług skuteczne doręczenie zawiadomienia, o którym mowa w tym przepisie jest jednym z warunków skorzystania z ulgi określonej w art. 89a ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług.

Do zawiadomienia tego ustawa o podatku od towarów i usług w art. 89b ust. 5 nakazuje stosować przepisy Ordynacji podatkowej.

W art. 144-154 Ordynacji podatkowej określono zasady doręczania pism.

Zgodnie z art. 151 pisma osobom prawnym oraz jednostkom organizacyjnym niemającym osobowości prawnej doręcza siew lokalu ich siedziby lub w miejscu prowadzenia działalności- osobie upoważnionej do odbioru korespondencji. Przepisy art. 146, art. 148 § 2 pkt 1 i art. 150 stosuje się odpowiednio. W art. 150 i art. 151 a określono warunki uznania doręczenia pism za skuteczne”.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłe uznaje się za prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska wnioskodawcy.

Interpretacja dotyczy zaistniałego (stanu faktycznego) zdarzenia przyszłego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym, a w przypadku interpretacji dotyczącej zdarzenia przyszłego – stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.).

Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.