INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 16 lutego 2009 r. (data wpływu 20 lutego 2009 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie korekty podatku naliczonego - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 20 lutego 2009 roku został złożony wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie korekty podatku naliczonego.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Spółka od 2004 r. na posiadanych w użytkowaniu wieczystym gruntach realizowała inwestycje (środki trwałe w budowie) w postaci budynku gospodarczego oraz dwóch wiat. W efekcie tych inwestycji miały powstać środki trwałe. Zakupy dotyczące realizacji tych inwestycji były dokonywane w związku z prowadzoną działalnością gospodarczą opodatkowaną podatkiem od towarów i usług. Spółka prowadzi działalność wyłącznie w zakresie czynności opodatkowanych, zatem realizowane inwestycje były związane z czynnościami opodatkowanymi. Wobec tego, Spółce przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego przy zakupie towarów i usług dotyczących tych inwestycji. W 2006 r. Spółka podjęła decyzję o sprzedaży prawa wieczystego użytkowania gruntów wraz z prowadzonymi inwestycjami, tj. budynkiem gospodarczym i dwoma wiatami. Sprzedaż prawa wieczystego użytkowania gruntów i inwestycji została opodatkowana podatkiem od towarów i usług.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy powstaje obowiązek korekty odliczonego wcześniej podatku naliczonego przy nabyciu towarów i usług związanych ze sprzedanymi inwestycjami...

Zdaniem Wnioskodawcy, nie ma obowiązku dokonania korekty odliczonego podatku naliczonego. Sprzedaż inwestycji podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Art. 16 ust. 1 pkt 4 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych stanowi, że nie uważa się za koszty uzyskania przychodów poniesionych kosztów zaniechanych inwestycji. W Spółce doszło do sprzedaży inwestycji. Przychód ze sprzedaży zwiększył przychody podlegające opodatkowaniu, a wydatki inwestycyjne mogą być zaliczone do kosztów uzyskania przychodu. Nie są więc spełnione przesłanki, o których mowa w art. 88 ust. 1 pkt 2 ustawy o podatku od towarów i usług.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko przedstawione przez Wnioskodawcę w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Podstawowe uprawnienia podatnika dotyczące obniżenia podatku należnego o podatek naliczony przy nabyciu towarów lub usług zostały zawarte w art. 86 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.), który stanowi, iż w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Ustawodawca stworzył podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego w określonych terminach, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno przesłanek pozytywnych, m.in. tego, że zakupy będą wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy.

W myśl art. 88 ust. 1 pkt 2 ustawy o podatku od towarów i usług – w brzmieniu obowiązującym do dnia 30 listopada 2008 r. - obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się do nabywanych przez podatnika towarów i usług, jeżeli wydatki na ich nabycie nie mogłyby być zaliczone do kosztów uzyskania przychodów w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, z wyjątkiem przypadków, gdy brak możliwości zaliczenia tych wydatków do kosztów uzyskania przychodów pozostaje w bezpośrednim związku ze zwolnieniem od podatku dochodowego.

Przepis ust. 1 pkt 2 nie dotyczy m.in. wydatków związanych z nabyciem towarów i usług, o których mowa w art. 87 ust. 3, oraz z nabyciem gruntów i praw wieczystego użytkowania gruntów (art. 88 ust. 3 pkt 1).

A zatem, w przedstawionym stanie faktycznym, powołany przepis art. 88 ust. 1 pkt 2 ustawy nie znajduje zastosowania z uwagi na to, iż mamy do czynienia z nakładami inwestycyjnymi.

Z powołanych przepisów wynika więc, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do czynności opodatkowanych. Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest bezpośredni i bezsporny związek zakupów z wykonanymi czynnościami opodatkowanymi.

Przedstawiona wyżej zasada wyklucza możliwość dokonania odliczenia podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystywania do czynności zwolnionych od podatku oraz niepodlegających temu podatkowi.

Zasady odliczania częściowego podatku oraz okoliczności powodujące obowiązek dokonania korekty podatku naliczonego regulują przepisy art. 90 i 91 ustawy o podatku od towarów i usług.

Stosownie do treści art. 91 ust. 7 (w brzmieniu obowiązującym do dnia 30 listopada 2008 r.), przepisy ust. 1-5 stosuje się odpowiednio, w przypadku gdy podatnik miał prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o całą kwotę podatku naliczonego od wykorzystywanego przez siebie towaru lub usługi i dokonał takiego obniżenia, albo nie miał takiego prawa, a następnie zmieniło się to prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego od tego towaru lub usługi.

Natomiast w myśl art. 91 ust. 8 korekty, o której mowa w ust. 5-7, dokonuje się również, jeżeli towary i usługi nabyte do wytworzenia towaru, o którym mowa w ust. 2, zostały zbyte lub zmieniono ich przeznaczenie przed oddaniem tego towaru do użytkowania.

Ze stanu faktycznego przedstawionego we wniosku wynika, iż Wnioskodawca dokonywał odliczenia podatku naliczonego w związku z realizowaną inwestycją w postaci budynku gospodarczego i dwóch wiat. Przedmiotem prowadzonej przez Wnioskodawcę działalności gospodarczej są wyłącznie czynności opodatkowane podatkiem od towarów i usług. W 2006 r. podjął decyzję o sprzedaży prawa wieczystego użytkowania gruntów wraz z prowadzonymi inwestycjami, tj. budynku gospodarczego i dwóch wiat, które miały służyć wykonywanym przez Wnioskodawcę czynnościom opodatkowanym. Powyższa sprzedaż została opodatkowania podatkiem od towarów i usług. Wynika z tego, iż nie uległo zmianie przeznaczenie rozpoczętej inwestycji, skutkujące zmianą prawa do odliczenia podatku naliczonego. Tym samym, w przedmiotowej sytuacji nie mają zastosowania regulacje art. 91 ustawy o podatku od towarów i usług. Wobec powyższego stwierdzić należy, iż ponosząc wydatki na zakup towarów i usług związanych z inwestycją, służącą w zamiarze działalności opodatkowanej, Wnioskodawca miał prawo do odliczenia podatku naliczonego w momencie poniesienia tych wydatków i w terminach przewidzianych w przepisach ustawy o podatku od towarów i usług.

Mając na uwadze przedstawiony we wniosku opis stanu faktycznego oraz obowiązujące w tym zakresie przepisy prawa podatkowego należy stwierdzić, iż Wnioskodawca nie ma obowiązku dokonania korekty podatku naliczonego odliczonego przy nabyciu towarów i usług związanych ze inwestycjami, które przy sprzedaży zostały opodatkowane podatkiem od towarów i usług.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Złożenie przez Wnioskodawcę fałszywego oświadczenia, że elementy stanu faktycznego objęte wnioskiem o wydanie interpretacji w dniu złożenia wniosku nie są przedmiotem toczącego się postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, postępowania kontrolnego organu kontroli skarbowej oraz że w tym zakresie sprawa nie została rozstrzygnięta co do jej istoty w decyzji lub postanowieniu organu podatkowego lub organu kontroli skarbowej – powoduje, iż niniejsza interpretacja indywidualna nie wywołuje skutków prawnych (art. 14b § 4 Ordynacji podatkowej).

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Białymstoku, ul. H. Sienkiewicza 84, 15-950 Białystok po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.