INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pan przedstawione we wniosku z dnia 20 lutego 2009 r. (data wpływu 23 lutego 2009 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości zaliczenia bezpośrednio do kosztów uzyskania przychodów wydatków związanych z uzyskaniem certyfikatu - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 23 lutego 2009 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości zaliczenia bezpośrednio do kosztów uzyskania przychodów wydatków związanych z uzyskaniem certyfikatu.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Prowadzi Pan pozarolniczą działalność gospodarczą w zakresie produkcji między innymi wyrobów jubilerskich. W roku podatkowym 2009 zobowiązany jest Pan do prowadzenia podatkowej księgi przychodów i rozchodów, a od uzyskanego dochodu z prowadzonej samodzielnie działalności gospodarczej opłaca podatek dochodowy od osób fizycznych wg stawki podatkowej w wysokości 19%. Celem zwiększenia przychodów z działalności gospodarczej zlecił Pan spółce z ograniczoną odpowiedzialnością uzyskanie EuroCertyfikatu 2008 w kategorii „Certyfikat jakości produktu”. Spółka z o.o. przedmiotowe zlecenie wykonała i uzyskał Pan EuroCertyfikat potwierdzający, iż produkowane przez Pana wyroby wykonywane są zgodnie z normami unijnymi. W dniu 14 stycznia 2009 r. spółka przesłała Panu fakturę VAT za wykonaną usługę o wartości netto 4.400 zł. Po wykonaniu zlecenia pomiędzy stronami nie została sporządzona umowa na podstawie stosownych przepisów ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (Dz. U. z 2006 r. Nr 90, poz. 631 ze zm.) o przeniesieniu przez Zleceniobiorcę praw autorskich do certyfikatu na Pana rzecz.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy w miesiącu styczniu 2009 ma Pan prawo wydatek w kwocie 4.400 zł, z tytułu uzyskania prawa do certyfikatu, zaliczyć do kosztów uzyskania przychodu, czy też przedmiotowy wydatek winien być uznany za nabycie praw autorskiego do certyfikatu jakości produktu, od której to wartości prawnej odpisy amortyzacyjne naliczane zgodnie z 22m ust. 1 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych stanowić będą koszt uzyskania przychodu...

Zdaniem Wnioskodawcy, nabycia prawa autorskiego do certyfikatu nie można domniemywać. Dopóki więc nie zostanie sporządzona umowa o przeniesieniu prawa własności do certyfikatu jakości produktu, przedmiotowe prawo autorskie przysługuje spółce z ograniczoną odpowiedzialnością. Z uwagi na fakt, iż podjął Pan czynności w zakresie uzyskania certyfikatu celem zwiększenia przychodów z działalności gospodarczej, wydatek w kwocie 4.400 zł związany z uzyskaniem przedmiotowego certyfikatu ma Pan prawo w całości zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów w miesiącu styczniu 2009 r.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Stosownie do treści art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2000 r. Nr 14 poz. 176 ze zm.), kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23. Z powyższego przepisu wynika, że kosztami uzyskania przychodów są wszelkie koszty, a więc bezpośrednio i pośrednio związane z uzyskiwaniem przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23 powołanej ustawy. Jednakże, aby dany wydatek mógł zostać zaliczony do kosztów uzyskania przychodów, podatnik musi wykazać jego związek z prowadzoną działalnością oraz to, że poniesienie tego wydatku miało lub mogło mieć wpływ na wielkość osiągniętego przychodu, ewentualnie na zachowanie lub zabezpieczenie źródła tego przychodu.

Stosownie do treści art. 22b ust. 1 ww. ustawy, amortyzacji podlegają, z zastrzeżeniem art. 22c, nabyte nadające się do gospodarczego wykorzystania w dniu przyjęcia do używania:

1. spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu mieszkalnego,
2. spółdzielcze prawo do lokalu użytkowego,
3. prawo do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej,
4. autorskie lub pokrewne prawa majątkowe,
5. licencje,
6. prawa określone w ustawie z dnia 30 czerwca 2000 r. – Prawo własności przemysłowej (Dz. U. z 2003 r. nr 119, poz. 1117, z późn. zm.),
7. wartość stanowiąca równowartość uzyskanych informacji związanych z wiedzą w dziedzinie przemysłowej, handlowej, naukowej lub organizacyjnej (know-how)

• o przewidywanym okresie używania dłuższym niż rok, wykorzystywane przez podatnika na potrzeby związane z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą albo oddane przez niego do używania na podstawie umowy licencyjnej (sublicencji), umowy najmu, dzierżawy lub umowy określonej w art. 23a pkt 1, zwane wartościami niematerialnymi i prawnymi.

Wartościami niematerialnymi i prawnymi są zatem określone prawa majątkowe, które zostały nabyte, nadają się do gospodarczego wykorzystania w dniu przyjęcia ich do używania, przewidywany okres ich używania będzie dłuższy niż rok, są wykorzystywane przez podatnika na potrzeby związane z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą albo oddane przez niego do używania na podstawie umowy licencyjnej (sublicencji), umowy najmu, dzierżawy lub umowy leasingu.

Ustawodawca wprowadza zamknięty katalog praw majątkowych i innych składników majątkowych, które mogą być uznane za koszt uzyskania przychodu. Stąd też inne składniki, choćby nawet spełniały generalne przesłanki zaliczenia ich do wartości niematerialnych i prawnych, nie będą stanowić tych wartości, jeżeli nie zostały wprost wymienione w katalogu art. 22b ust. 1 ww. ustawy. Wobec powyższego, certyfikaty będące wyróżnieniem dla firm nie stanowią wartości niematerialnych i prawnych.

EuroCertyfikat to dokument:

• stwierdzający zgodność wyrobu z deklarowanymi przez wytwórcę lub określonymi w przepisach bądź normach właściwościami,
• potwierdzający prawo do wykonywania określonych w nim czynności,
• potwierdzenie posiadania kompetencji w zakresie określonym w certyfikacie.

EuroCertyfikat jest Europejskim Certyfikatem mającym za zadanie potwierdzanie wysokiego standardu funkcjonowania firmy lub instytucji w określonym zakresie działalności. Jest on niezależnym potwierdzeniem tego, że Laureat EuroCertyfikatu działa zgodnie z prawem europejskim, z przyjętymi standardami biznesowymi oraz wywiązuje się z zobowiązań wobec instytucji państwowych.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, iż uzyskał Pan EuroCertyfikat potwierdzający, iż produkowane przez Pana wyroby wykonywane są zgodnie z normami unijnymi.

EuroCertyfikaty przyznawane są drodze konkursu, zaś warunkiem przystąpienia do tego konkursu jest złożenie określonych regulaminem dokumentów.

Jeżeli zatem, poniesiony przez Pana wydatek w kwocie 4.400 zł dotyczy usługi polegającej na wykonaniu czynności niezbędnych do uzyskania certyfikatu, np. na przygotowaniu stosownej dokumentacji, to należy go uznać za koszt związany z prowadzoną działalnością gospodarczą. Przy czym, z uwagi na niemożność powiązania tego wydatku z konkretnym przychodem, należy uznać za koszt pośredni.

Podkreślenia wymaga, że na podatniku ciąży obowiązek wykazania związku pomiędzy poniesionym wydatkiem a prowadzoną działalnością jak i tego, że poniesienie określonego wydatku było racjonalnie i gospodarczo uzasadnione.

Mając na uwadze powyższe należy stwierdzić, iż opisany we wniosku wydatek nie dotyczy nabycia wartości niematerialnej i prawnej, w związku z czym może stanowić koszt uzyskania przychodów w momencie jego poniesienia.

Złożenie przez Wnioskodawcę fałszywego oświadczenia, że elementy stanu faktycznego objęte wnioskiem o wydanie interpretacji w dniu złożenia wniosku nie są przedmiotem toczącego się postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, postępowania kontrolnego organu kontroli skarbowej oraz że w tym zakresie sprawa nie została rozstrzygnięta co do jej istoty w decyzji lub postanowieniu organu podatkowego lub organu kontroli skarbowej powoduje, że niniejsza interpretacja nie wywołuje skutków prawnych (art. 14b § 4 Ordynacji podatkowej).

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Białymstoku, ul. Sienkiewicza 84, 15-950 Białystok po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.