INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 4 marca 2009 r. (data wpływu 6 marca 2009 r.) uzupełnionym pismem z dnia 8 kwietnia 2009 r. o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania nieodpłatnego przekazania wojewódzkich dzienników urzędowych na rzecz jednostki macierzystej oraz sposobu dokumentowania tej czynności – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 6 marca 2009 r. został złożony wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania nieodpłatnego przekazania wojewódzkich dzienników urzędowych na rzecz jednostki macierzystej oraz sposobu dokumentowania tej czynności.

W złożonym wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca jest gospodarstwem pomocniczym urzędu wojewódzkiego powołanym przez wojewodę. Stosownie do art. 15 ust. 6 ustawy o podatku od towarów i usług w zakresie zadań wykonywanych na rzecz urzędu, Wnioskodawca nie jest podatnikiem podatku od towarów i usług. Od stycznia 2009 r. Wnioskodawca zajmuje się drukowaniem i rozpowszechnianiem odpłatnym w formie prenumerat wojewódzkiego dziennika urzędowego. Na rzecz jednostki macierzystej Wnioskodawca będzie przekazywał nieodpłatnie określoną ilość egzemplarzy tego dziennika. Wydawcą dziennika urzędowego jest wojewoda.

W związku z powyższym zadano następujące pytania.

Czy w przypadku nieodpłatnego przekazania dzienników urzędowych na rzecz jednostki macierzystej, Wnioskodawca powinien naliczyć należny podatek od towarów i usług w deklaracji VAT-7 za dany miesiąc...

Jak należy prawidłowo udokumentować powyższe zdarzenie...

Zdaniem Wnioskodawcy opisana czynność nie podlega opodatkowaniu, ponieważ na mocy art. 15 ust. 6 ustawy o podatku od towarów i usług, Wnioskodawca nie jest podatnikiem w zakresie realizacji zadań na rzecz urzędu wojewódzkiego. W przypadku nieopodatkowania tych czynności, dla udokumentowania zdarzeń, wystarczy posiadanie rejestru nieodpłatnie przekazanych egzemplarzy (Wnioskodawca aktualnie taki rejestr prowadzi).

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.) opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez dostawę towarów – w myśl art. 7 ust. 1 ww. ustawy – rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel, natomiast przez świadczenie usług – każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (art. 8 ust. 1 tej ustawy).

Z kolei stosownie do art. 15 ust. 1 cyt. ustawy podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel i rezultat takiej działalności. Działalność gospodarcza - zgodnie z ust. 2 tego artykułu - obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonania czynności w sposób częstotliwy. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Jednocześnie art. 15 ust. 6 ustawy o podatku od towarów i usług stanowi, iż nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

Wyłączenie organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy z kategorii podatników, na mocy ww. przepisu, ma charakter wyłączenia podmiotowo-przedmiotowego i jako stanowiące odstępstwo od zasady powszechności opodatkowania, powinno być interpretowane bardzo ściśle, ponieważ organy te na gruncie podatku od towarów i usług mogą występować w dwoistym charakterze:

• podmiotów nie będących podatnikiem podatku od towarów i usług, gdy realizują zadania, w oparciu o reżim publicznoprawny, nałożone na nich przepisami prawa, oraz
• podatników podatku od towarów i usług, gdy wykonują czynności na podstawie umów cywilnoprawnych, a więc w ramach reżimu prywatnoprawnego - w tym tylko zakresie ich czynności mogą mieć charakter działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług.

Ustawodawca w treści przywołanej ustawy o podatku od towarów i usług nie definiuje jakie jednostki należy uznać za organy władzy publicznej, jednakże pod pojęciem tym należy rozumieć organy władzy ustawodawczej, sądowniczej i wykonawczej, w tym organy administracji publicznej rządowej i samorządowej, powołane w Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej, ustawach lub na ich podstawie, których wykonywane w określonych formach czynności uważane są za działania państwa lub jednostki samorządu terytorialnego. Zaś pod pojęciem urzędu obsługującego organ władzy publicznej należy rozumieć jednostkę organizacyjną spełniającą funkcje pomocnicze w stosunku do organu władzy publicznej, o którym mowa w poprzednim zdaniu. Ponadto pod pojęciem organu władzy publicznej należy również rozumieć każdy podmiot, któremu szczególne przepisy prawa przyznają uprawnienia władcze wobec innych podmiotów, przy czym podmiot taki można uznać za organ władzy publicznej jedynie w określonym, ograniczonym zakresie.

Z treści wniosku wynika, iż Wnioskodawca będący gospodarstwem pomocniczym urzędu wojewódzkiego, zajmujący się drukowaniem wojewódzkiego dziennika urzędowego, zamierza nieodpłatnie przekazywać na rzecz jednostki macierzystej określoną ilość egzemplarzy tego dziennika. Wydawcą wojewódzkiego dziennika urzędowego jest wojewoda.

Odnosząc się do powyższego w pierwszej kolejności zauważyć należy, iż dziennik urzędowy jest specjalnym rodzajem publikacji wydawanej przez odpowiedni organ władzy państwowej lub samorządowej. Służy do ogłaszania aktów normatywnych i innych aktów prawnych, które w myśl ustawy z dnia 20 lipca 2000 r. o ogłaszaniu aktów normatywnych i niektórych innych aktów prawnych (Dz. U. z 2007 r., Nr 68, poz. 449), muszą być ogłaszane w taki sposób. Dziennikami urzędowymi w Polce są m.in. wojewódzkie dzienniki urzędowe. Zauważyć także należy, iż na mocy § 1 ust. 1 rozporządzenia Prezesa Rady Ministrów z dnia 22 stycznia 1999 r. w sprawie zasad i trybu wydawania wojewódzkiego dziennika urzędowego wojewoda wydaje dziennik urzędowy, przy pomocy urzędu wojewódzkiego. Ponadto z § 3 ust. 1 tego rozporządzenia wynika, iż na ostatniej stronie dziennika urzędowego zamiesza się m.in. klauzulę „Tłoczono z polecenia Wojewody (nazwa) z dnia … w (nazwa i adres zakładu drukującego)”.

Uwzględniając powyższe, a także opisane we wniosku zdarzenie przyszłe stwierdzić należy, że Wnioskodawca, wykonujący zadania wojewody, podlega wyłączeniu z opodatkowania podatkiem od towarów i usług na podstawie art. 15 ust. 6 ustawy o podatku od towarów i usług (z wyłączeniem jednakże czynności wykonywanych na podstawie umów cywilnoprawnych). Z tych też względów w zakresie czynności, o której mowa w przedmiotowym wniosku związanej z nieodpłatnym przekazaniem wojewódzkich dzienników urzędowych do jednostki macierzystej, Wnioskodawca – na podstawie zapisu ww. przepisu - nie będzie uznany za podatnika podatku od towarów i usług, zatem nie będzie także zobowiązanym do opodatkowania tej czynności i wykazania należnego podatku od towarów i usług w deklaracji VAT-7.

Ponadto stosownie do zapisu art. 106 ust. 1 ustawy, podatnicy, o których mowa w art. 15, są obowiązani wystawić fakturę stwierdzającą w szczególności dokonanie sprzedaży, datę dokonania sprzedaży, cenę jednostkową bez podatku, podstawę opodatkowania, stawkę i kwotę podatku, kwotę należności oraz dane dotyczące podatnika i nabywcy, z zastrzeżeniem ust. 2, 4 i 5 oraz art. 119 ust. 10 i art. 120 ust. 16.

Prawo do wystawiania faktur VAT mają więc czynni podatnicy podatku od towarów i usług, a dokument ten potwierdza zaistnienie zdarzenia podlegającego opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, tj. m.in. dostawy towarów lub świadczenia usług.

W tym miejscu zauważyć należy również, iż z art. 87 § 1 Ordynacji podatkowej wynika, iż jeżeli odrębne przepisy nie stanowią inaczej, podatnicy prowadzący działalność gospodarczą obowiązani są na żądanie kupującego lub usługobiorcy wystawić rachunek potwierdzający dokonanie sprzedaży lub wykonanie usługi.

Biorąc powyższe pod uwagę, jak również to, iż Wnioskodawca w niniejszej sprawie nie przyjmuje funkcji podatnika, uznać należy, iż nie jest także zobowiązany do stosowania wynikających z art. 106 ustawy o podatku od towarów i usług regulacji w zakresie dokumentowania tych czynności. Nieodpłatne przekazanie wojewódzkich dzienników urzędowych na rzecz jednostki macierzystej nie może być również dokumentowane rachunkiem.

Przepisy ustawy o podatku od towarów i usług nie zawierają natomiast uregulowań prawnych dotyczących zasad dokumentowania czynności w przypadku, gdy nie są one objęte obowiązkiem opodatkowania. Wobec powyższego tut. organ podziela stanowisko Wnioskodawcy, iż w analizowanym przypadku dopuszczalnym i poprawnym dla udokumentowania czynności nieodpłatnego przekazania dzienników urzędowych, jest posiadanie rejestru nieodpłatnie przekazanych egzemplarzy.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu datowania interpretacji.

Złożenie przez Wnioskodawcę fałszywego oświadczenia, że elementy stanu faktycznego objęte wnioskiem o wydanie interpretacji w dniu złożenia wniosku nie są przedmiotem toczącego się postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, postępowania kontrolnego organu kontroli skarbowej oraz że w tym zakresie sprawa nie została rozstrzygnięta co do jej istoty w decyzji lub postanowieniu organu podatkowego lub organu kontroli skarbowej - powoduje, iż niniejsza interpretacja indywidualna nie wywołuje skutków prawnych (art. 14b § 4 Ordynacji podatkowej).

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Olsztynie, ul. Emilii Plater 1, 10-562 Olsztyn, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, 87-100 Toruń, ul. Św. Jakuba 20.