INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz.U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pani, przedstawione we wniosku z dnia 18 lutego 2009 r. (data wpływu 27 lutego 2009 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków poniesionych z otrzymanej dotacji oraz czesnego za studia podyplomowe - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 27 lutego 2009 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków poniesionych z otrzymanej dotacji oraz czesnego za studia podyplomowe.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

W dniu 5 grudnia 2008 roku rozpoczęła Pani prowadzenie pozarolniczej działalności gospodarczej. Z Urzędu Pracy otrzymała Pani jednorazowo środki na podjęcie działalności gospodarczej w kwocie 14.600 zł brutto. Za ww. środki zakupiono wyposażenie biura m.in. biurko, fotel, regał oraz fachową literaturę i artykuły biurowe. Ceny jednostkowe poszczególnych towarów były niższe niż 3.500 zł netto. Zakupiono również notebooka w cenie netto 2457,38 zł oraz program komputerowy w cenie 3.750 zł netto. Program komputerowy powiększa wartość komputera na łączną kwotę netto 6.207,38 zł. Nadmienia Pani, iż wszystkie ww. wydatki pozostają w związku z uzyskiwanymi przychodami.

Przed rozpoczęciem działalności gospodarczej tj. w dniu 13 października 2008 roku zainicjowała i opłaciła Pani I semestr studiów podyplomowych o kierunku: zarządzanie i pośrednictwo w obrocie nieruchomościami. Dodaje Pani, iż świadczy także usługi w zakresie prawa obrotu nieruchomościami i umów cywilno-prawnych dla wspólnot mieszkaniowych i spółdzielni mieszkaniowych.

W związku z powyższym zadano następujące pytania.

1. Czy wydatki poniesione ze środków Funduszu Pracy na rozpoczęcie działalności gospodarczej można zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów...
2. Czy istnieje możliwość zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów odpisów amortyzacyjnych od środków trwałych (komputer + program komputerowy) zakupionych ze środków z Funduszu Pracy...
3. Czy studia podyplomowe, pomimo że podjęte przed rozpoczęciem działalności gospodarczej można zaliczyć do kosztów firmy...
4. Czy od wszystkich wymienionych wydatków zakupionych z Funduszu Pracy mogę odliczyć podatek naliczony...

Przedmiot niniejszej interpretacji indywidualnej stanowi odpowiedź na pytanie pierwsze, drugie i trzecie. Wniosek Pani w pozostałym zakresie zostanie rozpatrzony odrębnym rozstrzygnięciem.

Pani zdaniem ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych w art. 23, nie zawiera enumeratywnego wyliczenia wydatków, które mogą być uznane za koszty, ale ustawodawca wprost wskazał, co kosztem być nie może. Za koszty uzyskania przychodów uważa Pani wszelkie racjonalne i gospodarczo uzasadnione wydatki związane z prowadzoną działalnością gospodarczą, których celem jest osiągnięcie źródła przychodów, bez względu na ich pochodzenie.

Zgodnie z art. 23 ust. 1 pkt 45 ww. ustawy nie uważa się za koszty uzyskania przychodów odpisów z tytułu zużycia środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych dokonywanych od tej części ich wartości, która odpowiada poniesionym wydatkom na nabycie lub wytworzenie we własnym zakresie. Jeśli zaś wydatek został sfinansowany w całości ze środków rejonowego biura pracy to odpisy amortyzacyjne od środka trwałego nie mogą stanowić kosztów uzyskania przychodów.

Ponadto uważa Pani, że pomimo zainicjowania studiów przed rozpoczęciem działalności gospodarczej, opłata za I semestr i kolejne jest kosztem ponieważ ma związek z przychodami firmy.

Poza tym w złożonym uzupełnieniu do wniosku wskazuje Pani, iż ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych wyraźnie zwalnia od podatku dochodowego jednorazowe środki przyznane bezrobotnemu na podjecie działalności, o których mowa w art. 46 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 20 kwietnia 2004 roku o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy (Dz. U. Nr 99, poz.1001, ze zm.). Powyższe środki stanowią pomoc publiczną udzieloną na podstawie art. 46 ust. 1 pkt 2 ww. ustawy i jest to pomoc de minimis. Ustawodawca wyszczególniając ww. rodzaj pomocy publicznej odrębnie w art. 21 ust. 1 pkt 121 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie włączył w ten ściśle oznaczony rodzaj środków do dotacji wyszczególnionych w art. 21 ust. 1 pkt 129 ww. ustawy. Włączenie pomocy publicznej de minimis do art. 21 ust. 1 pkt 129 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych jest sprzeczne z brzmieniem przepisów o podatku dochodowym od osób fizycznych. Zatem w powyższej sprawie nie znajduje zastosowania wyłączenie z art. 23 ust. 1 pkt 56 w części przywołującej art. 21 ust. 1 pkt 129.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Stosownie do treści art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 ze zm.), kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23. Z powyższego przepisu wynika, że kosztami uzyskania przychodów są wszelkie koszty, a więc bezpośrednio i pośrednio związane z uzyskiwaniem przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23 powołanej ustawy. Jednakże, aby dany wydatek mógł zostać zaliczony do kosztów uzyskania przychodów, podatnik musi wykazać jego związek z prowadzoną działalnością oraz to, że poniesienie tego wydatku miało lub mogło mieć wpływ na wielkość osiągniętego przychodu, ewentualnie na zachowanie lub zabezpieczenie źródła tego przychodu.

Wydatek taki nie może ponadto znajdować się w katalogu kosztów nieuznawanych za koszty uzyskania przychodów, wymienionych w art. 23 ust. 1 ustawy.

Analiza treści zarówno art. 22 ust. 1 jak i art. 23 ww. ustawy wskazuje, że co do zasady, nie ma przeszkód, aby mogła Pani zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów wydatki poniesione na zakup wyposażenia, fachowej literatury oraz artykułów biurowych sfinansowane ze środków otrzymanych z Urzędu Pracy.

Warunkiem zaliczenia wydatku do kosztów uzyskania przychodów jest jednakże istnienie związku przyczynowo-skutkowego pomiędzy poniesionymi wydatkami, a przychodami z prowadzonej przez Panią działalności gospodarczej oraz należyte udokumentowanie poniesionych wydatków.

Zauważyć przy tym należy, iż zgodnie z § 3 pkt 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 26 sierpnia 2003 r. w sprawie prowadzenia podatkowej księgi przychodów i rozchodów (Dz. U. Nr 152, poz. 1475 ze zm.) przez wyposażenie rozumieć należy rzeczowe składniki majątku, związane z wykonywaną działalnością, niezaliczone zgodnie z przepisami ustawy o podatku dochodowym, do środków trwałych.

Sfinansowanie wydatków na zakup wyposażenia, fachowej literatury oraz artykułów biurowych ze środków przyznanych osobie bezrobotnej z Urzędu Pracy na podjęcie działalności gospodarczej, nie wyklucza możliwości zaliczenia tych wydatków do kosztów uzyskania przychodów, mimo iż przyznane środki mogą korzystać ze zwolnienia z opodatkowania na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 121 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Przepis ten nie został bowiem wymieniony w art. 23 ust. 1 pkt 56 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, zgodnie z którym nie uważa się za koszty uzyskania przychodów wydatków i kosztów bezpośrednio sfinansowanych z dochodów (przychodów), o których mowa w art. 21 ust. 1 pkt 46, 47a, 47c, 47d, 116, 122 i 129.

Fakt, iż wydatki sfinansowane zostały z dotacji, ma natomiast znaczenie w przypadku zakupionych z dotacji środków trwałych podlegających amortyzacji. W myśl art. 23 ust. 1 pkt 1 lit. b) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, nie uważa się za koszty uzyskania przychodów wydatków na nabycie lub wytworzenie we własnym zakresie środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, w tym również wchodzących w skład nabytego przedsiębiorstwa lub jego zorganizowanych części.

Co do zasady zaliczeniu do kosztów uzyskania przychodów podlegają odpisy z tytułu zużycia środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych (odpisy amortyzacyjne) dokonywane wyłącznie zgodnie z art. 22a–22o, z uwzględnieniem art. 23, co wynika z art. 22 ust. 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Stosownie jednak do art. 23 ust. 1 pkt 45 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie uważa się za koszt, uzyskania przychodów odpisów z tytułu zużycia środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych dokonywanych według zasad określonych w art. 22a-22o, od tej części ich wartości, która odpowiada poniesionym wydatkom na nabycie lub wytworzenie we własnym zakresie tych środków lub wartości niematerialnych i prawnych, odliczonym od podstawy opodatkowania podatkiem dochodowym albo zwróconym podatnikowi w jakiejkolwiek formie.

Odpisy amortyzacyjne od tej części wartości środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, która pokryta została z otrzymanej dotacji, nie stanowią zatem kosztów uzyskania przychodów.

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika ponadto, że przed rozpoczęciem prowadzenia pozarolniczej działalności gospodarczej polegającej m.in. na świadczeniu usług w zakresie prawa obrotu nieruchomościami i umów cywilno-prawnych dla wspólnot mieszkaniowych i spółdzielni mieszkaniowych podjęła Pani studia podyplomowe o kierunku zarządzanie i pośrednictwo w obrocie nieruchomościami.

Wydatki na opłacenie studiów nie zostały wymienione w katalogu zawartym w art. 23 ww. ustawy, a zatem w przypadku spełnienia pozostałych, wymienionych uprzednio przesłanek wynikających z art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych mogą być one zaliczone do kosztów uzyskania przychodów.

Do stwierdzenia, czy wydatki poniesione przez Panią na opłacenie studiów mogą zostać zaliczone do kosztów uzyskania przychodów z tytułu prowadzonej działalności gospodarczej, istotnym jest więc ustalenie:

• czy taki wydatek związany jest z podnoszeniem kwalifikacji zawodowych, zdobywaniem wiedzy i umiejętności, które są potrzebne w prowadzonej działalności gospodarczej i które mają z nią związek,
• czy taki wydatek służy tylko podnoszeniu ogólnego poziomu wiedzy i wykształcenia nie związanego z działalnością, a więc który co do zasady ma charakter osobisty.

We wniosku wskazano, iż podniesienie kwalifikacji zawodowych poprzez ukończenie studiów podyplomowych ma umożliwić Pani zdobycie wiedzy potrzebnej do prowadzenia pozarolniczej działalności, ma więc związek z tą działalnością.

Podkreślić przy tym należy, że obowiązek udowodnienia wpływu poniesionego wydatku na wysokość przychodu (celowości wydatku) spoczywa na podatniku. Powyższe dotyczy również wydatków poniesionych przed rozpoczęciem prowadzenia działalności gospodarczej. Zatem do kosztów uzyskania przychodu można zaliczyć wydatki poniesione przed rozpoczęciem działalności gospodarczej, mające związek z tą działalnością, tj. poniesione w celu uzyskania przychodów.

Reasumując, biorąc pod uwagę przedstawione przepisy prawa podatkowego, wskazać należy, iż:

1. wydatki na nabycie wyposażenia, fachowej literatury oraz artykułów biurowych sfinansowane ze środków otrzymanych z Urzędu Pracy mogą być zaliczone bezpośrednio do kosztów uzyskania przychodów z pozarolniczej działalności gospodarczej, pod warunkiem ich udokumentowania,
2. odpisy amortyzacyjne dokonywane od środków trwałych, których zakup został sfinansowany z otrzymanych środków nie mogą stanowić kosztów uzyskania przychodów,
3. wydatki poniesione w związku z podjęciem nauki na studiach, o kierunku zgodnym z profilem działalności, jako przydatne do jej wykonywania mogą stanowić koszty uzyskania przychodów prowadzonej pozarolniczej działalności gospodarczej, pod warunkiem ich należytego udokumentowania.

Jednakże ponownie zauważyć należy, iż to na podatniku spoczywa ciężar wykazania związku przyczynowego pomiędzy ponoszonymi wydatkami, a osiąganymi przychodami oraz okoliczności, iż ich poniesienie ma wpływ na wysokość osiągniętych przychodów bądź na zachowanie lub zabezpieczenie źródła przychodów, jakim jest pozarolnicza działalność gospodarcza. Wykazanie takiego związku jest warunkiem koniecznym dla uznania danego wydatku za koszt uzyskania przychodu.

Złożenie przez Wnioskodawcę fałszywego oświadczenia, że elementy stanu faktycznego objęte wnioskiem o wydanie interpretacji w dniu złożenia wniosku nie są przedmiotem toczącego się postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, postępowania kontrolnego organu kontroli skarbowej oraz że w tym zakresie sprawa nie została rozstrzygnięta co do jej istoty w decyzji lub postanowieniu organu podatkowego lub organu kontroli skarbowej powoduje, że niniejsza interpretacja nie wywołuje skutków prawnych (art. 14b § 4 Ordynacji podatkowej).

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Szczecinie, ul. Staromłyńska 10, 70-561 Szczecin po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, 87 – 100 Toruń, ul. Św. Jakuba 20