INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pana, przedstawione we wniosku z dnia 19.05.2009 r. (data wpływu 22.05.2009 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie zastosowania ulgi na remont i modernizację budynku mieszkalnego za okres 2003-2005 r. - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 22.05.2009 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie zastosowania ulgi na remont i modernizację budynku mieszkalnego za okres 2003-2005 r.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

W zeznaniach podatkowych w latach 2003 - 2005, w PIT-D Wnioskodawca dokonał wraz z małżonką odliczeń od podatku (PIT-37) z tytułu remontu i modernizacji budynku mieszkalnego, będącego ich wspólną własnością zgodnie z przysługującym wówczas limitem odliczeń, mimo iż właściwe organy nie zostały przez Wnioskodawcę i jego małżonkę jako inwestorów zawiadomione o zakończeniu budowy budynku mieszkalnego i zamiarze przystąpienia do jego użytkowania, tj budynek był w stanie budowy, choć praktycznie przez Wnioskodawcę i jego małżonkę użytkowany.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy odliczenia z tytułu remontu i modernizacji budynku mieszkalnego w ramach limitu przysługującego w latach 2003 - 2005 zostały dokonane prawidłowo, tj czy Wnioskodawca wraz z żoną miał prawo skorzystać z odliczenia, skoro modernizowany budynek był w dalszym ciągu w stanie budowy...

Zdaniem Wnioskodawcy zgodnie z ustawą o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2000r Nr 14, poz.176 z późniejszymi zmianami) podatek dochodowy, obliczony zgodnie z zasadami określonymi w ustawię zmniejsza się, jeśli w roku podatkowym podatnik poniósł wydatki na własne potrzeby mieszkaniowe, przeznaczone na remont i modernizację - zajmowanego na podstawie tytułu prawnego - budynku mieszkalnego.

Według posiadanych przez Wnioskodawcę interpretacji prawnych z 2003 roku (między innymi gazeta prawna nr 149/2003 z 01. 08. 2003, strona 1 i Nr 198/2003 z dnia 10.10.2003, strona 4) powołującymi się na pismo Ministerstwa Finansów nr PB5/MC-033-329-2237/02 z 14.10. 2002 podstawowym warunkiem uprawniającym do odliczeń od podatku z tytułu poniesienia wydatków na remont i modernizację było posiadanie tytułu prawnego do remontowanego lub modernizowanego budynku mieszkalnego (w przypadku Wnioskodawcy i jego żony jest to własność).

Z wyżej wymienionych interpretacji prawnych wynikało, że zgodnie z ustawą podatnikowi przysługuje prawo do odliczeń od podatku jeśli są spełnione niżej wymienione warunki:

1. przedmiotowe wydatki mieszczą się w zakresie rozporządzenia ministra gospodarki przestrzennej i budownictwa z dnia 21 grudnia 1996 r.,
2. zostały udokumentowane fakturami (...),
3. nile zostały odliczone od ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych (…),
4. dotyczą budynków mieszkalnych na terenie RP.
   
   

Ustawodawca nie uzależnił prawa do omawianej ulgi od innych warunków niż wymienione. Oznaczą to, że poniesione wydatki - w tym również związane z nowo wybudowanym budynkiem mieszkalnym posiadanym przez podatnika na podstawie tytułu prawnego mogły być odliczane w ramach ulgi remontowo-modernizacyjnej, jeśli tylko były spełnione wyżej wymienione warunki.

Na tle przedstawionego stanu faktycznego stwierdzam co następuje.

Ustawa z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 ze zm.) w brzmieniu obowiązującym w 2003 r. wymienia wydatki na remont i modernizację budynku mieszkalnego, regulując zasady korzystania z ulg z tytułu ww. wydatków.

Na podstawie art. 27a ust. 1 pkt 1 ww. ustawy w związku z art. 12 ust. 2 ustawy z dnia 12 listopada 2003 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. Nr 202, poz. 1956 ze zm.), wydatki poniesione latach 2004-2005 podlegają odliczeniu od podatku, w wysokości i na zasadach określonych w art. 27a i art. 45 ust. 3a pkt 1 ww. ustawy w art. 1, w brzmieniu obowiązującym w 2003 r. Zgodnie z regulacją prawną, zawartą w art. 27a ust. 1 pkt 1 ww. ustawy w brzmieniu obowiązującym w 2003 r. podatek dochodowy od osób, o których mowa w art. 3 ust. 1, obliczony zgodnie z art. 27, obniżony zgodnie z art. 27b o kwotę składki na powszechne ubezpieczenie zdrowotne, zmniejsza się na zasadach określonych w ust. 2-15, jeżeli w roku podatkowym podatnik poniósł wydatki na własne potrzeby mieszkaniowe, przeznaczone na remont i modernizację zajmowanego na podstawie tytułu prawnego budynku mieszkalnego lub lokalu mieszkalnego oraz wpłaty na wyodrębniony fundusz remontowy spółdzielni mieszkaniowej lub wspólnoty mieszkaniowej, utworzonych na podstawie odrębnych przepisów. Ponadto przedmiotowe wydatki podlegają odliczeniu jeżeli:

1. zostały udokumentowane fakturą wystawioną wyłącznie przez podatnika podatku od towarów i usług, nie korzystającego ze zwolnienia od tego podatku lub dowodem odprawy celnej, a w przypadku wpłat na wyodrębniony fundusz remontowy spółdzielni mieszkaniowej lub wspólnoty mieszkaniowej - na podstawie dowodu tej wpłaty (w art. 27a ust. 6 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych),
2. dotyczą budynków mieszkalnych lub lokali mieszkalnych znajdujących się na terytorium Rzeczpospolitej Polskiej (art. 27a ust. 7 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych),
3. nie zostały odliczone od ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych oraz nie zostały zaliczone do kosztów uzyskania przychodów, a także nie zostały zwrócone podatnikowi w jakiejkolwiek innej formie (art. 27a ust. 7 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych).
4. dotyczą prac remontowych i modernizacyjnych wymienionych w rozporządzeniu Ministra Gospodarki Przestrzennej i Budownictwa z 21 grudnia 1996r., opublikowanym w Dzienniku Ustaw nr 156, poz. 788 (art. 27a ust. 17 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych).
   
   

Warunkiem uprawniającym do skorzystania z ulgi remontowo – modernizacyjnej jest posiadanie tytułu prawnego do remontowanego lub modernizowanego lokalu (budynku) mieszkalnego. Za tytuł prawny do lokalu (budynku) mieszkalnego uważa się m.in.:

• własność,

• umowę użyczenia,

• umowę najmu lub dzierżawy,

• inny stosunek zobowiązaniowy, z którego wynika prawo podatnika do korzystania z lokalu mieszkalnego.
  
  

O ile przytoczone wyżej warunki zostaną spełnione łącznie, podatnikowi przysługuje prawo do odliczeń od podatku na zasadach określonych w art. 27a ust. 3 pkt 2, ust. 4, ust. 5, ust. 10 oraz ust. 15 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Ustawodawca nie zdefiniował wprawdzie co należy rozumieć pod pojęciem remontu i modernizacji, jednak nie ulega wątpliwości, że pojęć tych nie można utożsamiać z budową. Remont i modernizacja mogą być prowadzone dopiero po uprzednim wybudowaniu budynku, w przeciwnym razie nie istnieje przedmiot remontu. Nie można bowiem remontować (modernizować) czegoś co nie zostało jeszcze wybudowane. Tym samym, do zakończenia procesu inwestycyjnego polegającego na budowie budynku mieszkalnego nie mamy do czynienia z jego remontem ani modernizacją.

Organ podatkowy zwraca uwagę, iż ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych nie definiuje momentu zakończenia budowy, jak też oddania obiektu do użytkowania. Zagadnienia te regulują przepisy ustawy z dnia 7 lipca 1994r. – Prawo budowlane (Dz. U. z 2003 r. Nr 207, poz. 2016 ze zm.), zgodnie z którymi o zakończeniu budowy świadczy spełnienie przez inwestora warunków do użytkowania obiektu budowlanego, a w szczególności złożenie zawiadomienia, o którym mowa w art. 54 ww. ustawy. Przepis ten określa bowiem, iż do użytkowania obiektu budowlanego, na którego wzniesienie wymagane jest pozwolenie na budowę, można przystąpić, po zawiadomieniu właściwego organu o zakończeniu budowy, jeżeli organ ten, w terminie 21 dni od dnia doręczenia zawiadomienia, nie zgłosił sprzeciwu w drodze decyzji.

Zatem stosownie do ww. przepisów, zakończenie budowy ma miejsce w momencie zawiadomienia organu nadzoru budowlanego o tym fakcie. Brak stosownego zgłoszenia wskazuje, że w sensie prawnym i faktycznym budowa przedmiotowego domu nie została jeszcze zakończona, a zatem budynek nie spełnia jednego z koniecznych warunków, a mianowicie: nie jest faktycznie zajmowany – użytkowany na podstawie tytułu prawnego. Wydatki mieszkaniowe poniesione na rzecz tego budynku, do czasu zakończenia jego budowy, nie mogą być odliczone w ramach ulgi remontowo – modernizacyjnej.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, że Wnioskodawca dokonał odliczenia w latach 2003-2005 wydatków z tytułu remontu i modernizacji budynku mieszkalnego. Wnioskodawca nie zawiadomił właściwego organu o zakończeniu budowy.

Reasumując, poniesione przez Wnioskodawcę wydatki na remont i modernizację dotyczą budynku o nieukończonym procesie budowy i są wydatkami na budowę, a co za tym idzie nie mogą być odliczone od podatku w ramach tzw. ulgi remontowo – modernizacyjnej. Trudno bowiem ponosić wydatki na remont takiej nieruchomości, której budowa nadal trwa. Dopiero bowiem potwierdzenie zgłoszenia do użytkowania budynku mieszkalnego oznacza zakończenie procesu budowy budynku mieszkalnego i stanowi tytuł prawny do jego remontu i modernizacji.

Na mocy ustawy z dnia 10 lipca 2008 r. o zmianie ustawy o swobodzie działalności gospodarczej oraz o zmianie niektórych innych ustaw (Dz. U. Nr 141, poz. 888), która zmieniała treść art. 14f § 1 ustawy Ordynacja Podatkowa od dnia 20 września 2008 r. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej podlega opłacie w wysokości 40 zł. Oznacza to, że wszystkie wnioski, które wpływają do organów od wymienionej daty podlegają opłacie w wysokości 40 zł. Z uwagi na fakt, iż Strona w dniu 19.05.2009 r. opłaciła wniosek o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w wysokości 75 zł, różnica w kwocie 35 zł zgodnie z art. 14 f § 2a Ordynacji podatkowej zostanie zwrócona na rachunek bankowy podany we wniosku ORD-IN.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art.54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.