INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pana, przedstawione we wniosku z dnia 07.04.2009 r. (data wpływu 14.04.2009 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od czynności cywilnoprawnych w zakresie podstawy opodatkowania podatkiem przy umowie sprzedaży lokalu mieszkalnego – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 14.04.2009 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od czynności cywilnoprawnych w zakresie podstawy opodatkowania podatkiem przy umowie sprzedaży lokalu mieszkalnego.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Dnia 22 grudnia 2008 r. Wnioskodawca podpisał umowę przyrzeczenia przeniesienia praw do lokalu z Panią Anną L., pełnomocnikiem Pana Christophera B. dotyczącą lokalu na 14 kondygnacji w budynku przy ul. w W. (62,42 m kw + garaż + komórka), w której to umowie ustalono kwotę 480 tys. zł stanowiącą ówczesną wartość rynkową mieszkania.

Dnia 16 stycznia 2009 r. Strony podpisały trójstronną umowę cesji na ww. lokal w siedzibie dewelopera. Na umowie tej kwota sprzedaży to 353.133,39 zł stanowiąca cenę mieszkania sprzedanego na mocy umowy przedwstępnej Panu B.18.03.2006 roku.

Dnia 30 stycznia 2009 r. Wnioskodawca złożył w Urzędzie Skarbowym deklarację w sprawie podatku od czynności cywilnoprawnych. Powstał problem, od której kwoty 480 tys. zł (cena, za która faktycznie Wnioskodawca kupił mieszkanie i stanowiąca jego ówczesną wartość rynkową) czy 353.133,39 zł (cena sprzedaży mieszkania Panu B. przez dewelopera i widniejąca tym samym na trójstronnej umowie cesji). W końcu Wnioskodawca zapłacił 1% od kwoty 480 tys. zł, czyli 4.800 zł.

Dnia 5 lutego 2009 r. Wnioskodawca podpisał akt notarialny, w którym także widniała kwota 353.133,39 zł.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

W związku z powyższym stanem faktycznym Wnioskodawca chciałby wiedzieć, od której sumy powinien był zapłacić podatek od czynności cywilnoprawnych...

Zdaniem Wnioskodawcy

Zdaniem Wnioskodawcy powinien on zapłacić 1% podatku, ale nie od sumy 480 tys. zł, ani też od sumy 353.133,39 zł, a od różnicy kwot, czyli 480.000 – 353.133,39 = 126.866,60 zł. A zatem 1% od tej kwoty to 1.268,66 zł.

Wnioskodawca uważa, że należy mu się zwrot w wysokości 4.800 zł – 1.268,66 zł = 3.351,34 zł.

Na tle przedstawionego stanu faktycznego, stwierdzam, co następuje.

Na podstawie art. 1 ust. 1 pkt 1 lit. a ustawy z dnia 09 września 2000 r. o podatku od czynności cywilnoprawnych (t. j. Dz. U. z 2007 r. Nr 68, poz. 450 ze zm.) podatkowi od czynności cywilnoprawnych podlegają umowy sprzedaży oraz zamiany rzeczy i praw majątkowych.

Stosownie do zapisu art. 3 ust. 1 pkt 1 ustawy obowiązek podatkowy, z zastrzeżeniem ust. 2, powstaje z chwilą dokonania czynności cywilnoprawnej. Ust. 2 art. 3 stanowi, że jeżeli zawarcie umowy przenoszącej własność następuje w wykonaniu zobowiązania wynikającego z uprzednio zawartej umowy zobowiązującej do przeniesienia własności, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą zawarcia umowy przenoszącej własność.

Zgodnie z art. 4 pkt 1 obowiązek podatkowy, z zastrzeżeniem art. 5, ciąży przy umowie sprzedaży na kupującym.

W myśl art. 6 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych podstawę opodatkowania stanowi przy umowie sprzedaży:

1. (uchylona),
2. zawieranej przez nierezydentów – równowartość w złotych kwoty zagranicznych środków płatniczych, określonej w zezwoleniu dewizowym, przeznaczonych na zapłacenie ceny,
3. w pozostałych przypadkach – wartość rynkowa rzeczy lub prawa majątkowego.
   
   

Zgodnie z art. 6 ust. 2 ustawy wartość rynkową przedmiotu czynności cywilnoprawnych określa się na podstawie przeciętnych cen stosowanych w obrocie rzeczami tego samego rodzaju i gatunku, z uwzględnieniem ich miejsca położenia, stanu i stopnia zużycia, oraz w obrocie prawami majątkowymi tego samego rodzaju, z dnia dokonania tej czynności, bez odliczania długów i ciężarów.

Jeżeli stosownie do art. 6 ust. 3 ustawy – podatnik nie określił wartości przedmiotu czynności cywilnoprawnej lub wartość określona przez niego nie odpowiada, według oceny organu podatkowego, wartości rynkowej, organ wezwie podatnika do jej określenia, podwyższenia lub obniżenia, w terminie nie krótszym niż 14 dni od dnia doręczenia wezwania, podając jednocześnie wartość według własnej, wstępnej oceny. Natomiast w przypadku, gdy podatnik, pomimo wezwania, o którym mowa w ust. 3, nie określił wartości lub podał wartość nieodpowiadającą wartości rynkowej, organ podatkowy dokona jej określenia z uwzględnieniem opinii biegłego lub przedłożonej przez podatnika wyceny rzeczoznawcy. Jeżeli organ podatkowy powoła biegłego, a wartość określona z uwzględnieniem jego opinii różni się o więcej niż 33% od wartości podanej przez podatnika, koszty opinii ponosi podatnik.

Zgodnie z art. 7 ust. 1 stawki podatku od umowy sprzedaży wynoszą:

1. nieruchomości, rzeczy ruchomych, prawa użytkowania wieczystego, własnościowego spółdzielczego prawa do lokalu mieszkalnego, spółdzielczego prawa do lokalu użytkowego oraz wynikających z przepisów spółdzielczego: prawa do domu jednorodzinnego oraz prawa do lokalu w małym domu mieszkalnym - 2%,
2. innych praw majątkowych – 1%.
   
   

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, iż Wnioskodawca 22 grudnia 2008 r. podpisał umowę przyrzeczenia przeniesienia praw do lokalu, w której to umowie ustalono kwotę 480.000 zł stanowiącą ówczesną wartość rynkową mieszkania. Dnia 16 stycznia 2009 r. Wnioskodawca podpisał trójstronną umowę cesji na ww. lokal w siedzibie dewelopera. Kwota sprzedaży 353.133,39 zł stanowi cenę mieszkania sprzedanego na mocy przedwstępnej Panu B. 18.03.2006 r. Dnia 30 stycznia 2009 r. Wnioskodawca złożył w Urzędzie Skarbowym deklarację w sprawie podatku od czynności cywilnoprawnych i zapłacił podatek w wysokości 1% od kwoty 480.000 zł, czyli 4.800 zł.

Biorąc powyższe pod uwagę, należy stwierdzić, iż zgodnie z zapisem art. 6 ust. 1 pkt 1 lit. c ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych Wnioskodawca zobowiązany był do zapłaty podatku od czynności cywilnoprawnych od wartości rynkowej prawa majątkowego w dniu 30 stycznia 2009 r., tj. w dniu przenoszącym własność ww. prawa, od kwoty 353.133,39 zł, o ile kwota ta stanowiła wartość rynkową prawa majątkowego w dniu jego nabycia.

Ponadto należy stwierdzić, iż wyliczenie podatku od czynności cywilnoprawnych, jaki zobowiązany był Pan zapłacić należy do organów podatkowych, które w wyniku postępowania podatkowego mogą dokonać takiego wyliczenia.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistniałego zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.